Monisiu sliczna ta hosta moje juz wszystkie bez liści bo sie szmatowate zrobiły ja też dzisiaj na zebranie jadę do technikum a w przyszłym tygodniu chyba podstawówka i gimnazjum.

Dobrnęłam do końca, pełen szacun.

Kurczaki, ja z Bemowa to muszę wyprawę organizować, żeby do Powsina dotrzeć.
Kolory bajkowe. Moje azalki łyse.

Monik, zastanawiałam się kiedyś, jakiż to rodek tak Cię zachwycił, że w awatarku go umieściłaś,
chyba już wiem!

Vanessa warta jest złamania sobie danej obietnicy, że już absolutnie rodków mi wystarczy!
A w awatarku wygląda tak niepozornie

Calsap... miłość do niego przechodzi mi wraz z wiekiem... jego wiekiem
Tej jesieni stracił baaardzo dużo liści.
Ma duże przyrosty, przez co robi się drapakowaty, a posadziłam na widoku, może gdyby gdzieś
za innym się chował to by jakoś uszło... (Ha, nie byłam jeszcze wtedy na forum - teraz jestem dzięki
Tobie doinformowana). Ty widzę słusznie swojego dałaś za Polarnachtem, to będzie cudna para.

Zajrzałam dziś na momencik do zasypiającego ogrodu... pora była późna i generalnie już za ciemno na zdjęcia, ale pstryknęłam ku pamięci, bo dawno tego nie robiłam.









Części host już usunęłam liście i regenerują się po sezonie pod kołderką z kory i igliwia... część jeszcze się żółci w lepszej bądź gorszej formie.

Taka 'Guacamole' na ten przykład zasypia w pozie pająka



I tylko malutka 'Tortifons' jeszcze dzielnie stawia opór naturze






Hej Nelu... widzę, że przejawiasz, jako i ja, zacięcie detektywistyczne!
Zgadza się! To 'Admiral Vanessa'... pięknotka, która na maxa urzekła mnie swoim kwiatami w Wojsławicach



Spuśćmy natomiast zasłonę milczenia na jej pokrój... i owszem w myślach staram się się ją gdzieś w rabaty wpasować.... nie muszę chyba mówić, że mi się to nie udaje... na szczęście (bądź nie ) u nas jest niedostępna... ale bardzo chcący może ją kupićw Niemczech u Hobbiego za 19 eurosków i wzwyż

Ha! Z moją miłością do 'Calsapa' widzę, że jest podobnie jak u Ciebie... najpierw wielka namiętność i maślane oczy, z czasem... rozczarowanie... cóż... życie... ale tak to jest, że człowiek zakochany nie przyjmuje pewnych prawd do głowy! Ma geny 'Catawbiense? Ma! Piszą: pokrój lużny? Piszą! A do głowy i tak nie dociera, że prędzej czy później będzie drapak a nie kula... i mając to na względzie trzeba mu zaaranżować odpowiednie stanowisko... a w dodatku ja mimo stanu zakochania, kompletnie go zaniedbałam... i tak spędził bidul swój pierwszy sezon w doniczce... a lato tegoż roku było nad wyraz upalne... i kolejnego sezonu z pół także, nim go w końcu zasadziłam... no i te liście nie są teraz takie jak trzeba, za małe, podkręcone... no nie takie... w tym roku kwitł połową gałęzi... ofkoz przepięknie, tego mu odmówić nie można



W tym czasie drugą połowę postanowiłam mu przyciąć dla odmłodzenia/ zagęszczenia i w ten deseń... urody mu to nie dodało, ale posadziłam przed nim dużą paprotę, to i nie zgrzytałam nadmiernie zębami, gdy wzrok mój na niego padał... ale jakąś decyzję co do jego przyszłości należało podjąć... no i wyleciał na tyły i, jak pisałam, jest doskonale niewidoczny... pąków na przyszły sezon nie ma, więc może wszystkie swe siły przeznaczyć na regenerację i wytworzenie nowych i pięknych liści... i niech tak się stanie! A czy spasuje się z 'Polarnachtem'? Się jeszcze okaże, bo 'Polarnacht' to... kolejne moje rozczarowanie... tym razem kolorystyczne... najciemniejszy fioletowy rodek... prawie że czarny... pfffff... dobre sobie... i jeszcze wielkość jego kwiatów i kształt płatków... wszystko nie takie... dlaczego więc go nabyłam? Bo byłam... jakże by inaczej... zakochana... a raczej może omamiona wizją czarrrrrnego fioletu... a net tylko podkręcał te moje omamy... i tak, nie widząc pierwej na żywo, zakupiłam kota znaczy rodka w worku



I nie mówię, że 'Polarnacht' jest brzydki... on po prostu nie jest taki, jakiego go sobie umyśliłam... taa... ciężki przypadek ze mnie


A może i Wy opowiecie mi o swoich rodkowych miłościach i rozczarowaniach?


Nelu... będziesz swojemu 'Calsapowi' korygować stanowisko? Czymś podsadzać? Czymś zasłaniać?
Widziałam Twoją rabatkę... masz Ty tam dobra cienistego wszelakiego! Jak Ci to buchnie na wiosnę... aaa... będzie cudny busz!

Zuza... no niestety Wawa generuje nam te odległości... z pewnością jechałabym w Twe strony z godzinę (komunikacją publiczną)
Mówisz, że azalki już łyse... a przed ołysieniem zasłużyły na jakieś piękne fotki?

Krys... miło mi, że zechciałaś odwiedzić strefę cienia... ja z kolei czekam na te Twoje 50 rodków... nie daj się długo prosić i zaprezentuj je nam szerzej

Danusiu... to Ty masz potrójne szczęście szkolne! Ja w sumie też... bo zasuwam jeszcze na zebrania RR, jako że zachciało mi się społecznictwa i jestem przewodniczącą w obu klasach moich dzieci

Miłko... pora pisania porą względną, jak jest po temu natchnienie! Szczęściara z Ciebie, że szkołę masz już poza sobą... a ja od nowa muszę uczyć się o liczbach pierwszych i trójkątach wierzchołkowych itepe

Gosia... róże w powsińskiej różance nadal same ze sobą... w dodatku o tej porze w większości łyse... no nie wygląda to zachęcająco... zwłaszcza dla mnie... dlatego tak mnie zachwyciła 'Marie Curie'! Pal diabli kolor kwiatu, ale te błyszczące i zdrowe liście... przepiękne... teraz widzisz, co mnie w różach kręci... no i miała rabatę zaaranżowaną z heliotropem i trawami i od razu to inaczej wyglądało... ale po prawdzie to i rosła poza różanką właściwą a bliżej nowo wykreowanej alejki ku czci naszej noblistki.
Brak przebarwień u azalii też zgoniłabym zasadniczo na brak słońca tej jesieni... u mnie widać to po borówkach... w zeszłym roku już na początku października miały purpurowe liście (odmiana Chandler) a w tym ledwie leciutkie muśnięcia i generalnie poszło w żółcie i... opadło

Aga... podzielam Twoje uwielbienie jesieni... żeby tylko ona zechciałą być złota a nie zimna i deszczowa... ech...

Żanetko... Danusiu... młodzież na szczęście rokuje nadzieję, że nie będzie dla spraw ogrodowych stracona... wykazuje chęć nauki rozpoznawania drzew... no i zbiera dla mamy szyszki... a ponadto rozczula mnie swoją naiwną wiarą, że mama zna wszyyyyystkie rośliny

Monik, o takie wieści z ogródka mi chodziło!
Cudnie jeszcze masz, u mnie już nie ma śladu po hostach, a hortensje gubią liście na potęgę.

Widzę, że mamy sporo wspólnych upodobań i ... rozczarowań
Muszę jednak dopowiedzieć, że ten Calsap jak zakwitnie... ... ma wybaczone wszystkie grzechy!
w minionym sezonie kwitł co prawda 1/3 pączków, nie znam przyczyny, w marcu pączki jeszcze były ok,
a w kwietniu ponad dwie trzecie pączków po prostu zaschła.
W sumie nie wygląda jakoś tragicznie, też go ciachnęłam dołem i już troszkę lepiej jest.
Na razie go zostawię tam gdzie jest, tym bardziej, że wymyśliłam sobie całkiem nową rabatkę!
Zatem w przyszłym sezonie też będzie co robić

A Tortifrons ...
Podoba mi się bardzo dużo host, ale te z wąskimi liśćmi szczególnie mnie ujmują.

No to wychodzi, że ja dobrze posadziałam Calsapa. Totalnie z tyłu
Żeby tylko przetrwał.
Ogólnie chyba wszystkie posadzone rodki w tym roku mają się nieźle. Przynajmniej tak wyglądają,
Ale za to mam w tym roku bardzo mało paków kwiatowych. I to nie tylko na tych nowych, ale i na moich starych rodkach
Nie mam pojęcia czym to jest spowodowane?
Przecież traktowałam je tak jak zazwyczaj

Monisiu ja u Dorotki znów dałam się do trójki wkręcic bo jak zwykle chętnych nie było a w podstawówce po trzech latach oddałam fotel przewodniczącej rady rodziców

Cześć Monik!

Hej Nelu! To co tam u mnie słychać? Zimno i ciemno, przecież mówiłam... a aktualnie i biało, ale nie poleży ta kołderka długo, oj nie... sobota już na plusie

Zdjęć aktualnych brak... ostatnio... a było to półtora tygodnia temu... fociłam zasypiające wietlice samicze

'Dre's Dagger', moja najulubieńsza



'Lady in Red', którą w sezonie mało co widzę, bo otacza ją dżungla hostowa



A o 'Frizelliae' zapomniałam

Coś tam jeszcze usiłowałam, ale światło beznadziejne i aparat odmawiał mi współpracy... nie cierpię tej ciemnicy!

Poza tym ogród rozgrzebany i... zostawiony na pastwę losu i zimy... na wiosnę będę płakać

Moniś, jest jeszcze wiele czasu, by przygotować ogród do zimy. Nawet ja, na moim wygwizdowie, robiłam to zazwyczaj dopiero po świętach. Ty masz ten swój cienisty zakateczek w tak pieknie oslonietym miejscu, że chyba nie ma co narzekać.

Przyszłam oglądać majowe fotki

nelu-pelu napisał:
Nelciu, widzę, że wszyscy zyjemy dzięki wspomnieniom

Poll, ja bardzo lubię wspominać wiosnę! i nie tylko!
Monika obiecała pokazać trochę swojej.
Tylko gdzieś się zawieruszyła...

Boszzz... i już człowiekowi tupią nad głową... i nie dadzą mu spokojnie pogrążać się w depresji

A ja właśnie jestem w toku... by nie rzec w szale... tworzenia nowych rodkowych metryczek... tak mam, jak poczuję na forum nowe rodki nosem... a Gabrielowe rodki, przyznaję, że nieźle mnie podpaliły... już Rodrigo, Taragona, Carmen, Silberwolke i Goldbukett gotowe, jeszcze Moerheim i Ring of Fire


A wiosnę w moim wątku może jednak zaczniemy od kwietnia
(tylko dodawać muszę stopniowo, bo mi się komp wykrzacza i zamyka)

Krokus 'Victor Hugo'



Pączek magnolki 'George Henry Kern'



Śnieżnik lśniący



Irysek 'Harmony'



Forsycja



Tulipan 'Exotic Emperor'



Miodunka 'Samurai'



Zawilec gajowy



Budząca się hosta 'Paradise Island'




Poll... czas może i jeszcze mam, bo znów jest na plusie, ale że u mnie wszystko w cieniu, by nie powiedzieć teraz, że w mroku, to i topi się wolniej i jeszcze z dzień muszę odczekać... chodzi mi raczej o ogólne zniechęcenie, które mnie ogarnia o tej porze roku a które trudno mi przezwyciężyć... nie chce mi się ogrodować w takich warunkach... tyle że jak się powiedziało A i wykopało dołek, to wypada dołożyć jeszcze i B i go zasypać... taa... i tu następuje moje rozdwojenie jaźni... bo nie mogę zaznać spokoju, wiedząc, że coś nie jest skończone, zadołowane czy zasadzone a z drugiej ta niechęć do wyjścia i zrobienia porządku... odjazd
Może, jak to sobie napiszę, to się zmobilizuję

Monisia ja Ci zaraz dam depresję zaraz Ci ją wybija z głowy dobrze ze daleko mieszkam to mi nie oddasz a co do watków kwasolubnych to chyba przestane wchodzić bo miałam juz z nimi nie próbować a koleżanki kuszą

Cześć Moniś ! przez moment pomyślałam ,że muszę już bryknąć i przycinać róże ,jako że u Ciebie forsycja kwitnie Ponure dni przed nami ,a ja znów siedzę w rodkach i medytuję co by tu przesadzić ,żeby coś dosadzić .Odkryłam jednego ,którego chyba sobie kupię ,nazywa się Makiyak ,prześliczny i delikatny .Chyba znowu jakiś iglak poleci ze wskazaniem na jałowiec

Monik, fotkę z Victorem sobie wydrukuję w dużym formacie. Kiedy będzie mi opadał nastrój
to tylko sobie na nią zerknę (a najchętniej to wskoczyłabym w ten błękit i się w nim 'ugnurała')
- toż to cudo jest...

A na Ciebie nie działa?

Tupnę sprawdzająco... ,,

Wy to szalone jesteście z tymi rodkami.
Pamiętacie moje zakupy wiosenne?
Jak na razie wszystkie rodki trzymają się nieźle, czyli chyba się przyjęły
Gorzej z pączkowaniem
Będę miała bardzo mało kwiatów wiosną

Danusiu... nie bij... już taka moja natura, że nie zawsze potrafię się cieszyć... na szczęście stać mnie jeszcze na dystans i potrafię się z siebie i swoich depresji śmiać

I pamiętaj: Nigdy nie mów nigdy


Ewo... nie, jeszcze nie czas forsycji, choć osobiście nie miałabym nic przeciwko... ogromnie lubię ten krzew za kosmiczną dawkę energii, jaką promieniuje w kwietniu... i za nieodłączne dla mnie skojarzenie z narodzinami syna... i jeszcze rośnie u mnie od gałązki, przywiezionej od babci... także mimo że w kolejnych miesiącach nic nie wnosi do ogrodu i zabiera miejsce w mym przecież nader skromnym areale, to nijak nie potrafię się jej pozbyć... w tym roku moszcząc na wiosne nową miejscówkę dla rodków, podjęłam ten trud i ją wykopałam... i postała tak z miesiąc i... znów ją wkopałam, ot deko dalej... zobaczymy, jak nasze stosunki ułożą się w tym roku

Ponurość dni też mnie przygnębia... ja nie wiem, czy to uroda tego roku, czy kwestia warszawskiego smogu, ale jakoś tak dużo za dużo ich... słoneczne wręcz odeszły w niepamięć... jak nic, działam na baterie słoneczne

I co Ci powiem, to Ci powiem, ale... nad tym jałowcem... nie ma się co zastanawiać

Ależ Ty wyciągasz oryginalne rodki! Maluch, mrozoodporność dobra... nic, tylko brać... ale skąd?


Nelu... mówisz, że chętnie byś się pobawiła w pszczólkę Maję?

Podaj mi maila, to podeślę Ci 'Victora' w większym rozmiarze

Na mnie działa czy nawet, adekwatnie do realiów mojego cienia, świadomość, że ono gdzieś tu nade mną jest i wysyła te promienie do mnie... a fotki troszkę, troszeczkę albo troszenienieczkę... zatem... zapodawaj... duuużo


Gosiu... od razu tam szalone... takie zakręcone deko

Cieszę się, że Twoje rodki w dobrej kondycji... im, w przeciwieństwie do nas, ta deszczowa aura wybitnie posłużyła... a brak czy mała ilość pąków w drugim sezonie po zasadzeniu raczej jest regułą... znaczy skoncentrowały się na korzonkach, ot co... dopilnujesz nawożenia na wiosnę i podlewania latem i w sezonie trzecim powinno być już jak należy.... u mnie nie będzie kwitła 'Królowa Jadwiga', 'Marcel' chyba ma 1 pąk a 'Rasputin bodajże 2... ech... trudno, poczekamy... natomiast nadspodziewanie dobrze upączkowiona jest 'Madame Masson'... takie zaskoczenia lubię


Na dobranoc trochę zimy z zeszłego tygodnia

'Kermesina Rose' w śnieżnych czapeczkach





Jak zawsze zapączkowana na maxa 'Blurettia'





I jeszcze nieco ubarwiona hortensja ogrodowa, moja jedynaczka





A także zasypiająca 'Frizelliae' i zieloniutki podrzeń żebrowiec