Helooołł..!!
Nowy roczek mamy! Na fotki czekamy!
Se popatrzymy - jeszcze tej zimy..! ( no nie wiem skąd te częstochowskie rymy )

A i zdrowia dużo życzymy!

Hellooołł

Nelu... no ja też nie wiem, skąd te rymy... ale ważne, że na mnie zadziałały mobilizująco

Ponadto się wstrzeliłaś... proszę bardzo... foty najświeższe... jako że dziś przyszła zima i pomiędzy jedną a drugą śnieżycą strefa cienia nabrała... uroku czy innego sznytu... także... przełamałam swe nastroje depresyjne i się w ogródku pojawiłam... i tak to chwilę wyglądało







'Red Impulse' obiecuje piękne kwitnienie











I w zasadzie na pożegnanie, bo chwilę później znów zaczęło mocno sypać... 'Herrenhausen' pod lekką kołderką



Ofkoz już po zimie... do wieczora wszystko stopniało

Monisiu ale przez chwile było pięknie u nas też podobno pod koniec tygodnia zapowiadają znów opady śniegu

To może coś popiszę... i coś pokażę

Kiedyś były zimy, hej... a teraz jest pora ciemna i sucha... przynajmniej na Mazowszu... i nie zmieni kwestii suchości fakt, że oto po raz czwarty w niniejszym sezonie zimowym spadł śnieg, bo 1x w listopadzie, 2x w styczniu i teraz 1x w lutym to za mało... tamte stopniały po 2 dniach, ten może z uwagi na mróz potrzyma tydzień, ale cieniutka to kołderka i dużo wody nie dostarczy... deszczów też nie było, ledwie parę razy skropiło liście, co i kurzu nie zmyło... dlatego czym się radośnie w styczniu zajmowałam?
Otóż rodków podlewaniem... to po pierwsze i było to zadanie główne.. żeby te 2-3 konewki zakwaszonej wody dostały... po drugie sadzeniem cebul... ale to była kwestia weny, z której szukaniem zszedł mi miesiąc... bo zakupy ofkoz były grudniowe i już się nawet z tego zrobiła taka moja tradycja... także wcześniej, nim zobaczę -70%, to kopii o tulipany nie kruszę, bo u mnie, jak już wielokrotnie zaznaczałam, to rośliny jednoroczne... po kwitnieniu wykopywane i żegnane... i w związku z tym nieprzepłacane... i po trzecie... a tego pewnie nie odgadnie nikt... plewieniem... ja, która w życiu nie uskuteczniam tej czynności w ogródku, bo ściółka jest tak na grubo, że nic niepożądanego mi się nie sieje... bo taka pokrzywa to na przykład pożądana jest, ale oporna... no i... przyszła kryska na matyska! A wszystko to za sprawą karmnika, który zawisł na lilaku i pomysłu, by zamiast łuskanego słonecznika, którego od lat ptaszkom serwuję, zaproponować im mieszankę ziaren wszelakich... noszzz co to był za pomysł !!! I tak to już w styczniu... ścielił mi się pod karmnikiem - z rozrzutem do paru metrów - zielony łan, powstały z ziaren przez ptaki wzgardzonych... i ja te zielone żdziebełka usuwać zaczęłam, bo widoku tego na dłuższą metę zdzierżyć w stanie nie byłam... i na tym to zajęciu ogrodniczym miesiąc bez mała mi minął... a one jak te hydry lerneńskie, wyciągałam jedno, kiełkowały trzy... ale się zawzięłam i mimo że pewnie je jeszcze po zejściu śniegu zobaczę, to jakieś małe światełko w tunelu widzę... taa...

I sezon rowerowy rozpoczęłam... a potem przyszła grypa i klops... i już był luty... i nawet wyszło słoneczko... i właśnie taką lutową strefę cienia, łapiącą nieliczne promyki słońca i ładującą moje akumlatorki, chcę Wam zaprezentować




















W roli przerywnika międzyrodkowego... aster rozkrzewiony w postaci zimowej













Ja wiem... rodki, rodki, rodki... do znudzenia rodki... ale, jak widzicie, mało co - poza nimi - to lutowe słonko u mnie łapie


Inszym roślinkom na słoneczne promyki przyjdzie jeszcze dłuuugo poczekać

Aktualnie zaś... mrozi... i znów ciemnica

th napisał:
Czasem w takich ziarnach może się zawieruszyć ziele zwane za moich młodych czasów 'marychą' . Czy to ono, może się koleżanka łatwo przekonać dodając rodzinie do strawy...np. do ciasta. Jeżeli po spożyciu milusińskim cieszy się micha...znaczy, że to właśnie zacne zioło

Konopie i owszem z mieszanki dla ptactwa sieje się nieźle, lecz to nie to samo po którym micha się śmieje, choć zioło zacne

piku napisał: Wiesiu, jak pod karmnik w strefie cienia wjedzie policja, to raczej nie bedą sprawdzać czy ma moc czy nie.... jakby co będziemy się Moniś zrzucac na paczki

Strefa Cienia w zimowej (!) odsłonie c u d o w n a Ta zieleń w przewadze nad bielą.
Dzięki za informację nt ziarenek... pozostanę w takim razie przy słoneczniku, przynajmniej łatwiejszy do wypielenia.

Tomaszu... jakże Ci jestem wdzięczna za te potencjalne paczki... na koledze można polegać... i z wielką wdzięcznością bym Cię poczęstowała onym polecanym ciastem, niestety mieszanka już wyszła i nie da rady sprawdzić efektu po spożyciu... ach... jakże żałuję... jednak z tego, co się orientuję - z hamerykańskich filmów ofkoz - to owo zioło do wzejścia i rozwoju potrzebuje temperatur z przedziału tych wysokich, więc... raczej nie ma szans, by skiełkowało przy styczniowym +10 °C a już dzisiejsze -12 °C w nocy powinno problem zioła rozwiązać zdecydowanie i całkowicie... ale się nie łudzę... zielone ździebełka to twardszy przeciwnik i jeszcze je sobie poplewię, czymkolwiek są


Wiesiu... niestety nie pamiętam składu mieszanki, więc nie potwierdzę ani nie zaprzeczę, czy posiały mi się konopie


Ewo Ave... nie ma co uszczęśliwiać ptactwa na siłę... nie chcą diety urozmaiconej, to nie... będzie monoskładnikowa ewentualnie od czasu do czasu duo-, gdy dołączę orzechy... i tak, ptaki ze słonecznika będą zadowolone... a patrząc, jak szybko z karmnika znika, nie sądzę, by cokolwiek z niego roztrwoniły i posiały... zatem i ja będę zadowolona

Lutową odsłonę strefy cienia cenię ze wszech miar, bo dzięki paprociom na dole i rodkom u góry jest tak jak trzeba czyli... zielono... w tej najbardziej ciemnej porze roku... to raz a dwa... jest ta przestrzeń do życia i złapania oddechu, której brak mi w miesiącach letnich, gdy w ogrodzie rządzą hosty... no ale jak się chce za dużo, to się ma... ścisk


Tymczasem... zwiastuny wyglądające wiosny... foty z końca stycznia, ale stopień rozwoju wciąż ten sam... bo co styczeń podpędził, to luty zmroził... no i tak... czekamy

A sponsorkom moich wiosennych zwiastunów pięknie i nieustannie dziękuję... Irmie za przebiśniegi... i Majce Franusiowej za ranniki
Co patrzę na nie, to myślę o Was i micha mi się sama cieszy... bez zioła

Monik, zieleń lutowa cudna . Dla mnie najciemniejszy czas to jednak grudzień i styczeń, dzień wtedy najkrótszy, a zwiastunów rzeczonych zdecydowanie mniej.

Monisia cudnie wygląda Strefa cienie tyle pączków,pączusiów i zieloności jakby to nie zima była
Co do karmy dla ptaków z nasion mieszanych to też mnie djebli podkusili-jak to u nas mówią ze trzy lata temu,o mamuniu co ja się wtedy na wiosnę uplewiłam jedyny plus po tamtej akcji to len który co jakiś czas gdzieś się pokazuje

to w takim razie dziekuję niebiosom ,że u mnie ptaszory totalnie wzgardzily stołówką i jak nasypałam to żarcie leży do dziś...bo pewno tez miałabym plewienie...
Zieloności cudowne..

Stworzyłaś ogródek, w którym czas się nie liczy zielono jak u mnie przed przymrozkiem w kwietniu

O tej porze widać jak rodki podrosły... albo dlatego, że tak rzadko je pokazujesz

Miałam pytać o białe kulki, ale już wyjaśniłaś, że to aster - bardzo zdobi

Ślicznie wygląda strefa cienia .przebiśniegi i ranniki robią super robotę

U mnie ten aster wcale tak nie wygląda. Dlatego obcięłam już na początku stycznia.

Co roku daję Ci worki z igłami, ale u Ciebie wcale ich nie widać. U mnie wszystko jest nimi zasypane. Znowu będę wygrabiała. Twój ogród o każdej porze roku wygląda pięknie

Monika, strefa cienia i strefa światła, ja jestem raczej z tej drugiej, bo bez światła słonecznego nie mogę funkcjonować jak Echnaton, ale strefę cienia i istot cieniolubnych doceniam. Wszelkie stworzenia rosnące lepiej w cieniu hołubię: epimedium, funkie, kalmie, żurawki, rutewki, ciemierniki. W cieniu odpoczywam, regeneruję się, w słońcu czerpię energię. Rośliny cieniolubne są moimi ulubionymi i cenię je za wytrwałość.