Świetne zdjęcia, same rarytaski Danusia w rozkroku też wygląda atrakcyjnie

Dzięki Aniu za fotki...
Monika bardzo żałuje nam widoku swojego cudnego cienia

Pięknie
Niektóre detale widzę pierwszy raz, np. u Danusi

Jureczku ja aż boję się pytać o co chodzi
Monisia przepraszam że tak późno ale jestem wreszcie z moimi fotkami z Twojego królestwa z wielkimi podziękowaniami za gościnę














I dowód na to że u Moni mieści sie nie tylko jedna osoba pomijając jakie ważne tam były ustalenia przy tej paproci

Ostatni wpis w lutym... no z tego się nie da wybronić... w żaden sposób

To może... zapodam nieaktualności z przełomu sierpnia i września... po prostu

I tak... jest susza... jeszcze bardziej okrutna niż przed rokiem


Życie tarasowe












I wchodzimy do ogrodu




































































Dziękuję ślicznie zlotowym gościom, którzy licznie odwiedzili moje progi w czerwcu i podjęli się wyzwania przemieszczania po moim ogródku... jak również zostawili mi pamiątkowe zdjęcia... taa... i już się nie ukryje, że przytyło się temu misiu

Aniu, Basiu, Danusiu, Piotrek, Tomku i Marku

Dziękuję także odwiedzającym wirtualnie strefę cienia forumowiczom... tu szczególne uściski dla Grażki i Ewy Willow, które po raz pierwszy zostawiły u mnie wpisy

Nie obiecuję, że się zmienię... na to jest chyba już za późno... ale te parę zdjęć na chwilę mam nadzieję, że wystarczy

Pięknie... jak zawsze zreszta... malutki ogródeczek to każdy centymetr wypieszczony do nieprzyzwoitości...
A ja sie pytam o białe kwiatuszki w tej zieloności sie pokazujace... to aster jakiś? śliczny ....

Cudownie Monia! Soczyście zielono! Poproszę o obrócenie kaktusów do kaktusiarni, bo tam niekoniecznie trzeba z kwiatami, a podobają mi się strasznie!

Apetyt na oglądanie tego cudnego ogrodu został troszeczkę zaspokojnony
Pewnie wielokrotnie jeszcze obejrzę te niesamowite kompozycje, odmiany i gatunki roślin, które zgromadziłaś.
Uwielbiam Strefę Cienia

Ania... z tym wypieszczeniem każdego centymetra to żeś... pojechała... chyba muszę sobie to wydrukować... owszem zdarzają się fragmenty rabat, które mój wzrok radują, zwykle bezpośrednio po jakiejś rewolucji... bo już rok później to wszystko zaczyna żyć własnym życiem i niekoniecznie według moich zamysłów... jedno rośnie aż za dobrze i wchodzi pod nogi albo zasłania inszych ulubieńców, drugie karleje tudzież zwija manatki i powstaje dziura... i rób, co chcesz... zaś od nowa trzeba wymyślać, co zmienić i jak przesunąć całą resztę... do tego nieustanny monitoring i pytanie: już podlewać czy jeszcze dzień nie podlewać... ja nie mam czasu na pieszczenie

Białe kwiatuszki w zieloności to aster rozkrzewiony, który późnym latem i jesienią robi robotę... znaczy rabatę... do tego bezproblemowy... rośnie w cieniu i znosi cierpliwie moją suszę

Za mną od dawna chodziły jakieś drobne, nie narzucające się zbyt nachalnie swoją urodą kwiatki... miała być gillenia, ale się nie przebiła w moim gąszczu, a i susza tez jej nie pomagała i wypadła po sezonie... wcześniej były jarzmianki, bardzo w mym guście, ale miałam problem z zaakceptowaniem stanu ich liści, które to niekoniecznie zachowywały się idealnie do końca sezonu... obecnie jestem bardziej tolerancyjna... więc jarzmianki - w głównej mierze dzięki Tobie - wracają

Astra rozkrzewionego jako roślinę do cienia polecił mi Andrzej... i to naprawdę był strzał w 10... pierwsze 2 na próbę kupiłam jesienią 3 lata temu, przyszły niekwitnące, ale jak w następnym roku zakwitły, to... domówiłam 6

Z dzisiejszego ranka



Mnie bardzo ujmuje ta biel płatków i przechodzące kolorystyczną metamorfozę środki kwiatów... może nie złote a skromne... ale na pewno skromne a wdzięczne... zgoła odmienne od innych, krzykliwych astrów





Można powiedzieć, że to białe chmurki na zielonym niebie






Miłko... ja mogę obrócić moje kaktusy... jak chcesz, w lewo czy w prawo? Ofkoz się chichram, bo i mnie nie raz, nie dwa telefon zmienił tekst według swojego widzimisię... postaram się obfocić, jeśli warunki świetlne pozwolą

Tu w zestawie tarasowym z połowy sierpnia z finiszującym swoje kwitnienie echinopsisem






Ewo... dzięki za to uwielbienie... a skoro jest apetyt... to voila... najaktualniejsze kadry

Jako że spać w nocy nie mogłam, to wyprawiwszy dziś dziecię do szkoły, wyszłam o 8 rano z kawą na taras i zaraz się wróciłam po aparat, bo ogródek był mokry od rosy... coś pięknego



















A jarzmianka kwitnie na nowo... to lubię

Ten aster rzeczywiście wygląda bajecznie... za twoją namową nabyłam trzy sztuki