Imponujący łan Ładny jest

Przez kostkę nie przechodzi?

Chwilowo nie śmie, respektuje zakaz

Nic dziwnego, że forum poszło w odstawkę jak pojawiła się taka słodka istotka

Ależ nowoczesna kuchnia

Ciekawa jestem Twojego ogrodu zimowego

Ależ masz piękną kuchnię Verciu Nawet ja ,która gotować nie lubię ,chyba bym polubiła w takim pomieszczeniu
Paprocie miód ,malina .Spodobała mi się Pellaea Atropurpurea oraz Onoclea Sensibilis .Mam nadzieję że nic nie pokręciłam w nazwach .Zawsze się boje ,że one przemarzają ,wydają się takie delikatne .Niektóre wręcz koronkowe .A wnusiula rośnie w oczach .
Cudowne dzieciątko

Widzę,że paprocie są ostatnio trendy.
Swoją drogą piękna kolekcja.
Chyba już wiem co posadzę pod Moją wierzbą.

Ewuniu - jolifleur, forum rzeczywiście przeszło chwilowo na drugi plan - to sprmi wyppadawka Elli-May



Kuchnia niekompletna jeszcze, a w ogrodzie zimowym przygotowuję podłoże pod rośliny. Jeśli jutro "będę miała natchnienie" to może coś tam podziałam


Ewuniu - Nowinko, kuchnia jak pisałam wyżej -do wykończenia i.............................
Paproci się nie obawiaj sadzić, nie zauważyłam by którakolwiek mi wypadła - odporne bestie
A wnusia słucha jak mama czyta jej Kubusia Puchatka po POLSKU, co mnie cieszy nazmiernie




Jurku, paprocie sadziłam ot tak, nie myśląc wcale o tworzeniu kolekcji. Nazbierało się ich niechcący trochę























Niedawno zajrzałam do do paprociowego wątku i... klops a raczej efekt w postacie zamówienia kilkunastu sztuk paprot i jeden bóg raczy wiedzieć czy na tym się skończy
Ale sądząc po Twoim wpisie, nie ja jedna wpadłam jak śliwka w .................................one paproty
Powodzenia w uprawie życzę

U Very pióropusznik i orlica oj ta Siberka żartownisia .


Jak wszystko u Ciebie Vero chyba nie powinnam być zaskoczona, że wyciągasz rośliny, o których istnieniu ktoś tylko wspomni, jak króliki z kapelusza .

Kuchnia śliczna, a przede wszystkim przestronna, te kilometry blatów roboczych, tego to Ci naprawdę zazdroszczę .

Verciu, kolekcję paproci masz imponującą i wszystkie dorodne i piękne. A przecież w nowym ogrodzie jeszcze cienia nie masz zbyt wiele , czy one wszystkie w słońcu rosną?
Wnusia rośnie jak na drożdżach, śliczna z niej panienka

Paprotki niesamowite. Jeszcze trochę i się nawrócę.
Zdjęcia wnusi urocze.

Wnusia bardzo zainteresowana bajką. Fajnie, że jej czytacie, to później procentuje. Uściski dla ślicznej wnusi i pozdrowienia dla jej mamy.
Kuchnia wypasiona . Duża ilość blatów roboczych ułatwia przygotowanie dań.
Kolekcja paproci imponująca. Coś czuję , że ja też jak ta śliwka .... coraz bardziej mam ochotę posadzić więcej paproci.

Verciu a my z Tomaszem aż piszczymy z radości , że przybywa nam fernloversów Paprocie zawsze były jakoś trochę niedoceniane, nawet obawiano się ich ze względu na agresywność pióropusznika a szkoda, wielka szkoda... Ja teraz cały czas zanudzam w swoim wątku paprociami i różanecznikami, bo co pokazywać? Wszystkie byliny śpia i tylko paprocie nadają Jędrzejówce koloru. Pięknie , jesli wiele paproci trafi do wielu ogrodów a jeśli jeszcze nowonawróceni będa zasilać uwagami i zdjęciami nasze paprociane wątki, to już pełnia szczęścia!

Maluch cudko Przyznam Ci się, że chyba już zaspokoiłam swoje pragnienia babciowania i nieco z ulgą przyjmuje fakt, że moje wnusiaki są na Wyspach. Dziś własnie rozmawiałam z córą, bukowałysmy bilety na moje loty w 2017r (będą co najmniej 4) i przepychające się i pokrzykujące w tle dzieciaki skłoniły mnie do refleksji, że matka Natura wie co robi, obdarzając nas dziećmi, gdy jesteśmy młodzi.

Krzysiu, przez lata trochę się uzbierało roślin - więc jest co wyciągać na światło dzienne - jeśli oczywiście ktoś przypomni

Wiesiu,paproty poza nielicznymi rezydują jeszcze w starym ogrodzie. Z cieniem fakt, krucho jeszcze u mnie, ale do wiosny coś tam wymyślę i przeniosę pozostałe. No i te zamówione obecnie gdzieś posadzę - odbiło mi normalnie w tym temacie

Gosiu, nawracaj się, nawracaj - to teraz na czasie nawet jest

Inko, mnie również cieszy fakt, że zarówno moje dzieci jak i wnuczęta wręcz pochłaniają książki (po kimś to w końcu mają w genach )
Paproty jak paproty, zaraźliwe jak wiele innych zieloności. A jesienią wiadomo, odporność spada więc grzech nie wykorzystać takiej okazji
Zdrówka i powodzenia

Polutku, moje dwie wnuczki są w maturalnej, potem już szkolniaki - więc takie maleństwo i to jeszcze tak daleko na nowo rozpala babcine namiętności. Ale przyznaję Ci rację, matka Natura ma świetne wyczucie w tej kwestii. Wyspiarze przylatują w kwietniu na dwa tygodnie, potem z M lecimy do nich, ale to już w lecie
A paprocie, jakoś tak sobie przypomniałam, że przecież coś tam u mnie też rośnie..........................

Coś dla irysomaniaków .............................................................
Robert przysłał mi swój nowy kalendarz, i wierzcie mi, jest na czym oko zawiesić




Już czekam na wiosenną ofertę

Vero, głęboko 'weszłaś' w irysy? Mnie jakoś nigdy specjalnie nie pociągały. Owszem, kwiaty - szczególnie w masie są piękne, ale tak krótko cieszą a potem te sterczące kikuty ze zbrązowiałymi resztkami...

Polutku, irysy to moja pierwsza ogrodowa miłość, i chyba już dozgonna

Jak Ty wsiąkłaś w paprotowy wątek to ja chyba tam nie wejdę. Boję się.
Kuchnia piękna. Marzy mi się nowa, ale na razie to marzenie ściętej głowy
Wnusia teraz rzuca facetów na kolana, to co będzie potem?

Margo2 napisał:
Wejdź, wejdź

Gosiu, w irysy wsiąkłam prawie w dzieciństwie, moja mama mnie zaraziła tą chorobą. Do dzisiaj się zastanawiam, skąd zdobywała te skarby w tamtych czasach. Na sąsiedzkich działkach rosły żółte albo niebieskie, u nas było kolorowo.
No ale do tych obecnych ani się umywały...............................

A z wnusią to pożyjemy, i zobaczymy co za ziółko z niej wyrośnie

Poll napisał:



Polutka ma racje !!!!! Wchodź śmiało

Ponieważ tu i ówdzie pojawił się piękny biały puch - a u mnie nadal czarna, smutna , postanowiłam poprawić sobie i nie tylko nastrój.
A nóż uda mi się przywołać trochę białego do siebie..........................