Polu , największe brawa należą się Tobie i Tomkowi !!!

Bajkowe ogródki przeniesione do stajni prezentowały się godnie



























i główni bohaterowie

Tak dawno nie pisałam na forum...
Ale jak można przemilczeć tak wspaniałe wydarzenie:-)
W Wojsławicach byłam tylko raz , pamiętam to miejsce ze stylizowanym murem.

Efekt Waszej pracy i pomysłów jest piorunujący!
Wystawa przepiękna , stylowa, bardzo miła dla oczu.
Że tez mam tak daleko ...
Pozdrawiam wszystkich

Do tej pory jestem pod ogromnym wrażeniem od wczorajszego dnia!
To było prawdziwe Święto Paproci! Genialna wystawa!
Jesteście fantastyczni! Nie na darmo zrobiliśmy ponad 800 km jednego dnia Pozostaję tylko żałować, że mieszkamy tak daleko od Wojsławic ... już czekam na
kolejne spotkanie w przyszłym roku

A tu wszystkie moje zdjęcia w albumie na fb:
www.facebook.com/profile.php?id=100001167164418&sk=photos&collection_token=100001167164418%3A2305272732%3A69&set=a.1782143525167869&type=3

Świetnie, naprawdę wspaniale wystawa się prezentuje. Paprociowe zakątki mogłyby się tam już na stałe rozrastać . Gratulacje dla Poli, Tomka i wszystkich, którzy mieli swój udział w przygotowaniach Wielkie dzięki wszystkim za wspaniałe relacje

Wielkie brawa! To było Coś... przez wielkie "C".
Wstyd się przyznać, że zawagarowałam na wykładzie - ale bardzo dokładnie studiowałam wystawę.
Ogrom pracy i stressss sssssakramencki jak mniemam - ale Kochani Organizatorzy warto było!
Idźcie tą drogą i niech się nam w duszach zieleni.

Podsłuchane rozmowy wskazują, że oglądający dorośli nie mieli pojęcia, że świat paproci jest tak bogaty, że może stworzyć zróżnicowany, frapujący ogród. A dzieci knują jak tu u siebie zrobić miniaturowe ogródki...

Jak to dobrze, że są ludzie, którym chce się chcieć .
Pozdrawiam, dziękując za piękny pierwszy dzień jesieni.

My też z M jesteśmy zachwyceni i rozmachem całości projektu i sposobem pokazania paproci , a także narracją Poli. Ja podziwiałam prace florystów Dagi i Marcina ,którzy pracowali całą noc ,aby wszystko świeżo wyglądało. A poniżej ,co M sfotografował

Ta wystawa to coś wspaniałego Jestem pod ogromnym wrażeniem Waszej pracy, gustu i szeroko pojętej inwencji.Dumna jestem, że stanowię część tej społeczności.
Oglądam zdjęcia Swietki i ciepło mi się robi na sercu, chociaż w domu mam szpital a za oknem jesienne wichury. Dziękuję

Boshhhh, jaka jestem nie tylko niefotogeniczna, ale najstarsza staruszeczka. Nigdy więcej na świeczniku.Lepiej byc szara eminencja a pałeczkę oddać młodym

Poll napisał:
Ojtam, ojtam, Poll, straszne głupotki wygadujesz

Poll... tu wyglądasz całkiem ponętnie

Wystawa cudna i dopracowana w każdym szczególe . Włożyliście ogrom pracy a za spięcie tego wszystkiego w całość dla Poli -chapeau bas.
Mam również wrażenie ,oglądając zdjęcia,że przygotowując te wszystkie atrakcje dobrze się bawiliście .
Byłam z wnuczkami i choć one są mało "ogrodowe" to w planach mamy już stworzenie mini ogródka dla ich lalek.tylko skąd ja wezmę balię?
Było pięknie a wykład ciekawy i jednocześnie przystępny i taki mało "nadęty", powiedziałabym,że raczej opowieść o czymś lubianym.
Cóż, może za jakiś czas kolejny temat?
'

Napisałam dziś w nocy długi post z mnóstwem zdjęć, ale internet mam tak słaby, ze mi go 'wywaliło'

Para-nojo...Aniu ? czy dobrze odczytałam w kronice Twoje imię? Zdębiałam, gdy je zobaczyłam i bardzo załowałam, że nie podeszłaś, ze się nie spotkaliśmy. Cudem wyłowiłam Wojtka- gdy usłyszałam, że jest, rzuciłam widelec ( jadłam kolację) i natychmiast poszliśmy z Tomkiem by go odszukać. Dlaczego nie dawaliście znaku, że jesteście??? marzyła mi się kawa i choć krótka rozmowa z każdym forumkiem, który pojawił się w Wojsławicach!
Przy powitaniu w sali wykładowej, nie uzyłam słowa 'wykład' a spotkanie/gaweda...celowo. Nie chciałam zanudzać słuchaczy naukowymi okresleniami a raczej zaciekawić historią paproci, pokazać jakie potrafią być ciekawe. To był wstęp - o czym też wspomniałam - do tego, co mieliśmy zobaczyć na wystawie w ruinkach.

Podczas wykładu xle się poczułam, nie dochodził do mnie ani jeden haust powietrza. sala była wypełniona po brzegi a drzwi zamkniete. Tam, gdzie stałam, zrobiło się tak duszno, ze w pewnym momencie obawiałam się, iż fiknę pod ekran. Do tego, zmienił się plan - harfy musiały być wprowadzone do pomieszczeń (nagłe załamanie pogody) i Tomek Dymny, gdy opowiadałam o czasach wiktoriańskich, dał znać, że musze przyspieszyć - stąd nagłe tempo przy przerzucaniu zdjęć, o których miałam także mówić. Nie spróbowałam nawet tortu, bo w szybkim tempie musiałam wyjść na powietrze, aby nie zemdleć.
Później, podczas zwiedzania wystawy na wolnym powietrzu juz wszystko wróciło do normy i mogłam swobodnie mówić, rozmawiac ze zwiedzającymi i żartować. Refleks Marzęki i komentarz o 5 złociszach za fotkę tak mnie rozbawił, ze z trudem opanowałam śmiech.

Ekipa była cudowna, ale o szczegółach, później.Nie wiem, czy ten post uda się wysłać, więc czekam ze zdjeciami i dłuższym elaboratem, na lepszy internet.

edit: Daga doleciała i wylądowała szczęśliwie.

Byłam, widziałam i podziwaiałam....
Wszystko przygotowaliście perfekcyjnie, ogrom pracy włożony w przygotowanie tego dnia musiał być ogromny! Galeria cudna , bajkowe balie piękne , o ogrodzie paprociowym nie wspomnę ( wracałam do tego zakątka kilka razy ... PIĘKNY.. ) .
Baaardzo się cieszę, że niektórych Zielonozakręconych udało mi się poznać osobiście. Baaardzo bardzo dziękuję .

Poll, zapytam nieśmiało: czy Twoją opowieść ktoś nagrywał? Będzie gdzieś dostępna? Bo wiesz, myślę, że nie tylko ja bym jej chętnie posłuchała...

Chyba raczej nie ma nagrań, ale może to i lepiej. Jesli na następnym zlocie będzie rzutnik, z chęcią ja powtórzę - juz bez pospiechu i nerwów- dla grona zielonozakreconych.