Ogród japoński w Jarkowie, to drugi w Polsce, po wrocławskim, ogród japoński, udostępniony do zwiedzania turystom. Twórcą ogrodu jest p. Edward Majcher, który w 1980 r. zaczął tworzyć ogród wokół domu. Projekt ogrodu i niemal wszystkie prace wykonał samodzielnie. Od 2003 r. ogród jest udostępniony do zwiedzania.
O ile dobrze pamiętam, bilet wstępu kosztował 8 zł.

Ja akurat mam Jarków o rzut kamieniem i bywam tam dosyć często.

Ciekawa wycieczka, dziękuję A czy właściciel (lub jego rodzina, lub ktokolwiek) nadal mieszka w domu w ogrodzie? Ciekawa jestem. Tak się zastanawiam czy - gdybym miał taki piękny ogród - zdecydowałabym się, żeby mi sie obcy kręcili koło domu

Joasiu, wydaje się, że właściciele cały czas mieszkają w domu . Dzięki turystom mają gotówkę na rozbudowę i pielęgnację ogrodu .

Tak, pan Edward mieszka na miejscu. Jest bardzo sympatycznym człowiekiem i chętnie wdaje się w rozmowy ze zwiedzającymi. Opowiada różne ciekawe historie związane z powstaniem i finansowaniem tego miejsca. Nutę rozgoryczenia możemy odnaleźć między innymi , czytając między wierszami kartkę - wywieszkę informacyjną "Ogród powstał z pracy rąk, bez żadnej pomocy z zewnątrz" "



To naprawdę wyjątkowe miejsce. jeśli tylko będziecie w okolicy, koniecznie zajrzyjcie ! Łatwo trafić , każdy miejscowy wskaże drogę.



Co moge napisac o tym ogrodzie? Dla mnie, to miejsce wyjątkowe. Z kazdego kąta i zza każdego kamienia wygląda wielka pasja i dbałość p Edwarda o szczegóły. To trochę, tak, jak z hostami, których nie mam - sama nie chciałabym byc posiadaczką takiego ogrodu, ale doceniam ogrom pracy i wielkie zaangażowanie właściciela. To, co mogłabym przenieść do swojego ogrodu, to kapitalne wkomponowanie w ogród naturalnych cieków wodnych i połacie mchów , mające w tym ogrodzie swoje miejsce.

Byłam w majchrowym ogrodzie (jak mówią o nim miejscowi )kilka razy, zdjęcia z ostatniej mojej wizyty, w czerwcu ubiegłego roku




















...

Oprócz mchów i paproci (nie w kolekcjonerskim wymiarze, ale wykorzystanych dla nadania nieco swobodnego charakteru nasadzeniom), urzekły mnie wszelakiej maści kloniki .Wszystkie rośliny pięknie prowadzone, zadbane Mniej podobały mi się formowane iglaki, ale oglądając wielośc naciagów formujących je, doceniam , ile pracy musi być włozone, aby wszystko wyglądało, jak wygląda.






















...

Dobrze,ze pan Edward nie zraża się różnego rodzaju przeciwnościami. Gdy byliśmy tam w VI 2015, trwały prace nad powiększeniem ogrodu po przeciwnej stronie rzeczki. Była mowa o planach, których realizacja może potrwać nawet latami. Mam nadzieję,że wszystko pomyślnie się ułoży ,plany te będą/są ??? zrealizowane i w ogrodzie będzie można m.in pomedytować w kontakcie z przyrodą tego cichego miejsca na końcu świata.

Nowo budowana część ogrodu po drugiej stronie rzeczki (fot.VI 2015r)



Jak napisano na początku, cena biletu wstępu wynosi 8 zł. Jeszcze niedawno, wejść można było za tzw. co łaska, ale nasz fiskus upomniał się o swoje i właściciel musiał dostosować się do tych wymogów.
P.S. Kiedy pada deszcz, tez fajnie jest pozwiedzać, zwłaszcza,ze możemy liczyć na dyżurne parasole.

...

Ale klimatyczny ogród, szacunek dla właściciela i wykonawcy , widać serce, pasję, zaangażowanie, aż cieszą oko i serce Tak się zastanawiałam i chyba nie umiałabym wpuścić do swojego ogrodu obcych ludzi, tym bardziej podziwiam właściciela, że się na to zdecydował. Bałabym się, że mi coś wytną, wyrwą, uszkodzą...ehhh chyba coś przestałam wierzyć ludziom

Masz rację, jest taka możliwość, ale trzeba mieć do końca poczucie, że jednak nie jest tak źle. Szkoda by było, by taki ogród cieszył oczy tylko właścicieli i ich znajomych.




Dla przyszłych zwiedzających mam małą podpowiedź.... Zupełnie niedaleko Jarkowa, po czeskiej stronie , położony jest inny, wart zwiedzenia ogród - alpinarium Grulicha (Grulichowe Skałki) . Pan Edward Majcher chętnie wytłumaczy, jak dojechać i udzieli kilku informacji. Na miejscu przejmie Was urocza pani Maria Grulichowa, żona zmarłego założyciela alpinarium.

Link do wątku o Grulichowych Skałkach tutaj

...

Byłam w Jarkowie czwartego września i nowa część ogrodu zmieniła się bardzo od wiosny................................



















W "starej" części ogrodu, jak zwykle - mój ulubiony widok..................





Pozdrawiam Vera

Widze Vero, że pan Edward ciągle działa i zadziwia. Ten właśnie ogród planujemy jako jeden z kilku do zwiedzenia w trakcie naszego przyszłorocznego zlotu miłosników ogrodów. Plany już są, teraz 'rozbieramy' to organizacyjnie.

Polutku, zlot i zwiedzanie ogrodów to coś dla mnie muszę odrobić zaległości...............
Jeśli chodzi o pana Edwarda, to ilekroć jestem w jego ogrodzie, zastanawiam się, czy ten człowiek kiedykolwiek odpoczywa ???
Mam na myśli takie zupełne nic nierobienie. Jakoś nie potrafię sobie wyobrazić pana Edwarda bez sekatora..................
No bo zawsze widywałam go z sekatorem

Co prawda w japonkach nie lubię chodzić, ale skoro własne ręce i setki sekatorów się przez lata zużyły, to szapoba!

Czyli będziemy zwiedzać!

Wraz uczestnikami Zlotu Miłośników Ogrodnictwa, który był za razem pierwszym zlotem zielonozakręconych, po raz kolejny odwiedziłam ogród japoński stworzony przez pana Edwarda w Jarkowie. Zjawiliśmy się przed czasem i zastaliśmy właścicieli przy pracach na dolnym poziomie. Po krótkiej rozmowie (klasyczne pytanie: skąd Japonia w sudeckiej wsi??? ), myszkowaliśmy po ogrodowych zakątkach. Pstrykanie aparatów rozlegało się nieustannie
Mam nadzieję, ze podobał się Wam i zasilicie ten watek swoimi refleksjami i zdjęciami















Jak mówi pan Edward, nadal sam buduje ten zadziwiajacy ogród, bez żadnej pomocy z zewnątrz.Część dolna powstaje już kilka lat i nadal toczą się tam prace



U mnie, za każdym razem, bicie serca powodują kloniki







Praca pana Edwarda, to między innymi kształtowanie drzew. Naciagi, które służą temu kształtowaniu, są widoczne na wielu moich zdjęciach




.

Dołączam i ja z fotograficzną relacją z Jarkowa

cd.

Wiesia, dziękuję Ci za TAKIE spojrzenie na ten cudny ogród!
Aż zastanawiam się czy byłyśmy w tym samym ogrodzie...

Nelu, ja mam radość fotografowania i cieszy mnie to bardzo że swoimi zdjęciami sprawiam też komuś radość

Tyle pięknych zdjęć i wspomnień, to ja dodam jeszcze z mojej puli (moje i mojego Zbysia)