Witam
Spotkanie w realu zachęciło Mnie do zajrzenia na prerie.
Bardzo fajne, klimatyczne miejsce tworzysz.
Nieżle się obkupiłaś.
Będę zaglądał.

Witajcie moi mili
Dzisiaj zacznę nietypowo jak na mnie, bo nie od odpowiedzi dla tych którzy mnie odwiedzili w ostatnich dniach Te zostawię na koniec.
Ostatnie dni były dla mnie bardzo wyczerpujące i to nie fizycznie a psychicznie. Po stokroć gorzej się czułam aniżeli pracując fizycznie. Jak przepuszczona przez jakąś maszynkę i wyciśnięta jak cytryna...
Ale za to dzisiaj miałam tak cudowny dzień, że mógłby jeszcze trwać iętrwać ... Pogoda cudowna, zero myślenia, pełen relaks przy pierwszych roślinach na mojej prerii Leżałam sobie w trawie otoczona psiakami a mąż po raz pierwszy kopał mi dołki Nie wszystkie, ale dla mnie pomoc ogromna to była tym bardziej, że większość z nich to jego dzieło
Chyba po raz pierwszy nie kombinowałam z przestawianiem doniczek, tylko jak za pierwszym razem postawiłam tak to później zostało wkopane Jako, że to ma być preria, to żadna równa linia nie ma tutaj znaczenia i to było to na co czekałam. Taka swoboda i wolnoścć. Jedynie na końcu granicy działki miskanty w linii prostej będą sobie rosły.
Dla mnie dzisiejszy dzień jest początkiem historii tworzenia prerii a przy okazji to ganianie z psami i tarzanie się z nimi w trawie ... po prostu dzień spełniony

przytargałam narzędzia bez których nie ma szans na dołki












ten czerwony dom stoi nie zamieszkały- własciciel szuka kupca - może ktoś chce ?












muszę Wam pokazać moje pogryzione, zdezelowane i ukochane trampeczki - bede za nimi normalnie płakac w przyszłym sezonie...


****

Aguś - wątek pędzi, bo i ja nie stoję w miejscu z czego się cieszę. A jak się coś dzieje to wiemy, że żyjemy. Dziękuję za komplement Spełniam swoje marzenia a energię i u Ciebie widziałam a to cieszy ogromnie
Wiesiu - Właśnie te byliny przyprawiają mnie o mocne bicie serca - kochamy to razem
Martuś - nie wiedziałam a w głowie miałam zakodowaną od Ciebie w przyszłości patagonkę To nic- bede i ja mogła sie w przyszłosci dzielić Hastatą
Moniś - kropelka w morzu to fakt, ale takich kropelek będzie przybywało i powstanie wymarzona preria. Będę też siać i zagęszczę na maxa
Ewuniu - szaleństwo trzyma mnie przy życiu a skoro i Ty należysz do tak zakręconych ludzi to ja tylko będę biła brawo. Życie nie może być nudne i mdłe więc... szaleństwo w tym zakupowe niech się rozprzestrzenia na wszystkich wokoło
Jurku - miło mi Ciebie widzieć w moich zakamarkach I było miło mi Ciebie poznać. Mam nadzieję, że stworzę miejsce pełne luzu i wolne od jakichkolwiek ograniczeń typu: kanty, centymetry i bla, bla... takie moje miejsce Zakupy planowałam w Wojsławicach odkad wiedziałam, że tam pojade, zabrakło mi tylko miskanta Memory, którego wykupiono... jaki modny, no,no...

Spokojnej nocki Wszystkim życzę

Aniu, narzędzia do sadzenia to masz bardzo profesjonalne . I nieźle sobie wykombinowałaś z tym czerwonym domem. Najlepiej namówic na zakup zapalonego ogrodnika i ogrod od razu jest x2 . Szalejesz z zakupami . Powiem jednak, że turzyca włosowata u mnie nie zimuje.

Edytko - mało tego, bo oprócz tego czerwonego domu jego właściciel chce sprzedać i to pole , które jest za moim. Tak dzisiaj sobie patrzyłam i pomyślałam, że do samego lasu mogłabym mieć te tereny
To nie mój dom- tam ktoś wynajmował i zmarł. I stoi juz dość długo pusty. Dziewczyny od traw podpowiedziały mi jak turzycę posadzić - nad ziemią w kopcu aby woda spływała i tak zrobiłam a wiosna sie okaże czy miały rację...


Szaleję, bo chcę nadgonić stracone lata

Rewelacyjnie się czyta ten wpis..radośc aż bije z każdego słowa..a ja czytając sama do siebie sie uśmiecham- ciesząc Twoją radością!
Przygoda z prerią sie rozpoczęła

Ale ale..po analizie zdjęć to ja doskonale widzę, kto się najbardziej kopaniem dołków zmęczył, a Ty z Mężem całe zasługi zbieracie

Serce rośnie jak się widzi tak szczęśliwe osoby ,jak Ty .Aniu solidnie się obkupiłaś i pomyśl tylko ile jeszcze sadzenia przed Tobą Przede mną ,już dużo mniej ,ale też robię co mogę Moje zakupy przyszły wczoraj ,tylko że moje to maleństwa w małym pudełku .A u Ciebie cały zestaw dużych roślin .Jakie zakupiłaś trawy ? ciekawa jestem

Aniu, miskanta 'Morning Light' wiosną będę dzielić jeżeli wytrzymasz do wiosny to podeślę Ci kawałek

Monisiu - preriaaaa - ja naprawdę oszalałam ale co tam, mojego ukochanego Einsteina też uważano za szaleńca... I się wydało z tym kopaniem. Że też nie można wśród zielonych niczego ukryć I co ja bym bez tych psinek zrobiła? Jest mi baaardzo miło, że się uśmiechałaś czytając mnie - zawsze piszę to co czuję i tak już zostanie.
Ewuniu- nawet jak jestem nieszczęśliwa to i tak jestem ...szczęśliwa - taka natura - geny Z traw mam : Silberspinne, 3 Gracillimusy, turzyce, piórkówki- Lady U. i zapomniałam nazw pozostałych miskantów. Kartki mam poza domem, ale jutro dopiszę Ci jak się zwą Takie duże, wypasione były w Wojsławicach. Polecam a sama w przyszłym roku jak będzie mi dane - pojadę, bo naprawdę warto. Ale co tam ja - Poll jakie zrobiła zakupy - szczęka leży na ziemi

Wiesiu - no jasne, że wytrzymam Sprawisz mi ogromną przyjemność Jak to fajnie jak w ogrodzie będą rosły forumowe rośliny z konkretnymi imionami Cały czas powtarzam, że i ja dołączę do grona dzielących się za jakiś czas i to będzie fajowe

Twoja radość, energia i entuzjazm bardzo się udzielają

Wcale nie oszalałaś- po prostu robisz to, co w sercu siedzi!!
Mąż się ze mnie kiedyś podśmiewał na przedwiośniu, że słońce wyszło i już w domu nie mogę usiedzieć Zapytałam, czy ma jakąś taką pasję, która powoduje aż motyle w brzuchu.. Czy idąc na basen, siłownię czy na myśl o grze w piłkę, gorąco mu się sercu robi i nogi same się rwą..

Mamy pasję, która nas uskrzydla..i czasem odbiera rozum

"Memory" akurat jest w ofercie szkółki z Mojej okolicy.
Zresztą nie tylko on.Maja w ofercie dużo innych traw.
Sami wyhodowali nową odmiane miskanta.Nazywa się "Radków".
Teraz sie pewne domyślasz o kim piszę.Zresztą byli w Wojsławicach
Może nawet coś u nich kupiłaś.To tylko 60 km od Wojsławic.
.

Jurku a wiesz, że widziałam już tę odmianę miskanta "Radków"...czyli wiem o kim piszesz. Właśnie za późno robiłam zakupy i zabrakło im w tamtym momencie "Memory" tak się ludziska na niego rzucili Przez neta to nie ma żadnego problemu z zamówieniem, ale fajnie jest widzieć to co się kupuje. Na dzień dzisiejszy rozum mi podpowiada z przystopowaniem w zakupach, ale - wiesz jak to jest

Moniś - żeby tylko tak nam odbierało rozum przy takim hobby to mogę nawet poprosić o "odpowiednie" papiery Serce wie co mamy robić żeby nie zwariować na poważnie w tym szalonym świecie. Każdemu życzę takiego bzika Entuzjamem mogę dzielić na prawo i lewo a Ty nie jesteś wcale a wcale gorsza , bo również przyczyniasz się do mojego powera - o czym WIESZ I to wzajemne nakręcanie się jest superowe

A w moich okolicach Memorego nie było ,ale Marcia mi kupiła .Już nawet udało mi się męża namówić ,żeby mi wykarczował jedną forsycję .Łatwo nie było ,bo on szalenie przywiązany do każdego krzaczora i do każdego rupiecia .Na każdym kroku można spotkać jego przydasie ,które metodycznie wywalam po kryjomu .Tak mu są potrzebne ,że nawet nie zauważa ,że już dawno nie ma

Aniu, mogę tylko powiedzieć wielkie łaaaał , ależ to będzie preria i jaka ogromna, nie dziwię się że musiałaś wjechać samochodem po zakupy
Odpoczywaj, odstresuj się, piękny weekend się zapowiada, my chyba będziemy żegnać sezon kiszeniem kapusty...w Wojsławicach a niech się chłopisko nauczy jak to porządnie zrobić
Miłego dnia, ja dzisiaj muszę do Opola zamiast do ogrodu

Aniu, na zdjęciach panoramicznych dopiero widać jaki to ogromniasty teren. Pomysł z prerią trafiony w 100%-tach. A Twój entuzjazm jest zaraźliwy.

Ewciu- znowu się zaśmiewam W taki sposób ogołocisz męża z każdego skarbu a on bidulek dalej będzie w niewiedzy. Dla Memorego to i forsycję można poświęcić
Iwonko - stresy już poza mną ( na razie ), jak się coś będzie działo ( wiesz o czym mówię )to wtedy z powrotem będę o tym intensywnie myśleć. Jak Scarlet O'Hara, to jej słynne zdanie praktykuję odkąd po raz pierwszy obejrzałam ten film i pomaga w 100%. Opola nie zazdroszczę, wjeżdżam do niego jak muszę i szybko zwiewam A to kapuściany dzień już dzisiaj. Popieram naukę dla męża - mój to w życiu na coś takiego by nie pojechał Odpoczywaj i Ty koleżanko
Inuś - najbardziej się cieszę, że na samym początku ogrodowej drogi olśniło mnie z tą prerią. A w ogóle odkryciem najnowszym jest dla mnie rodzaj ziemi- piach! Bo wokół domu glina pomieszana z żyzną. Duuużo miejsca to prawda, ale lepiej komponowało mi się przy huśtawce na małej powierzchni. Teraz to jest ogromne wyzwanie i zobaczymy jak sobie z nim poradzę

Wczoraj krążyłam z małą doniczką po ogródku, szukając miejsca do posadzenia rozplenicy. Wybrałam jedno- i jak szóstka w totka trafiłam na skałe. Wiesz, że od razu przez oczami stanęło mi zdjęcie Twoich narzędzi do sadzenia..szczególnie ciepło pomyślałam o świdrze..jakże by się przydał

Aniu, nie martw się tym, ja sobie poradzisz z prerią- na pewno wyjdzie cudownie Masz dobre oko. Już sam fakt, że oceniając okolicę wybrałaś akurat ten styl, tak super wtapiający się w krajobraz, świadczy o tym, że masz wyczucie
Do tego wspaniałe inspiracje- Wojsławice, blog projektantki, której też preria w duszy gra.. będzie dobrze!
A w razie kryzysu pamiętaj, że preria to swobodne założenie i nie musi spełniać sztywnych wymogów..poza tym to będzie " Twoja" preria i na pewno będziesz zadowolona.
Ja się u siebie nie zastanawiam, czy coś do czegoś pasuje wg jakiś kanonów. W ogóle to nawet nie umiałabym stylu swojego ogródka jakkolwiek nazwać po prostu staram się sadzić tak, żeby "było ładnie", a dobieram na zasadzie "hmmm.brakuje tu czegoś wysokiego/brakuje czegoś płaskiego".
Ciebie podziwiam, że już na początku swojej drogi umiałaś nazwać i dokładnie sprecyzować kierunek, w którym pójdzie Twój ogród.. i jaka oszczędność- nie kupisz roślin, które za chwilę będziesz musiała oddać, bo nie pasują

Ależ u mnie dziś pięknie .Od rana kursuję między kuchnią a konewką .Podobno ostatnie takie słoneczne dni .Ale ja nie dowierzam ,
musi być jeszcze trochę tej polskiej ,złotej jesieni.Dobrego dzionka Aniu

Ewuniu tej konewki to nie zazdroszczę. U mnie wczoraj popadało nad ranem, dzisiaj niebo zasnute czarnymi chmurami i wygląda to tak jakby za chwilunię miała być wielka pompa z góry. Do tego dosyć chłodno i naprawdę bardzo brzydko-jesiennie. Włączę dzisiaj ogrzewanie, bo w takim tempie to rzeczy będą schły przez tydzień. A prania mam ( skąd ? ) non stop i końca nie widzę. I Tobie przyjemnie-leniwego dzionka
Monisiu - lepiej bym tego nie ujęła. Wyjęłaś mi z mojej głowy moje myśli i je spisałaś Ogólnie to bujam w obłokach, ale jednak nie do końca skoro od początku wiem jak to wszystko nazwać Ale to tylko dzięki podglądaniu cudzych ogrodów i czytaniu czyli nabieraniu wiedzy ogrodniczej. Z doniczką jedną to identycznie krążyłaś jak i ja koło huśtawki i również trafiłam w kamienie, cegły i rurę! A tak się cieszyłam, że fajne miejsce będzie
Teraz sobie tak myślę, że właściwie to zaczęłam tworzyć aż TRZY miejsca -ogrody jednocześnie w tym sezonie Koło huśtawki nazwijmy go huśtawkowym ( od dzisiaj ta nazwa zostaje )to pierwsze miejsce i najbardziej formalne. Dla całej rodziny, gości i różnych odwiedzających mnie ludzi. Taka moja wizytówka. Pierwszy strzał widoczny po otworzeniu bramy. Jaki styl? nie wiem tak jak i Ty i identycznie wysoka, niska roślina, kolor taki a taki bo ma to współgrać. Ale bez stylu... I pole - początek arów na polu to zakładany różany ogród - czyli konkret totalny w tym czego chcę no i za różanym ogrodem preria. Następny konkret. Różanka pomieści i chciejstwa, które nie znajdą miejsca w prerii i tutaj mogę być naprawdę szczęśliwa, że mam taki teren. Lubię czerpać inspirację, ale i tak wszystko modyfikuję pod siebie. Nie potrafię "zrzynać", czułabym się z tym bardzo źle. Inspiracją sa konkretne rośliny, ale już nie układ nasadzeń, układ całości. Już pisałam- maluję wszystko w wyobraźni. Ja to widzę. Początek wygląda nawet śmiesznie , ale moja wyobraźnie wie co tam dalej sobie będzie rosło. Moi bliscy np. nie potrafią tego zobaczyć. I całe szczęście - nie mam konkurencji i przekomarzania się a może tak a tak... ufff- ale się rozpisałam dzisiaj. A świderek kupiliśmy gdy były dziury pod takie metalowe profile kopane. I zagarnęłam dla siebie Jest superowy i bardziej praktyczny od łopaty- wyciąga od razu ziemię i dużej siły fizycznej nie wymaga
Monisiu- słońca Tobie zmarzluchu jeden ( ja też zmarzliwa się zrobiłam aż nawet do dreszczy ), ale i tak w taka pogodę lepiej się czuję fizycznie
ps. zmieniać będziemy system grzewczy w całym domu i aż się sobie dziwię, że potrafiłam pisząc tutaj jednocześnie rozmawiać z mężem o ogrzewaniu i piecach

No ,jak tam Aniu ? siedzimy dziś w domku ? Ciemno ,buro i ponuro ,a jeszcze chwilę temu płakałyśmy ,że gorąco Jak to się szybko wszystko zmienia .Posadziłas wszystkie swoje rośliny ? bo do mnie jeszcze przyjadą .No i oczywiście czekamy na róże ,czy tak?