Efekt końcowy..o nie.. Zawsze coś w oko wpada, jakaś roślina inaczej rośnie niż się wydaje, albo koncepcja się zmienia. DUża przestrzeń to jeden ogromny plus- pełno miejsca na chciejstwa
Nieduży minusik, że tyle terenu, to o wiele większe nakłady finansowe i nakłady pracy, żeby nad wszystkim zapanować.. i czas na to potrzebny.
Wiem, jak jest ze mną- niecierpliwość ogromna, rzucanie się na pracę ponad siły, chęć zrobienia wszystkiego "już, teraz, zaraz"..i duża przestrzeń by mnie wykończyła psychicznie i fizycznie..ale wiesz Aniu, że po cichutku, serdecznie ...ale zazdroszczę

Tak dla dobicia mnie.. przypomnij proszę, ile masz metrów kwadratowych działki do dyspozycji?

Aniu, nie jestem pewna, czy dobrze widzę na zdjęciach, ale sprawdź sobie Diamant Rouge.
Jeśli byłaby to ta hortensja, to powinna mieć czerwone pędy i dość kuliste kwiatostany.

Moniś - całość z polem to 31 arów ( 3100 m kw. ) a samo pole to 18a. Prosty wynik, że na powierzchni 1300m. kw. jest normalna działka na której stoją 3 budynki ( stodoła , dom, bud. gosp. ) do tego wjazd i podwórko- "parking "( dużo msc. zabranego na ten cel ). Zostaje niewiele do obsadzania i to jest oczywiście rozrzucone. Bo kawałek trawnika jest. np. za stodołą i na dodatek wykorzystuję go do zupełnie innych celów. A za tym trawnikiem jest pole. Stodołę miałam w planie wyburzyć, ale cała rodzina stanęła okoniem i teraz przyznaję im rację, tak bardzo doceniam jej obecność. A i po dokończeniu remontu bud. gospodarczego zmienimy całkowicie jej wygląd. Gdyby nie pole, to właściwie mogłabym skończyć obsadzanie rabat za niedługo i również nazwałabym ten zakątek chusteczką.
Czyli dołożyłam sobie pracy a mogłabym odpoczywać Fakt, dużo miejsca na chciejstwa na tym polu. Do różnych wizji trzeba wziąć pod uwagę psy, którym nie mogę utrudnić biegania.
I "zaorać" też się nie mogę. Niecierpliwa to i ja jestem. I gdybym chciała tak naprawdę jechać z tym koksem wg. mojej koncepcji, to wiele lat przede mną z efektami końcowymi. Czy tego
chcę? Na razie wiem, że charakter czysto rustykalny wchodzi w grę i prostota. I kolor !!! I widok przestrzeni bardzo chcę zachować ( odsłonięty koniec działki ), bo mam tam piękny horyzont, którego zasłonięcie byłoby samobójstwem. Czyli jakąś wizję mam

Edyto - dzięki, że się jej przyjrzałaś - zobaczyłam Diamant Rouge i ...nie wiem... Niech na razie rośnie, w przyszłym sezonie przeniosę a tutaj dam mniejsze.

Wczorajsze na dzisiejsze dzień dobry









Pozdrawiam

Przejeżdżając dzisiaj obok mojej szkółki nie mogłam do niej nie wstąpić i "pole" będzie bogatsze o ambrowca, glediczję trójciernistą , derenia jadalnego i kolejnego lilaka ( tym razem Katherine Havemeyer ). Dość duże już są drzewka za małe pieniądze ( prowincja to jest to ! ) Teraz tylko czekam na jakiś cud w pogodzie, bo jak tu kopać? Są miejsca, gdzie szpadel miękko wchodzi ( obrzeża działki ) ale są i takie, gdzie nawet na cm. nie można wbić łopaty.

Tak na szybko zrobiłam fotkę ( po wypakowaniu )



a biało-zielona mięta w gratisie

Aniu, mówisz, że nie do końca pasuje ? A może Sundae Fraise?

Fajne lilaki sobie sprawiłaś .Ale one Ci sporo miejsca zajmą .Ja też mam na oku jednego ,ale chcę aby był szczepiony jak najwyżej bo na dole już ciasnawo .Podoba mi się lilak ottawski .Wiem gdzie go kupię za małe pieniądze .A pachnie niesamowicie .A tę przecudną miętę ,która dostałaś w gratisie ,to ja miałam w zeszłym roku .Ale niestety nie przezimowała .Może otul swoją na zimę .Nie wiem jak u Ciebie ,ale u mnie ostatnie zimy bez śniegu

Dobra Nutko zakupów gratuluje i trochę zazdroszczę- te drzewka to całkiem duże okazy.Pozdrawiam

Edyto - po prostu nie wiem znalazłam gdzieś w necie zdjęcie Silver, która miała identyczne przebarwienie jak moja. Może to jednak i ona?
Ewuś - w tych zakupach jest jeden lilak a po prostu kolejny do kolekcji reszta to drzewka. Wiem ile zajmują miejsca, nie ma problemu z czego się bardzo cieszę Niech tylko wszystko fajnie się rozrasta a będę szczęśliwa Moja pierwsza roślina to był krzak lilaka posadzony 5 lat temu i nazwałam go Halinką na cześć mojej nieżyjacej mamy - która baaardzo je kochała. Jest tłem dla rabatki, obok studni z winobluszczem. Wielki i szeroki.
Kasiu - duże, ale szczupelce Tym razem z właścicielem hasałam, bo szukałam drzewek, na otwartą przestrzeń czyli silnych i nieskomplikowanych ale i ciekawych. Na razie stoją i czekają na lepszą pogodę. Czy taka będzie? Nie daję rady z niczym w te upały, robię zupełnie inne rzeczy a przemieszczam się z wentylatorem pod pachą Poważnie!

Niby wszystkie lilaki pięknie pachną, ale moim zdaniem Katherine Hevemeyer wymiata . Jak ona kwitnie, to non stop pod nią siedzę , albo ciągle mam w okolicy coś do zrobienia
Miałam jeszcze napisać, żebyś uważała na miętę , ale przecież masz masę miejsca

Aniu, może się zdarzyć, że Silver złapie lekki kolor, ale ten róż jest zbyt intensywny. Poza tym Twoja hortensja ma zaokrąglony wierzchołek kwiatostanu a Silver ma wyraźnie ostry. Silvera jednak bym wykluczyła. Twoja roślina jest jeszcze młoda i czasami pierwsze kwiatostany bywają zniekształcone. Pewne rozpoznanie będzie można postawić raczej w przyszłym sezonie .

Aniu, piękne zakupy drzewiaste poczyniłaś.
Ambrowiec- pięęęękne drzewo Łapałam się za nie w szkółce, ale p Tomek mnie przegonił i zabronił w tamtą stronę patrzeć Na terenie szkółki mają jeden stary okaz, który kilka lat temu był łaskawy przemarznąć do linii żywopłotu.. ehhh, nie ma to jak ogród bliżej wschodu niż zachodu
Nie wiem, którego roku tak oberwał mrozem, ale o ile pamiętam, to 10 lat temu w Wawie były nocą mrozy rzędu -30*, to co się musiało tutaj dziać, na przedmieściach, w otwartym terenie
To mogło być wtedy, bo obecnie drzewo sięga do dachu i jest przepiękne

Zakup drzew to doskonała decyzja- ani się obejrzysz, a się rozrosną i od razu ogród zyska inny wymiar

Martuś- zapach lilaków jest obłędny i mówisz, że Katherine wymiata? Oj, to ja już na maj czekam aby móc wąchać to cudo mięty miałam różne, psy uniemożliwiły rozrost, nie ma obaw
Edytko- oczywiście, że poczekamy do następnego sezonu, niech dojrzewa i będzie łatwiej w rozpoznaniu
Moniś- ambrowiec jest cudowny W mojej szkółce rosną wszystkie dostępne drzewa, które sprzedają i maja b. dorodnego już - cudny jest. Ale i zachwyciłam się glediczją, chyba nawet bardziej niż ambrowcem. Ten kolor, kształt listków, pokrój. Do tego stopnia, że więcej chcę mieć glediczji. Z mojej nie będą wyrastały kolce, ciernie - a to bardzo ciekawy widok. Taka odmiana. Ambrowca powinnam na zimę opatulić, bo tak właśnie zalecają.

****
Mam bardzo zajęty czas ostatnio ( nie związany z ogrodem )i na forum znowu w biegu. Mój M pokusił się o szybszy przyjazd i będzie w poniedziałek, dla mnie z jego str. niespodzianka a ja nie mam go czym zaskoczyć, bo wszystko stoi, rośnie na swoim msc. Aż dziwne Normalnie nuuuda się robi
Doszłam do porozumienia sama z sobą jaki konkretny styl i kształt ma przybrać pole.
Lewa str. z różami, tylko do połowy działki. Z krzaczkami, kolorowymi bylinami itp. Tak jak pisałam ma byc rustykalnie. Na ten styl przeznaczam mniejszą część niż na stronę prawą. I w łagodny sposób połączę ze stroną prawą. Zaraz napiszę co będzie głównym stylem mojego pola. Dumałam i wymyśliłam łąkę preriową. Nic innego nie zawładnęło mi myśli i serca tak bardzo jak preria. I jak pasuje! Przecież nie mam trawy - tylko wypalone połacie pseudo-trawy.Graniczę z polami uprawnymi, za nimi na horyzoncie daaaleko las. Widok stepowy jak nic. Miejsce przez cały dzień w słońcu, teren płaski z niewielkimi nierównościami, nieregularny. Co prawda po prawej str. jest mur, ale to się zasłoni w odpowiedni sposób. Nie muszę dawać do tego pomysłu żywopłotu, nie będę musiała tyle kosić, będą traaaawy różniste i byliny dopasowane do traw. Po str. lewej jest działka sąsiadów, którzy również pole orne przekształcili na trawniko-sad, więc i ten widok nie będzie burzył harmonii i nie będzie chaosu. Parę drzew typu brzozy, glediczje, jakieś niewysokie a bardziej ażurowe. Wszystko chciałabym tak skomponować żeby wydawało się, że natura tak maluje krajobraz Widzę same jak na razie zalety mojego pomysłu a serce aż mocniej bije mi, że tak właśnie będzie. Naoglądałam się w necie ogrodów preriowych i będą dla mnie inspiracją niektóre ze zdjęć. Myślę, że to kolejny styl warty opisania na forum, bo takiego jeszcze nie ma. Jestem pod WIELKIM wrażeniem takiego ogrodu Będzie to również pasowało do całej mojej wiejskiej zagrody
Obliczyłam, że traw i bylin potrzebuję w takich ilościach, że ho,ho... jak się da będę odkupować od Was drodzy forumowicze jakieś nadwyżki, bo na wymianę to ja nie mam niestety nic
Wojsławice to dla mnie teraz skarb Psy będą mogły buszować w mojej prerii do bólu.... Ale się rozgadałam, zaczęłam tym żyć

a tymczasem u mnie :





Drzewka posadzone i zobaczcie moja przyszłą prerię ( wyobraźnię poproszę uruchomić )

c.d.
kwitnienie prosa Squaw


albo pampasowa , albo miskant


listki glediczji





gałąź zza muru sąsiada


taki widok za mgłą


a koło huśtawki zakwitł Kakio



Pozdrawiam i miłego

Duża preria ,czyli duże pole ......do popisu Możesz sadzić ,a sadzić .Ja tylko mogę wciskać i wciskać
Co niniejszym czynię Ale już żeby coś dużego zaplanować ,to niestety odpada .Proso wygląda tak samo jak moje .Kupione na jesieni wraz z innymi trawami .Wsadziłam ,trawy zmarzły i tylko proso mi zostało .Upewnię się ,co do nazwy i podpiszę

Aniu, świetny pomysł. Masz rację- taka przestrzeń, urządzona wg Twojego pomysłu, idealnie skomponuje się z krajobrazem.
Nie mogę się doczekać widoku falujących u Ciebie traw
A ja dziś w Daglezji żywopłot z tuj strzyżonych w kostkę Tobie obfociłam

Coś czuję, że z Wojsławic wrócisz z głową pełną pomysłów i z ogromnym zapałem.. Terenu to ty maaaaaasz Dziewczyno

Nie martw się, może na przyjazd Męża nic nie przesadzone..ale za to nowe drzewka przywiozłaś- na pewno M pochwali. W końcu szpadel też czasem musi odpocząć..

Ja jadąc dziś do Ryk twierdziłam, że nie mam żadnych planów zakupowych..a wróciłam z nowym klonikiem palmowym. W domu- "i bardzo dobrze, jakaś pamiątka musi być z wycieczki"..i tak sobie myślę- może jeszcze gdzieś pojadę

Udanego weekendu

Aniu, jak też uważam, że to doskonały pomysł . Trawy, jeżówki, szałwie, rudbekie i inne cuda. Będzie pięknie .

U Ciebie już preria Niesamowicie sucho masz. Żeby mi tak trawa chciała kiedyś wyschnąć choć na miesiąc... Ja zawsze planuję, że pokoszę, bo to zawsze trzeba, a potem coś podziałam w ogrodzie. Tylko POTEM to już padam na pysk i nic mi się nie chce

Jakże ja Ci zazdroszczę tych Wojsławic... zawsze tęsknie wspominam. Czekam na fotorelację.

Nowinko - możesz sobie wyobrazić jak buszuję wirtualnie w sklepach i na razie w marzeniach urządzam to pole. Potrzebne są mi niezliczone ilości traw i bylin. Ale wcale nie wielu gatunków. Preria jest wbrew chciejstwom, wręcz brak na nie miejsca
Moniczko - wiem, że pomysł kapitalny do mojego pola. Nic tylko urządzać na maxa w przyszłym sezonie. Bedę również czekała na widok falujących traw a doznania spotęguje zboże rosnące dalej... Nowe drzewka bardzo się M spodobają, nie wiem ( dzisiaj się dowiem ) jaka będzie reakcja na prerię Lubi drzewa, róże - to co będzie w innym zakątku, więc może nie zauważy w przyszłości,że mamy prerię tylko pomyśli, że zajęłam się uprawą roli w końcu obraz prerii połączy się z krajobrazem a granica działki ulegnie totalnemu zatarciu- bo trzcinniki tam bedą powiewać na tle łan zbóż
Edytko - nawet sobie nie wyobrażasz jak zaczęłam żyć nowym pomysłem i jaki spokój mnie ogarnął, że preria to jest to. Do Twoich bylin dodam łany dzielżanów i krwawnic oraz rozchodniki. Będę wysiewać ile się da, bo ilości przeogromne będą potrzebne
Aguśko - no właśnie, preria już się sama zrobiła więc czas pomóc naturze i wziąć sprawy w swoje ręce. W sierpniu to i ja miałam koszenia tam, że ho,ho. Było deszczowo to i trawa rosła jak szalona. A sucha końcówka lata zasuszyła ją i odpoczęłam od kosiarki czego i Tobie życzę. Jeszcze moment i Wojsławice będą zaliczone. Gdyby mój M chciał odjeżdżać w niedzielne popołudnie 25-go, to na rzęsach stanę żeby przesunąć termin. Z rana samego - może, ale później to ja do Wojsławic jadę i basta! I witaj u mnie

Dla Was dziewczyny poranna fotka

No to już wiem gdzie w przyszłym roku upchnę nadwyżki werbeny , preria jest dla niej stworzona.

Martuś - przyjmuję wszystko - po prostu mnie uszczęśliwisz