-wiem ile kosztuje podjęcie takiej decyzji ...

Przykro mi

Gosiu współczuję podjęłaś bardzo trudną decyzję

To najtrudniejsza decyzja, ale nikt za nas tego nie zrobi...
Pocieszeniem jest to, że już nie cierpi.

Gosiu, podjęłaś bardzo mądrą decyzję. Mądrą i odpowiedzialną. Też kiedyś musiałam to zrobić i wiem jak bardzo ciężko jest rozstać się z przyjacielem. Ale wiem też, że możemy dzięki temu podarować tej kochanej istocie spokój i odebrać ból.

Powiem Ci Gosiu, że wtedy zrozumiałam, że taka decyzja ma sens. I zwierzęta mają nad ludźmi tę przewagę, że mogą przestać cierpieć, gdy nie ma szans na poprawę. Człowiek musi się męczyć do końca. Często wcale nie do naturalnego końca, bo podłączony do aparatury i podtrzymywany kroplówkami tkwi w cierpieniu dla spokojności sumienia rodziny.

Gosiu, też wiem jaka to trudna decyzja. Pamiętaj, że podjęłaś ją z miłości do kochanego psiaczka. Już nie cierpi a Ty pamiętaj jak to było fajnie, jak był zdrowy i kochał Was całym ogromnym psim serduchem.

Gosiu, tak mi przykro z powodu Flesza, trzymaj się .

Gosiu, przytulam

Bardzo Wam dziękuję
Coraz bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że postąpiłam słusznie.
Najważniejsze, że pies już nie cierpi, a mnie pozostały zdjęcia i wspomnienia
Chociaż nadal jest mi badzo ciężko. Dzisiaj z m. poszliśmy wyciąć resztę gałęzi czereśni. Na śniegu było pełno śladów łap Flesza.

nelu-pelu napisał:

Nelu, jest to faktycznie łupek, ale nie znam jego nazwy
Wypełnienie jest betonowe. Jestem zła, bo majstrzy położyli go tyle, że jeślik będę chciała rozebrać tę ścieżkę to będę chyba musiała użyć młota pneumatycznego

Gosiu, ogromnie smutna wiadomość. Bardzo Ci współczuję konieczności podjęcia takiej decyzji. Wiem, jakie to trudne...
Przytulam .

Gosiu dzięki,
ja zamierzam sama sobie być majstrem
Ciekawe co z tego wyniknie...

Nelu, patrząc jak oni to robią, to najtrudniejsze jest chyba przygotowanie odpowiedniej mieszanki cementu.
A poza tym to puzzle

Gosiu

To najlepsze, co można zrobić dla kochanego czworonożnego Przyjaciela! Piękny był!

Gosiu ja nie mogłem się pozbierać po odejściu Chestera, też musiałem wybierać i wiem ile Cię to kosztowało ,by wyjść z ,,doła'' zaadoptowałem Kokosa Może warto

Paweł, ja na razie świadomie nie myślę o psie. Trochę muszę poukładac sobie życie. Pies to obowiązek.
Szczególnie kiedy jest tylko na mojej głowie. A tak niedługo byłoby. Nie mówię, że nie będe miała więcej psa.
Muszę tylko trochę zapomnieć co przeżyłam, pożyć swoim życiem.
Chociaż decyzja o nowym psie może być trudna, bo moje przypuszczenia okazały się słuszne. Jestem uczulona na sierść
No chyba, że będzie to pies z włosiem, ale nie wiem, czy mój m. przeżyłby tak małego psiaka.
Dlatego musi się najpierw wszystko w głowie poukładać i musimy zatęsknić za nowym psem/
Tak było w przypadku Flesza. Po poprzedniej suni, m. stwierdził, że już nigdy więcej. No i pojawił się Flesz
Teraz też tak mówi. To on musi przede wszystkim dojrzeć do tego

Na przekór nadchodzącym mrozom

Gosiu ale śliczne widoczki .piekne psizęby i te iryski niskie a na koniec mój ulubieniec

Gosiu, pozdrawiam!
Szkoda, że te łyszczaki tak wcześnie kwitną, w ogrodach owszem, można się nimi nacieszyć, ale na działce
w kwietniu bywam niewiele... A takie śliczne!

Margosiu wiem, jak to jest... Kredka to była moja rodzina. Podobnie jak Flesz u Ciebie. Umiałaś mu dac odejść kiedy był już czas. Fajne miał życie u Ciebie i to się liczy!