O podobnymi widełkami to ja wywijam od początku mojego ogrodowania . To moje najlepsze narzędzie i do plewienia i do wykopywania pomniejszych roślinek. Połamałam kilka takich blaszanych a jak trafiłam na mocniejsze to kupiłam od razu sztuk trzy , bo mam jeszcze taką przypadłość że szukam i ch ciągle po ogrodzie

Hej!
A ja mam małe ręczne grabki, 3 sztuki nowych i jedne stare tubylcze (powykrzywiane i nieużywane, ale żal wyrzucić) i tymi grabkami robię wszystko, co wymaga precyzji, tak jak Zuzia widełkami, bo i odchwaszczanie i przesadzanie. Są bardzo wygodne i to moje ulubione narzędzia pierwszego kontaktu, że się tak wyrażę.
A jak już mowa o narzędziach, to w ubiegłym roku dostałam fiskarsowe grabie wachlarzowe od koleżanek i powiem Wam, że jest to narzędzie doskonałe.

(pomyślałam sobie: a co, wejdę i coś napiszę!)

Edit:
Dawno już nie oglądałam "Mai w ogrodzie", czy jak tam się teraz te odcinki nazywają. Widzę, że pod starym adresem są niedostępne, więc nie wiem... czy można je oglądać gdzieś w sieci?

Maju no kurczę, jakbym wiedziała to byśmy Ci przywieźli na zlot ubiegłoroczny do Bożenki! To bardzo pożyteczne narzędzie.
Wiciokrzewy to po powojnikach moje ulubione pnącza. A te pachnące to już "wogle"
Wiesiu tak, zgadzam się i potwierdzam. W. kupił jeszcze takie normalne, na drewnianym trzonku, ale te nam regularnie przepadają w roślinności ze względu na ochronne barwy
Małgoś są takie narzędzia, które nam się przydają najbardziej na świecie i nie wyobrażamy sobie ogrodowania bez nich. Ja w ogóle wszelkie widły bardzo poważam, np. amerykańskie do przerabiania ziemi w większym wymiarze. Grabie wachlarzowe tez posiadam, ale chyba nie Fiskarsa.

A Maja w Ogrodzie jest chyba teraz tylko płatna w necie na platformie Player. Nie mogłam znaleźć bieżących odcinków na TVN Meteo niestety.

A tu od kilku dni skwar niesamowity. Jakieś szczątkowe ruchy w ogrodzie robię, głównie wycinanie przekwitłych irysów i podlewanie doniczkowców. Obserwuję tez kaktusy, niektóre zbierają się do kwitnienia. One to lubią taka pogodę. My ze zwierzakami tak sobie.

Ajaj, jakie piękne to pierwsze zdjęcie , czy to bez Eva tak ślicznie się prezentuje? Sadziłam go już trzy razy i przepadał, czyżby tak bardzo nie lubił gliny

Wiesiu nie strasz mnie... posadziłam Evę ubiegłej jesieni. Maleństwo takie, że ledwo go było widać. Co prawda nie wyrósł jeszcze na potworka, ale rośnie powoli. Kupiłam go, bo u nas rośnie mnóstwo czrnego bzu wzdłuż granic zagajników i lasków, więc stwierdziłam że da radę też Eva.

Zuziu w końcu sobie kupię te widełki. Nabyłam w zeszłym roku trzonek regulowany z Fiskarsa i grabie i kopoczyk ale takich widełek u nich nie widziałam, nic to jakoś dam radę. Teraz skupiam się na kolejnych kroplówkach, to priorytet tegoroczny.

Wiesiu, Efciu tak, to Black Lace Eva, bardzo lubię te odmianę, zwłaszcza podczas kwitnienia. U mnie w miejskim rośnie w żywym piachu wydobytym podczas kopania fundamentów. W wiejskim ma nieco lepiej, ale on chyba niezbyt wybredny. Ciężka glina może mu nie służyć, ale można mu sypnąć żwiru pod bryłę, będzie miał drenaż. No i sadzić raczej na górce a nie w dołku
Maju widelec koniecznie sobie spraw. Ja teraz walczę etapami z siewkami szczeci, których mam zbity kożuch na 10 metrach kwadratowych. I sprawdza się super.

Ostatnie dni to lekki oddech od upałów, trochę deszczu, bez ekstremalnych zjawisk pogodowych. Nad Warszawa pokazały się chmury typu mammatus, które widziałam po raz pierwszy.



Pokazują się też obłoki srebrzyste, ale żeby je ładnie sfocić, trzeba być wieczorem za miastem z otwartym horyzontem na północny zachód.
W ogrodzie róże , zaczynają liliowce, tawułki i lilie.

Och te chmury... aż widać, jak są pełne wody... niesamowite
A ja w tym roku znów zapomniałam o nasturcjach

Efciu, myślę że Zuzia ma rację że w glinie trzeba mu zrobić drenaż a może rozluźnić ją nieco piaskiem a ja poszłam na żywioł i dodałam jedynie kompostu bo sugerowałam się tym że w okolicy sporo czarnego bzu rośnie

Zuziu, chmury niesamowite , takich bąbelków na niebie jeszcze nie widziałam

Wiesiu, przesadziłam mojego na razie do doniczki. Wychodziłam z tego samego założenia co Ty, jednak przed posadzeniem w miejsce docelowe, sypnę mu pod nóżki drenaż.

Efciu koleżanka stwierdziła, że zaraz z tych bąbli wyklują się obcy
Wiesiu no dokładnie, piasek plus żwir wymieszany z kompostem i powinno być dobrze.
Chmury były niesamowite, niestety ja w pracy byłam i tylko fotki telefoniczne mogłam zrobić.

Dziś od rana odchwaszczanie i przycinanie. Przy okazji przekopałam widłami kompost, ale zwiałam w połowie, bo znienacka zaatakowały mnie osy. Nie wiem czy tam się zagnieździły gdzieś, ale dziabnęły mnie trzy i raczej nie miałam szans.
Uporałam się z większością siewek szczeci, mocną chlasnęłam lilak przy tarasie. Mam zatem stos gałęzi i górę zieleniny.
Teraz leje i trochę się błyska.

Niezwykłe te chmury. Też takich nie widziałam
Jak zwykle zachwycam się zdjęciami
Bardzo przyjemnie zwiedzać Twój ogród.
Ja też ciągle odchwaszczam. Mam wrażenie, że w tym roku tych chwastów jest jest więcej niż zazwyczaj

Margosiu to piękne zjawisko było!
Dziękuję za miłe słowo o zdjęciach, no i w ogóle za odwiedziny. Ja mam permanentny wyrzut sumienia, że tak mało piszę w Waszych zaprzyjaźnionych ogrodach, ale jestem i oglądam!
Odchwaszczanie przy tych deszczach to niekończąca się historia. Ale gęste rabatki maja ten plus, że chwastów mało.
U mnie dziś pryskanie na prześwietlika, bo niestety większość różaneczników mam zaatakowane. Mam nadzieję, że oprysk zadziała.

kilka liliowców, które w tym roku będą kwitły wyjątkowo obficie.

Ponieważ na blogu mam okropne zaległości, to tu pokażę awansem, że weranda wsiowa już gotowa na przyjęcie gości Meble takie z przypadku i z odpadów, ale cały ten nasz domek taki jest. Jeszcze tylko oszklić drzwi i ewentualnie rozważyć pomalowanie wewnątrz. Na razie jest tak.

Jest pięknie Zuziu i bardzo klimatycznie, choć ja chyba wybrałabym kolory szkła nieco jaśniejsze

Już wyrażałam zachwyt, ale nie sposób nie powtórzyć - cudna jest ta weranda. Odwołuje wszystkie obiekcje i wątpliwości, które mi się być może pojawiały w trakcje montażu szybek, że ZA ZBYTNIO, czy coś, no naprawdę, odszczekuję - hau-hau! Jest pięknie.

Czy pierwszy liliowiec z trzech pokazanych to jest Applique? Bo mam chyba taki sam, jeden z dwóch kupionych kiedyś pajęczaków i chyba tylko on przetrwał.

Kapitalnie wyszło, bardzo mi się podoba i nic bym nie zmieniała

Wiesiu dziękuję, na zdjęciach nie widać może tej przytulności, ale wrażenie potęguje fakt, że weranda jest z dwóch stron otoczona bzami i w ogóle naokoło jest zieloność. Co do koloru szybek to powiem Ci, że w ogóle strasznie trudno znaleźć kolorowe szkło do cięcia na wymiar. Kupowaliśmy w firmie, która robi witraże i sprowadzali dla nas specjalnie gdzieś ze świata. Więc i wybór jest bardzo ograniczony. Ale skoro W. zadowolony to najważniejsze To jego marzenie, spełnione w roku 60-tych urodzin.

Małgoś ech, obiekcje to i ja miałam. W zasadzie nadal jakieś tam mam, ale bilans wyszedł na plus.
Ten liliowiec to według mojego śledztwa przeprowadzonego w spisie zakupowym w zamówieniach z Albamaru to Brer Rabbits' Baby. Applique też chyba gdzieś sadziłam, ale już nie wiem czy w miejskim czy w wiejskim...

Marysiu długo to wszystko trwało, ale chyba jest dobrze

Według mnie też wyszło super, jest gdzie pojeść i gdzie odpocząć, a że meble używane to co, ważne że solidne i się nie rozpadną przy siadaniu.
A przez te nieoszklone drzwi nie napada do środka przy mocniejszym deszczu?

Pięknie! Taki trochę letni pokój do pracy twórczej! Sama bym przysiadła. Zbieranina mebli urocza, tak lubię!
Liliowce ciekawe, choć, jak wiesz, nie są moja pasją. Ale burgundowy kolor lubię, jest intrygujący i jest wyzwaniem do focenia.