Smutne jest Zuzanko Twoje pisanie i chociaż mój pies odszedł już dosyć dawno ,to wciąż pamiętam uczucie żalu jakie wtedy mnie opanowało i wraca tęsknota .Dobrze ,że zdecydowaliście się na nowe zwierzątko .Ja do tej pory nie mogę i wiem ,że nie będę już miała psa .No chyba ,że jakiś się przybłąka ,ale wtedy to już będzie wyższa konieczność

Zuziu powoli wszystkie smutki się złagodzą i choć nawet po latach łezki zaszklą oczy na najdrobniejsze wspomnienie, ale to już będzie inny smutek
Zębaska rozumiem (głaski dla niego), jak pochowaliśmy Goldiego to Edul (kot) często przychodził do niego i leżał na kamieniach, aż przyszedł kiedyś dzień że i on musiał iść pod te kamienie
Ivankę widziałam, śliczna psica nie przyjdzie do Was zamiast tylko dlatego że ją chcecie, życzę żeby wszystkie relacje ułożyły się pomyślnie
Myśmy brali Maxa, ojca Mili, jak miał około 1,5 roku, szybko się dogadał ze wszystkimi, to tkwi w naturze i nabytych zachowaniach.

Będzie dobrze i nie jeden raz pójdziecie razem

Zuziu nie umiem wyrazić tego jak bardzo jest mi przykro. Tylko raz coś takiego mi się przydarzyło z tą różnicą, że to była kotka. Była z nami od malutkiego kociaka i tworzyliśmy takie stado przez 13 lat. Gdy odeszła długo nie mogłam się pozbierać i do dziś nie mam kota, bo każdego porównuję z nią. Teraz, gdy dojrzewam już do myśli o nowym mieć go nie mogę. Przytulam

No więc nowy członek (członkini) rodziny przywieziony.
Oto Ivana, dla przyjaciół Wańka


Przy okazji mieliśmy okazję poznać Miłeczkę i jej Małża!

Na razie aklimatyzacja, integracja i socjalizacja Wańki z resztą bandy przebiegają bez większych zakłóceń.

To wspaniale że powiększyliście stado , Zębaskowi nie będzie tak bardzo smutno i fajnie że aklimatyzacja przebiega dobrze

Wiesiu Wańka charakterna się okazuje... rozstawia biednego Zębasa po kątach.
Na szczęście woli siedzieć na zewnątrz, choć w taką pogodę każde jej wejście do domu to klęska dla podłóg.

Zuziu śliczności Wańka wprowadzi swoje rządy ani się obejrzycie. Szkoda Zębasa , ale będzie musiał się jakoś dogadać i przyzwyczaić.
Nasz Mila też woli na dworze, nawet jak mokro, a potem nieszczęsne kąpanie i rozwalona kabina

No to Zębasek przeżywa podwójny szok. Ale myślę, że tylko my, ludzie tak mocno to odbieramy. Zwierzaki potrafią się w większości jakoś dogadać
Super, że macie takie dobre serca

Zuziu Wańka niesamowita i jak dostojnie wygląda

Myślę że Zębasek sobie poradzi i wkrótce ustalą swoją hierarchię
A podłogi przy futrzakach to zawsze klęską , ja na dole mam kafelki to jeszcze jest do opanowania

Śliczna i poważna,ma szczęście ,że trafiła do Was

Mina z serii "Daj kanapkę!"


Wczoraj Zębas oberwał. Rozpaczał w niebogłosy, chyba bardziej się przestraszył niż z bólu. Ale martwię się, jak to będzie...

Zuziu będzie dobrze po prostu trwa walka o miejsce w stadzie, Wańka pewnie chce rządzić albo próbuje na ile może sobie pozwolić i pewnie taka sytuacja się jeszcze powtórzy nie raz. Zębas pewnie delikatny i przy byle czym może robić lament.
Przytul wszystkie kudłate a jak Kicia, królowa ją olewa

Maju liczę, że Zębas nie wyjdzie z tego z traumą i jakoś się porozumieją. Ucho go boli, więc trzepnęła go nieźle.
Kicia olewa Wańkę na całej linii, zresztą większość czasu spędza w swojej budce kartonowej w garderobe. Tylne łapki juz słabną, ale ogólnie jeszcze w dobrej formie.

Żeby wątek nie zszedł na psy całkowicie, oto kilka fotek z ogrodu.
Najpierw archiwalne, kiedy to zima zapanowała na kilka dni.
















A dziś mamy praktycznie wiosnę. Roślinność też to poczuła i ku mojemu niepokojowi powojniki ruszyły




Kwitnąca kalina to nic zdroznego o tej porze


Oczar już w pełni rozkwitu, choć kwiaty jakby nieco drobniejsze niż zwykle.

Ale miałaś śliczną zimę
Powojniki i u mnie zaczęły rosnąć, wczoraj je przycięłam na przepisową wysokość, szkoda żeby daremnie się wysilały.

Skoro masz aż takie obawy o psychikę Zębasa to może przerwijcie ten tymczas póki jeszcze nie zaszło za daleko, tylko szkoda byłoby Wańki jakby miała wrócić do klatki

Kicia mądra, lepiej olać to wszystko i spokojnie przeczekać

Maju choć tych kilka dni ze śniegiem i kilkustopniowym mrozem. Kto by pomyślał, że będę wyczekiwać takiej pogody
Myślisz, żeby powojniki ciachnąć?

Mamy na razie tydzień na socjalizację. I tak w tygodniu Wańki nie odwieziemy. Więc popatrzymy jak sytuacja się rozwinie.

Wygląda na to, że Wańka próbuje pokazać kto tu jest osobnikiem alfa... Może powinniście wkroczyć do akcji i stanąć po stronie Zębasa? Wszak on tu był pierwszy i mu się należy.
Nie jestem jakimś wielkim znawcą psiej psychiki ale coś mi się zdaje, że gdy tylko ustawi sobie Zębasa zacznie pracować nad wami....

Piękny wróbel (bo to chyba raczej wróbel jest a nie mazurek )

Dla Górnego Śląska nie zapowiadają srogiej zimy, a przy takich temperaturach jak do tej pory roślinki stale powolutku rosną, nawet róże czy siane końcem listopada żyto, które robi się coraz bardziej zielone. Powojniki włoskie i tak trzeba ciachnąć nisko a jak zostawię takie zeszłoroczne długasy i one będą rosnąć na całej długości i jak przyjdzie kalendarzowy czas na cięcie to będzie żal, już raz taką wiosenną rozterkę miałam
Skoro w tygodniu jej nie macie szans odwieźć to może rzeczywiście dobrze będzie stanąć po stronie Zębaska tak jak radzi Jaguś, szkoda mi tego psiaczka bo on w swoim życiu też dużo przeszedł

Zuziu, oglądałaś kiedyś programy Cesara Millana, znanego zaklinacza psów? Kiedyś je oglądałam. Mnóstwo przydatnej wiedzy pokazuje. Jest kanał na YT. Są książki jego. Może spróbuj, powalcz. A nuż widelec coś pomoże i zaskoczy. Sama korzystałam z tej wiedzy, kiedy oswajałam psa sąsiada. Udało się.
Śliczna ona jest. Lepiej trafić nie mogła.
I ptaszorki jakie cudne.
Takie pąki duże? U mnie zima jak przyszła po Nowym Roku, tak trwała do wczoraj. Śniegu tyle było, że teraz wszystko pływa, jak się rozpuściło. Ale znów nadają mrozy. I raczej rośliny nie miały kiedy się puścić. Spod śniegu nawet Juki nie było widać, tak zasypane. A tu tyle luda gada, że zimy nie było...

No my murem za Zębasem! Wańka dostała ochrzan i na razie spokój jest. Ale muszę mieć wzgląd na jej przeszłość. Życie na półtorametrowym łańcuchu przy płocie to kiepska szkoła manier.
Ale dziś pierwszy wspólny spacer był i pełna harmonia pomiędzy burkami.
Więc pierwsze koty za płoty i może damy radę.
Jaguś to samica grubodzioba
Anitko tak, dziękuję! Mamy pod telefonem naszego rodzimego "zaklinacza", napewno będziemy pracować z Wańką. Nie po to ją zabraliśmy, żeby po pierwszych trudnościach się poddawać.