Sowa
A ja namierzyłam dzisiaj parkę: koziołka i sarenkę koło budynku gospodarczego. Poszłam wynieść segregację i usłyszałam obok rumor. Nie wiem kto był bardziej zaskoczony - ja czy sarenki. Nie miałam przy sobie aparatu, chociaż pewnie i tak bym zdjęć nie robiła, bo zwierzęta były bardzo przestraszone i zaczęły na oślep walić w siatkę, zanim znalazły drogę ucieczki .

Wojtku -piękne zdjęcia udało Ci się zrobić ,ja też miałam takiego gościa u siebie ,ale tylko na chwilę i pierwszy raz widziałam sowę na żywo niesamowite to uczucie

Sowa pierwszy raz zawitała do ogrodu, a przynajmniej ja pierwszy raz ją zauważyłem. Mam nadzieję że jeszcze kiedyś przyleci,
choć pewnie nie była zbyt zadowolona że zakłócałem jej spokój próbami zrobienia ładnego zdjęcia...
Wyczytałem w internetach, że uszatki jesienią przenoszą się na bardziej otwarte przestrzenie, wybierają na przykład zadrzewienia śródpolne.
Ogród z roku na rok coraz bardziej staje się takim miejscem więc kto wie, może znowu się spotkamy?

Edyto sarny niczego nie pogryzły? Jeśli zakradły się do ogrodu o tej porze roku to raczej w poszukiwaniu pokarmu.
U nas gdy już wtargnęły na działkę to zawsze gryzły jakieś młode drzewka, raz mocniej raz słabiej ale szkody niestety były.
A tak w ogóle to jak one się tam dostały? Wydawało mi się, że macie ogrodzenie na całej działce?

Trochę zdjęć walentynkowych ... jeszcze w zimowych czapach.
Trzeba się napatrzyć puki są bo od dziś już temperatury powyżej zera więc kolejny śnieg pewnie dopiero na ... Wielkanoc

fot. 14.02.2021

Co za wizyta, może będzie częściej odwiedzać. Niesamowite, ten spokój i spojrzenia. Do tego niezły kawałek puszku.

Dziękuję za piękne widoki
Proszę tylko nie straszyć śniegiem na Wielkanoc

Widok Uszatki - normalnie skisłam z zazdrości. U mnie jedynie słychać Puchacza, wiele razy robiliśmy podchody, ale bez skutku. Jedyny raz w rezerwacie cisów Wyczółkowskiego było nam dane obserwować sowę z młodymi, na nauce latania - niesamowite stworzenia.
Widoków śniegowych nie komentuję, opatrzyły mi się Pierzyna zrobiła swoje, a teraz niech znika, czas na kolory:)

Uszatki można sprowadzić do ogrodu wieszając na drzewie wiklinowy koszyk który wykorzystają do gniazdowania. Ja tak zrobiłem i w zeszłym roku miałem sowie potomstwo.

Możesz to poprzeć fotką? Jaki to powinien być kosz.

Kosz dla uszatki można kupić na stronie budkalegowa.pl. Ja powiesiłem większy bo 5 lat temu firmowe nie były dostępne

W takich przypadkach mówię do nich: "Witaj, możesz tu zamieszkać z rodziną, tylko uważajcie na koty" Meldują się zwykle raz na stale. Jednej wiosny zameldowało się po kolei w ciągu pól godziny mojego leżakowania kilkanaście par od różnorodnych sikor, pełzaczy, kopciuszków, rudzików, etc przez sojki do gołębi sierpówek i grzywaczy, To jakiś obłęd , co tu się dzieje. Przylatywały po dwa, siadały, tak bym je widziała, każdą parę powitałam magiczną formułą: "witajcie możecie tu zamieszkać, tylko uważajcie na koty."
Jest wczesna wiosna, czekają na zaproszenie. Wywieszenie kosza jest symbolicznym zaproszeniem i zastępuje zaproszenie werbalne, zapewniam was, że rozumieją ludzką mowę. Niestety nie wyrażają zgody na fotografowanie ze względu na działalność wypychacza ptaków.

Sowy mają tu wieczorowe zloty najwięcej jest puszczyków, z tego co słyszę. Siadają na drzewach dookoła podwórza i o czymś radzą, niestety ja w porównaniu do nich nie rozumiem ich mowy. Boję się kosz będzie dla nich pułapką, gdy nikogo nie będzie z zagrodzie. Zostają na własne ryzyko i muszą się konspirować.

Wojtas świetna ta "budka" lęgowa dla uszatek. Zobaczyć jedną, wizytującą ogród, było bardzo fajnie ale skłonić je do zadomowienia się w ogrodzie to już wyższa szkoła jazdy.
Wielkie gratulacje Ja nie mam jeszcze tak dużych drzew w ogrodzie by im stworzyć dogodne warunki bytowania ale za kilka lat może się uda.

Katarzyno ponieważ dziś jest święto kota (17 lutego) to nie będziemy tych miłych sierściuchów oskarżać o niecne zamiary

Brydzia ja jeszcze trochę tą niespodziewaną zimę będę pokazywał. Nie wiadomo kiedy będziemy mieli okazję się nią znowu cieszyć.

No i przewrotnie zauważę że gdyby nie ta wredna zima to nadchodząca wiosna nie cieszyłaby nas tak bardzo






Hakonechloa All Gold




Krejci o dziwo nadal trzyma igły ... oglądając go z bliska zauważyłem, że oprócz normalnej u niego "gruzełkowatości" pojawiły się jeszcze staśmienia.
Już nie mogę doczekać się wiosny by zobaczyć jak się będzie rozwijał dalej




Zimą pędy pomarańczy trójlistkowej wyglądają niezwykle atrakcyjnie, ale i niesamowicie groźnie ...


... na pędach można już zauważyć wiele pąków kwiatowych; szykuje się obfite kwitnienie


mahonia pospolita dostała od mrozów ładnych rumieńców i pięknie wygląda w białej, zimowej scenerii




mahonia pospolita 'Apollo'


W grudniu czerwone pędy wyglądały dobrze ... ale teraz, wychodzące z białej pierzynki, wyglądają rewelacyjnie
Jednak zostały mi tylko dwa krzaki, bo resztę ściąłem na dekoracje świąteczne. Trochę dla siebie, ale miałem też długą kolejkę chętnych na te kolorowe pędy




Część zostanie w wazonie do końca roku.

Ja z derenia robiłam takie plecione płotki jak z wikliny. Nie były trwałe ale na 2 sezony starczyły.
Zdjęcia z ośnieżonego ogrodu świetne, a słonko podkreśliło walory, a te drobiazgi, jagódki, czerwoności - cudne.
Na wątek o sowie czekam cierpliwie!

U mnie już niestety po zimie
Za to pierzaste rozpoczęły wiosenne trele

Ja za głowę się chwyciłam , co pierzaste pozostawiły pod karmnikami , jak był śnieg to nie było takie widoczne

Miłko melduję wykonanie ptasiego zadania

Vero, Olu u nas też zima w odwrocie. Karmników nie mamy więc śladów ptasiej wyżerki też jakby mniej. Wszystkie krzewy, które przed ostatnim atakiem zimy miały jakieś owoce zostały jednak dokładnie objedzone.
To jednak żaden problem, gorsze są za to liczne ślady bytności kreta, z którym nie mogę sobie poradzić od pół roku. Namiętnie ryje na rabatach i wszystko podkopuje

... a na zdjęciach ciągle zima

Zimowe widoki są bardzo nastrojowe. U mnie też od czasu do czasu grasują krety i mam tu gdzieś całą historie zdjęciową przeprowadzonego w tej sprawie śledztwa. Wygląda na to, że został wykopany na łące półtora kilometra stąd i wrzucony na środek trawnika. Podjął heroiczna walkę powrotu do ojczyny i śledziłam linie jego kretowisk, w tym pokonanie drogi asfaltowej na skarpie, zginał 300 m od łąki. To była wyciskająca łzy z oczu historia. Powagi sytuacji dodawał fakt, że podczas miotania się w ogrodzie kwiatowym, oprócz rozkopywania, nie uszkodził żadnej z roślin. Wcześniej znajdywałam martwe, nie wytrzymywały przeprowadzki i ginęły, prawdopodobnie ze stresu.

Faktycznie zimowa zdjęcia są bardzo nastrojowe. Jednak dużymi szusami nadchodzi wiosna więc już ostatnie zdjęcia zimy. W zasadzie to taki jej zachód
Na razie w ogrodzie jest bardzo mokro i miękko na rabatach. Szkody po krecie będzie można ocenić dopiero za jakiś czas,
liczę że dzięki duże ilości wilgoci zgromadzonej w ziemi podkopane rośliny sobie jakoś jednak poradzą.

U Was więcej śniegu niż u mnie. Dziś to już tylko w cienistych miejscach leży.
Moje krety to się chyba szaleju najadły kretowisko na kretowisku mam

Piękne zdjęcia
U mnie też kret przypuścił atak... Mam jednak kota, który namiętnie na nie poluje i kreciki, choć pod ochroną i dość pożyteczne pod pewnymi względami, to długo nie zabawiają w moim ogrodzie...