Bardzo ładny ogródek, skalniaczki z pomysłem. Przyjemnie popatrzeć

Wiesiu,
będę trzymać rękę na przetacznikowcach, może będą nasionka. Teraz już tak pedantycznie nie wycinam przekwitłych kwiatostanów jak kiedyś, i to i owo udaje się rozsiać, czasem nawet uratować.

Gosiu,
bardzo dziękuję za miłe słowa.

Skalniaki szczelinowe to genialny wynalazek Strasznie mało pielenia wymagają

Siberio,
Zdecydowanie mało pielenia, aczkolwiek głównie z pęsetą.

Zafascynowana jestem tymi mini skalniaczkami,to prawdziwe dzieła sztuki.

Romka,
nie fascynuj się tylko zbieraj okruchy skalne, takie płaskie wiesz

u mnie? w lesie?

Zrób ogłoszenie, że każdy gość ma Ci przywieźć płaski kamyk. Dużo nie potrzebujemy

hahah ja płaskie kamienie mam dwa no jakiś początek jest

Celinko,
ja właśnie kolejne zbieram, bo już T. kupił mi kolejny gazon - tym razem do ogródka w Oliwie. Bo tam jeszcze szczelinowca nie mam.

Dzisiaj kilka zdjęć z ostatniego weekendu.

Tu widać dlaczego nazywa się go Bzem czarnym


Tak wygląda obecnie wejście do ogrodu - po jednej stronie pergoli wita zapachem róża Dorothy Perkins, a po drugiej stronie Wiciokrzew zaostrzony


Wiciokrzew szykuje się do kwitnienia "burzą kwiatów"


A tu widok na taras i różę Abraham Darby


Trochę w bok klimaty japońskie w soczystej zieleni


Przetacznikowce rozwijają swoje "kandelabry", a każdym kąciku liściowym poniżej głównego kwiatostanu znajdują się zawiązki kolejnych. Zmierzyłam przetacznikowce i Adoration ma obecnie 120 cm wysokości, a Cupid 90 cm


Kwiaty penstemona


Małe dzwoneczki


To zniekształcone pąki róży (tu akurat Jubilee Celebration, ale w innych też to wystąpiło w mniejszym stopniu). Wydaje się, że to późne przymrozki uszkodziły tak pąki. Płatki nie są zaokrąglone, tylko mają "dzióbki"


Na kwitnącej "łączce" z Thymus praecox 'Minor' chętnie przesiadywał motyl Rusałka pokrzywnik


Nasze ulubione różyczki blisko tarasu, w oddali Graham Thomas


Widok z cienia kloników

Miło jest oglądać ogród który zna się osobiście

Witaj Danielo, zaintrygowałaś mnie ogrodem szczelinowym. Bardzo fajnie wyglądają te twoje kompozycje .

Ujęcia jak zawsze cudo, czasami bardzo żałuję że mam do was wszystkich tak daleko i nie mogę na żywo pooglądac tych cudownych ogrodów
Dziś zaczęłam układać kamienie...nie wiem czy mi wyszedł szczelinowiec ale wygląda hmmmm ciekawie, jutro dosypię ziemi i ubiję bo na razie wszystko jeszcze luźne muszę myknąć do Twojego wątku poczytać o roślinkach jakie sie nadają najlepiej

Romko,
to chyba jest podobnie jak z tym, ze najbardziej lubimy te piosenki, które znamy.

Edyto,
jakby Cię zainteresowały szczelinowce szczegółowo, to więcej można przeczytać i obejrzeć - nawet jak się je robi - tutaj. Zapraszam!

Ciekawe dlaczego jeszcze się tutaj nie wpisałam , ale lepiej późno niż wcale.
O szczelinowcu, że mnie zaciekawił pisałam w innym watku. Tak sobie myślę, że trzeba mieć niezłą cierpliwość żeby z pensetą działać
Piękne wejście na działkę.

Ha! I znalazłam zaogródek! Danielo jak tu pięknie! Jaki śliczny ogród japoński! A ogródek szczelinowy to dla mnie kompletna nowość i .....inspiracja (już mi coś chodzi dzięki Tobie po głowie ). Niezwykłe te przetacznikowce (i chyba mam jednego niedawno kupionego co to nikt nie wiedział co to, ale liście mnie zaintrygowały i wzięłam (i to chyba jeden z Twoich)). Jeśli pozwolisz podpatrzę coś od Ciebie

Aniu,
też witam nieco później, bo ostatnio byłam dość zajęta i nie bywałam za dużo na forum. Dziękuję za przemiłe słowa.
A co do cierpliwości, to każdy ogrodnik musi się w nią uzbroić. Co do pęsety... ot lubię precyzyjne prace.

Joasiu,
to nie zaogródek, tylko kolejny nasz ogród, tym razem działkowy. Witam Cię ponownie, równie serdecznie.
Ogródek znajduje się 16 km od naszej Oliwy, w granicach miasta, ale dla nas "na wsi" (krowy czasem chodzą za pobliskim ogrodzeniem).
Pozwalam podpatrywać ile potrzeba.

Dzisiaj tylko sosna, bo formuję ją od 2012 roku i postanowiłam pokazać jak wygląda obecnie i czemu służyło to wiązanie, obciążanie kamieniami. Kształty się wypełniają i zaczyna wyglądać tak jak chciałam. Biorąc pod uwagę, że się uczyłam na żywym organizmie jestem zadowolona z efektu.

Biorąc pod uwagę początki formowania niwaki...



czy z bliska



Obecnie jest tak:

Sosna pięknie wygląda. Tak się zastanawiam, czy ona nie ma już za grubych gałęzi ,żeby się rozłożyły tak jak sobie wymyśliłaś ? Podziwiam cierpliwość.

Może trudniej to wyjaśnić (opisać) niż zobaczyć na żywo i pokazać. Rzecz w tym, że one się ugną, nawet starsze, wszystko zależy od narzędzi (naginaczy, ścisków, linek naciągowych). Faktem jest, że najlepiej zaczynać gdy drzewko jest młodziutkie, wtedy gałązki są elastyczne. Aczkolwiek gdy ją wiązałam po raz pierwszy "na słuch" sprawdzałam do jakiego momentu można zgiąć, by nie pękła.
Po trzech latach, przy kolejnej zmianie "uprzęży" - która się zużywa i urywa (wiatr, słońce itd.), a ponadto miejsca uchwytu należy zmieniać, bo choć są tam podkładki, to może się odznaczać na gałązkach lub nawet "zdusić" ją - uznałam, że dam jej odpocząć i pozostawiłam "na wolności". W trakcie sezonu okazało się, że gałązki zaczynają się na nowo wznosić i uwiązałam ją ponownie.
Z pewnością nie jest ideałem, ale jak pisałam, to moje pierwsze takie postępowanie, uczę się. Czeka już kolejna sosna...