Miłeczko cudne te Twoje portrety jak zwykle a najbardziej wpadła mi w oko ostatnia dalia

A ja zdjęć jakoś nie mam ochoty robić, bo nie mam takiego oka jak Ty, żeby z niczego zrobić cudowne zdjęcie. Wydaje mi się, ze ciągle to samo pokazuję
Pocieszyłaś mnie, że dalie u Ciebie nie kwitną
Nie żebym się cieszyła, ale przynajmniej się nie martwię, ze u mnie nie kwitną, bo coś źle zrobiłam

Gosiu! Mnie się też tak wydaje, że pokazuję ciągle to samo! Już sobie myślę, że wszystkim znudziły się moje nadęte bohomazy i prawie tu nikt nie zagląda! Ale lubię robić zdjęcia i już tak zostanie.
Taki sezon, ze nie wszystko rośnie i kwitnie jak powinno. Ciężko i tyle! Nie ma co pokazywać. Jedynie kanny i hortensje jakoś wyglądają. reszta usycha.

Danusiu! Dalia B-Man jest zjawiskowa. Upatrzyłam ją na stronie amerykańskiej szkółki i za pomocą koleżanki przemyciłam ją (wraz z innymi) do Polski.

Dagusiu! Moi sąsiedzi już chyba się przyzwyczaili, ze biegam z aparatem. Nie zwracają już uwagi. Ale staram się na bieżąco ściągać i przeglądać zdjęcia, wyrzucam nieudane i kataloguje datami (taki program do canona mam, co robi to za mnie. Jest to jakiś system, bo wiadomo kiedy co kwitnie więc można znaleźć. Poza tym ze względu na ograniczenia czasowe staram się nie robić zbyt wielu zdjęć, żebym właśnie nie musiała zbyt wiele czasu poświęcać na sprzątanie i przeglądanie.
Ten sezon daliowy jest stracony. Wiele z nich nie zakwitnie. No chyba, ze zdarzy się cud i we wrześniu będzie sprzyjająca pogoda.

Edyta! Dziękuję! Cieszę się, że Ci się podobają! Konary się same prosiły o fotkę. Wczesny ranek...

Zuza! Może i dobrze! Ale aż 5 tygodni?

Po przyjeździe z wakacji aż serca nie mam do mojego podeschniętego ogrodu. Podlewam i podlewam, muszę część dalii popalikować, bo poprzewracały się od upałów (a zawsze się przewracały pod wpływem deszczu).
Wąż rozciągliwy służy teraz tylko do podlewania warzyw i wąskiej ścieżki z boku domu. Przeprosiłam stare sztywne węże, bo tylko one dają takie ciśnienie, że można użyć wiatraczków. Codziennie wysuszam studnię. Jestem ciekawa, kiedy wreszcie spadnie deszcz...
Pomidory za to ładnie dojrzewają. Nadal nie ma zarazy ziemniaczanej. To jedyna zaleta tej suszy.

Podczas długiego weekendu byłam trochę w górach. Pokażę kilka dzikich roślin:

Kilka dzikich ptaków:

I widoki:

takasobie napisał:
Miłko, przestań bredzić, bo patelnia w pogotowiu
No. chyba, że upał Ci doskwiera

Zdjęcia jak zwykle
W górach widać, że na brak deszczu nikt nie narzeka.

Piszesz, że dalie leżały przy deszczu, a teraz leżą, bo upał... może one ogólnie takie leżące są Ja między innymi dlatego zrezygnowałam z dalji, bo nie dość, że wciąż je trzeba było wkopywać i wykopywać, to jeszcze wciąż musiałam je wiązać, a wiązania mnie strasznie irytują

Miłeczko cudne te fotki szczególnie z ptaszkami a goryczki to mnie się nigdy takiego super zdjęcie zrobić nie uda

Danusiu! Goryczki same w sobie są bardzo malownicze. Wstyd mi się przyznać, ale dopiero teraz pierwszy raz je fotografowałam. Nie mogłam od nich wzroku oderwać i dość dużo czasu obok nich spędziłam.

Ewka! Ano doskwiera, ale w piątek ma ulżyć! A w góry przyjechaliśmy po deszczu. Podczas naszego pobytu nie padało na szczęście.
Masz rację. Dalie już takie są: wrażliwe na upał, wrażliwe na wiatr, wrażliwe na deszcz. Może dlatego nie lubię tych o wielkich kwiatach, bo co deszczyk i wiaterek - leżą, albo się łamią. nie miała baba kłopotu, zaczęła uprawiać dalie...

Miałam sporo planów na wczoraj, a skończyło się rozlewaniem cydru i kiszeniem ogórków w słoikach. Nie wiem, czy ogóry wyjdą, bo pierwszy raz robię, ale cydr wyszedł fajny!

Jak obiecałam - podaję link do nowego wpisu do bloga . Wiekszość zdjęć i moich refleksji już znacie z watku, ale to takie podsumowanie.

jeszcze kilka sztuk z wyjazdu:

Goryczki trojeściowe właśnie pod jesień nabierają pełnego kolorytu. Te błękity to nawet trudno nazwać, jak i oddać w fotografii. To trzeba zobaczyć. Najładniejsze goryczki (nie tylko trojeściowe) spotyka się na pienińskich wapieniach i w Bieszczadach.
A w ogóle, zdjęcia, jak zwykle na 6+.

Oooo, Ty bloga masz???

Miłko witaj
Front deszczowy mamy nad nami więc trochę czasu znalazłam na spacer po twym ogrodzie - miło, przytulnie i kolorowo.
Dobrze Ci zrobił wypad w góry i może chandra szybciej odpuści ale jak widzę spotkanie daliowe przełożone ... nawet lepiej bo we wrześniu temperatura normalniejsza do życia.
Zdjęcia jak zwykle mistrzowskie brawo !
A przy okazji czy dalia Gitty Up zawsze kwitnie na wysokich pędach ? Sama niezbyt wysoka ale te cienkie wyższe niż u innych pędy łatwiej się łamią przy silniejszych podmuchach wiatru i ... cały urok diabli biorą .
Pozdrawiam

Krysiu! Witaj! Sprawiłaś mi radość swoim wpisem! A wiesz, ze o Tobie dziś myślałam w ogrodzie, bo mam mnóstwo roślin od Ciebie i co je widzę, to myślę o Tobie!
Wypad w góry, choć nie tak długi i owocny w wycieczki, jak dawniej bywało, był fajny i udany, pełen relaksu!
Dalia Gitty Up ma faktycznie długie łodyżki kwiatowe. Można przez to ją uciąć do wazonu. Ale dalie, które tak kochamy mają to do siebie, że się łamią i pochylają. Nie pozwalają o sobie zapominać w ciągu sezonu.
Cieszę się, że zdjęcia Ci się podobają!

Zuza! Ano mam, bo kiedyś miałam stronę internetową na Republice, ale onet zaprzestał tych usług więc wrzuciłam wszystkie wpisy na bloga. Tam jest wiele tematów, nie tylko ogrodniczych. Pewnie zajrzałaś z ciekawości i już wiesz!

Dziękuję Staszku! Jestem pod wielkim wrażeniem urody goryczek. Kolor faktycznie niezwykły!

Wczoraj miałam garden party przerwane deszczem. Myśleliśmy, ze będzie przelotny, ale zrobiło się nieprzyjemnie i uciekliśmy do domu. Dziś za to było pięknie, choć nieco chłodniej. Bardzo dużo zrobiłam w ogrodzie. Zajęłam się daliami i przesadzałam fiołki afrykańskie. Dużo było już starych i je odmładzałam.
Dalie podwiązywałam, przycinałam, podlewałam. Mają sporo pąków, jak pogoda będzie sprzyjać - dojdzie jednak do daliowego spotkania za 2-3 tygodnie. Trzymajcie kciuki!

Na dziś:
Rancho

Honka Roze

Coriallo Furioso

Pink Surprise

Fringed Star

Nasturcje teraz są wyjątkowo piękne

White Star

Samoje Dorogoje

Kolejna odbywa wojaże ale to dobrze bo ileż można siedzieć w domu
Bloga znam i w czasie mojego milczenia czasami podczytywałam sobie Twoją pisaninę tam i wspomnienia rodzinne, świetny kawał historii
Dalie rzeczywiście bywają takie delikatne i pewnie dlatego obraziłam się na nie, mam Pooh, wyrosła jednym grubym pędem z odgałęziami i po kolei od dołu zaczęły się wyłamywać, został tylko główny

Ja Majeczko wyjeżdżam kilka razy do roku na kilka dni. Dłużej nie wytrzymam bez ogrodu! Trudno to więc nazwać wojażami!
Ciesze się, że podczytujesz bloga. Nie traktuję go jakoś komercyjnie czy żeby ktoś mnie polubił. To fajne miejsce, gdzie można umieścić informacje dostępne z każdego miejsca na ziemi, jeśli nawet nie mam kompa przy sobie.
Dalie mają to do siebie, że łamią się czasami. Wczoraj to odczułam dość mocno, bo usiłowałam nieco je podwiązać i miotałam się wśród nich strasznie, łamiąc niejedną gałązkę.
Wczoraj jeszcze udało mi się uporządkować truskawkowe miejsce, gdzie dosłownie wegetują truskawki po mojej babci. Posadziłam nowe krzaczki z rozłogów i nawiozłam je jeszcze porządnie. Strasznie je w tym roku zaniedbałam.

na dziś:
Cynie kaktusowe - moje ulubione

Dalia od Romki - do tej pory niezidentyfikowana Vulkan?

Topmix red

Emmaus od Sibi

mieczyk w donicy

Mieczyk abisyński

Prefere

Lake Michigan

Rawhide

Miłko -przepięknę Twoje królewny bo i z miłością pokazane....

Tak, już zajrzałam! Przeczytałam z uwagą kilka historii rodzinnych, zazdroszczę wściekle informacji, które masz. Ja nic nie wiem i nie mam nawet kogo spytać...
Historia o Tacie super. To świetny facet musiał być.

Miłeczko piękne te Twoje dalie a ta Coriallo cudeńko

Danusiu! Dalie piękne, ale sezon nieciekawy. Kilka sztuk na krzyż kwitnie, a mam ponad 100 odmian. To porażka. A podczytywałam na innym forum, że wystawy dalii w tym roku kiepskie, bo wystawcy nie maja co pokazywać. Czyli nie tylko ja mam problem.

Zuza! Różnie to w rodzinach bywa. Ja na szczęście mam mamę, która ma dobrą pamięć i lubi opowiadać i ona jest źródłem tych postów. Mamy też dość fajne archiwum zdjęciowe, choć czuję niedosyt ze strony rodziny mamy. Babcia twierdziła, że jest niefotogeniczna i często wyrzucała zdjęcia, np ze swojego ślubu
Ojciec fajny chłop był, ale za szybko się zmył! Jeszcze sobie z nim pogadam

Żaneta! Tak to prawda! Uwielbiam je! Ale jak już Danusi pisałam, jestem niezadowolona z sezonu. Teraz się ochłodziło, podlałam i podwiązałam je. Jest szansa, ze jeszcze zakwitną, jak znów nie będzie jakiegoś kataklizmu

Wczoraj pomimo sobotniego deszczyku, musiałam podlać ogród, bo wilgoć nie dotarła w wiele miejsc.
Pyszna fasolka ma tylko kilka strączków i się w tym roku jej nie najem
Moje połacie pióropuszników zieje pustka i zeschniętymi resztkami. Zieleni się tylko tam, gdzie przechodzi linia kroplująca.

Na dziś:

Niezmiennie zachwycam się Twoimi zdjęciami
A adres bloga sobie zapisałam i w wolnej chwili zamierzam się zanurzyć w lekturze

Agusiu! Cieszę się bardzo, że pragniesz się zanurzyć!

Przechadzałam się wczoraj jak hrabinia po ogrodzie ucinając przekwitłe kwiaty dalii. Utwierdziłam się w przekonaniu, że coś jeszcze uda się z nich wycisnąć. Nawet Bride to Be, podejrzana o mozaikę wystrzeliła kilkoma kwiatami naraz. Tyle że ona miała zawsze ponad metr wysokości, a teraz nie przekracza 50cm.
Zapowiadają na dziś po południu deszcz. Jeśli podleje, jest dalsza szansa!

Na dziś:
Kosmos

paź na werbenie

Anna Donatz

Kosmos w nieładzie - takiego najbardziej lubię, ale byłam zmuszona go podwiązać

Rdest

Emmaus

Pink Surprise - też niższa niż zazwyczaj

No ten paź krolowej genialnie Ci wyszedł!

Ja też poprzechadzałam się wsród Twoich dalii, ta ostatnia to? susza dokuczyła, moja wspominana przez Ciebie Bride to Be przepiękna, wysokośc ma podręcznikową/ o ile są takowe / ale u mnie w tym sezonie od 11. lipca pada często i gęsto, wyjątkowo, bo po 3 stepowych latach.
Czytam, że daliowe spotkanie przełożone, myslałam, że juz po.....ostatnio mało zerkam, pracy duzo i padł sprzęt.