Z opryskiem wrotyczem uważaj, jest szkodliwy dla ludzi. Szczególnie gdy dzieci będą jeść.

Vera, dzięki. I wzajemnie.
Oj tak Żanetko... Marzenie...
Ewo, wrotycz piję od lat chyba 3. regularnie od jesieni do wiosny. Czasem nawet teraz, jak mi naleci. Moje dzieci też z czasu popijają. Znam to zioło bardzo dobrze i wiem z czym mam do czynienia.

Help! Schowałam w słoiku do lodówki resztkę zakwasu, co został. Dziś chciałam go reaktywować, żeby jutro zrobić chleb. A tam zapach wina. Znaczy sie zepsuł się? W lodówce? I co będem szamać teraz?

Anitko, spróbuj bez zakwasu

400ml mleka
2 łyżki miękkiego masła
2 łyżeczki soli
1 łyżka cukru
600g mąki pszennej typ 405(można też dać 250g żytniej, resztę pszennej)
2-3 dag drożdży
kminek mielony (ilość według uznania, ja lubię dużo)

Swojski chlebuś najlepszy, ale z lenistwa piekę w automacie
U mnie jarmuż też czyściutki, w tym roku zero mączlika, ale ślimory za to dopisują
Ja też uważam że wrotyczu nie należy się bać, byle tylko nie przesadzić, to bardzo cenne zioło
Pozdrowionka zostawiam.

Ewuniu, dzięki, ale nie jem mąki pszennej. Drożdżowego chleba również nie jem, bo tam cukier wchodzi. Nie mogę cukru... Dla mnie chleb to bardzo skomplikowana sprawa.
Iwonko, moje ślimaki najwyraźniej w jarmużu nie gustują.

Jeny, jak się cieszę. Zapisałam się na warsztaty chlebowe 22 lipca. W pobliskiej miejscowości przez 3 dni będzie festiwal. Co roku jest organizowany.

FESTIWAL WIELU KULTUR I NARODÓW

No i jednym z punktów są te warsztaty. Może mnie czegoś nauczą. Dostanę zakwas i upiekę swój chlebek, na zakwasie.
Nawet pociąg jest z Wa-wy darmowy na ten festiwal. Specjalnie uruchamiają go na te dni. Kto chętny mnie odwiedzić?

Przepis na dobre rozpoczęcie dnia dla Rozumnego Ogrodnika?

Wyjrzeć przez okno na swój ogród zaraz po wstaniu.

Jeszcze w kapciach i szlafroku wyjść na ogród i usiąść na ławce czy huśtawce. Rozejrzeć się dookoła i wchłonąć tę ciszę.

Przejść dalej...






Cały czas pamiętać o chwili obecnej, wyciszając umysł. Każdy taki obraz, który widzą nasze oczy sprawia, że w duszy robi się cisza i kojący spokój. Myśli znikają same. Każda taka chwila uchwycona w aparacie jest uchwyceniem ciszy, a w związku z tym uchwyceniem bycia w TERAZ. I to jest istota piękna dla mnie. Taka cisza, zwłaszcza ta, jaka powstaje wtedy w sercu, to najpiękniejsza muzyka dla moich uszu.
Cały dom śpi, a ja delektuję się porankiem. I tą ciszą, jaką daje nam zwykłe drzewo, krzew czy jakikolwiek kwiatek.

A w szczególności nasze własne, ukochane drzewo i cały ogród, który kochamy takim, jaki jest. Nawet, jeśli jest kompletnie nieidealny.
Gorąco polecam.
Dzień dobry.

Anito, piękne przemyślenia o poranku...

Ha! Jeszcze tylko tydzień i ja będę wychodziła z poranną kawą na obchód i będę delektowała się ciszą, zielenią, barwami kwiatów..... A potem wezmę się do pracy
Takie poranki , o których piszesz są najpiękniejsze i są cudownym zastrzykiem dobrego samopoczucia.

Fakt, poranki są najpiękniejsze, dają energię i nadzieję na dobry dzień.
Wieczory też lubię, ostatnie wyjście z psami do ogrodu, po dziesiątej (22) daje spokój i wyciszenie.
Natura ma moc i się z nią z nami dzieli, tylko nie każdy chce się częstować

Ja lubię każdą porę dnia w ogrodzie, ale najmniej dane mi sa poranki
Nie mam czasu na nie. A wstawac wcześniej nie mam siły, bo za to chodzę bardzo późno spać.
Ja jeszcze musze czekać długo na urlop.

Jaguś, życzę Ci więc słoneczka co rano na urlopie, bo ono daje dodatkową porcję energii.

Iwonko, wieczory też lubię, tylko wtedy już raczej nie mogę być sama. Zwykle wtedy ktoś zawsze się koło mnie kręci. Zwykle letnie i ciepłe wieczory z gwiazdami uwielbiałam. Obecne lato jest niestety zimne. Noce chłodne cały czas od wiosny, gwiazd jakoś mało... Tylko noc ciągle tak samo ciemna.... Czasem tak ciemna, że nie mogę znaleźć klamki we własnej sypialni wychodząc w nocy do toalety. Ostatnio się nieźle naszukałam. Ale lubię noc i tę ciszę...

Gosiu, „ale za to niedziela, niedziela będzie dla nas”. Jak w tej piosence... Dobrze, że są jeszcze weekendy. Też lubię każdą porę dnia, ale każda jest od innych spraw. W południe nie ma szans na „rozumność” zbytnio, bo zwykle obiad i inne sprawy. Na pielenie i zajmowanie się ogrodem też trzeba czasem znaleźć czas. A ranki... Te są tylko dla mnie. A jak mi czasem tej ciszy brakuje w innych porach dnia, to wychodzimy z P. na spacer w moje ulubione miejsca. I milczymy.... On wie, że lubię ciszę. A czasem z piesową sobie pójdę. Ona też cudnie milczy.

Dziś jadę do fryzjera po południu. Wracam do mojej starej fryzury. Wracam do tego, co najbardziej pasuje do mojej osobowości... Zapuszczanie włosów wybiłam sobie z głowy.

A ja nie byłam u fryzjera tak ok 10 lat! Chociaż bardzo to lubiłam, zwłaszcza, że ostatni mój fryzjer był całkiem fajny!

Oj ta tez lubię poranki w szlafroku w ogrodzie! Ale teraz rano pozmieniali mi rozkład pociągów i muszę jeździć wcześniej wiec nie mam na to czasu, ale za kilka dni to się zmieni

Tego lata nie mam za często okazji pospacerować w szlafroku, albo piżamie z kubkiem kawy po ogrodzie, a poprzednie lata robiłam to codziennie, jeśli nie padało. Teraz mogę tylko w weekendy i prawie zawsze przeszkadza mi w tym znajoma, odwiedzająca mamę w sąsiedztwie zawsze mnie przydybie i wchodzi na plotki . Ostatnio chowam się po krzakach kiedy uda mi się ją odpowiednio wcześniej zauważyć, jak złodziejka we własnym ogrodzie .

Nie zazdroszczę Krysiu. No, ale nie można jej tak kulturalnie przeprosić? Chyba bym jakieś asertywne wyjście znalazła, bo nie wytrzymałabym tak, żeby we własnym ogrodzie się ukrywać.

Ja już też odliczam do urlopu, do poranków z kawą w ogrodzie...w tygodniu przed praca nie ma szans, po pracy to już obowiązki domowe i chyba przez to te wykradzione chwile na relaks w ogrodzie, są takie cenne i wyczekiwane.

Dziewczyny -tak pięknie pisałyście o tych porankach...ach ,szkoda ,że jestem nocnym markiem a rannym leniem ,ale u mnie chodzenie w szlafroku nie wchodzi w rachubę za dużo sąsiadów-ale też bym tak chciała...

Mi tam sąsiedzi nie przeszkadzają, chyba, że próbują pogadać .

Mi też sąsiedzi nie przeszkadzają, a jeśli mają problem z moim szlafrokiem to...ich problem

Żanetko, wieczory też są piękne, mają działanie uspokajające, rozmarzają człowieka, właśnie wróciłam z ostatniego spaceru, pięknie ale chłodno

Dobrej nocy

W szlafroku z kawą oj często chadzam i się wszystkim delektuję. Mnie u mnie mało co prawda widać, ale na polu jestem już całkowicie odsłonięta i też w takim stroju się tam pałętam Dla mnie i ranki i wieczory są wyciszające. Pięknie pokazałaś swój ogród i to co w nim czujesz