zanetatacz napisał: Żanetko witam Cię! Nasza wieś niby spora, rozczłonkowana, ale na szczęście nie ma tak bardzo zwartej zabudowy. Cieszę się, ze po drugiej stronie drogi mamy pola a nie domy. Działka szeroka bo prawie 50 metrów. Dom sąsiadki nie za blisko i nie za daleko.

Moj ulubiony widoczek o tej porze roku

Raubritter w cieniu ma malowniczy pokrój





Gadżet ogrodowy

Raport z dżungli. Szersze plany

I zbliżenia
















Żeby nie było, ze u mnie tylko kolor zielony: oto róża: Dame de Coeur


Powojnik Diamant Ball PBR


I bodziszek, niestety NN

Ależ piękna jest ta Dame de Coeur! A ja zamiast niej kupiłam Kronenbourg... Też będę zadowolona ale byłabym bardziej. Mam nadzieję, że w przyszłym roku też będą mieli w asortymencie. Czy to prawda, że pachnie intensywnie czy tylko tak reklamują?

Zuzanno, taki dokładnie busz, jaki lubię. Jakby troszkę nonszalancji i popuszczenia roslinom, by myślały, ze im wszystko wolno, ale jednak nie do końca
U mnie, ostatnio na cenzurowanym są miodunki, które jeszcze kilka lat temu kupowałam, wyszukując skrupulatnie nowe odmiany. Teraz pół ogrodu jest w siewkach i właśnie obmyslam jakiś podły plan pozbycia się tego przychówku. Nie mam też serca do trwników wszelakiej maści, więc podziwiam,że masz, choćby btylko po to, by trawa stanowiła ładne tło dla roslin i podstawę ścieżek.

Jaguś To jest marketowa Dame de Coeur i długo miałam wątpliwości czy nią jest Co prawda Orszulka dostrzegła w niej podobieństwo do "damulki", ale nawet jeśli to coś innego, jest piękna. Zapachu nie czuję! Ale wsadzę nos dzisiaj i powiem, jak jest. Przez kilka lat miałam Barkarole, kształtem kwiatu podobną i po jej zejściu w ubiegłym roku cieszę się, ze znów mam różę, która ma tak szlachetny kształt kwiatu

Polu och, bardzo ładnie to ujęłaś. Węszę troszeczkę dyplomacji, bo miejscami ta nonszalancja przechodzi w niedbalstwo i widać brak stanowczości w trzebieniu roślin (vide wspomniane przez Ciebie miodunki) .
W. jest wrogiem trawników, wyznając zasadę, że są one po to żeby je likwidować i sadzić rośliny W pierwotnej wersji ogrodu były nieco większe, ale fragmenty poległy na rzecz rabat. Ja miałam śmiały pomysł, żeby trawnik centralny zaorać w całości i zrobić w tym miejscu oczko wodne. Ale przedsięwzięcie narobiłoby chaosu w pozostałej części ogrodu, więc na razie tak sobie teoretyzuję.
Trawniki wymagają wiele pracy, a w naszym klimacie mają albo za sucho albo za mokro. Ciągle coś im dolega mimo nawozów coraz to nowszej generacji. Oczywiście koniczyną się nie przejmuję Zachowałam niezbędne dla mnie minimum żeby, właśnie tak jak napisałaś, stanowiły tło dla roślin i tworzyły ścieżki.

A to ekipka programu Rok w Ogrodzie u mnie wczoraj

Migawki z wiejskiego
Tak wygląda droga do stodoły po pierwszym przejściu kosiarza


I naparstnice, które sieja się na potęgę



Górą Celeste a dołem Jenny Duval

Gratuluję ciekawych gości . to kiedy można będzie oglądać program z Twoim ogrodem?

Wiesiu dam znać, trochę czasu mija od nakręcenia "surowego" materiału do zmontowania programu i emisji. Wczoraj deszcz pokrzyżował wiele planów, ale mam nadzieję, że poza produktem lokowanym pokażą też i rośliny

super z przyjemnością obejrzę program

zuzanna2418 napisał: "kosiarz" wygląda na padłego i zmachanego po pracy

Marysiu a nie... takie w coś w tej trawie leżało Potwór nieznany nauce

Zdjęcie cytowane powyżej wygląda mi bardzo znajomo. Podobnie wyglądało moje podwórko po moim przejściu z podkaszarką (przecież kosiarka nie miała szans ) Na dodatek za miesiąc też pewnie będzie wyglądało właśnie tak, ponieważ mój teść zaniedbał koszenie i już teraz trawa jest ponoć po kolana więc stwierdził, że kosiarka tego nie weźmie. Zła jestem jak nie wiem co ale nic na to nie poradzę. Jak się wyjeżdża i włości widzi się raz na kilka miesięcy to należy się liczyć z podobnymi sytuacjami.

Jaguś kosiarki to my nawet na wsi nie mamy. Jedynie kosa spalinowa daje temu radę. I to nie zawsze żyłką, ale trzeba też nóż zakładać.
Teraz wymyśliłam, że po przejściu kosiarza wjadę kosiarką, ale nie wiem czy to dobry pomysł, bo teren nierówny. Ale po kosie trawa jest różnej długości, zostają czasem pasma nie "wzięte" przez żyłkę, a mi się marzy ładnie przycięta trawka (czytaj: perz z pokrzywami)

Kuchnia po wymianie okien cztery lata lata temu

Ja też kosiłam najpierw nożem, potem żyłką a dopiero od jakichś czterech lat koszę kosiarką. Też martwiłam się, że teren nierówny, pnie wystają, kamienie ale powiem ci, że kosiarka pięknie wyrównuje teren. Ja przy pierwszym koszeniu kosiarką kosiłam na najwyższym poziomie bardzo uważając na wszelkie przeszkody. Zaletą przekoszenia kosiarką jest też to, że jeszcze lepiej widać wszelkie dołki i górki i można coś z tym zrobić (wyrównać )

O widzisz! To bardzo ważne co napisałaś! Potwierdza to moje teoretyczne rozważania na temat takiego systemu koszenia. Nóż podniosę do góry na maksa i ostrożnie przejadę. Zresztą po solidnym wykoszeniu terenu zupełnie inaczej prezentują się miejsca już zagospodarowane. Ja to porównuje do kogoś o zaniedbanym, skołtunionym zaroście, który po ogoleniu odsłania miłe rysy twarzy

Doskonałe porównanie! Nic dodać nic ująć

Zuzanno, tak się cieszę, że otworzyłaś wątek . Wreszcie będzie można popodziwiać Twoją zadną a może i przednią i jeszcze na ekranie pokażą . Super .

Edytko witaj na moich żwirowo-ceglanych ścieżkach Będę pokazywała przodek i zadek Co oni w tej TV pokażą to nie wiem, obiecane mają jedynie psy, że wystąpią