Niestety , mini zlotów nie dokumentowałam ....w Nieborowie nie byłam

Ponoć od kilkunastu lat nie było tak chłodnego lata jak tegoroczne, co cieszy bo pozytywnie wpłynęło na rośliny...przynajmniej u mnie
Zwykle sporo bylin było już podeschniętych lub podjedzonych. W tym większość wygląda jeszcze dosyć świeżo
Muszę rozluźnić niektóre miejsca.bo zrobił się busz, ..ale to nic pilnego.
Hortensja kosmata znowu wymaga mocnego przycięcia...



Paprotnik z grupy divisilobum



'Niagara', jeszcze jak nówka



Trawowisko śmignęło w momencie



... stary sprawdzony 'Variegatus'







Niezawodny 'Herrenhausen'



Nauczyłem koleżanki odchwaszczać...więc plewienie skalniaka mi odpadło

Kolorów niewiele, a ogród taki piękny.
Variegatus u mnie trzy lata zastanawiał się, rosnąć czy nie rosnąć, ale wybrał pierwszą opcję i teraz nie sposób go nie zauważyć.
Panienki ogrodniczki bardzo wydoroślały i wypiękniały, a do tego takie pożyteczne.

W tym tajemniczym ogrodzie zawsze cudowanie spędza się czas. Koloru nie ma zbyt dużo ale to w tym przypadku to atut. Barwy są stonowane,
a faktury, kształty liści i połączenia różnych odcieni zieleni świetnie dobrane. Całość działa jak balsam dla duszy.

Ty to zawsze się umiesz ustawić! U mnie pielą kosy i mazurki
Ale soczyście!

... no to jeszcze trochę

fot. 17.07.2020r.

Wojtek, dziękuję za fotorelację...nawet nie wiem, kiedy zrobiłeś tyle zdjęć?

Tomku ależ masz przepiękne te rabaty skomponowane a dla Wojtka wielkie podziękowania za cudną fotorelację

Ależ mnie się podoba ten Twój cienisty busz Pięknie...
gdyby tylko moim roślinom nie groził brak wody to bym trawnika nie miała....

Ja też bardzo lubię Twój ogród
Żałuję, że musiałam tak szybko go opuścić
Na dokładkę było tyle ludzi, że na wiele rzeczy nie sposób było zwrócić uwagę
Chłopaki i Basia mieli więcej możliwości

Jak to dobrze, że goscie nie szczędzą aparatów i robią tyle zdjęć! Bo gospodarz taki bardziej powściągliwy w prezentowaniu swojego cudownego ogrodu... A Matka Natura to by się mogła od Ciebie uczyć, jak powinny wyglądać lasy, dzika dzicz, jak mawia nasza koleżanka
Wojtek zwrócił uwagę, że brak u Ciebie klimatu łąki, kolorystycznego rozpasania, to prawda, a czy Tobie się marzą inne klimaty? Co byś zrobił, gdybyś zyskał pół hektara na nowe nasadzenia? Jak już byś przestał rozpaczać, że tyle roboty przed Tobą?

Ja bym do Ciebie Tomku nie mogła z aparatem wejść. To byłoby męczące Chyba wolałabym popatrzeć na żywo. Zieleń kojąca, szemrząca...

Danusiu, dziękuję za miłe słowa ...no cóż, robię co mogę....te rabaty przerabiam już od wielu lat, bo ciągle mnie korcą zmiany, ale takie drobne przemeblowania to moje ulubione zajęcia ogrodowe .
Aniu, nie wiem czy pielęgnacja trawnika nie wymaga większych nakładów finansowych, pracy i wody od pozostałych roślin ? A ja zawsze namawiam do ograniczania trawnika do minimum .
Małgosiu, jeżeli będziesz gdzieś w pobliżu, to zapraszam do siebie na dłużej. Nic mnie tak nie cieszy jak odwiedziny innych zielono zakręconych .
Miłko, też jestem za opcją wchodzenia bez aparatu.(na czas wizyty schowam go w pawlaczu) , a zieleń szemrząca i kojący właściciel zapewnią pełny relaks .
Marto, mam spory ścisk na rabatach, wiec dużo z tego pół hektara 'poszło by' na rozluźnienie . Marzył mi się ogród bardziej cienisty i tajemniczy, a do tego doszło kolekcjonowanie ...chociażby paproci. Sama wiesz, ze pogodzić ogród kolekcjonerski z w miarę naturalnym to spore wyzwanie....jeszcze wpasować w to kolekcję narodową...
O innych klimatach za bardzo nie marzę, ale na mocnym słońcu pewnie porobiłbym aleje trawiatso - bylinowe

Dzięki Wojtkowi, mam na jakiś czas spokój z dodawaniem zdjęć ...ale coś tam oczywiście dodam .
Jak co roku, w drugiej części lata najbardziej w moim ogrodzie intrygują niepozorne paprotki, Polypodium cambricum, które dopiero w sierpniu rozwijają najładniejsze liście...warto jednak czekać

Rabata z paprotkami walijskimi z połowy lipca i teraz.











Echo, niedawnej wizyty .

Ale widoki na jeden raz nie da się wszystkiego obejrzeć .Paprotnik Herrenhausen absolutnie kapitalny .Czy masz może sadzonkę ? wszystkie paprocie od Ciebie rosną pięknie ,najpiękniej ze wszystkich źródeł z jakich kupowałam

Paprotki walijskie piękne Kiedy moje takie będą
Ta sosenka po prawej stronie kizi-mizi, to jest Pinus mugo 'Agatka'? Jakoś tak mizernie wygląda

Nowinko, 'odpisałem na pv.
Basiu, ale Ty masz oko jednak To faktycznie była 'Agatka'. Zagłuszał ją wawrzynek i przesadziłem w inne miejsce...jak widać z mizernym skutkiem O tyle to dziwne, że bryła korzeniowa mieściła się w dłoni i wyszła z gruntu w całości
Gymnocarpium oyamense zaczyna powoli wędrować po rabatach.



Hybryda Polypodium scouleri x glycyrrhiza...o wyjatkowo duzych liściach.

Miałam wielką przyjemność zobaczenia i pospacerowania po tym pięknym ogrodzie.
Bardzo dziękuję Tomaszowi za tak ciepłe przyjęcie.
Ogród jest bardzo klimatyczny i pełen różnorodnych, bardzo rzadkich roślin.
Tam zapomina się o wszystkim i odpoczywa.

A czemu te paprotki walijskie takie nierychliwe? W naszym klimacie czy tak już mają? Wile czasu nie ma, by się nimi nacieszyć
A ten szczelinowy skalniak, w którym rosną, to był rok temu? Jakoś nie pamiętam....

Widzę, że klon Ukigumo ma się dobrze

Tomasza ogród jest z tych do którego chce się wracać ....szkoda , że tak daleko ...

To dobrze, że schowasz na pawlaczu! Ciężkie bydlę jest, bicepsów można się nabawić. Bez niego zwiewnam jak piórko!

A o tą walijską rabatkę zapytam, bo nadziwić się nie mogę. Czu ja podlewasz często, obficie, czy te paprocie naturalnie dają radę? Bo ja mam tak sucho, ze u mnie by takie coś nie przeszło. Kaktus by zdechł...