Elu u nas przymrozek był jakiś taki nieszkodliwy, bo boisko szkolne niby białe było, a w ogrodzie żadnych śladów minusowych temperatur.
Trzcinniki uwielbiam, u nas na wsi nawet zostawiliśmy w jednym miejscu tubylczy trzcinnik leśny, choć on potrafi mocno się rozrastać.
Ten na fotce dopiero w tym roku pokazał więcej masy, w ubiegłym był chudziutki i jednokwiatowy że tak powiem. Więc przebarwienia nawet nie zauważyłam.
Miłko tak, róże u mnie nie mają łatwo, ale mimo to można im pogratulować długiego okresu wegetacyjnego. Zresztą u nas ostatnie dni mimo wiatru, są bardzo cieple jak na drugą połowę listopada. 10-11 stopni.
Małgoś no to oczko to dopiero oczodół Jak W. nie zapomni, to może dziś mi lilię wodną przywiezie. Zmieści się jedna
A nasturcje kupiłam trzy:
Nasturcja karłowa Alaska Salmon Orange (to ta najbardziej żywotna z pstrymi liścmi)
Nasturcja niska Lady Bird
Nasturcja niska Mahogany Jewel

Bardzo bardzo dziękujemy i odwzajemniamy życzenia dla ogrodu i Gospodarzy w Starej D.!

Ja się trochę utyrałam w dniu wczorajszym, ponieważ doznałam wzmożenia polegającego na gwałtownej chęci zrobienia porządków na froncie, gdzie na części pierwotnie przeznaczonej na placyk parkingowy dla samochodu W. urządził skład roślin wszelakich, skrzynek, doniczek oraz kamieni otoczaków. Kiedy w donicach jeszcze kwitły różne rzeczy, to jakoś powiedzmy było to do wytrzymania. Ale teraz zrobił się ponurawy misz-masz badyli, zeschłych liści i utensyliów ogrodniczych beztrosko porzucanych przez W. w różnych miejscach. Poza tym część krzaczków nie mogąc doczekać się miejsca w ogrodzie wyzionęła ducha np. leszczynowiec chiński.
Zabrałam się za wykopywanie z donic mieczyków, które znacznie lepiej sobie radzą w większych naczyniach, w skrzynkach owszem kwitły, ale cebul przyszłorocznych większość z nich nie wykształciła.
Potem oczyściłam te donice, które zarosły chwastami. Znalazłam przy okazji zakupione przez W. dwie róże William Baffin i Therese Bugnet, które jak sądziłam dawno pojechały do klienta. No skoro nie, to pojadą na wieś. Choć Wiliama chętnie bym gdzieś w miejskim wetknęła, bo podobno znosi półcień.

Z dwóch donic wywaliłam karpy dalii i postawiłam do obsuszenia. Tam, gdzie roślinności nie było, wywaliłam ziemię, sypnęłam drenaż i uzupełniając ziemię sadziłam wiosenne cebulki z różności ze skrzynek W., im większe tym głębiej. Ustawiłam pod bramą te donice, które mają stanowić ozdobę ogrodu na wiosnę, pozostałe ustawiłam z boku, mając nadzieję że oczekująca roślinność wreszcie znajdzie swoje miejsce na wsi lub w ogrodach klientów. Zagrabiłam żwirek, którym wysypany jest placyk, zmiotłam liście i poszłam za dom i tam także opróżniłam większość donic z daliami.
Ponieważ większość z tych donic, o ile nie wszystkie, to donice szkółkarskie, bardzo duże, z mokrą ziemią, no to imaginujcie sobie , że trochę się uszarpałam.
Po trzech godzinach zakończywszy prace zgrabieniem liści z trawników i uporządkowaniem zawartości wiaty śmietnikowej, udałam się pod prysznic.
Po dwóch godzinach przyjemnego relaksu przypomniałam sobie, że jeszcze muszę pociąć kolczaste pędy róży Aurelia Liffa, które W. porzucił na środku trawnika wykopując rzeczoną i pakując do wywózki na wieś. Przy okazji narwałam się na przerzucenie kompostu, ale kolczastych kawałków pędów nie wrzuciłam, bo Zębas tam stacjonuje od czasu do czasu, gapiąc się do ogródka sąsiadów.
Posadziłam także bardzo ostrożnie lilię martagon, którą wsadziłam do donicy z obawy przed ślimakami. Maja edulkot mnie na szczęście uświadomiła, że w pierwszym roku po posadzeniu martagony niechętnie rosną i muszą się trochę zadomowić zanim pokażą co potrafią. Byłam bowiem bardzo rozczarowana ich mikrym wzrostem, choć cebule były bardzo ładne. Starając się nie rozwalić bryły, zapakowałam całość do dołka.

Dziś jeszcze przesadziłam róże tzn. przesadziłam na różankę marniejącą Lacre, która już w tym roku wcale nie zakwitła, tamże przesadziłam Astrid Gräfin von Hardenberg, bo na dotychczasowym stanowisku kwiaty miała zwykle usmażone na słońcu. Do nich dosadziłam mój prezent urodzinowy czyli peonię Lois' Choice. Podlałam solidnie, wyzrębkowałam.
Na koniec na miejsce Grafini wsadziłam także marniejącą Louis Odier, która najwyraźniej nie radziła sobie z korzeniami żywotników od sąsiada. Tu mam wątpliwości, czy coś z niej będzie, ale spróbować nie zaszkodzi.

Zostały mi jeszcze dwie donice z daliami do opróżnienia...
Ostatni kwiat Jude the Obscure

Brąz hortensji




Hakonechloa niezależnie od odmiany przebarwiła się identycznie



No i takie widoczki. Ogrodu jesienią nie sprzątam, wszystkie badyle zostają. Zgrabiam tylko liście z trawnika.




Tu część dalii czeka na zimową kwaterę



I nastroszony kompostownik

Jak zwykle zachwycam się zdjęciami. Jesienny ogród wygląda rewelacyjnie.
Nie lubisz sadzić cebul?
Ja w sumie lubię, ale tylko wtedy kiedy wiem, że mogę je sadzić tam gdzie kopię.
Często wbijam łopatkę i przebijam cebule już tam rosnącą.
To mnie strasznie wkurza.
Co roku postanawiam jesienią, że musze wiosną zaznaczyć cebule, ale ciągle zapomina.
I co roku jest ten sam efekt

Margosiu dziękuję Ogród się jeszcze broni, ale nie wiem jak długo, bo dziś rankiem sypnęło śniegiem...
Wczoraj już temperatura spadła do zera, więc W. w pośpiechu wnosił doniczkowce, a kaktusy dziś rano.
Na razie prawdziwej zimy nie ma, ale zapowiadają jakieś białe coś, które niechybnie stopnieje pewnie, żeby nic nie zostało na święta
Oj, sadzić cebul to nie lubię. W donicach to jeszcze daje radę, ale w gruncie to męka dla mnie.
Też często zdarza mi się uszkodzić to co już w ziemi tkwi, zresztą nie tylko przy sadzeniu kolejnych cebul ale i bylin.

zuzanna2418 napisała
"Tez często zdarza mi się uszkodzić to co już w ziemi tkwi, zresztą nie tylko przy sadzeniu kolejnych cebul ale i bylin.''

Zuziu, nie jesteś w tej kwestii odosobniona.
Zawsze obiecuję sobie, że porządnie zaznaczę gdzie co rośnie, ale do tej pory tego nie zrobiłam i tej jesieni zmasakrowałam
mnóstwo cebul.
Bardzo mi się podoba ta podniesiona rabata z hakonechloą, już kombinuję, gdzie coŚ podobnego zrobić u siebie.

Nie będę oryginalna, zachwycając się Twoimi zdjęciami Zuziu .
Też dostałam w sobotę słonecznego napędu i chyba po raz pierwszy w tym miesiącu chciało mi się popracować w ogrodzie.
Ale to było 2 dni temu, a teraz bierze mnie ziewanie i od samego czytania Twoich ogrodowych poczynań, poczułam się zmęczona .

Ja mam jeszcze dwie róże do wsadzenia i zastanawiałam się, czy ich po prostu nie zadołować? Ale, skoro Ty przesadzasz, to może i ja swoje wkopię i usypię kopczyki?
U mnie taka wstrętna pogoda, że nie ma mowy o jakichkolwiek pracach. Pojutrze ma być nieco lepiej, więc może choć te róże załatwię?

Ach Elu, czego my sobie nie obiecujemy Jedyne cebule jakie jestem w stanie zlokalizować mniej więcej to lilie, bo zwykle patyk po pędzie sterczy do późnej jesieni.
Kochana! to jest skalniak wstydu czyli ziemny kurchan obłożony kamieniami, żadna podniesiona rabata Ale trzeba przyznać, że hakonechloa prezentuje się bardzo fajnie na lekkim stoku. Jestem pewna, że Ty zrobisz jej miejscówkę znacznie lepszą niż ta u mnie!
Edytko dziękuję Ogrodowe poczynania odłożyłam i ja, nie wiedząc na jak długo, bo przyszło jakieś przedzimie, spadł śnieg i trzyma lekki mrozek.
Polu ja mam jeszcze trzy róże w koszyku w Rosarium Ja sadzę dopóki ziemia nie zamarznie. Dwa czy trzy lata temu sadziliśmy na wsi róże w styczniu! I rosną bez problemu.

No właśnie. W weekend klimat się nieco ochłodził, w sobotni ranek zastaliśmy wszystko przysypane śniegiem. Co prawda nie było go jakoś wiele, choć padał jeszcze do południa, ale topniał sukcesywnie, więc dziś zostały resztki.
Potem padał deszcz i było obrzydliwie.
Dziś leciutki mrozek, wydobyłam z donic dwie ostatnie dalie. W. na szczęście pochował wszystkie wykopane przeze mnie wcześniej, wstawił kosiarkę do piwnicy, pod tarasem złożył panele drewniane ze ścieżek, wydmuchnął kompresorem wodę z instalacji nawadniającej. pochował kaktusy do zimowej kwatery na strychu, przykrył starym oknem opuncję rosnąca w gruncie i w zasadzie sezon powoli zamykamy.
Na tarasie został jeszcze oleander i chyba go na dniach wtaszczymy do domu.
Na parapetach zagęściło się, również dlatego, że ostatnio mam zwrot w kierunku roślin domowych. Kupiłam dwie peperomie, jedną z umieralni w Stokrotce, przecenioną z 30 zł na 7 a drugą już z rozmysłem, fajna odmiana Watermelon. W. mi sprezentował dwa storczyki, pokazałam w stosownym storczykowym wątku.
Chciałam jeszcze dokupić chryzantem zimujących, ale pani zadzwoniła, że już nie wysyłają w tym roku. Ale za to zgadałyśmy się i jest chętna na ew. wymianę jeśli mam jakieś odmiany, których ona nie ma.
Także tak
Trzcinnik już trochę łysawy, ale jeszcze się trzyma


Jedyna rozplenica, jaką mam w miejskim


Inka kwitnie jak głupia


Ostrokrzew Rubricaulis Aurea przywieziony osobiście od Konieczki z Gogolina dwa lata temu


Edelweiss z resztkami śniegu. Nieliczne pąki kwiatowe wskazują, ze następny rok będzie rokiem odpoczynku

Dla tych, co na blog nie wchodzą, kilka zdjęć z wiejskiego w listopadowej odsłonie

Fantastycznie prezentuje się domek pośród traw
...ale wiosennego sprzątania trawek nie zazdroszczę

O tak , domek wśród traw prezentuje się cudnie .

A ja zaglądam i tu, i tu. Piękne zdjęcia, piękne miejsce stworzyliście. Te trawy robią cudną atmosferę. Późnojesienne astry również.

Zuziu chyba październikowe bo wpisy skończone na 1 listopada, ale i tak pięknie tam macie, zresztą w miejskim też fajnie.

Zuziu, i tu i tam stworzyliście piękne miejsca. Domek wśród traw taki romantyczny... Ale też pomyślałam o wiosennym cięciu... No cóż, nie można mieć pięknie i bezproblemowo
Jak tak czytam o zmaganiach ogrodowych, to też mam ochotę na ogród wyskoczyć i popracować. Ale jak tylko odchodzę od kompa, to mi przechodzi Zostawiłam wszystko do wiosny. Oprócz liści na trawniku oczywiście

Witam wszystkich w Nowym Roku! dziękuję za odwiedziny i miłe słowa, które jak nic innego wynagradzają trudy prac i gorycz porażek.
Verko no roboty z tym jest, ale W. nasadził- W. sprząta
Edytko jakoś tak fajne ramy się stworzyły z tych chaszczy
Miłeczko to zapraszam, bo nadrabiam listopadowe wpisy... Dziękujemy! Nie jest to ogród katalogowy i nigdy nie będzie, ale nam nie o to chodzi
Majeczko tak, tak wpisy są wcześniejsze ( a raczej były, bo już uzupełniłam co nieco) ale fotki wrzuciłam listopadowe, przed pojawieniem się postów na blogu
Efciu no tak, "chrust i słoma" z wiosennych porządków to pokaźna hałda Ale na razie dajemy radę. W. trawy tnie kosą spalinową.
My byliśmy na wsi w ubiegłym tygodniu i korzystając z nieprzyzwoitych temperatur (około 7-10 stopni), grzebaliśmy w ziemi, a jakże!

A w miejskim chwilowo zima, więc "naprawdę nie dzieje się nic" jak śpiewa Grzegorz T.

Byłam, widziałam, czytałam.

Zuziu -ja regularnie czytam bloga bo uwielbiam Twoje pisanie a i trochę przypomina mi dzieciństwo zwłaszcza ogień w piecu kuchennym ......piękną mieliście późną jesień w wiejskim

Maju, Żanetko cieszę się, że zaglądacie i czytacie . Muszę się zebrać do następnej części, ale ciągle coś.

Wczoraj obchód po zimowym ogrodzie pokazał jakąś aktywność ciemierników.




Zieleń bluszczu pospolitego

i żurawki


A w domowej dżungli kwitnie znów sabotek


A malutkie pączki wyprodukowało dendrobium nobile, uratowane z półki śmierci

Zuziu u mnie wszystko pod zimowa pierzynką więc żadnych pączków nie uświadczy

Danusiu u nas chwilowo jakby wiosna











Póki co z prac ogrodowych tylko grabienie trawników a raczej drapanie darni grabiami
A W. wystawił na allegro aukcję rabaty ozdobnej swojego autorstwa. Aukcja jest charytatywna, na WOŚP. Jeszcze do jutra trwa licytacja.

Super pomysł a tym WOŚP-em! Widać, że jest zainteresowanie. Na tym polega ta cała akcja, żeby się coś działo, nie tylko wrzuty do puszek. Ja też wystawiłam obrazki i fajnie poszły. Też jesteśmy szczęśliwi!
Oczar to coś, co oczy raduje. Co roku sobie obiecuję, że kupię, a potem zapominam.