Dziękuję Ewo, zdaje się, że Ty też masz Miller's Crimsona, bo pamiętam, że to po Tobie spapugowałem zakup w Sadzawce.

Tak Tomku, mam i jestem nią zachwycona. W drugim roku po posadzeniu zrobiła się ogromna, pięknie i długo kwitła

Jesień...

c.d.


To ten mój ratowany pieris Mountain Fire, którego prawie całkowicie zniszczył prześwietlik. Daje radę, odbudowuje się systematycznie, jest już dość gęsty.

I jeszcze trochę...

Hosty jeszcze w świetnej kondycji.....a paprocie całkiem świeże-tylko listki między nimi świadczą o jesieni....Wika jak zawsze dostojna

Tomek, ale masz jeszcze zielono . U mnie większość host już poległa. No u Ciebie ździebko cieplej, wiadomo, miasto. Piękne rośliny masz. Jak się wszystko rozrośnie, będzie wspaniały busz.
Już się nie mogę doczekać wiosny...

Piękna jesień a hosty w większości jeszcze zielone , tylko Wika jakaś smutna czyżbyś jej już nie pozwalał dołków kopać
Mam też pytanie, czym ratowałeś pierisa, bo wygląda świetnie

Tomku, zbrojny przy murze zachwycający. Już prześcignął chyba mojego, a na pewno ma więcej liści W ogóle wszystkie paprocie cudownie Ci rosną, hosty jeszcze trochę pocieszą jak widać, bo niektóre wcale się do snu nie wybierają.
Pierisa muszę oklaskać
Ja mojego też przycięłam mocno i przesadziłam... a potem zadeptałam nie wiem, czy coś z niego będzie

Cudownie Tomku! Paprocie - miodek!

Dziękuję Żaneto, rzeczywiście trochę host wygląda całkiem dobrze, a paprocie w większości (bo nie wszystkie oczywiście) chyba w ogóle lubią jesień, wciąż się rozwijają, wydłużają liście, słowem żyją, gdy inne rośliny idą spać.

Doroto, też tak mam. Zamiast myśleć o zimowym odpoczynku, już tęsknię za wiosną. Ale jak zacznę więcej czytać, pewnie mi przejdzie. Na razie nie mam czasu, jesienny ogród też wymaga pracy. Tym bardziej, że podkasałem koreankę i tyyyyyle miejsca ujrzałem pod nowe nasadzenia. A jak połączę te nowo odkryte "połacie" z rabatą pod jałowcami, czyli skasuję sobie koleją ścieżkę, pojawi się jeszcze trochę miejsca. Ale to drugie to już raczej na wiosnę.

Wiesiu, pierisa w momencie kryzysu, potraktowałem na zmianę preparatami Karate Zeon i Mospilan, od czasu do czasu traktuję go Mospilanem profilaktycznie. Po takim doświadczeniu już się zwyczajnie boję, że przeoczę moment ataku. Jednocześnie go przesadziłem w bardziej widne miejsce, niedaleko od poprzedniego, ale ma teraz więcej słońca w ciągu dnia. Może będzie kwitł, bo mimo, że przed kryzysem był duży i piękny, nie chciał kwitnąć. Wiem, że nie zależy to tylko od słońca, a przede wszystkim od zimy, ale może jak więcej paków zawiąże, chociaż część z nich przetrwa? Wika nie kopie dołków już od dawna, po prostu spoważniała, raczej smutna nie jest. Może to dieta, bo jest na diecie - bardzo się drapała, prawdopodobnie jak u większości goldenów ujawniła się u niej alergia na mięso z kurczaka, więc musieliśmy się pozbyć wszelkiej karmy i smaczków z zawartością kurczaka. Dopóki jednak zacznie jeść trochę lepiej, przez osiem tygodni tylko karma weterynaryjna, z królikiem i rybą. Do tego jakieś bakterie jelitowe. Rzeczywiście efekty są, nie drapie się, sierść ma bardziej aksamitną. I jest lżejsza, bo na problem nadwagi też nam zawróciła uwagę pani dermatolog - dla jej dobra, dla dobra jej stawów musimy zmniejszyć dawki. Nawet sobie nie wyobrażasz, jakie to trudne w przypadku goldenów.

Ewo, dziękuję za oklaski. Ja swojego też przycinałem, ale niezbyt mocno. Teraz, kiedy wypuścił sporo nowych pędów i się dość dobrze ulistnił, powycinam kikuty, które zostały po starych pędach. Cieszę się, że podoba Ci się mój paprotnik zbrojny, bo mam dla niego ambitne zadanie. Bardzo chciałbym, żeby tu, w tym narożniku, rozsiadł się choć w połowie tak, jak ten wojsławicki. Trochę mu jeszcze do tego brakuje, ale kto wie?

Miłko, dziękuję!

Aloha się wciąż nie daje...

Dziękuję Tomku, to cenne uwagi. Ja swojego pierisa potraktowałam drożdżami i na trochę pomogło ale będę jednak musiała sięgnąć po poważniejsze środki. A choć moje rosną w cieniu i kwitną to również myślę nad zmianą miejscówek .
A Wika jest młoda to da radę, choć wiem że leczenie zwierzaków jest trudne. A że goldeny są łasuchami to słyszałam i podejrzewam że dieta jest dla niej trudna choć tego nie znam bo moje psy były raczej niejadkami

dultom napisał: Wydaje mi się, że skrzyżowała się u Ciebie, pieczarka z kanią
Tomasz, jak duży jest twój ogród, bo po zdjęciach wygląda na spory?

Tomku, ok. 1000m, ale oczywiście nie wszystko da się wykorzystać na ogród - stoi dom, dwa garaże. Może się wydaje spory na zdjęciach, kadry potrafią przekłamywać. Muszę też sobie zostawiać trochę ścieżek, o odpowiedniej szerokości z uwagi na moją niepełnosprawność. Tak czy owak jestem coraz lepszy w upychaniu różnych rzeczy. Właśnie zrobiłem, sobie listę host i okazało się, że upchnąłem 154. Teraz zamierzam zrobić listę paproci. Zobaczymy, co pokaże.

Tomku, to mamy porównywalne ogrody, bo ja mam ok. 900m2 i w ogrodzie jeszcze stara altana dziadków. Taki areał do dość dużo, jest co robić, ale jak widzisz okazuje się, że mieści się w nim sporo. 154 hosty? O rany! Ja swoich nie liczyłam ale na pewno nie tyle, no może połowę. Ale jestem zmuszona, bo połowę ogrodu jest w cieniu starych drzew.

To prawda Miłko, jest co robić, zwłaszcza przy tym naszym ogrodniczym bziku, który nas pcha, by mieć to, tamto, coraz więcej. Czasem mam wrażenie, że to typowa pułapka bez wyjścia, jak z nałogiem. Rozsądku tu za grosz. Mnie też się wydawało, że nie mogę mieć tyle, ale jak zacząłem liczyć, dość szybko przekroczyłem setkę. Nie chciało mi się wierzyć. Lepiej policz.

Ok, spróbuję! Jak jutro nie będzie padać. niestety mogę policzyć rośliny, nie odmiany, bo tabelki dawno gdzieś poginęły. Kilka znam, ale większość jest bez nazw.
Nasze ogrodowe kolekcje, praca nad nimi i opieka to wielka radość, co utrzymuje nas przy zdrowiu. Daje tyle dopaminy i endorfiny, co sport, sukcesy wszelakie itd. Olać rozsądek

Errata: jednak nie 154 tylko 152. Przejrzałem listę i wyłapałem podwójne wpisy. Co się odwlecze, to nie uciecze. Tak jest, olać rozsądek!

Olać rozsądek!
Jak miło się czyta takie wpisy, od razu mi ulżyło Co tam te kilkadziesiąt doniczek czekających w kolejce na wysadzenie, o cebulach nie wspominając
Tomku, no no - podziwiam, tyle host.............. i nie tylko hostami Twój ogród przecież stoi