Eluś, ja też chcę wiosny, żeby dalej przesadzać ale nalezy się nam i roslinom trochę odpoczynku bo szalejesz mocno fajnie trawiasto się zrobiło. Paskudne robale, wszędzie są, krety tak ryja u mnie na ściezkach, że niedługo zapadnie się skoro są to znaczy, że maja tam wyżerkę.

Miłeczko, zgadza się, bo nawet jeśli skończą się "roboty ziemne", to jest jeszcze mnóstwo innych.
Perowskia już jest, a nawet dwie różne.
Ty zrobiłabyś fotkę arcydzieło, a ja ? - nawet jej chyba u mnie nie zauważyłaś.

Ta jest niższa, gęściejsza i ma tendencje do pokładania.


Ta zaś jest wyższa i ma sztywniejsze, wyprostowane pędy.




Madziu, cieszę się, zadzwonię.



Gabrielu,, dziękuję , pocieszyłeś mnie, wierzę, że się przyjmą.
Też mam takie poczucie, że się w to miejsce wpasowały, tym bardziej, że są jakby przedłużeniem rabaty trawiasto kamiennej;
Młode żuraweczki są wszystkie z mojego siewu . Wiosną nie miałam ich gdzie wysadzić i całe lato trzymałam je na specjalnie dla nich skleconym stole,
żeby nie stały na ziemi, coby robactwo miało utrudniony dostęp.



Co za naiwność. Dla opuchlaków to żadna przeszkoda. Okazało się, że siedziały w każdej doniczce.
Kilka doniczek, z większymi żurawkami miałam wkopane w ziemi, w tych było nawet po kilkanaście larw, a do tego pod doniczkami jaja ślimaków.
Pytasz jak z nimi walczę? Czasami ręce opadają, bo to bardzo trudna wojna i nie wiem, czy do wygrania, ale na razie się nie poddaję.
Pierwszy raz, kiedy się zorientowałam, że moje piękne, dorodne żurawki żrą opuchlaki wpadłam w rozpacz.
Zebrałam całą ściółkę z kory, wykopywałam każdą żurawkę, wybierałam larwy z korzeni i z ziemi. Centymetr po centymetrze jak kret przeryłam całą rabatę.
Następnego roku, już wczesną wiosną po wyglądzie niektórych żurawek ,zorientowałam się, że to była syzyfowa praca.
Dowiedziałam się, że istnieje jedyny skuteczny środek na opuchlaki - Larvanem. Oczywiście zakupiłam, choć nie był tani.
W maju, znów zebrałam całą ściółkę, /żeby żadna kropelka się nie zmarnowała / zastosowałam preparat, postępując zgodnie z instrukcją . Po czasie, kiedy to
dziadostwo miał trafić szlag, sprawdziłam efekt. Byłam zawiedziona. Część larw była martwa, a część miała się dobrze, niektóre już prawie
przeobrażone. Jednak z nadzieją pomyślałam sobie, że skoro część zginęła, to może jednak Larvanem działa, może temperatura ziemi była zbyt niska.
W sierpniu powtórzyłam zabieg. W międzyczasie robiłam pułapki z desek i kamieni, kilkanaście dorosłych chrząszczy udało mi się złapać.
Kolejnej wiosny okazało się niestety, że sporo żurawek straciłam bezpowrotnie.
Na szczęście wyhodowałam swoje i te posadziłam w zupełnie innym miejscu, kilka mocnych egzemplarzy zostało na starym i jakoś dają radę.
Na wszelki wypadek zrobiłam wywar z wrotycza i wszystkie solidnie podlałam. Wydawało mi się, że sytuacja choć trochę się poprawiła.
Jak się ostatnio okazało, niestety wojny ciąg dalszy nastąpi.
Na razie , to co mogłam zrobić, to wywalałam po kolei wszystkie żurawki z doniczek, wytrzepywałam do czysta ziemię i dla pewności niektóre opłukiwałam
dodatkowo w wodzie. Te, które miały korzonki powsadzałam do gruntu, te, które były całkiem obgryzione dałam do ukorzenienia
.Ziemię z doniczek rozsypywałam na folii rozłożonej na słonecznym miejscu i pastwiłam się z odpowiednim narzędziem w ręku.
Po kilku dniach, kiedy byłam pewna, że wszystkie larwy rozgniotłam, zsypałam ziemię do wiader i będę prażyć na piecu, na ewentualną obecność larw i jajek.
Wczesną wiosną, może już nawet w marcu, zrobię wywar z wrotycza i będę lać.


Ewuniu. Tak trochę odpoczynku trzeba, żeby się zdystansować, i żeby rośliny zdążyły się ukorzenić......... przed następnym
przesadzaniem.
Twój ogród jest już taki dojrzały i dopieszczony, że wydaje mi się nie masz już potrzeby biegania z łopatą?
U mnie kretów nie ma, a pędraków multum - szczególnie w trawniku, w kompoście też było ich pełno..

Są jeże.

No ja ją widziałam u Ciebie, ale pisałaś chyba o jakiś nowych nasadzeniach, koncepcjach!
Fotka zgrabna, Widać jej urok! A o to przecież chodzi! Wiesz, ja mam sprzęt profesjonalny, ale nie zawsze taki miałam

Elżuniu tyle pracy włożyłaś z walką z opuchlakami oby ta praca nie poszła na marne,nowa rabata imponująca dobrze powiedziałaś że praca w ogrodzie zawsze się znajdzie,ja już sobie odpuściłam mam jeszcze datury i pelargonie pochować do domu,bo wszystko powynosiłam z powrotem bo dwa tygodnie mieliśmy lato w górach,nie okryłam jeszcze hortensji ogrodowych bo nie zrzuciły liści .

Podziwiam ilość włożonej pracy i życzę by opuchlaki się więcej nie pojawiły. U mnie są tylko w małej ilości, może dlatego że mam mało żurawek

Jak masz jeże to duża szansa że pomogą Ci w walce robactwem. Z opuchlakami zaczęłam walkę i ja . Podlewałam wrotyczem i co wieczór zbierałam rododendronów po kilkanaście chrząszczy. Nazbierałam wrotycza na zapas by w marcu znów zrobić gnojówkę, mam nadzieję że zwalczę te potwory

Elżbietko, ale się napracowałaś przez te stwory!!
Od samego czytania jestem zmęczona...

Po takiej harówie należą Ci się serdeczne uściski i buziaki.
A więc przesyłam

Elu-ależ się u Ciebie działo...chociaż walki z opuchlakami to nie zazdroszczę ...ja też stosuję wrotycz a szczególnie na nowo zakupione rodki a to chyba jeszcze gorzej bywa z żurawkami ,ja mam kilka ciemnych a u Ciebie tyle piękności.....a nowa rabata trawiasta -świetnie wygląda

A ja myślałam, że Larvalen zadziała
U siebie nigdzie nie widziałam wrotyczu.
Na pewno i ja mam opuchlaki, bo widzę wygryzione liście na rodkach
Ciekawe jak Ewa zbiera te chrabąszcze
Trawiasta faktycznie wygląda super
Trzymam kciuki za przezimowanie traw

Elu ale jesteś wytrwała w walce z opuchlakami ,podziwiam
A może lepiej podeślę Ci kreta ,bo mój ogród jest już cały zryty chyba opuchlaki, też są .
Jesteś bardzo pracowita ogrodniczką podglądam i podziwiam.

Miłeczko, a ja myślałam, że jej nie widziałaś.

Daguś, sama świadomość, że ponad setkę opuchlaków będę miała mniej w ogrodzie, daje mi poczucie, że wysiłek nie poszedł na marne.
Moje ogrodówki - sztuk 2, po pierwszych przymrozkach miały zważone liście, więc już dałam im ciepłe ubranka.

Gabrielu, dziękuję.
To fakt, że opuchlaki lubią żurawki, ale nie tylko. Chętnie też żerują na truskawkach, trzmielinach, różanecznikach, a na mojej działce
akurat mają wszystko.
Dla mnie najbardziej dotkliwe są szkody w żurawkach, bo nie wyobrażam sobie bez nich ogrodu.

Wiesiu, też po cichu liczę na "pomocników" , ale sama muszę robić co się da. Kiedyś myślałam żeby zostać na noc na działce i urządzić nocne
polowanie ( na pewno większe efekty,niż deseczki), ale się bałam.

Nelciu

Veruś, dziękuję.

Żanetko to dobry pomysł, tak prewencyjnie podlewać nowo zakupione rośliny. Ciemne żurawki u mnie robią za obwódkę przy hostach.

Gosiu może on działa, ale tam gdzie nicienie mają optymalne warunki do rozwoju, może w szklarniach.
Wrotycz to takie kosmopolityczne ziele, musi gdzieś w pobliżu Ciebie rosnąć.
Mam nadzieję, że trawom podoba się nowe miejsce i wiosną pięknie się obudzą.

Majeczko, muszę być wytrwała, bo dziadostwo wszystko by mi zeżarło.
Za kreta bardzo dziękuję, ale nie skorzystam.
Moja siostra kiedyś miała w ogrodzie i widziałam, że to skądinąd milutkie zwierzątko, potrafi nieżle narozrabiać.



Żeby nie było tylko o opuchlakach. Całą jesień kwitną gazanie.





Moja jedyna róźyczka NN

Semper napisał:
Oj.Chyba strzelę focha

Ło sielpiańsko! Toć jak wojna Krzyżowców z tymi larwami!

Współczuję!

Jureczku, tylko nie to.
Już lepiej , nie będę się zasłaniać , sprawdziłam, zasłużyłam. Przepraszam.
Nie gniewaj się, dam Ci za to floksika.



Zapraszam.

Elzbieta napisał:

Ja bym tak beztrosko nie szastała tym floksikiem - co Pani Semperowa na to powie

Po przymrozkach nagle zrobiło się u mnie szaro. Tylko mam jedna mrożoną różyczkę Tym bardziej miło popatrzeć na Twoje gazanie. Przypomniało mi się, że kiedyś namiętnie je siałam i tak ładnie było!, ale w pojemnikach rozsadzałam. Ty tez miałaś w donicy?

Jureczku, no powiedz, że się nie gniewasz.

Betinko żebyś wiedziała, a każdemu ogrodnikowi walczącemu z opuchlakami należy się współczucie. Dzięki.

Veruś Pani Semperowa to sympatyczna osoba, więc może ujdzie mi to na sucho.

Miłeczko, wczoraj jadąc rowerem przez ogródki działkowe, moją uwagę zwróciły róże. Wszędzie szaro, tylko właśnie róże jak nigdy dotąd,
rzucały się w oczy, aż przystanęłam. Moja jedyna ( uratowana od niechybnej śmierci ), miała jeden prawie rozwinięty pąk, ale przy przesadzaniu krzewuszki
złamałam go, a też miałabym mrożoną różyczkę.
Gazanie były jeszcze piękne do soboty, myślałam nawet, czy nie wykopać ich - rosły/ rosną w gruncie - nie wsadzić do doniczek i zabrać do domu.
Miały jeszcze tyle pąków, ale wczoraj już wyglądały na zmarznięte, a dziś pewnie przysypane śniegiem.
W doniczce miałam tylko jedną, stała sobie na zewnętrznym parapecie.




Widok za oknem dziś rano.

Do takich widoków musimy, niestety, przywyknąć, jednak ja zawsze cieszę się z zimy. Mam wtedy czas na to wszystko, na co nie mam latem, bo ogród zajmuje moja uwagę w 100%.
Na święta wybieram się do pałacu Kietlin, więc jeśli czas pozwoli a Ty się nie pogniewasz, wtedy postaram się podrzucić Ci domki od kolejki. Ale w tej sprawie, jeszcze się zmówimy.

Polu, takie widoki jak dla mnie, mogłyby być do marca. Do tego ze 3* mrozu i trochę grubsza śniegowa kołderka - to dla roślinek dobrodziejstwo,
a dla nas spokojniejsza głowa o ich przezimowanie.
Podziwiam Cię zawsze, widząc Twoje poczynania w ogrodzie i poza. Zastanawiałam się nieraz jak Ty to wszystko ogarniasz, jak znajdujesz czas.
Nie dziwię się więc, że się cieszysz.

Kietlin jest blisko, byłoby mi przykro i mogłabym się pogniewać, gdybyś tym razem nie skorzystała z okazji, i nie wpadła na kawę.
Domki nie są ważne.