Efciu tak, tak jestem i będę się udzielać Cieszę się, że to bałaganiarskie gospodarstwo może inspirować
Tak, na kwasolubnej grubo! Ale stwierdzam, że u mnie Edelweiss kwitnie co drugi rok. W tym roku pełna gotowość
Polu no tak, teraz to pierwsza myśl, że coś się niedobrego wydarzyło. Bardzo dziękuję za zainteresowanie, to bardzo miło, że ktoś pamięta.
Dorosłe koty nie lubią zmian, ale jak nie ma wyjścia to trzeba. Nasze podróżują z nami na wieś i jakoś akceptują te czasowe zmiany miejscówki, bez problemu się odnajdują.
Edytko to albo Jelena albo Diane. Etykieta przepadła dawno niestety.
W ubiegłym roku wcześniej zaczął. To fotka z połowy stycznia



Póki co znów śnieg pada...

No to już więcej nie zamilczaj na Forum. Dla przyzwoitości napisz coś raz na tydzień! A masz o czym pisać!
Tyle się dzieje! I takie piękne fotografie masz! Wrzucisz i .. masz spokój!

Ja się wcale nie martwiłam, że coś nie tak bo na blogaregularnie zaglądam i wiem, że wszystko ok i widziałam cudne witraże
Kwasolubna może zakwita co drugi rok bo mokre lato jest co drugi rok U mnie wiosenne kwitnienie jest wprost proporcjonalne do opadów poprzedniego lata
Oczar cudny... Jak takie kwiatki na oczy się rzucają to wiadomo, że wiosna już całkiem bliziutko. U Chachmana wypatrzyłam ostatnio dwie odmiany oczara - Old Cooper i Robert i chyba muszę się do siostry mocno uśmiechać...

Połaziłam sobie po Twoich włościach, cudny tajemniczy ogród
A teraz lecę podczytać bloga i zobaczyć te witraże

Miłeczko no co tu pisać, jak zima trzyma... Nie to, zebym jakoś sie martwiłą. Śnieg nieco uzupełni zapasy wody, mam nadzieję, że slimaków będzie mniej.
I niektórzy bardzo doceniają całokształt




Ale sie odzywam, żeby nie było
Aniu a Ty się odzywasz na blogu??? Czy cichaczem czytasz?
Kwasolubna zasadniczo kwitnie co roku, tylko ten Edelweiss taki inny. W tym roku pączki są



Ave łaź, łaź, zapraszam!

No to trochę miejskiej zimy











A w niedzielę byliśmy na skarpie wiślanej w Smoszewie. Wokół pałacyku jest park, gdzie W. przymierza sie do jakichś prac renowacyjnych. Pojechaliśmy na wschód słońca, ale ze słońca guzik wyszło.

Jaka Wańka jest śliczna na białym śniegu.

Piękne zdjęcia. Na niektórych rzeczywiście widać zapowiedzi wiosny- ciemierniki choćby (moje pod śniegiem).
Edelweiss u Ciebie kapryśny? Moje nie zawsze kwitły (mam je kilka lat), ale w zeszłym roku dały taki popis, że klękajcie narody.

Zuziu ładny ten 'guzik' słoneczny, zresztą Twoje zdjęcia zawsze są świetne.
A Wańce zima odpowiada.

Zuziu -już zapomniałam jak Ty ciekawie opowiadasz ,wczoraj zajrzałam na bloga i spędziłam z Wami całkiem przyjemne chwile -bo Wy ciężko pracowaliście a ja słuchałam opowieści , o mało zapomniałabym zrobić obiad -tak mi cudnie z Wami było....

Joasiu Wańka jest w ogóle śliczna
Izo u mnie snieg sstopniał dopiero przedwczoraj, chociaż w ciemnych kątkach nadal leżą jakieś szczątki.
Ciemiernik znów się ukazał

Edelweiss wykazuje taką zmienną ochotę do kwitnienia od kilku lat. Pojęcia nie mam dlaczego.
Maju na pociechę taka dziura w niebie zamiast wschodu słońca. Jak sie nie ma co się lubi Wańka świetnie się czuje zimą. Lato zdecydowanie ją męczy. A w tym wieku już niestety coraz bardziej to widać.
Żanetko bardzo Ci dziękuję za ciepłe słowa! Niektórzy co prawda twierdzą, że czytając nasze opisy harówki sami sie męczą, ale myślę że można przy tym także wypocząć mając świadomość, że tyra ktoś inny Zapraszam do czytania przy następnej okazji!

Wczoraj korzystając z ładnej pogody, po leśnej przechadzce zabrałam się za zgrubne ogarnianie ogrodu. Bez szaleństw rzecz jasna, bo to jeszcze luty, ale przegrabiłąm trawniki, pouprzątałam śmieć, który zawsze gdzieś się pokaże spod śniegu, chciałam przerzucić pryzme kompostową, ale jednak w środku jeszcze kamień.
Póki co roślinność niezbyt wyrywna, ale cóż sie dziwić skoro jeszcze dwa dni temu było całkiem sporo śniegu i lodu.







Koty uprawiały zapasy





A ptactwo już zmierza do nas

O rety, u mnie na Podkarpaciu jeszcze sporo śniegu a tu już bociany

Wiesiu zastanawiam sie czy bocian czy może żuraw... bo żurawie słychać już w naszym lesie i w okolicach leśniczówki W.

Tak to żuraw. Coraz częściej zimują w Polsce.
Piękne zdjęcia Zuziu! Aż westchnęłam! Brakuje mi focenia w porannym słońcu.
Oczar cudny! Ma moc!

No popatrz jaki ten świat mały.
Ja w Smoszewie spędzałam prawie wszystkie wakacje u wujka.
Zna doskonale tereny wokół. Może mniej te wokół pałacyku. Ale tam też bywałam.

Miłeczko ano właśnie zauważyłam, że czasem słychać żurawie zimą. W styczniu słyszłam je na wsi.
Och, słońca mi brakowało bardzo. Nie tylko do zdjęć. Teraz pokazuje się od czasu do czasu, wykorzystuję te chwile do fotografowania, bo manualne stare obiektywy kochają słońce.
Margosiu ha! No widzisz, a ja tam byłam pierwszy raz. Nie wiem czy finalnie W. będzie tam coś robił, ale z przyjemnością odwiedzę park w czasie kwitnienia rododendronów. Pałacyk został wyremontowany jakieś 15 lat temu, park wysprzątany i obasadzony wokół pałacyku. Właścicielka mówiła, że to miejsce było w totalnej ruinie, a miejscowi robili sobie tam wysypisko śmieci i kibel pod chmurką.

Wczoraj i dziś zebrałam się do wiosennych porządków w ogrodzie. Wczoraj oczyściłam frontową większą i byłe Arlington. Głównie uwsuwałam suche badyle i trochę pogabiłam liście oraz igły, ale nie jakoś tak kanonicznie, niech sobie martwa materia organiczna zostanie.
Dziś zrobiłam przeciwległy odcinek od strony drugiego sąsiada i fragmentarycznie zadnią . Cienistą zostawiam póki co, bo pod paprocią śpi jeż. Niechcący go odgrzebałąm grabiami i zaraz zasypałam przepraszając stokrotnie.
Poobcinałam liście ciemiernikom, z moich doświadczeń wynika, że siewki zakwitają w trzecim sezonie. I te kundelki zimuja najlepiej, odmianowe jakieś takie zmemłane.
Niektóre róże wygladają podejrzanie, np. Graham Thomas w całości czarny. Zieloniutkie za to burbonki, nawet te najdłuższe baty zeszłoroczne.
Na razie mało co kwitnie, w zasadzie tylko przebiśniegi














Ale wypatrzyłam pierwszego krokusa!



No i rozkwitł pierwszy cyklamen





Kalina wonna w pąkach.

To może nie jest pora na szerokie kadry w moim ogrodzie, ale niech będzie z kronikarskiego obowiązku: przedwiośnie w miejskim

To dzisiejsza rabata zgrubsza ogarnięta



Zadnia





Uprzejmie proszę mnie kopnąć w odwłok w tym roku, bo od kilku lat nie mogę jakoś się zebrac, żeby zlikwidować to plastikowe zielone badziewne obrzeże....

Tu wczorajsze pole walki: byłe Arlington z przyległościami


I frontowa większa





Kwasolubna jeszcze nietknięta





I widoczek na centrum

To dobra pora do pokazania ogółów, bo nie jest jeszcze taka bujna, jak latem i coś widać
Jeżyk - cudownie! Moje kilka lat temu się wyprowadziły, pewnie w mniej imprezowe miejsce, bo sprzątając w nocy po grillu niechcący jednego kopnęłam, jak szedł na ślimaki pod hosty...
Cyklameny cudowne!

Zuziu uwielbiam te fotki teraz a potem jak robi się coraz gęściej nawet w moim małym ogródeczku teść zauważył że jakoś tak pusto się zrobiło

zuzanna2418 napisał:
przepraszam ale nie kopnę, bo u mnie takie obrzeża sprawdzają się doskonale, w sezonie doskonale giną w bujnej zieleni z obu stron.

Ja mam podobne, tyle że brązowe. Wkopane odpowiednio głęboko nie rzucają się w oczy. Te grubsze, lepszej jakości, są bardzo trwałe, więc w sumie ekologiczne. Mam w jednym miejscu zielone obrzeże z Gardeny, Tkwi na słońcu i mrozie już prawie 30 lat i nie widać na nim śladu zużycia.