Cudne majowe widoki i piękne zdjęcia! Wąż nawadniający wszędobylski, u mnie też bestia włazi wiecznie w kadr. Pięknie rozwijają się paprocie i hosty, a w tym fajnym świetle, ujęłaś je bosko!

Cóż Miłko, takie są uroki systemów nawadniania. Oczywiście mogę linię kroplującą przysypać korą, ukryć po liśćmi itp, ale z pewnych względów wolę mieć ją na oku (mógłbym ją niechcący uszkodzić podczas prac na rabacie, co kiedyś mi się już przytrafiło).

Mam tak samo, przykrywałam igliwiem, a potem traktowałam grabiami! Ale coś za coś.

Obserwatorka, a może recenzentka?

Pięknie Tomku
Zdjęcia podświetlone słońcem również urocze... takie cieplutkie

Ona jest po prostu dyrektorem tego ogrodu i nic na to nie poradzisz!

Ewo, dziękuje. też lubię efekty świetlne, kiedy promienie słońca przenikają rabaty.

Miłko, masz rację. To jej rewir, a oko coraz chłodniejsze. Jest szansa, że ogród raczej przetrwa pod jej czujnym okiem, niż padnie łupem jej pyska i łap.

Cudnie..!!

Zastanawiam się skąd wziąłeś tyle miejsca dla host i paprot - masz już przecież dojrzały ogród...

A wiesz Nelu, sam się nad tym zastanawiam i też się nadziwić nie mogę. W dodatku dostrzegam jeszcze trochę możliwości, co tym bardziej mnie zaskakuje. Może to zmiana optyki? Kiedyś czegoś nie widziałem, teraz patrzę innym okiem, no i wydzieram drzewom, podcinając im dolne gałęzie. Tylko w sumie dopiero po jakimś czasie okaże się, czy miałem rację. Bo to się wszystko przecież porozrasta, ale od czego jest inwencja i sekator? Bardziej boję się korzeni drzew, które nawet po podniesieniu rabat, w końcu mogą się upomnieć o swoje. Tylko po co wybiegać w przyszłość, skoro można się nacieszyć teraz?

Nieźle zapaprociowałeś i widzę już kwiatki szczawika , a ja o swoich zapomniałam i dopiero wczoraj wyciągnęłam na światło dzienne , ciekawe kiedy doczekam liści, nie mówiąc już o kwiatkach

Wiesiu, o swoim szczawiku też początkowo nie pamiętałem, zimował sobie spokojnie w garażu, dopiero kiedy zacząłem sprzątać miejsce, w którym stała z nim donica w ubiegłym sezonie, uznałem, że czegoś mi tu brakuje. Okazało się, że już w garażu zaczął wypuszczać listki na długich łodyżkach, więc był właściwie gotowy na przywitanie słońca.

Czyżby Wika dojrzała?
Trzymam kciuki.
Chociaż cały czas w nią wierzyłam i wierzę.
Będzie cudownym psem ogrodnika, jakby na to nie patrzeć

Gosiu, owszem, jest spokojniejsza, chociaż ma swoje wyskoki, zwłaszcza jak się za bardzo czymś podochoci. Lubi też zwracać na siebie uwagę, ucieka się do różnych sposobów, np. zabiera mi rękawiczki. Ale zaraz oddaje, a jeszcze niedawno było inaczej.

Miłko, dalie od Ciebie, zaczęły się rozpychać.

Cudnie ,cudnie ,cudnie -uwielbiam maj .....ogród tak szybko teraz się zmienia .Masz wspaniałe okazy japonek i ten rodek taki gęściutki ,lilak fajny ma kolor no i na hosty.... faktycznie jeszcze masz miejsce .Ja też będę mieć jak podetnę trochę gałęzi bo coraz więcej mi ich wpada w oko -zresztą jest w czym wybierać sam to wiesz .Wika to już dostojna dama

Żaneto, rzeczywiście dla funkii warto to i owo podciąć. Sam nie wiem, skąd to zauroczenie, tylko więcej kłopotów ze ślimakami. A jednak. Z azaliami natomiast bywa różnie. Strat też trochę jest. Wypadła Cannon's Double, nie bardzo wiem, dlaczego? Ruszyła, zaczęła wypuszczać liście i raptem stop. Jakby jej ktoś odciął prąd. Musiałem wykopać, szukałem przyczyny, nie bardzo umiem powiedzieć, co się stało. Odizolowałem tylko jeden mały pęd, który funkcjonował, wsadziłem do doniczki, może przetrwa i da początek nowej roślinie. Strata nie jest jakoś szczególnie bolesna, mam drugi egzemplarz, tylko że tamten był dorodniejszy. Z kolei japonka Babushka czy Rosinetta (bo nadal nie ustaliłem, co to za jedna), bytująca w donicy, straciła wiele pąków, zakwitnie pojedynczymi kwiatami. Podejrzewam, że to zasługa mrówek, które pod donicą założyły sobie mrowisko. Jest już zlikwidowane. Trudno, Elsie Lee nadrobi za obie. Pąków ma od groma i trochę.

Tomku mi w podobny sposób padł wielki rodek P.J.M. Elite niby też przycięłam i zostawiłam z jedna gałązką ,ale chyba nie da rady miałam go kilka lat a bryła korzeniowa taka jak wsadzony ,choć zawsze pięknie kwitł i rósł ,już się przyzwyczaiłam do corocznych strat i to nie zimowych a wiosennych,choć zawsze żal jest......