Uśmiałam się czytając wpis Dorci..bo dokładnie ta sama myśl nasunęła mi się na wspomnienie o koleżankach, doradzających usunięcie trawnika. Jak doradziły, to niech trawę drzeć pomogą
W podobnym stylu śmiałam się z Hani, doradzającej nowe nasadzenia i remonty rabat.. że po kolejnym pomyśle zrobię zamach na Jej świnkę- skarbonkę, bo ja już trace oddech

Pięknie prezentują się rabaty w pełni lata..a rozpleniusia

Ściskam i wiele sił życzę w związku z chorobą Babci

Pięknie trawy wyglądają z rozchodnikami szykującymi się do kwitnięcia
Trawnik niech wydrą te co to wymyśliły a Ty zrobisz piękne nasadzenia z traw i dzielżanów

Dorciu, bardzo mi się Twoja ajdija podoba . I sama zobacz, ile osób podpisało się pod zrywaniem trawnika:
Markitko, Agunia, Asiu, Wiesiu od piątku biorę urlop - mamy tydzień na demolkę .

Aguś, te zdjęcia są piękne, ale to jest jednak niewielki fragment trawnika, który połączy różankę z liliowcową. Dodawanie nowych gatunków raczej wprowadziłoby chaos. Dla mnie połączenie zółto - pomarańczowo - czerwonych liliowców i różowych róż (bo takie rosną na tej rabacie) jest już sporym wyzwaniem . Ponadto, jak wspomniałam powyżej, rabata będzie miała trudny do zagospodarowania kształt. Elementem łączącym abie rabaty na dzień dzisiejszy są trawy i hortensje.

Asiu, matko chrzestna moich ścieżek . Teraz masz szansę zostać matką chrzestną mojej rabaty .

Wiesiu, kiedyś kupiłam dzielżany, ale jakoś nie umiałam wkomponować ich w ogród i poszły w lepsze ręce. Teraz znów się nad nimi zastanawiam .

Moniczko, najwyrywniejsza jest rozplenica Hameln, ale jej większe siostry też powoli się szykują:

Black Beauty:



Herbstzauber:



Maju, lubię rozchodniki w każdej fazie wzrostu: i jako małe różyczki i teraz w jasnych zieleniach i wtedy, kiedy kwitną .


Rabaty do połączenia to liliowcowa:






z tą różanką:

Edytka, ja bym poszła w biel i róż z pomarańczem/brzoskwinią . Mam nawet taką jeżówkę, która jest niby pomarańczowa, ale z dodatkiem różu i pasuje zarówno do różowych sąsiadek, jak i do pomarańczowych . Biel to wiadomo wszędzie wcisnąć możesz i ze wszystkim Ci zagra . Rozchodniki jakby co to białe są . Zdecydowanie nie wprowadzałabym tam nowych gatunków, tylko bazowała na tym co jest na tych dwóch rabatach, które chcesz połączyć. A jakbyś szukała berberysa, który fajnie wygląda z różowym i pomarańczowym to polecam Nataszę .
Zresztą co ja tu się wymądrzam , Ty i tak na pewno świetnie to wszystko dobierzesz .

Jeżówkę Dorci widziałam na żywo- extra jest..negocjuj podział kępy

Rozplenicę Herbcośtam mam..jeśli jej drugie imię to Autumn Magic Słabiutko mi przezimowała (nie dziwne, we wrześniu przesadzałam ) a że wypuściła tylko kilka liści, to w tym roku w czerwcu ją poszarpałam dość mocno, wyrzucając suche części a żywe pędy zebrałam razem i zrobiłam nową sadzonkę.
Ku mojemu zaskoczeniu nowa rozplenica żyje, nawet końcówki liści nie zaschły..więc zrobiłam to samo z Little Bunny
Raczej w tym roku poszarpane nie zakwitną ale mam nowe kupione i one sie na szczęście kłoszą.
Proso, molinie, carexy..wszystkie trawy fajne, ale to rozplenice i miskanty najbardziej rozgrzewają serce..

Dorciu, jeżówki mam przy liliowcach, więc będą pasować. A czy znasz może nazwę tej odmiany pomarańczowo - różowej?

Moniczko, moja rozplenica też tak przezimowała. Ta zima nie była dla roślin łaskawa . Jednak ja swoich nie ruszała i nie szarpałam. Kępa stopniowo odbudowała się do środka i teraz nie ma śladu uszkodzeń . Tak radził p. Artur Maj z Daglezji w Rykach .

No niestety nie znam odmiany . Ale będę mogła swoją podzielić - tyle, że to chyba jesienią, albo wiosną się robi .
Mam jeszcze różę, która też ma taką różowawo-pomarańczową kolorystykę - 'Easy Does It' .

Edit: jeszcze mi się przypomniał floks 'Orange Perfection'

Dzięki Dorciu, trzeba będzie jakoś stopniowo przeprowadzić te kolory. Lepiej nie dzielić jeżówki w czasie kwitnienia. Może uda mi się kupić .

dorciaj napisał:
ten różowy ?

Edytko..a widzisz, ja nie dosłyszałam, żeby poczekać więc poszarpałam moją..upierać sie będę, że to było odmłodzenie kępy

Komponują się pięknie rośliny i trawy .To jest to czego ja w życiu nie osiągnę .A jak sprawy Edyciu ? idzie ku lepszemu ?

Już Ci się kłoszą rosplenice
No to pośpieszyłaś się z realizacją demolki Czekam więc na sprawozdanie z niecierpliwością i tak jak radzą dziewczyny myślę że barwy morelkowe będą dobrym rozwiązaniem by połączyć całość. Pomieszane np z bielą i fioletem

Edytko, coraz bardziej dojrzewam do wprowadzenia traw do mojego ogrodu... Patrząc na Twoje zdjęcia, właściwie już jestem pewna, że będą. Twoje rabaty będą moim wzorem do naśladowania
Pięknie masz skomponowane trawy z bylinami, pięknie

Moniczko, skoro jednak już są odmłodzone, to w przyszłym sezonie możesz spokojnie zostawić trawy w spokoju .

Ewciu- Nowinko, masz przepiękny ogród, a że każdy ogród jest inny? To chyba lepiej ?
Sprawy lepiej już raczej nie będą, ale kończę ogarniać wszystko. Trudne to dla mnie, bo pierwszym raz bezpośrednio towarzyszę komuś w umieraniu, a po drugie wszystkie sprawy formalne też są na mojej głowie . To bardzo obciążające, boję się, że czegoś nie dopilnuję, albo, że podejmę złą decyzję... Powoli jednak oswajam się z sytuacją. Dziękuję za troskę .

Wiesiu, do realizacji demolki, to jeszcze trochę, na razie planuję działania .

Ewuś- Efkaraj, bardzo dziękuję za miłe słowa . Jeśli coś Cię zainspiruje będzie mi miło .

edyta napisał:
Edyto, bardzo Ci współczuję, nie wiem czy to Ci pomoże, ale każdy ma takie obawy, a najgorsze, że jeszcze długo, długo po śmierci najbliższych myśli się czy zrobiło się wszystko co można było zrobić i czy najlepiej jak można było zrobić .
Pamiętaj jednak, że teraz nie tylko babcia jest ważna i jej komfort, ważniejsza jest osoba zajmująca się chorym, jeśli teraz poświęcisz wszystkie siły opiece, potem może być dużo trudniej wrócić do rzeczywistości. Dbaj o siebie, o swoje zdrowie i znajdź choć chwilkę na przyjemności .

Piękną 'Nataszę' Mirka kupiła u Kurowskich, ach jak ja jej zazdroszczę, mogłam jeszcze wziąć na kolana .

Edyta, trudny przeżywasz czas, współczuję z serca.
Mam nadzieję, że znajdziesz wystarczająco dużo siły, by zmierzyć się z ostatecznością.
Przesyłam otuchę...

Przyszłam do Twojego pięknego ogrodu, za trawami. To moje ulubienice i bez nich już nie wyobrażam sobie ogrodu. Bardzo stylowo i elegancko u Ciebie, jeśli pozwolisz, będę Cię czasem odwiedzać.
W trudnym czasie, dla Ciebie, się wpisuję. Sił życzę, spokoju ducha, który teraz gdzieś daleko jest. To wszystko jest do przejścia, choć dopiero po czasie jesteśmy w stanie tak stwierdzić.I chyba nigdy nie nauczymy się, jak mamy sobie radzić z taką sytuacją. Trudne to chwile i choć się nie znamy, wspieram ile mogę, choć tylko wirtualnie.

Oglądam te liliowce i coraz bardzie żałuję że nie mam ich gdzie wcisnąć masz je urocze

Edytko kochana ja nie bardzo potrafię mówić o uczuciach,zwłaszcza tych trudnych więc tylko mocno i dobre myśli posyłam

Krzysiu, wracałaś z pustymi kolanami. Cóż za marnotrawstwo miejsca . Przecież to brzmi niemal tak, jak abstynent bez prawa jazdy .
Wiem, że wszyscy muszą przejść podobnie trudne chwile, chociaż mam poczucie, że w moim wypadku to za wcześnie. Wiem, wiem, nigdy nie jest w porę, ale babcią powinien zajmować się jej syn a nie wnuczka. Nie mogę poświęcić jej wszystkich sił, bo mam jeszcze 3-kę dzieci pod opieką, pracę zawodową, itd. itp. Forum pomaga mi oderwać myśli, można tu się często pośmiać, popatrzeć na coś ładnego .

Zastanawiam się jednak, jak to jest z tym losem. Od paru dni miałam poczucie, że zaczynam lepiej funkcjonować. Więc dostałam od straży miejskiej mandat, za "niszczenie terenów zielonych" . Wyjaśniałam to dzisiaj i okazało się, że ktoś zadzwonił ze skargą na straż miejską. Strażnik, który wypisywał mi mandat, długo oglądał zdjęcia, próbując dopatrzeć się, cóż to za wykroczenie popełniłam. Faktycznie jednak, koło mojego samochodu lekko schodziło na teren niezabrukowany. Podjechałam za blisko drzewa . Nawet nie chciało mi się dyskutować. W sumie, to Pan był miły, przyjęłam mandat i w drodze powrotnej do domu zobaczyłam błysk flesza . Wiem, że tam jest radar, od lat, zawsze zwalniam w tym miejscu do przepisowej prędkości. Jednak jechałam bezmyślnie, jak na sznurku, za jadącą zbyt szybko ciężarówką.
Tak się zastanawiam, jak to jest z tym szczęściem. Czy faktycznie przyciągamy złe wydarzenia?


Aguś, .

Dorotko-DarkowO, miło mi, że zagościłaś w moim ogrodzie. Zapraszam, kiedy tylko zechcesz. Liczę na to, że otworzysz także swój wątek i wszyscy będziemy mogli podziwiać Twoje dokonania .

Celinko - Trzynastko, jak to, nie możesz wcisnąć liliowców . One zmieszczą się wszędzie .

Beatko .

Edytko, dziękuję za miłe przyjęcie.
Co do wątku, to może kiedyś będzie. Ogród mam już ze dwadzieścia lat, to coś tam w nim rośnie i coś pewnie by było do pokazania.
Nie przyciągamy złych wydarzeń. W chwilach, kiedy mamy więcej stresu, jesteśmy zmęczeni, dotykają nas bardziej rzeczy, które nie miały by na nas takiego wpływu, w chwili relaksu, czy wypoczynku. A często mamy na barkach więcej, niż powinno na nich być. I musimy sobie radzić, bo przecież, musimy.
Serdeczności zostawiam.