Ależ Moniś nie opieraj się i pokazuj śliczne wrzosowisko jest śliczne.Z rabata nie poradzę , bo za mało obeznana jestem.I tu mam pytanie do Markity- Martuś a jaka powinna być odległość między drzewami o szerokich koronach ? Pozdrowionka ,tradycyjnie dla Psiurków także.

Kasiu to zależy . Ja podpowiadałam konkretnie Monice jaka powinna być odległość między tymi konkretnymi klonami, bo widziałam dorosły egzemplarz w Pęchcinie, no i byłam u Moniki i wiem ile jest tam miejsca. Wprawdzie proponowałam jej zostawienie jednego i przesadzenie na środek, ale nie posłuchała
Gdyby chciała posadzić na przykład dwa dęby , o, to by była zupełnie inna sytuacja .
Nie ma uniwersalnej odległości między dużymi drzewami, a jeśli interesuje Cię konkretne drzewo, to pytaj.

Jakie oczko było??? Nie wiem nic o tym .... Bardzo bym chciała mieć wodę w ogrodzie, ale z moimi psami, to chyba nierealne. Będą włazić, a potem do domu na kanapę Twoje może nie są tak niegrzeczne, czy raczej rozpieszczone, rozpuszczone i popsute Ciekawa jestem, co P.Tomek by powiedział o całym lesie iglakowym nad oczkiem Pewnie obejdę się smakiem.
Kosówka w cieniu za klonem i pod klonem chyba nie będzie zadowolona A dlaczego nie chcesz powtórzyć roślin, które już masz i świetnie wyglądają? Pewnie coś o tym pisałaś, ale nie pamiętam
Buziaki

Martuś, zarządziłaś przednio jest jedno ale..niestety..
Rodek rośnie dokładnie nad rurą kanalizacyjną i chyba nie mam odwagi tuż nad nią posadzić klona

Co prawda u ROdziców kanalizacja robiona wiele lat temu..ponad 30 już pewno będzie. Drzewa juz rosły, przyłącze poprowadzone w istniejącym ogrodzie- jedna studzienka 2m od ogromnego orzecha włoskiego, a druga mniej niż metr od ogromnego 36-letniego świerka..ale chyba aż tak odważna nie jestem, żeby tak zrobić

Mogę co najwyżej drzewo przesunąć nieco do przodu, w stronę trawnika, albo do tyłu, bliżej ogrodzenia

Drzewa muszą się jakoś dogadać- korony będą lepiej rosły na boki, a fragmenty stykające się rozwiną się słabiej, tak musi być.

Taaak, wciąż rozważam opcję posadzenia tego jednego symetrycznie

Kasiu, teoretycznie powinno się chyba robić tak, żeby drzewa sadzić w takim odstępie, jaką mają mieć szerokość- żeby miały miejsce.. Każde drzewo rośnie na inną szerokość i dobiera się to pewno indywidualnie do danego drzewa..? Moje nie będą miały tyle miejsca, bo mają się połączyć i stanowić górą zieloną ścianę i nie zamierzam czekac na to latami
Niech rosną sobie na boki jak chcą, a w jednym fragmencie korony się będą stykać.. "jakoś się dogadają".

Haniu, serio, nie miałaś nigdy oczka wodnego? Sądziłam, że miałaś, ale zasypałaś

Nie chcę powtórzyć, bo jak wspominam, nudno jest poza sezonem kwitnienia rodusia Cała rabata obsadzona zielonymi carexami to jakaś nuda totalna by była
Nie mogę tak zrobić, coś tam się jeszcze musi dziać, inaczej się zanudzę a jednocześnie obecna forma mnie wnerwia i kompletnie mi się to nie podoba

Najłatwiej byłoby trawami polecieć, to fakt- ale ja tak totalnie na zielono nie umiem

Podoba mi się Marty pomysł, szkoda z tą kanalizacją

Jak mogłaś pomyśleć, że piszę o 'zielonym' rozwiązaniu? Przecież wiem, że zieleń w dużej ilości, żeby nie powiedzieć w zdecydowanej przewadze Cię wcale nie uspokoi tylko wkurzy i zanudzi na śmierć Myślałam o powtórzeniu roślin, które już masz w ogrodzie, a nie na drugim fragmencie przedmiotu dyskusji Hortensje, trawy, jeżówki, bodziszki czy szałwie pięknie u Ciebie rosną, azalki też różnej maści. Chodzi mi o gatunki, bo możesz przecież wybierać inne odmiany dla innego pokroju czy kolorów. Teraz masz tam pełne słońce? Jak się drzewa rozrosną i tak będziesz zmieniać nasadzenia, chyba, że mocnym cięciem ograniczysz korony.
A oczka nie miałam i ....mieć jednak nie będę
Prognoza na weekend co prawda bez upału, ale za to ze słońcem, jaszczureczki będą się wygrzewać, buziaki i dobrego dnia

Dzień dobry, Moniko
Obserwuję jak zmienia się Twój ogród i cóż pisać, brawa Ci się należą.
Wykorzystujesz przestrzeń w bardzo przemyślany sposób, co daje piękne efekty.
Wrzosowisko przykuwa wzrok, sympatycznie rozjaśniłaś je tą białą plamą - nie dziwię się, że tak bardzo je lubisz!
Psiska urocze, jak miło, gdy zwierzęta tak dobrze się dogadują.
U nas rodzina powiększy się najprawdopodobniej z końcem stycznia
Powodzenia podczas sadzenia drzewa!
Pozdrawiam!

Haniu, dziś z wypiekami czytam od rana nt ZtŻ, przeglądałąm nagrodzone rośliny..i chyba na tej rabatce upchne sobie rozplenicę Lady U. Duża rośnie, więc miejsce tam dla niej będzie
Poza tym wciąż mam zagwozdkę, co zrobic z drzewem

Widać, jak przebiega kanalizacja.. od melatowej klapy prosto do ulicy.. czyli mniej więcej mięzy rodkiem a lewa kosówką.
Nie mogę, zgodnie z radą MArty, posadzić klona w miejscu rodka, bo wyjdzie tuż nad rurą..


jeszcze foto, jak kopali


Jedyna zmiana, jaką ewentualnie moge wprowadzić, to klona dać mazymalnie w lewą stronę, przysuwając ją do wiaty śmietnikowej- ale nie wiem, czy to nie za duża odległość między drzewami- ten nowy klon to na serio koszmarny szczupak..
Chyba jednak nie poszaleję sobie ze zmianami i klon będzie musiał tu zostać

Poczytałam trochę, że acer rubrum rośnie do 7m średnicy, też nie chcę robić między drzewami za dużego odstępu bo one się mają koronami spotkać jeszcze przed moją smiercią

Że też ta cholerna rura musi akurat tu przebiegać

Drzewa się może trochę rozrosną, ale i tak słońce południowe patrzy prosto na rabatę, a w tym czasie drzewa rzucają cień..na ulicę WIęc niby pod drzewami, a dość słonecznie.

Muszę w sobote z p Tomkiem omówić kwestię systemu korzeniowego klonów

Swoją drogą- co za pech, że akurat tam gruz musiał być z betoniarki- zobacz, jaką piękną glinoziemię koparka wykopała nieopodal.

Jak przypomne sobie, jaki drapak z tego klona, to nie wiem, czy śmiać się czy płakac. CO prawda p Tomek obśmiał się na moje narzekania, że wolę inny okaz z szeroka koroną- pomijam cenę ale stwierdził, że wcale nie jest ładna, mam sie posłuchać, brac przyciętą miotłę i będę zadowolona. Postraszyłam, że to na Jego odpowiedzialność, czym nie przejął się zupełnie
Przypominam sobie jednak, że początkowo bardziej mi sie ten lewy podobał- taki gęsty..a ten z prawej to taka rzadka miotła rozcapierzona była..a teraz, jak się zabudował, to od czerwca gapiłam się na ten lewy rozmyślając, jak powiedzieć P, że trzeba drzewo przesadzić, bo nie pasuje po czym tydzień później drzewo uschło
Strach coś pomysleć źle o roślinach na ogródku...

Agnieszko, pochwały z Twoich ust to wyjątkowa dla mnie przyjemność- dziękuję!

U Was też psiak nowy będzie No nie wiem, jak wytrzymam do stycznia..w oczekiwaniu na nowiny, jak się Sarcia cieszy z nowego towarzystwa, jak się psiaki dogadują itp..
Co planujecie- drugą dziewczynkę?

Ja się trochę obawiałam 2 chłopaków, wstępnie rozważając dziewczynkę, ale hodowczyni odradziła stwierdzając z własnego doświadczenia, że chłopaki dogadają się łatwiej. Jak na razie się to zgadza- pomaga tez to, że Marvis kombinator, ale raczej z angielską delikatnością.. W końcu mamusia Brytyjka..a Cyguś to w połowie Jankes
Cygusiek bardzo pobłaża podrostkowi pozwalając na duuużo, czasem musztruje, powarkuje, udaje, że atakuje, ale Marvisiek zbytnio się tym nie przejmuje- czasem tylko się stropi trochę..by po kilku minutach wrócić do poprzedniej psoty
Ja w ogóle nie ingeruję w te ich przepychanki- raz tylko zareagowałam, gdy pierwszego wieczoru Cyguś bardzo agresywnie do malucha wyskoczył- ale więcej się to nie powtórzyło. Pełna zgoda panuje nad miskami z jedzeniem, przy rozdzielaniu smakołyków też zgodnie pyszczek w pyszczek siedzą- jedynie moja skromna osoba jest źródłem konfliktów i czasem też to, czy maskotka jest "bardziej" Cygusia czy Margiva

Cygusiek jest bardzo wymownym pieskiem- wparuje się we mnie mocno i wyraźnie do mnie gada, a ja usilnie staram się go zrozumieć- on ma takie mądre, wymowne spojrzenie. Marvisiek nie nawiązuje takiej komunikacji, jego oczy tak do mnie "nie mówią"- może nie czuje potrzeby, bo ma kumpla do gadania, a Cyguś jednak przez rok do rozmowy miał tylko nas Przez to czuję większą więź z Cygusiem, a MArvisiek to taka gapusia-maskotka
Mimo wszystko to bardzo fajne widzieć, jak psiaki sobie gadają- siadają naprzeciwko siebie, wpatrują sie, czasem któryś coś popiszczy, pomruczy..i nie są tylko skazane na niekumatych ludzi

Urocze jest to, że jak wchodzę z psami do sypialni to każdy biegnie do swojego legowiska, a po minucie Marviś drepcze do Cygusia i sie do niego przytula w cygusiowym legowisku.

Za drzewo nie dziękuję- wciąż nie wiem, co z nim zrobić- najchętniej przerobiłabym kanalizację..i gdyby tylko to było w mojej mocy


*********
Za jakiś czas planujemy wypad do znajomych, do Irlandii, na kilka dni..a mi juz jest smutno na myśl o tym, że psiaki muszę zostawić. TO byłaby pierwsza taka długa rozłąka, od kiedy mamy Cygusia

Monika-Sz napisał:
...i owszem
Jestem przekonana, że dogadają się od razu.
Sarcia to uosobienie łagodności. Nie ma w niej krzty niechęci do innych psów, może się ewentualnie czasami obawiać wielkości, ale zwykle po chwili jest ufna, jeśli intencje są przyjazne.

Wasze psiaki bardzo szybko się zaprzyjaźniły i z pewnością jest im razem raźniej podczas Waszej nieobecności.
Wyjazd zapewne będzie okupiony tęsknotą - tak to już jest u właścicieli psiejstwa
My z Sarą często gdzieś wyjeżdżamy, we wrześniu jednak zostaje pod opieką córki na czas naszego urlopu.

Głaski dla towarzystwa!

Drzewo na pewno posadzisz we właściwym miejscu... będzie dobrze!

Monia... dzięki za wpisy... no i w zasadzie zmykam, bo... już trzeba iść do szkoły... naturalnie jest tak, jak się spodziewałam... jak jedno ma na rano, to drugie na popołudnie... plus z tego jest taki, że nie będą się sobą rozpraszać przy odrabianiu lekcji... to znaczy tak mniemam, a się zobaczy... minus zaś to organizacja zajęć pozalekcyjnych typu basen i nie wiem co jeszcze... o mnie i moim funkcjonowaniu, gdy dzień w dzień będę wstawać o 6.30 nie wspomnę... znaczy ukróci się mój nocny żywot na kompie, ukróci... no... to sobie pomarudziłam

Tematy ogrodowe wieczorkiem

Dzień pełen emocji ogrodowych- estetycznych..i fizycznych

Zaczynając od rana- mało brakowało, a mogłam sie nie wybrać na tak wyczekiwaną wystawę.. O 5.30 obudził mnie koszmarny ból głowy i zdychałam sobie po cichutku na kanapie prawie do 7
Na szczęście wizja uciekającej sprzed nosa wystawy spowodowała, że cudownie ozdrowiałam i przed 9tą już buszowałam w ogrodzie pokazowym przed halą EXPO.

Tegoroczny ogród pokazowy nawiązywał do sztuki w ogrodzie..sztuki muzealnej, a w roli obrazów zdobiących ściany- rośliny, ustawione w oknach, stylizowanych na ramy.
Punktem centralnym był staw z podestem i ławeczki zachęcające do kontemplacji..której nie dane mi było zaznać, bo nagrywano wciąz jakieś programy i przeganiano publiczość




Z daleka wygląda jak ekspozycja w sklepie z firankami ale określano to mianem żyletek zawieszonych na drewnianej ramie


Bez większego żalu opuściłam to miejsce i udałam sie do hali głównej..a tam- szaleństwo kolorów i faktur!

Zanim jednak tam dotarłam..napadł na mnie zdobywca złotego medalu- miskant Memory.. Jaki to potwór Piękny..zjawiskowy wręcz.. ale z tym rozmiarem to jednak chyba nie dla mnie
ROzumiem jednak forumowe zachwyty nad tą odmianą- piękna


inne rośliny zgłoszone do konkursu średnio ciekawe- nic dziwnego, przy takiej konkurencji, jaką jest Memory..
Wzrok mój przyciągnął uroczy powojnik




Znając listę roślin zgłoszonych, ostrzyłam sobie apetyt na rozplenicę Lady U


Miałam przyjemność rozmawiać z p Majem i sprowadzona zostałam na ziemię. Stwierdził, że mają u siebie w ogrodzie tę odmianę, ale nie zainteresowała go na tyle, żeby wprowadzał ją do handlu. W gruncie w Daglezji nie osiąga opisywanych rozmiarów ani niczym szczególnym nie urzeka..słowem- nie ma się na co napalać

skoro już o Daglezji mowa..


rozdawano oczywiście ulotki informujące o święcie traw, na które się chyba wybieram, ale wciąż nie mogę się zdecydować, czy chce mi się jechać


Najbardziej efektowne stoisko miał oczywiście Szmit.. ale wynika to po części też i z tego, jakim miejscem wystawowym dysponuje ta szkółka


pomysł podobny do tego sprzed roku.. Wtedy ceramiczne misy- w tym roku rdza i natura..








bogactwo stoiska widać też w dopracowanych detalach..jak tu- skrzydła ważki zahaczył o pęd kwiatowy. Szacun- nie tylko ustawiają doniczki z roślinami wg planu, ale jeszcze dopracowują kompozycję takimi drobiazgami


Widze tu inspirację ubiegłorocznym ogrodem pokazowym- tam zdaje się, o ile pamiętam, jeden z zakątków był dekorowany tak nadgryzionymi zębem czasu metalowymi elementami. Przyznaję- wplecione w rośliny takie detale mają ogromny urok!

Jak wspomniałam- niezaprzeczalną przewagą Szmita jest powierzchnia, na jakiej mogą sobie poszaleć.. W tym roku wiele szkółek łatwo się nie poddawało- miałam okazję widzieć wiele uroczo skomponowanych stoisk.
Jedno z ciekawszych, też dopracowanych w każdym detalu..










ciekawa monarda- bardzo ciemna. Kolor prawie oddany na zdjęciu chociaż wydaje mi się, że jeszcze bardziej wpadał w burgundowy odcień

gdyby ktoś był zainteresowany odmianą..




oczywiście wrzosy przyciągają wzrok..


i szkółka po sąsiedzku, nikomu nie trzeba przesatawiać




miskant Dreadlocks
Już rok temu p Przemek zwracał na niego moja uwagę, ale miejsca nie miałam- otworzyły mi się jednak nowe horyzonty i może się skuszę. Kłosy przypominają te Zebrinusa- jakby pofalowane gofrownicą fryzjerską


zainteresowano mnie też rozplenicą- paskowaną.. Stała bardzo wysoko, więc zdjęcie ledwo pokazuje, co autor fotki miał na myśli




zdjęcie zrobione z myślą o Dorci. W domu dopatrzyłam sie, że w głebi ustawiona była kaskada z kamieni- Martuśkę uprosiłam, żeby pofatygowała się i obfociła dla mnie..


Clematis- bez szału..ot, stragan z powojnikami


w kolejnej hali- wystawa dekoracji, inspiracje świąteczne




trochę mody- Ascot niech się schowa, w tym sezonie to Wawa dyktuje trendy kapeluszowe






madejowe łoże




pomysł na prezent..


bombowe czosnki-giganty!


mniejsze, ale też ciekawe


CHronos..

trochę różnych..

Dorciu- te dwa cisy po lewej stronie to Dawid- gdyby nie podpis, nie wpadłabym na to- w ogóle do siebie nie podobne..






cóż za energetyczne połączenie- w sam raz na mglistą jesień!






zaczynam widzieć urok w takim buszu




dzikie jeżówki


Pudełko postawił na orient








choruję na klona palmowego.. taki całkiem zgrabmy Atropurpureum wpadł mi w oko CHociaż dziś rozmawiałam z p Tomkiem tez i na ten temat- jako, że był u mnie i teren zna..i wie,, gdzie klona usilnie chce posadzić- doradził Bloodgood.
Tak więc obok tego tu przeszłam..prawie obojętnie


uroczy kącik wypoczynkowy


efektowne to jest bardzo- tak ogromne drzewo "rosnące" na środku hali wystawowej..


trochę mniejsze, za to dwa


jedno z moich ulubionych połączeń..żółty z fioletem


z daleka te jabłuszka wyglądały tak idealnie i nierealnie, że aż musiałam dotkąć- niestety nie znalazłam zawieszki z nazwa odmiany


kolejny raz zachwycam się tą turzycą..jednak już na chłodno. Miałam- ani efektu u mnie takiego nie było..ani zimować nie chciała. Powzdycham więc tęskniym okiem..


Na tym kończę moją relację z wystawy- dziękują jednocześnie Koleżankom, które miałam przyjemność spotkać.. Martuś, Moniko, Agnieszko- dziękuję Wam za spotkanie i chwilkę pogaduszek.
Wiadomo- wpadłam na wystawę na chwilę, bo w domu ciężkie zadanie sobie z P wyznaczyliśmy i czas gonił.

Cieszę się, że tym razem udało mi sie przyjechać wcześnie, jeszcze przed otwarciem- oglądanie stoisk w porannym spokoju ma ogromny urok i zaletę, że można się skupić na szczegółach i całokształcie- czego nie umiem robić w tłumie.. a i chwila na pogadanie się znalazła.
Szkoda, że nie miałyśmy okazji posiedzieć chwilę dłużej i pogadać..chociaż doszły mnie słuchy, że byłam widziana, jak mijałam kawkujące się grono. No cóż- może innym razem..

Moni, świetna relacja z wystawy , bardzo subiektywna, a przez to ciekawa i wyrazista, dzięki , zrobiłaś mnóstwo świetnych zdjęć, niektóre bardzo inspirujące, te domki (z desek?)
Tę paskowaną rozplenicę kupiłam, jak byłam u Was z wizytą , nie widać, żeby zamierzała kwitnąć , ciekawe co na to pan Przemek . No i ciekawa jestem jak będzie zimować.
Jak możesz po tej wizycie w ogóle zastanawiać się, czy chcesz jechać na Święto Traw ? Oczywiście, że jechać

Moniko, dzięki za piękną relację, krótkie pogaduszki i wymianę wrażeń
Mam nadzieję, że moje sarkastyczne żarty przyjęłaś li tylko jako żarty właśnie
Do zobaczenia!

Mijałaś, ale za szybą... tak to byś była na kawkę zaciągnięta... a trzeba Ci było widzieć, jakiego towarzysza to kawkujące grono przy stoliku miało

Relacja świetna... teraz czekam na kolejną z młotem i klonem w roli głównej

A przyjrzałaś się tej nowej hortensji?

th napisał:
Pozostaje mi przeprosić za swoje ciągoty

Martuś, tak- szczególnie za zdjęcia mi dziękuj Robie telefonem i wstawiam byle jakie- bo innych nie mam Nie przejmuje się jednak zbytnio, bo sama siebie i braku sprzętu nie przeskoczę, a skupiam się na tym, co mnie interesuje chociaż domyślam się, że ich jakość kaleczy Wam wzrok

Martuśka, a nie kupiłaś przypadkiem Hameln Gold..? o złotych liściach.. Ta tutaj jest paskowana na żółto-zielono, czego fotka nie pokazuje Ehhh, mogłam zdjąć z regału..

Zastanawiam się, to prawda.. Najpierw bardzo się nastawiałam, a im bliżej, tym mniej mi sie chce jechać chociaż pewno się zmobilizuję.


Agnieszko, byłam po 3 ibupromach, więc sarkazm tak nie zabolał
A serio mówiąc- oczywiście, że nie- świetnie się bawiłam

Moniśka, no tak, obecność szyby tłumaczy, dlaczego nikt mi nie pomógł targac tego wiadra 10kg Dopiero przy odbiorze zreflektowałam sie, co ja mądrego zrobiłam, robiąc takie zamówienie

Na hortensję zerknęłam, ale jakoś szczególnie nie uwiodła mnie..może dlatego, że zapatrzona jestem w jagodowy sernik a ta jakaś taka..biała

Zaintrygowałyście mnie tym Waszym towarzyszem

Moniś, zdjęcia mam więc jutro wstawię bo nie wiem czy MMS doszedł
Fajnie, że się tak spotkałyśmy choć przez chwilkę bo potem się nieźle zgubiłyśmy, no cóż coś mnie na stoisku zafascynowało no i poszłam

Hameln Gold to ja kupiłam w Daglezji i to jeszcze wiosną , a tę paskowaną w Zielonych Progach razem z Wami . Pamiętam nawet jak Was wołałam, żebyście mi doradziły i ją obejrzały, ale obie z Dorcią byłyście zajęte w dużych trawach właściwie nie wiem czym

Shiralciu- ze zdjęciami to na spokojnie, w wolnej chwili.
MMS nie doszedł

Martuś..czym mogłyśmy być zajęte..- może szukałyśmy Zebrinusa dla Dorci albo też wtedy akurat wyszukiwałam info o jakimś nowym miskancie, którego Dorcia sobie kupiła.
No patrz, a byłam pewna, że wtedy kupowałaś żółtą

Czuję się współodpowiedzialna za brak kwitnienia rozplenicy

Boszzz, Dziewczyny, ale mnie głowa naparza