Tak na szybciutko napiszę, bo korzystam z cudownej pogody, że nie zabraknie mnie na forum, gadułą też jestem i jeszcze będziesz na mnie narzekać Łatwiej jest wskoczyć do czyjegoś ogrodu niż "produkować" się we własnym popatrz jaka ze mnie wygodna osoba - to tylko dla mojego dobra abym mogła w pełni korzystać z dobroci forum. Co człowiek to inny charakter. Samą siebie podziwiam, że aż 3 miesiące wątek sumiennieprowadziłam. W necie poucinałam wszystko co możliwe żeby żyć wg. swoich potrzeb I jest bardziej niż ok i nigdy tego nie żałowałam ani po raz 2 w pewne rzeczy nie weszłam. Mam zasadę, że należy czegoś spróbować aby się przekonać czy to mi służy. Lecę kopać

Aniu, rozumiem, chociaż się nie zgadzam na taki przebieg sytuacji

Jakbyś miała kiedyś wenę na wrzucenie jakiegoś zdjęcia w ramach aktualizacji, co się u CIebie dzieje- korzystaj z mojego wątku śmiało, zawsze chętnie CIe ugoszczę

******
Za oknem coraz smutniej sie robi. Niektóre drzewa już pogubiły liście- Kanzanka w tym roku się nie popisała..za to Grabuś powoli się namyśla


za to klony zachwycają




zakątek "leśno-dziki" Śmiech na sali, że tak go nazywam..ale zawsze to miejsce tak postrzegałam- w kącie ogróka, z tyłu domu, jakieś takie nieugłaskane


na przedwiośniu usunę dolny rząd gałęzi sosny i zacznę jej coroczne podkrzesywanie, żeby jak najszybciej odsłonić pień- żeby zaczęła przypominać te stare sony, z gołym pniem i koroną górującą. POjawią się tu niespodzianki, na razie schowane w gałęziach- rosną tu dwa rodki i azalka, będą się wyłaniać spod sosny. Wiosną zamknę szpaler ze szmaragdów, dosadzając jeszcze dwie sztuki i tym sposobem zrobię sobie ścianę, hamującą wiejący wiatr i mrożący mi rośliny wzdłuż rabaty.
Mam nadzieję, że z czasem rozrastająca się brzoza, sosenka i ściana z tuj spowoduje, że nie będę się tu czuła jak w tunelu z gwiżdżącym wiatrem
U stóp brzozy barwinek- niech się rozrasta w poszycie..i ciemiernik, dla urozmaicenia



widoczki..






i liście.. uwielbiam, leżące w jesiennym bałaganie, liście







Miłego weekendu życzę! U mnie będzie nieco krótszy i pracowity- w sobotę od rana kurs, później sprzątanie na kolejnym cmentarzu. Wieczorem pewno wypadałoby dom nieco opanować- w niedzielę też się zmęczę, bo będę musiała szybko odpoczywać
Odpalę sobie wszystkie dyniowe, pająkowe i czarownicowe świeczki- będzie klimatycznie.

Ostatnio rozbawiłyśmy pacjenta, który się dopytywał, jak będziemy obchodzić Halloween- asystentka odpowiedziała, że w tym roku będzie hasło "ekstrakcja albo psikus"

3majcie się

Zawilce jeszcze kwitną, to znaczy, że nie miałas przymrozku . U mnie dziś o 8 było wciąż -2* w mega jaskrawym słońcu. Większe przymrozki to sygnał dla liści, żeby spadać, więc na przykład pod Amanogawą leży 3/4 wszystkich liści . A jeszcze wczoraj były na drzewie
Teraz widzę, że pogoda szybko się zmienia, zrobiło się pochmurno i koszmarnie wieje

Monia, Twój ogród coraz bardziej nabiera charakteru. Bardzo podoba mi się rabat przy parasolce, którą bardzo chętnie obejrzę naocznie
Chyba mój klonik to jest gatunek. Nie miał nazwy, a kosztował grosze.
Wiosną zamierzam kupić też parasolkę, ale klonikową.
Zastanawiam się tylko, czy czerwoną czy zieloną, ale mam czas na decyzję.
Zresztą chciałbym więcej klonów, tylko miejsca nie ma
Strasznie podobają mi się klony Agi. Ciągle zapominam ich nazw.

Wypadałoby się wreszcie odezwać i pokazać, że zaglądam Pozdrówka od Burki dla urwisów

Piękności ta jesień w Twoim ogrodzie U mnie raczej tak

No i co tak milczymy...

Ja zaglądam w tyle miejsc, że już czasu na pisanie nie starcza.

Martuśka, u nas niby przymrozku na serio nie było- zawilce wciąż kwitną, ROzanki też z pojedyńczymi kwiatami, ale część krzewów i rzew już łysa. Wiatr silony ostatnio wieje i zrywa mi tu wszystko z gałęzi.
Najlepiej trzyma się grabuś- świetne drzewo, późno się przebarwia i długo zdobi. On zresztą chyba nie wyłysieje- o ile dobrze pamiętam, to liście mogą zostać na gałęziach przez zimę.
Na razie przebarwione- może się zmuszę i wyjdę jakieś fotki cyknąć, ale czy to warto, skoro o tej porze szału nie ma
Padało ostatnio bardzo mocno- mokry ten sezon i z jednej strony fajnie, że się tak dobrze podlewa- lepiej mi tu wszystko przezimuje..ale tak już dosyć deszczu mam

Gosiu, Agnieszka ma tyle klonów, że nie sposób nazwy spamiętać COś mi świtają nazwy Orange Dream, Shindeshojo, Sango Kaku..
Na pewno kojarzę Atropurpureum i przepiękny Dissectum- zielona parasolka.
Fajne egzemplarze u mnie sprzedają, ale nie miałam nigdy pomysłu na miejsce, ani odwagi na drogi egzemplarz- usilnie jednak myślę i pewno kiedyś się skuszę na jakiś "metkowy" egzemplarz.
Na razie mam koktajl gatunkowy za niewielkie pieniądze. Jak wymarznie, to teoretycznie małą strata, ale bardzo bym nie chciała, żeby coś się im stało!!

Wiesz, że zawsze serdecznie Was zapraszam wiosną na rodkowo-azalkowy szał i latem oczywiście- na hortusie, wrzosy.. wtedy jestem najbardziej dumna z ogródka

Aguś, chłopaki moje pozdrawiają Burą
U nas też deszcz często pada- ostatnio w poniedziałek i wtorek napadało tyle, że jeziorka były na ulicach. Oj, podlani jesteśmy w tym roku całkiem solidnie..
Ściskam

Asiu, milczymy, bo czujemy sie tak niewyraźnie, jak w reklamie rutinoscorbinu
DObrze, że gdzieś tam na zachodzie jest coś, co rozgrzewa serce...

Gosiu, też ostatnio sił i czasu brak na wszystko.. CHociaż w sumie czasu by starczyło, tylko wena leży

Dzięki za odwiedziny!

*****
Psiaki doskonale obrazują nasze samopoczucie ostatnio..


Chyba się ruszę na ogródek i jakiś niedobitków koloru poszukam..

Zmusiłam się, poszłam..i ręce tak mi zmarzły, że chyba czas na rękawiczki
Zdjęcia bure, bo słońca brak.. i tak już chyba zostanie- w prognozach na kolejny tydzień jedynie obietnice deszczu i nocnych przymrozków


pełno ich mam rozsianych, w różnych odcieniach fioletu, z różnymi plamkami, ewentualnie trafiają się żółte. Powinnam się za rok zaopatrzyć w jakieś zupełnie inne kolory. Zawsze ciągnie mnie do fioletów- kupię chyba jakieś pomarańćze i zobaczę, co z takich mixów wyjdzie




po kłosach widać, jak wiatr wieje..








brzoza zadbała, żęby golteria miała szansę na przezimowanie


a dzwonek Kent Belle postanowił, że jeszcze spróbuje zakwitnąć- pęd z pąkami






pstrokacizna- szkoda, że nie ma słońca, super by tu wszystko zapłonęło




a tu..my się zimy nie boimy




miskant Silberspinne ma stare kłosy słomkowe, ale wciąż produkuje młode- bordo


za to Zebrinus już sucho szeleści- nie sądzę, aby tu się jeszcze coś wydarzyło..


idąc dalej..azalkowo-rodkowa znowu nabiera kolorów







grabuś Za kilka lat ten niby pustawy kąt będzie buszowaty- grab nabierze ciała, Rasputin się rozrośnie. Zresztą tylko pozornie tu jest pusto..w rzeczywistości gęsto bardzo- zawilce, tawułki, trawy, oj dzieje się

To jeszcze wrzucę resztę, jaką mam i spadam- najchętniej pod koc..

Wracając do niby pustawej okolicy graba..zawilce prześliczne mam






na froncie przy bramie też smutku nie ma..


a nawet kwiaty wciąż cieszą..


Pozdrowienia dla Was przesyłam serdeczne..i słońca trochę życzę

Monisiu jakież bure zdjęcia -grzeszysz kobitko, ja tam widzę piękne czerwienie, żółcie i pomarańcze.A pamiętasz może nazwę tego berberysu rosnącego pionowo jak kolumna ? Ciepłe uściski dla Panów Psiurków.

Hej Moniś Oczywiście, że jak nie znajdę odpowiedniej rubryki na forum to przybiegnę do Ciebie ze zdjęciami Fajnie Twój ogród wygląda, u mnie wszystko takie jakieś 5- minutowe mi się wydaje. Wiem, przecież to dopiero I sezon a ja chcę dojrzałości z tych mikroskopijnych sadzoneczek Wygrzewaj się pod tym kocykiem i odpoczywaj Ja w biegu, ale nie w ogrodzie Przynajmniej na kondycję nie narzekam...

Zaglądam, podglądam, a dawno jakiegoś znaku nie pozostawiłem. Pogoda nie dopisuje i denerwuje, ale takie już uroki tej jesieni. Mam nadzieję, że jednak się poprawi w najbliższym czasie, bo buraki w polu jeszcze stoją i za mokro, żeby wjechać. W rękawiczki się dzisiaj zaopatrywałem, bo zmarźlak ze mnie straszny.

Grab super wygląda, a jak jeszcze nabierze ciała to będzie stanowił mocny akcent na tej rabacie. Lubię je za to, że długo trzymają liście i zimą mróz pięknie je zdobi.

Chyba jesteś zadowolona z pogody weekendowej , a przynajmniej sobotniej . To może wrzucisz jakąś aktualizację ? Bo w przyszłym tygodniu spore przymrozki, przynajmniej u mnie , może już nie bardzo być co fotografować... Ale Ty nie masz tego problemu, bo masz dwa modele na stałe

Kasiu, cieszę sie ogromnie, że zaglądasz

Buro o tyle jest, że nie ma słońca. Faktycznie przebarwienia urocze i niektóe okolice płoną kolorami..ale jakby jeszcze tak troszkę słońce poświeciło.. ale nie marudze- dobrze, że deszcz trochę odpuścił, bo już miałam przesyt

Kolumny berberysowe, to odmiana Red Pillar. W sezonie zielonkawo-bury i nie jest jakoś szczególnie przyciągający wzrok. Co prawda odróżnia sie na tle jałowców za plecami, ale to jesienią szpaler przyciąga wzrok. W nogach rosną berberysy miniaturowe Kobold. W sezonie zielone kulki, teraz też fajne, bo wybarwione na żółto, z bardzo widocznymi na tle liści czerwonymi owockami.

Aniu, ostatnio coś niedomagam. Jakaś taka obolała jestem, ale też za oknem pogoda raczej nie stanowi pokusy do wyjścia;)
Ja też niecierpliwie zerkam na niektóe zakątki i zaklinam czas, żeby już było buszowato tak, jak sobie to wymyśliłam..a pewno za kilka lat będę panikować, że gęsto się zrobiło

Cześć Andrzej CO słychać na nowym kierunku- zadowolony jesteś?

Z grabami doświadczenia nie mam- to mój jedyny grabuś, posadzony wiosną, więc o liściach nic nie powiem.. Coś mi świta, że mają szansę na zimę zostać, co byłoby fajne i pewno mróz uroczo cukrowałby im brzegi.. zobaczymy.

Zmarźluchowatość doskonale rozumiem, coraz częściej o rękawiczkach rozmyślam, a w kurtce zimowej chodze już od kilku tygodni. Zawsze boleśnie odczuwam te pierwsze spadki temperatury jesienią.

Martuś, pogoda dziś faktycznie byłą dość ciekawa, ale nie miałam okazji skorzystać. Dziś Mamy imieniny, więc byliśmy zaproszeni na obiad.

A propos dwóch obiektów do fotografowania.. spieszę ze sprostowaniem..obiekty są od dziś trzy
Siostra dziś wzbogaciła futrzasty stan posiadania o 3miesięcznego American Cocker Spaniela
Psiunio w hodowli miał ksywę Piegus. Nie wiadomo, jak będzie miał na imię, Siostra się waha, a ja nadałam mu wstępnie imię Pepper- bo ma takie sexy pieprzyki na nosku..

Pojechałam rano z SIostrą do hodowli, a po południu na obiad do Mamy pojechaliśmy z naszymi psiakami, żeby się poznały z nowym nabytkiem.
Zaskoczona byłam, bo Cyguś przyjął go niezwykle przyjaźnie- wręcz wpadł w entuzjazm na jego widok- ganiał, podbiegał, merdał. No- warknął na maluszka raz czy dwa, jak głąskałam Cygusia a młokos nieopatrznie się zbliżył, ale generalnie świetnie go powitał.
Natomiast nasza owieczka.. Boszzzz- niby takie niebożątko, a okazało się, że to Marrvibal Lecter
Uciekał przed nim na kanapę, czaił się z podkulonym ogonem, po czym zaczął na małego polować jak przyczajony kot, warczał i raz się prawie na niego rzucił
Spacyfikowałam go wtedy dość mocno, po czym chwaliłam każde podejśćie bez warczenia- muszą się jakoś psiaki dogadać, bo będą czasem razem przebywać- podrzucamy sobie z Siostrą psiaki w przypadku wakacyjnych wyjazdów, więc stado musi żyć w zgodzie.
Nie panikuję jednak przy tym warczeniu- otrzaskałam się już przy pojawieniu się Marvisia, widze, jak się czasem psiaki tarmoszą i warczą, więc paniki nie ma. Malucha szkoda mi było, bo pierwsza godzina w nowym domu i od razu opr..
Jestem jednak raczej spokojna- dadzą radę.

Oto i Pepper..




Cyguś z zainteresowaniem, wymachując ogonkiem




ważna byłą kolejność- jak Cygusia głąskałam albo miałam na kolanach, to warczał na młodego przy próbie podejśćia, ale jak sama brałam malca na kolana, albo podchodził do mnie samotnie siedzącej, to Cygusiek przyjmował to z pełnym spokojem, a nawet zerkał z zaciekawieniem na pyszczku i taką psią euforią, że jest nowy kumpel


za to Morderczą Owieczkę trzeba było pilnować..


maluszek dzielnie sobie radził, chodził, merdał ogonkiem. Nawet próbował zachęcić do zabawy, ale jak Cyguś podbiegł, merdając ogonem i coś warcząc, to maluch zwiał pod krzesło niepewny.. Dajmy mu jednak czas- to jego pierwsze chwile i nie czuje się jeszcze pewnie- i tak poradził sobie świetnie!
Zresztą to moje biedne psiaki będą na straconej pozycji.. Cyguś waży 5kg.. a ten malec już teraz nieco więcej, a docelowo może dojśc do 15kg..i zobaczymy, kto będzie miał większy respekt
Po dłuższej chwili padł zmęczony i pewno do jutra będzie odsypiać emocje..

Spanielek na fotkach z Cygusiem wygląda jak pluszowa zabawka
Pieski, pieski, same pieski , nikt w rodzinie kotków nie lubi ?

Ja kota nigdy nie miałam, nie umiem ich "czytać" i zupełnie mnie w ich stronę nie ciągnie- psiara jestem totalna. Siostra kiciusia też by chciała, ale to byłoby chyba za dużo szczęścia już

Pluszowa zabawka niedługo urośnie i dopiero się moje chłopaki zdziwią

Cześć Moniko!

Ale fajne psiejstwo! Jestem dumna z Cygusia, że tak dojrzale przyjął nowego kolegę!
Widzę, że zgodnie z siostrą idziecie w chłopców, że się tak wyrażę
My przeciwnie.
Co do kotów, to ja lubię bardzo, ale interakcji człowieka z psem i tak nie da się z niczym porównać

W ogrodzie kolorów masz mnóstwo... mam wrażenie, że u Ciebie w ogóle zimno nie było, bo dużo się jeszcze dzieje!

Pozdrawiam

Pierwsze moje wrażenie, to tak jak u Marty, jaki słodziutki pluszak. Fajne zdjęcia zrobiłaś z powitania nowego psiaka w rodzinie. Cyguś ,jako najstarszy w stadzie , ze spokojem podszedł do maluszka , za to Marviś jestem trochę starszy, to powinieneś mnie słuchać

Jak na razie nie ma co narzekać, ale jest dużo pamięciówki i przypominania sobie, bo biologię i chemię miałem ostatni raz 3 lata temu, a teraz głównie te przedmioty mam. Właśnie siedzę nad notatkami z mikrobiologii