Jak się tak napracowałaś łącznie z dźwiganiem statywu to już rozumiem rozżalenie , ja zmieniam rozmiar do 800 a poza tym większość zdjęć przed wrzuceniem nieco podostrzam . Ostatnie fotki urocze łącznie z przekwitłymi różami

Ja już dawno przestałam nosić monopod. Od kiedy mam cięższy aparat i obiektywy nie mam już siły dźwigać jeszcze monopoda. Ale coś za coś - jestem skazana na krótkie czasy bo nie utrzymam długo sprzętu w ręce.
Zdjęcia super!

Nelu dziękuję kochana, ja się programowo dołuję oglądając vlogi fotograficzne na YT, bo mam wrażenie, że ja ze swoimi zdjęciami jestem w mule i wodorostach...
Ale z drugiej strony patrząc, jak niektórzy vlogerzy idą maksymalnie w technologię i obstawiają się nieprawdopodobną ilością mega drogiego sprzętu, to ja jednak wolę wykorzystać potencjał swój i tego skromnego "parku maszynowego", jaki posiadam. Choć Grzegorz ze Skrawków Puszczy jest "normalny" i bardzo fajnie wyjaśnia sporo zagadnień z fotografii krajobrazowej w gawędziarski sposób. No i Bożka Piotrowska z Zielonej Bombonierki cierpliwie uczy początkujących u siebie na FB.
Maggie wiem, że Ty masz znacznie więcej wiedzy i umiejętności niż ja, widać to po Twoich fotkach,, więc tym bardziej dziękuję za pochwałę!
Ostatnio oglądałam filmik z Magdą Wasiczek, która fotografuje kwiaty i ogrody i zdobywa międzynarodowe uznanie na konkursach fotograficznych. Ona to ma dopiero arsenał manuali! Ma tez coś takiego, o istnieniu czego nawet nie wiedziałam, czyli obiektyw lensbaby, pozwalający na zmianę kąta ułożenia obiektywu względem aparatu.
Wiesiu na kursie foto statyw był nierozłączny z aparatem i tak się przyzwyczaiłam. Daje to też korzyści dotyczące możliwości ustawiania ostrości na podglądzie liveview, kiedy to powiększasz obrazek z kadru na wizjerze i ostrzysz precyzyjnie ręcznie. O długich czasach naświetlania nie wspomnę, bo to już inaczej się nie da.
Mój statyw jest dość ciężki, ale za to stabilny. Musze tylko podokręcać śrubki, bo już się zaczyna bujać.
Teraz też będę zmniejszać do 800.
Prawda, że takie róże są też dobrym tematem zdjęć? Te robiłam akurat Heliosem z przysłoną f/4 i czasem 1,3 s ISO 100
Miłeczko Dzięki, podpatruję sporo u Ciebie i uczę się Ja się zastanawiam nad przyzwoitym plecakiem foto, gdzie można podczepić statyw. Torba już nie wystarcza. A na statyw z włókna węglowego mnie nie stać. Jak patrzę, że niektóre kosztują więcej niż dobre obiektywy czy aparaty to stwierdzam, że świat oszalał.

U nas zima trzyma, śnieg i -5C

Czytam sobie zatem "Rok w Ogrodzie" Dana Pearsona i czekam na wiosnę.
Zduny były, zrobią co trzeba z piecami na wsi, ale mam dylemat dotyczący płyt żeliwnych, tych z fajerkami. Czy macie wiedzę, czy są jakieś takie, które nie rdzewieją pod wpływem temperatury? Kupuje się je w kolorze stali, ładne takie, a potem szybko zmieniają się na takie, jakby ze złomu wyciągnięte.
Znalazłam z necie jakieś malowane farbą żaroodporną, znacznie droższe niż te zwykłe, ale nie wiem czy to zadziała, bo jednak na kuchni szura się garami i niekoniecznie ta farba przetrwa.
Nie bardzo chce mi się osiągać efekt estetyczny poprzez cowieczorne smarowanie skórką od słoniny i wycieranie gazetami, jak to drzewiej bywało...

zuzanna2418 napisał:
A co masz lepszego do roboty wieczorami?

Fotograficznymi gadżeciarzami się nie przejmuj Muszą się czymś podniecać

Ja kupiłam statyw niedrogi i lekki. Uznałam, ze lepiej częściej wymieniać, kiedy się rozpada, niż się nadźwigać i zniechęcić do jego używania

Tak, masz rację ze świat oszalał! tak kosztują technologie. To jednak nie są gadżety jak Sibi napisała. Mamy jeden taki statyw z włókna i ma wszystkie pod sobą. Uzbieraliśmy sobie i mamy Musieliśmy z czegoś tam zrezygnować No i mamy bzika więc na to nie ma rady! Ja nie chodzę z tym statywem, ale już Maciej tak, ale jego obiektyw do focenia ptaków już trochę waży. Tego statywu dziś używałam w czatowni bo tam akurat się przydaje. Ale jeszcze sobie kupisz co tam będziesz chciała. Ja focę od kilkunastu lat cyfrówką i przedtem jeszcze robiłam analogiem więc po ponad 20 latach uzupełniamy sprzęt i wymieniamy na nowszy.

Zuziu różyczki przepiękne co do pieca nie pomogę bo ja mam zwykłe blachy .

Piec kuchenny miałam z całymi blachami z ciężkiej stali żaroodpornej, same w sobie były grzejnikami bo często były aż czerwone. Przy codziennym paleniu nie rdzewiały nigdy, z wiekiem zaczęły rdzewieć w lecie kiedy nie paliłam. O żadnym malowaniu nie słyszałam.
Najczęściej czyściłam fusami z kawy zbożowej.

Siberia napisał: Nie, to nie to, że zajęta jestem. Po prostu słonina już nie ta co kiedyś I gazety
Miłko ja oczywiście dostrzegam zalety wielu nowoczesnych rozwiązań i tych wynalazków fotograficznych. Trzeba być naprawdę doświadczonym i świadomym fotografem, żeby wiedzieć co rzeczywiście się przyda. Musze sobie nabyć filtr szary całościowy, bo chcę poćwiczyć długie, naprawdę długie czasy. No i tak se paczę i zaczynam odkładać
Danusiu mam wrażenie, że sobie coś uroiłam z tymi nierdzewkami...
Maju ja już dostałam opis historyczny o czyszczeniu sadzą (ale wyłącznie doskonałej jakości) Nasze pewnie rdzewieją, bo używamy z dużymi przerwami. W każdym razie panowie zdunowie uważają, że można sobie między bajki włożyć opowieści o płytach nierdzewiejących.

O, czyżby teraz była seria przekwitłych róż - fajne . A co do statywu to niedawno dostałam w prezencie i pomału się wdrażam, na razie w domu , co do noszenia to jakaś oporna jestem

No właśnie tak ma być! Po kolei ze spokojem kompletować najpierw niezbędny sprzęt, potem realizować marzenia sprzętowe. Smakować swoją pasję, wyrabiać spojrzenie i swój styl. Ja nadal to robię i nadal poszukuję. Przed oczami mam obrazy, które pragnę sfotografować i mam nadzieję, że te poszukiwania się nigdy nie skończą.

Wiesiu ja właśnie nowy statyw nabyłam! Ale pogoda fatalna, kiedy ja go wypróbuję...
Miłko sprzętowo na razie jestem na poziomie wystarczającym. No, jeszcze ten filtr szary, ale drogie toto... Mówią, że tanie do kitu, bo zafarb dają.
A co do obrazów to ja mam w głowie setki! Po kursie zdecydowanie poprawiła mi się percepcja i w pozornie nieciekawych miejscach staram się znaleźć coś, co ciekawie wyglądałoby na fotce.

Na razie rozpoczęliśmy, tfu, tfu...przygotowania do remontu pieca i kuchni kaflowej.
Byliśmy z majstrami w sklepie na ul Grochowskiej, gdzie ilość wzorników kafli spowodowała u mnie lekką rozpacz.


Były tez takie malowanki

A to moi faworyci na pieco-kominek w mrówczanym, przechodzący do łazienki


Na kuchnię pójdą zwykłe proste kafle piecowe siemiatyckie, ale myślę o dekorze z takich

Drzwiczki piecowe będa zszybką, żeby ogień było widać
A drzwiczki chlebowe dodatkowo z termometrem.

Może do Wielkanocy zrobią...

Super! Będę Wam kibicować. My chyba pójdziemy na łatwiznę i kupimy gotową angielkę. Tak samo, ze zamiast wymurować fajny kominek, kupiliśmy kozę, co prawda granitową, ale zawsze kozę!

Zuziu super a w sklepie to można widzę oczopląsu dostać taki wybór u nas szału lata temu nie było więc są najzwyklejsze brązowe i może i lepiej bo i tak cały czas wycieram

Miłko angielki też cudne są! Kiedyś oglądała na allegro przeróżne wzory i wzdychałam z zachwytu. Kozę chcieliśmy w początkowej fazie wstawić do łazienki, ale uznaliśmy, że za dużo chrzanienia byłoby z rozpalaniem. Wymyśliliśmy, że kominek piecowy ze ścianką grzewczą w łazience będzie optymalny. Tylko trzeba część ściany rozebrać no i drugi komin stawiać...
Danusiu na fotce tylko jeden regał, a było ich kilka i wszędzie na podłodze poustawiane pudła z kaflami. Większość takich "pałacowych" bardzo dekoracyjnych, czyli nie do naszej chaty za wsią

W Warszawie buro i odwilż. Ja trochę smarkam, więc się nie wietrzę za nadto.
Kilka fotek z wczoraj. Oczar w blokach startowych. Reszta jeszcze śpi.

Ale! Jakie śpi?! Wcale nie!

Clematis Mme Julia Correvon


Ciemiernik


Jakieś cebulowe




I wiadomo


Śnieg stopniał do reszty, lekko rozmarzła ziemi, więc trochę pograbiłam w ogrodzie mimo deszczu. Głównie trawniki i ścieżki, wymiatając kolejne porcje zgniłych liści i stosy igieł.
Oczar już prawie, prawie






Pieris


Dramatic Dark



Zadnia


Nowa różanka (róże już pączkują...)


Tam cuś leży!

Zuziu, niby szaro- buro i trochę zielono, a jednak pięknie... leży sobie wilk jak strażnik ogrodu...

O rety, sporo masz już tych wiosennych zwiastunów , chyba muszę zrobić dokładniejszy przegląd ogrodu

Jasne, ze ogród nie śpi! Już go gna do wegetacji. Ja też znalazłam pierwsze kły wyłażące spod ziemi. I Polish Spirit ma zielone listki.
Angielki nie mam, ale dostałam od przyjaciół cały karton emaliowanych garnuszków z Olkusza, niektóre nawet nie były używane!

Zuziu śliczne oznaki wiosny ja w jednym miejscu pod ścianą na podniesionej rabatce wypatrzyłam wychodzące cebulowe a reszta pod takimi zwałami śniegu że szkoda gadać.

Nie wiedziałam nawet, że takie sklepy istnieją.. z tymi cudnymi kaflami..
Wybór faktycznie niełatwy..