Piękna wiosna w obiektywie
Ale ten ostatni portret -cudowny

Dziękuję Willow za miłe słowa i zachwyty. Monetowi w artyzmie nie dorównam, ale wybierając motto nie o tym oczywiście myślałem. Raczej o tym, że każdy z nas dąży w swoim ogrodzie do czegoś, co ma go finalnie zadowolić, dać mu poczucie spełnienia. Nenufary, które Moneta tak zachwycały i inspirowały, chciałbym oglądać na co dzień, jasne, ale nie ma na to niestety miejsca i warunków, zresztą moja niepełnosprawność narzuca pewne ograniczenia, które mnie powstrzymały od wykopania choćby niewielkiego oczka. Bez nenufarów jakoś przeżyję, bez ogrodu byłoby trudno. Serdeczności żonie przkażę. Również serdecznie pozdrawiam Ciebie i męża.

Ewo, Wika towarzyszy mi w ogrodzie prawie cały czas. Czasem gdzieś przypadkowo wlezie, ale generalnie jest już utemperowana i wybiera ścieżki zamiast rabat. Na ciekawe zdjęcia wystawia się dość często. Jest fotogeniczna, więc niejednokrotnie udaje mi się cyknąć ją na ciekawym tle.

Cudownie .....tak z ciekawości zapytam ile lat mają te wielkie rodki ?

Żaneto, nie wiem, w jakim wieku były w momencie kupna (bo np. Calsap był całkiem spory), u mnie są: Calsap od 2010r., Nova Zembla, Rasputin i Roseum elegans od 2011r. Takie były wówczas:

Calsap

Nova Zembla i Rasputin

Roseum elegans


Edit: poprawiłem English roseum na Roseum elegans, bo mi się coś w pamięci poprzestawiało.

Tomku, cudowne miejsce stworzyłeś
Bomby kalinowe idealnie wpisują się w klimat Ja swoją muszę przesadzić, bo zrobiło się jej za cieniście i nie kwitnie. A bardzo ją lubię

Cudownie wygląda maj w Waszym ogrodzie! No i tak wszystko pięknie zadbane , wypielone, opisane, podlane! No bajka!

Tomku, cudny ogród, Przy Calstapie jaka azalia rośnie? Kalina zjawiskowa, w zeszłym roku po raz pierwszy oblazły ją mszyce takie czarne, opryski pomogły ale w tym roku znowu ją coś zaatakowało, nie zdążyłam na czas bo ona na działce rośnie, liście ażurkowe, część wyciełam i nie wiem czy jej nie stracę, ona u mnie ma za mało słońca ale kwitła rokrocznie. Po wycięciu kilku gałązek widać, że żyje, poradź mi czy mocno mogę ją przyciąć?

Tomek cudna wiosna u Ciebie... aż chciałoby się wypić kawę wśród tych kolorowości...
Z Wiką jesteś jak Monty tylko naucz ja jeszcze noszenia koszyków czy narzędzi...

Efcia, dziękuję. Co do kaliny, nie czekaj, przesadzaj. Jest wytrzymała, na pewno dobrze to zniesie. Z naszymi (bo mamy dwie) robiliśmy różne "straszne" rzeczy i doszedłem do wniosku, że to jedna z tych roślin, którym trudno zrobić krzywdę. Chyba już nawet wspominałem o tym, że z uwagi na garaż przesadzaliśmy/przesuwaliśmy z jednego doła do drugiego z pomocą linki holowniczej i samochodu. Przeżyła i pięknie rośnie.

Miłko, dziękuję, ale z tym zadbaniem to różnie bywa. Nie zawsze już znajduję w sobie dostatecznie dużo sił, by wszystko na czas wyplewić, tym bardziej, że stale mam nowe pomysły i nakładam sobie dodatkowej roboty (w tym roku zamknąłem dwie ścieżki i wygospodarowałem dodatkową przestrzeń, zarzuciłem ziemią i kompostem, powsadzałem nowe rzeczy. I choć utrudniło mi to dostęp z wiadomych przyczyn do niektórych nasadzeń, ogrodnicza dusza wzięła górę. Jeszcze jeden kawałek gruntu wyrwałem w narożniku blisko kompostownika przez podniesienie rabaty. I tak sobie skutecznie ograniczam czas na plewienie i zadbanie o trawnik. Zamiast zmniejszać, bo pesel nie młodnieje, to ja na odwrót.

Elu, niestety nie znam odmiany, nie było etykiety, jakoś tak sprzedawano wtedy jak leci, może jakiś domorosły hodowca pozbywał się materiału, nie pamiętam dokładnie. Spodobał mi się kolor kwiatów, więc ją wziąłem, było to mniej więcej w tym samym czasie, co z Calsapem. Próbowałem sam porównywać z różnymi odmianami i jeśli brać pod uwagę kwiaty oraz wysokość, do jakiej może dorastać (bo jest już pokaźnych rozmiarów), najbliżej jej chyba do Doubravy. Ale pewności nie mam. Jestem z niej bardzo zadowolony, bo rośnie w miejscu, gdzie ma sporą konkurencję, napiera na nią Calsap, przysłania ją trochę dość silnie rozwinięta boczną gałęzią (chyba będą musiał mu ją przyciąć), a ona i tak daje sobie świetnie radę, jest właściwie samoobsługowa.
Kalinę możesz spokojnie ciąć, wytrzyma wiele, takie jest przynajmniej moje doświadczenie. U mnie, jak widzisz na poniższych zdjęciach, obie są mocno podkasane, za dużo miejsca zajmują, staram się im trochę wyrwać. Ciąłem je wielokrotnie, myślę, że to im nawet sprzyja. Zresztą po podcięciu trzeba już tego pilnować i właściwie rok w rok trzeba coś wyciąć.

Aniu, dziękuję. Na kawkę zapraszam. A co do Wiki, no cóż, też mam czasem skojarzenia z Montym. Fajnie by było, szczególnie przy mojej niepełnosprawności, żeby mi czasem coś przyniosła, bo coraz częściej czegoś zapominam. Na razie tego nie potrafi, a ja jakoś się nie kwapię do jej musztrowania. Wystarczy mi chyba, że przestała wyjmować sadzonki i ganiać z doniczkami. To też dużo.

Cudowne widoki -mogę oglądać i oglądać ......moja kalina też wielka przymierzam się do ciecia po kwitnieniu ,też szukam miejsca na działce już podkasałam tuje i ze trzy rodki wejdą ,ale to zostawiam na przyszły sezon. Wika jest cudowna wygłaskaj ją ode mnie

Cudo!!! Tak. teraz czas azalii i rododendronów. I patrząc na Twoje zdjęcia mam w pamięci dzisiejszy wyjazd do szkółki roślin wrzosowatych Państwa Majewskich do Witowic koło Końskowoli czyli koło Lublina, który sprezentowałam mojej Mamie na dzień Mamy Są świetne ogrody pokazowe - piękność nad pięknościami i wszystko piękność, - taka parafraza Koheleta Miałam nic nie kupować (bo już NIE MAM GDZIE SADZIĆ) ale wyjechałam z 3 borówkami niskimi. I znalazłam miejsce i posadziłam
A u Was cudne azalie i rodki, przyjemnie jest patrzeć, jak stworzenia dobrze się czują i dają z siebie wszystko

Tak Willow, to czas rodków i azalii, szkoda tylko, że taki krótki. Dlatego tak dużo focimy, trzeba się cieszyć chwilą. Czasem zdarzy się niezwykły kadr.

Wracając do wieku rodków to dobrze im u Ciebie ,że takie okazy porosły.....też uważam ,że cudowne miejsce stworzyłeś

Tak, widać pasję w Twoim ogrodzie. Rzuciła mi się w oczy wysoka ciemno żółta azalia rosnąca samotnie. Ładny ma kształt i kolor. Co to za odmiana?

Żaneto, mam nadzieję, że słyszą, jak czasem do nich gadam i to doceniają.
Dziękuję Agnieszko. Ta azalia, o którą pytasz, to Golden Lights.

Super ujęcie chwili azaliowo - rododendronowej. Tak, masz rację - trzeba cieszyć się tym czasem, który daje po oczach. Carpe diem W moim ogrodzie nie mam Golden lights ale z żółtych i pomarańczowych mam: Narcissiflora (pachnie), Klondyke (najpiękniejsza - klękajcie narody, oczywiście rzecz gustu, nie pachnie, ale wygląd rekompensuje wszystko) i R. luteum - Azalia pontyjska, która niby tak bardzo ma pachnieć, ale mój nos jest jakoś upośledzony i nie wyczuwam szczególnego zapachu. Z pewnością nie jest pomylona, bo zakupiłam ją we wspomnianej szkółce Majewskich, którzy u siebie mają taką samą w kilku miejscach i pracownik, z którym rozmawiałam w piątek tak się nad nią rozwodził i piał z zachwytu, że tak pachnie i zapach rozchodzi się po okolicy, a ja wyczuwałam tylko typowy dla azalii zapach. Ale ładna jest
Widzę u Was pięknego rodka, którego nazwę ciągle zapominam, ale to ten biały z ciemnymi znaczeniami. To mój ulubiony. Nie mam miejsca dla rodków, bo ogród raczej słoneczny, ale przyjemnie popatrzeć na Wasze cudne zakątki. Macie szczęście żyć w otoczeniu piękna.