Vero, wiem, że floksy są dość odporne. Jeśli takiego wyjętego egzemplarza nie poturbuje dokumentnie, powinien dać radę.

Marysiu, podbudowałaś mnie na duchu, że jednak nie wszystko, co psy niszczą, umiera bezpowrotnie.

Miłko, z pewnością przy Twoich daliowych upodobaniach lepiej psa nie mieć. Z obserwacji szczenięcych skłonności Wiki wnoszę, że najbardziej atrakcyjna jest świeża, spulchniona ziemia i nowo posadzone roślinki, bo najłatwiej takie wyciągnąć, no i węchowe przeczucie, że w miękkiej glebie może tkwić jakaś smaczna bulwa.

Śnieg i 0 stopni. pewnie nie poleży długo. Ale wciąż pada. Nowe doświadczenie dla Wiki.

Tomku moja Lola też nie widziała śniegu, szalała jak po fajce i zjadła chyba ze 2 litry

Podobnie Wika. Brykała jak młody źrebak i łykała biały puch.

Podejrzana o przestępstwo z artykułu 54 par. 1 Kodeksu Ogrodnika, który głosi: „Kto z premedytacją niszczy pracę ogrodnika, dodatkowo czerpiąc z tego satysfakcję, w szczególności wyrywa młode rośliny i rozkopuje ziemię, podlega karze zmniejszenia dziennych racji żywnościowych o 30%, a w warunkach recydywy 50%”. Podejrzana wykorzystując swoje niezwykłe zdolności, przebiegłość i skoczność, sforsowała zasieki i dokonała wyżej wymienionego przestępstwa na rabacie floksowo-jeżówkowej powodując trudne do oszacowania w tym momencie szkody, pogrzebała bowiem i pomieszała jednocześnie etykiety znajdujących się tam egzemplarzy. Dokonywała tego z jawną radością, co stanowi dodatkowo obciążającą okoliczność. Postępowanie w toku.

Tomku jest młodziutka i postrzelona, dorośnie i będzie ok, moja Lola wykopywała wszystko co było posadzone w tzw.świeżej ziemi, do dziś znajduję bulwy wykopanych irysów,o pogryzionych i przeżutych znacznikach nie wspomnę kochamy te nasze burki .

Panna niewychowana! Ale się ją wychowa! Jeszcze Ci łopatkę i sekator będzie przynosiła! Może już ją zacznij ćwiczyć!

Tomek, ciesz się że Wika tylko chce pomagać w ogrodzie
Przypomniałam sobie jedną z przygód jakie mieliśmy z naszym psinką w czasach "kartek"
M wypastował buty, zostawił w kotłowni do wyschnięcia i wywietrzenia pasty i kiedy chciał ubrać buty..........zastał tylko jeden. Nasza psinka cała radosna cwałowała z kilkunastohektarowego pola buraków cukrowych sąsiada bez buta w zębach oczywiście. Wtedy to nie było śmieszne, na kolejną kartkę na buty trzeba było czekać pół roku. Wynoszenie butów, kapci, prania wiszącego do wyschnięcia - i zakopywanie tych rzeczy to było ulubione zajęcie tego łobuza.
Trzeba było zbudować psinie kojec, bo nigdy nie wyrósł z młodzieńczych nawyków

Vera swoją opowieścią przypomniała mi naszego ulubieńca Maxa, który tuż przed Wigilią wyżarł stygnące na stole makowce, zostawiając nam smętne resztki... A potem z tego przeżarcia zrobił kupę pod choinką...
Wesołych świąt

Tomasz, ja bym jej raczej zwiększył racje o 50%... zrobi się wtedy bardziej leniwa. Zamiast brykać po ogrodzie, będzie zawiązywać sadło na posłaniu . Wiąże się to oczywiście z ilością i wielkością min w terenie... ale niestety coś, za coś .

Paweł, oczywiście zdaję sobie z tego sprawę, dlatego informację o tym zdarzeniu utrzymałem w takiej żartobliwej konwencji. Jest psim dzieckiem, musi dorosnąć. Zaczyna jednak chyba wyczuwać, że nie jest to mile widziane, bo podobnie prowizorycznie ogrodzone, świeże rabaty od wschodniej strony domu zostawia od dłuższego czasu w spokoju, na razie dużych szkód tam nie wyrządziła. A może po prostu dlatego, że o tej porze roku częściej z tamtej strony bywam, łatwiej mi ją przydybać i skarcić.

Miłko, ćwiczę z nią już teraz, jak tylko mam okazję. A swoją drogą, przynoszenie narzędzi to byłoby coś! Warto pomyśleć. Piłkę i patyk potrafi już przynosić, choć nie zawsze chce oddać, chyba że czuje smaczek w mojej drugiej dłoni. Jakieś początki już jednak są. Potrafi nie tylko dać łapę, ale i przybić piątkę. Pojętna jest, tylko jeszcze dość harda. Jak strzeli focha, to koniec ćwiczeń ("hola, hola, ile będziecie mnie tresować!?").

Vero, też na początku mieliśmy trochę problemów z takim psim podkradaniem butów, kapci, skarpet itp., ale konsekwentne odbieranie i nagany jakoś ją powoli temperują (dużą rolę w powściągnięciu takich wyskoków odegrał u nas kaganiec z materiału, który łatwo założyć i zdjąć, więc po każdej kradzieży rzeczy, której kraść nie powinna, albo po próbie gryzienia mebli, zakładaliśmy jej na kilka minut. Dzisiaj zdarza jej się to coraz rzadziej, a jak się zdarzy wystarczy jej pokazać kaganiec i odpuszcza. Oczywiście nagrody po komendzie "zostaw", jeśli się do niej zastosowała, również swój udział w tym mają.

Marysiu, młode psy są generalnie bardzo łakome. Znamy to aż za dobrze. Niedawno Wika ukradła z deski dużą pierś kurczaka, krojonego akurat dla kotów. Pożarła w mgnieniu oka, nie zdążyliśmy nawet zareagować. Staramy się odsuwać wszystko od krawędzi stołu jak najdalej, kiedy na chwilę od niego odchodzimy, ale nie zawsze się o tym pamięta. Takie sytuacje się po prostu zdarzają. A Wika jest praktycznie wszystkożerna.

Tomku, podejrzewam, że na tym etapie jej rozwoju, zwiększenie racji o 50% niewiele by zmieniło. Jest strasznie łakoma, odnoszę wrażenie, że mogłaby zjeść trzy lub nawet cztery razy tyle, co teraz, a żywiona jest nieźle. Tylko, jak słusznie zauważyłeś, nadmiar nawozu mógłby uniemożliwić poruszanie się po ogrodzie.

Jak masz czas - to trenuj z sunią! Wiadomo, że to będzie dość żmudna robota, ale może warto!

Miłko, ćwiczymy różne rzeczy, choć akurat przynoszenie narzędzi chyba jej daruję. Niektóre z nich mają ostre zakończenia lub są zbyt duże, nie chciałbym, żeby zrobiła sobie krzywdę, ganiając z tym sprzętem pośród krzaków. Wystarczy mi, jak przestanie wyjmować młode rośliny i spokojnie będzie towarzyszyć pracom w ogrodzie. To cel najważniejszy i najbardziej pożądany.

Z tego podwójnego karmienia to faktycznie trzeba zrezygnować
Gooldeny niestety mają tendencję do tycia, bo chyba twórca zapomniał właczyć im ogranicznik jedzenia.
Mogą zjeść tyle ile jest na talerzu, albo i więcej.
Trzeba mieć silną wolę, żeby nie ulec im ślepkom błagającym o więcej.

Gosiu, masz rację. Wika jest typowo po goldenowsku nienażarta. Ale konsekwencja potrafi działać cuda. Doprowadziliśmy do sytuacji, że kiedy siedzimy przy stole i jemy, nie przeszkadza nam w konsumpcji, choć kiedyś potrafiła opierać się łapami o blat stołu i domagać się uwagi. Trochę tylko żebrze w czasie przygotowywania jedzenia. Poza tym doskonale już wie, kto ma za miękkie serce - oczywiście moja Mama, która po kryjomu coś jej tam czasem podsuwa, choć na to nie pozwalamy. Ze mną i z żoną nie jest tak łatwo, dobrze już wyczuwa. Poluje też na kocie miski, ale nigdy nie przerwie kotom jedzenia, czeka aż skończą, wtedy choćby wylizać resztki - co za uczta, nie można jej ominąć.

Teraz Księżyc w pełni. Rozgwieżdżone niebo, 3 stopnie ciepła.

A dzisiaj rano deszcz. Dziwna ta aura, taka niestabilna.

Dziś rano przed pracą poszłam na nordic walking. Zaliczyłam wschód słońca i zachód księżyca. Księżyc był cudowny, taki wielki i pełny! Jak na Twoim zdjęciu! Tyle, ze w ciepłych barwach, bo jasno już było. I dla odmiany 2 stopnie w minusie! Rześko!

Tomku a u nas wczoraj i dziś piękna pogoda.. i tego Ci życzę..!