Dziękuję! Dziś w sklepie trafiłam akurat na kwitnące, stojące obok siebie Nabucco, Dolorose i Feuerwerk - akurat do porównania:). Już wiem, że Nabucco jest co najmniej dwa odcienie ciemniejsza od Dolorosy ale Dolorosa byłaby akurat do ciemniejszego kąta, hmmmmm

I tło i modelka urocze! Pokazuj, pokazuj! A jak tam nowy obiektyw? Robisz nim teraz, czy czekasz na ptaki?

Gosiu, tak zrobię z tą gołą w środku Knapp-Hill Hybride, to już postanowione. Po prostu wygląda w tej chwili żałośnie, po cięciu będzie tylko lepiej. Kiedyś by mi ręka zadrżała, ale po doświadczeniu z Gibraltar, której takie cięcie pomogło, już nie zadrży.

Aniu, czy bez pamięci, to nie wiem, ale w pewnym sensie jestem już zniewolony. Ja się w ogóle bardzo przywiązuję do zwierząt, a ta cholera, choć psoci, ma jednocześnie w sobie tyle uroku, że trudno się nie zakochać.

Janko, cieszę się, że pomogłem w ocenie i porównaniu. Mnie Doloroso bardzo się podoba, Nabucco zresztą też, ale na drugą nie mam na razie miejsca.

Miłko, czasem już korzystam z nowego obiektywu. Co prawda na razie strzelam głównie fotki kwiatów i Wiki (jej sesja była robiona właśnie tym obiektywem, o dziwo z ręki), na ptaki nie bardzo mam czas się ustawić i czekać. Za dużo teraz w ogrodzie roboty, w środku lata może trochę odsapnę i zaczaję się, nie tylko zresztą na ptaki, przybędzie owadów. Zdjęcia z niego wychodzą fajne, ostrzy dobrze nawet na bardzo małych, odległych przedmiotach, choć po drodze ma inne, które mogłyby przeszkadzać. Oczywiście cały czas się go uczę, niedogodnością jest ciężar, ale daję radę. Na statywie ustawiam wtedy, kiedy spodziewam się dłuższych sesji, żeby tego ustrojstwa ciągle nie przenosić. Zaopatrzyłem się w odpowiednie szybkozłączki, więc montaż na statywie nie jest kłopotem.

Tomku, jak widzę, tak całkiem źle z tymi azaliami nie będzie Wiki jest rozczulająca w każdej pozie, widać, że lubi obiektyw
Bajtek widać, że jak to kot, ma wszytko w największym poważaniu, ale wzrok strażnika ogrodu ma zdecydowany

Piękne zdjęcia, Wiki portret wąchającej kwiaty rewelacja
Ale mnie zainteresowała stokrotka afrykańska, masz ją po raz kolejny? Czy zimuje u Ciebie? Moja siostra kupiła bardzo ładne sadzonki i posadziła w donicach i zasypała mnie pytaniami: czy wysoko wyrasta, czy całe lato kwitnie... itp. Masz jakies doświadczenia? Bo ja nie

Marysiu, rzeczona stokrotka to nówka. Nie mam na razie żadnego doświadczenia, żona wracając z pracy wstąpiła do ogrodniczego po trochę kory i akurat stokrotki wpadły jej w oko, zwłaszcza że mieliśmy wolną donicę. I to cała historia. A że ładnie się prezentują, to je cyknąłem. Ale z tego, co przeczytałem, wiem, że raczej nie zimuje. To roślina wybitnie ciepłolubna. Kwiaty się obcina w miarę przekwitania, wypuszcza nowe.

Ewo, najgorzej rzeczywiście nie jest, jest się czym nacieszyć, choć nie ma co porównywać z poprzednim sezonem. Straty też oczywiście są (dwie azalie wielkokwiatowe po zimie ruszyły, a potem nagle coś się stało i zatrzymały się w rozwoju. Kiedy inne miały już pełne ulistnienie, te dwie (Anneke i Jock Brydon) miały tylko zaczątki listków na szczytach pędów i przez tydzień żadnych postępów. Wyjąłem Anneke, okazało się, że ma bardzo małą bryłę korzeniową, jakby w ogóle nie wytwarzała korzeni bocznych. Czyli było z nią coś nie tak już wcześniej. Pewnie to samo zrobię z Jock Brydon, na razie ją przyciąłem, żeby pobudzić. Jak to nic nie da, podzieli los Anneke. Zresztą Anneke zastąpiłem już nowym egzemplarzem. Japonki generalnie słabiej kwitną niż w zeszłym roku, wyjątkiem są dwie przy pniu świerka, o których wspominałem wyżej w wątku. Są dla mnie zagadką, miłą.

Nie sądziłem, że będę się kiedyś w to bawił. Hoduję sobie oto kilka ciemierników z samych kłączy zakupionych we Florio. Orientalis, Red Hybrids, Argutifolius, Montsegur. Bardzo szybko wylazły na powierzchnię i równie szybko rosną.

Następny zarażony! Jak się cieszę!

Tomku, na Helleborus argutifolius uważaj, bo w naszej strefie klimatycznej nie zawsze udaje mu się przeżyć zimę. Wiem, że w okolicach Krakowa potrafi być ładny, ale jak będzie u Ciebie? Daj mu zaciszne stanowisko, schowaj może za jakimś zimozielonym krzewem?

Właśnie, na to nie wymyślili szczepionki.
Dzięki Polu za cenną informację. Będę się starał go chronić.

Tomku -świetne fotki i dużo moich ulubieńców

Faktycznie obiektyw niezbyt lekki i przy pełnej długości nieporęczny. Ale to chyba kwestia wprawy
W ogrodzie zrobiło się radośnie, a! zresztą zawsze jest.
To zdjęcie z kalina bardzo fajnie wyszło.

Miłko, zdjęcie z kaliną jest fajne, ale... no właśnie, pozostaje kwestia szczegółów. Wciąż się uczę, pewne rzeczy dostrzegam po fakcie. Niby nic wielkiego, ale lepiej by było, gdyby w tle nie było konewki. Co prawda jest to jakiś element ogrodu, jednak bez niej byłoby lepiej. To samo ze zdjęciem donicy. Ono też mi się podoba, ale też nie do końca. Znowu problemem jest dalsze, choć rozmyte tło. Jakoś ta stylowa donica kiepsko się komponuje z donicą produkcyjną. Już sobie postanowiłem, że cyknę z innej perspektywy, staranniej dobierając kadr. Takie to są męki adepta sztuki, któremu jeszcze daleko do wiedzy tajemnej.

Tak wygląda sucz ogrodnika po ciężkiej pracy.

Maruschka, kwitnący drapak. Za nic nie mogę jej zmusić, by przyjęła jakiś schludny kształt. Robi, co chce.

Drapak czy nie ale kwitnie i ten obłędny kolor, zresztą wszystkie azalki czy rodki dają po oczach. Choć niezmiennie skradła me serce sucz ogrodnika, ależ ona mi przypomina mojego Goldiego.

Jeśli to dostrzegasz Tomku, to znaczy, że masz cel, chcesz robić naprawdę dobre zdjęcia. Jednakże szczegóły, które jakoś teraz Cię rażą, są elementem reporterskim.
Z ostatnich bardzo fajne są ta z żółtą azalią i pierwsze z poprzedniego postu. Intrygujące z tą różową azalką. Bardzo fajne kompozycje. Pozostałe też fajne. Ale już sam do tego doszedłeś, że trzeba kombinować z kompozycją, światłem, tłem! Super!