Doroto, ona nie jest nowa. Jest już od jakiegoś czasu, chyba od zeszłego roku, po prostu ulega pewnym modyfikacjom (np. jedną z paproci musiałem przenieść i zastąpić ją funkią, bo było jej zbyt ciepło przy murze i szczególnie młode przyrosty nie dawały sobie rady.

Tomku -dawno u ciebie nie byłam ....super ta rabata paprociowa-hostowa i dalie cudne a Wika taka dostojna ,chyba już nie przesadza roślin

Dziękuje Żaneto, też mi się coraz bardziej podoba, im gęściejsza się staje. A Wika, owszem, jest bardzo kochana, coraz więcej rozumie, na rabaty raczej nie wchodzi (sporadycznie może jej się zdarzyć, ale to wyjątkowe sytuacje), roślin nie tyka, nawet doniczek nie kradnie, a bardzo lubiła je kraść i biegać z nimi po ogrodzie. To już przeszłość.

Tomku, zazdroszczę pięknie rosnących świecznic. U mnie coś nie bardzo chcą rosnąć, nawet po dostaniu nawodnienia pod nogi.
Na jednym ze zdjęć, Twój ogród wygląda, jak kawał naturalnego lasu!

Dzięki Polu. W sumie to nie wiem, w czym tkwi tajemnica sukcesu ze świecznicami. Nic specjalnego nie robię. Też mają linię kroplującą pod nogami i to wszystko. Nawet ich w tym roku nie nawoziłem, jakoś tak wyszło. Może ważne jest, żeby miały osłonięty dół - u mnie zasłaniają im go duże funkie. Nie wiem.

Tomku, gdzie nam znikłeś? Mam nadzieję, ze u Was wszystko ok?

Paprocie ładnie się zapowiadają- nie zasuszone, odkarmione... Dobrze rokują na przyszły sezon.

A tak jakoś Polu wyszło. Trochę różnych spraw na głowie w połączeniu z leniuchowaniem dają takie efekty. Było trochę niepokoju o Wikę, bo zareagowała alergicznie na jakiś preparat w szczepionce przeciw wściekliźnie. Miała plamy na brzuchu i grudki na grzbiecie, była anemiczna, czasem wymiotowała, straciła trochę na wadze. Leczyli ją jakimś sterydem o przedłużonym działaniu. Ale już jest Ok. Od dwóch tygodni nie ma po kryzysie śladu, zmiany skórne zniknęły, wróciły jej humorki, właściwa energia, apetyt i waga, krew w normie. Weci mocno się przestraszyli, bo to podobno bardzo rzadka reakcja, a może się skończyć np. zmianami martwiczymi. Na szczęście nic takiego nie nastąpiło. W przyszłym roku dostanie inną szczepionkę.
Poza tym epizodem wszystko w porządku, nie martw się.

Też się zastanawiałam, czy Cię jesienna deprecha nie dopadła . Wyściskaj Wikę.

Z psiakami gorzej jak z dziećmi. te to przyjemniej powiedzą, co ich boli lub swędzi.

Nie Doroto, czasem się stresuję różnymi zdarzeniami, jak każdy z nas, ale natury depresyjnej nie mam. Wikę wyściskam chętnie, jak się przebudzi, bo po długim spacerku śpi jak zarżnięta brzuchem do góry.

Miłko, dokładnie tak jest. Ale mimo wszystko wyczuwam doskonale, kiedy jest z nią coś nie tak. To po prostu widać.

Kilka jesiennych fotek...
tu z początku października.











I kilka z teraz - sporo się zmieniło, bo wybyły funkie (poza nielicznymi - najdłużej trwa w najlepszym stanie Autumn Frost), także dalie zważyło którejś nocy, choć niektóre próbują jeszcze odbijać. Nota bene piękna była dzisiaj pogoda.

Autumn Frost wygląda u Ciebie rewelacyjnie! Na Twoich fotkach dobrze widać, dlaczego warto uprawiać zimozielone paprocie.

Witaj Tomku
Piękny zadbany ogród chyba u Ciebie nie rosną chwasty .
Ogród taki świeży i czysty pięknie dobrane rośliny..
Pozdrawiam Majka

Kilka lat temu jak jeszcze mieliśmy psa też przeżyliśmy po szczepionce przeciw wściekliźnie horror.
Pies zaczął w oczach puchnąć i wymiotował . szybka pomoc uratowała go./jednym zastrzykiem/
W książeczce psa została wpisana uwaga żeby tej szczepionki nie używać .Zwróć na to uwagę .
Pocacaj psinkę

Właśnie Polu, dlatego zacząłem je uprawiać za Waszym przykładem. Jesień jest z nimi weselsza, wizualnie bogatsza, świetnie się komponują z opadłymi, kolorowymi liśćmi.

Witaj Majko, dziękuję. Chwasty, jak u wszystkich, próbują zasiedlać wolne przestrzenie i nie tylko te wolne. Trochę z tym jest roboty rok do roku. Po prostu w miarę możliwości usuwamy.
Co do szczepionki, to nasi lekarze już wiedzą, że na tę nie reaguje dobrze i ma w dokumentacji, że trzeba spróbować z inną. Ale i tak się będę stresował. Niestety w przypadku psów nie ma możliwości rezygnacji ze szczepienia nawet w przypadku bardzo złego reagowania. Obowiązek jest bezwzględny. Pies na spacerach, szczególnie w lesie, cały czas z nosem przy ziemi, jest mocno narażony na ewentualne zarażenie.

Reportaż paprociowy piękny! Ja swoje chyba za ciasno posadziłam
Dalie piękne, mają u Ciebie dobrze! Jakbyś coś sobie upatrzył u mnie z tego sezonu, daj znać!

Ależ nazbierałeś tych paproci Tomku, wróciłam do początku wątku... tylko pióropuszniki... co to forum robi z człowiekiem
Widać, że im u Ciebie dobrze
Variegatę z ostatniego zdjęcia będziesz zabierał na zimę z ogrodu? Swoją zostawiłam, ale marnie się ma. Po zimie przeżytej na kompostowej górce, wypuściła niedawno jednego liścia... chyba ją wykopię, choć moje próby przetrzymania czegokolwiek w domu, zwykle kończą się niepowodzeniem. Wyjątkiem jest oleander

Jesień...

Twoje paprotowe szybko dojrzewają.. moim jakoś opornie to idzie
Rzeczywiście gdy hosty idą spać one pokazują co potrafią..

Miłko, na wysokie to ja nie bardzo będę miał już miejsce. Natomiast mam zapotrzebowanie na trochę niskich w różnych kolorach, tak do 30-40 cm. Nie wiem tylko, czy takie w ogóle hodujesz? Ale to oczywiście dopiero na wiosnę. Co do paproci, to nie sądzę, by geste sadzenie im przeszkadzało, ale może to zależy od odmiany?

Ewo, moją Variegatę przezimowałem w gruncie, przykrytą liśćmi i gałązkami iglaków, dodatkowo postawiłem nad nią donicę produkcyjną. Przetrwała śpiewająco, oczywiście część liści trzeba było po zimie wyciąć, ale szybko pojawiły się nowe. Wygląda ładnie. Siedzi sobie pod berberysem, osłonięta od zachodnich wiatrów. Od wschodnich chroni ją dom. Chyba zostawię na kolejną zimę. Zaryzykuję.

Nelu, w sumie różnie bywa. Większość paproci rośnie mi dobrze, ale zdarzają się też przypadki mniej optymistyczne. Wtedy staram się im zmienić miejsce, jeśli taka możliwość się pojawi. Czasem pomaga.