I jeszcze kilka

cudowne widoki ,przepiękne zdjecia

'Diamencikowe' ujęcia cudne..!
Mgliste widoki też mogą urzekać, są takie tajemnicze..

Przepieknie
Te płatki z kropelek mnie najbardziej urzekły.
Traw też nie powiązałam, tylko ostnice, bo mi szkoda byłoby, gdyby zanikły
Nawet różnie obsypałam
Chyba, że zapowiadać będą siarczyste mrozy, to wtedy pojadę do sklepu kupie kilak worków ziemi i obsypię

Iwonko, cudowne, magiczne mgły Lubię takie widoki. Codziennie jak wychodzę do pracy też je podziwiam. Ale za latem już tęsknię. Twój ogród już oczekuje na zimę w pięknej szacie
Ja od tamtego roku ściągam agrotkaninę z rabatek. Właśnie te korzenie mnie do tego przekonały. Rośliny mają pod nią za gorąco.

Iwonko, przyłączam się do powyższych zachwytów.

Cudne fotki

Witam Was po dłuugiej przerwie, choć na forum zaglądam codziennie wszystkie Wasze wątki mam na bieżąco do nie mam w ogóle weny do pisania, ale przecież do siebie też trzeba od czasu do czasu zajrzeć.
Żanetko, Nelu, Gosiu, Ewo Elu, Ino bardzo dziękuję Wam za wizytę i miłe słowa. Jesienny ogród czasami pięknie wyglądał zimowe dni takie jak teraz ze śniegiem też są ładne ale już z utęsknieniem oczekuję wiosny i lata. Pomalutku snuję wiosenne plany ale czy uda mi się coś zrealizować to czas pokaże, postaram się o nich też na bieżąco pisać. Na dzień dzisiejszy nie mam żadnych ogrodowych fotek, bo wcale ich nie robię ale kiedyś obiecałam że w zimie zdam relację z mojej wycieczki do Norwegii. Jak już pewnie pisałam mieszkaliśmy na kempingu w Oddzie. Kemping położony nad jeziorem Sandvinvatent pomiędzy Parkami Narodowymi Folgefonna i Hardangervidda. Zaś sama Odda to małe miasteczko nad fiordem. Ponieważ lądowaliśmy w Oslo to przez całą noc jechaliśmy do Oddy, tam odsypianie i pierwsze zwiedzanie miasteczka a wieczorem zrobiliśmy sobie krótką wycieczkę po górach obok kempingu
Niewiele mam zdjęć bez osób więc ciężko było coś wybrać ale ujął mnie taki widok w samym centrum





widok na fiord , rano jeszcze było pochmurno



i żaglowiec który tego dnia przypłynął



Tam domy są pobudowane na skałach a niektóre wysoko w górach tzw hytty





Jeziorko nad którym mieszkaliśmy i codziennie musieliśmy chodzić z dzieciakami moczyć nogi choć woda była okropnie zimna





zaraz przy kempingu była skała która przypomina pęknięte serce

Wieczorem po kolacji wybraliśmy się jeszcze zobaczyć dokąd prowadzi kamienne wejście na górze która była tuż obok nas to ta góra z drugiego zdjęcia z hyttami z postu wcześniej. Niestety z tej wycieczki zdjęć do pokazania mam niewiele bo było już po 21-ej i choć nadal było widno to w drzewach już ciemnawo na zdjęcia.











Jeśli będą chętni do oglądania to następnym razem będą zdjęcia z wycieczki na Strandfossen

Iwona przypomnij mi proszę w jakim okresie byliście nad fiordami..

My byliśmy całkiem niedaleko - jak na norweskie warunki - w Eidfjord.. być może odwiedzaliśmy
te same miejsca, czekam na dalszą relację..
Przez Odda przejeżdżaliśmy kilka razy.

A widoku fiordów ciągle mi mało..

Nelu nad fiordami byliśmy od 25 czerwca do 1 lipca, trafiliśmy na super pogodę bo codziennie było ciepło nawet aż za ciepło chwilami bo przy wędrówkach upał trochę męczący. Do Eidfjord nie dojechaliśmy niestety bo czasu nam zbrakło, a jak za dużo chodziliśmy to się dzieci buntowały.Jutro postaram się wkleić kolejne zdjęcia.

Wspaniała fotorelacja, dziękuję

Vero dziękuję
Skoro są chętni do oglądania zdjęć to dziś zdjęcia z naszej pierwszej wyprawy. Muszę Wam jeszcze napisać że na tym kempingu był pan Andrzej który pracował tam jako "złota rączka" i opiekował się nim. Był to bardzo fajny pan który zawsze służył nam pomocą na początek przyniósł nam mapki z z miejscami które trzeba zobaczyć będąc w Oddzie, od razu powiedział nam w które miejsca możemy się wybrać z dziećmi i co koniecznie musimy zobaczyć. Codziennie nas odwiedzał pytał jak wycieczki i służył pomocą i radą. Jak już wcześniej pisałam nasza pierwsza wycieczka była do wodospadu Strandfossen, oddalonego od naszego domku o około 5 km. Wybraliśmy się na nią pieszo i pierwszą rzeczą którą muszę Wam pokazać to były skrzynki na listy ustawione przy głównej drodze


przy niektórych domach były zwykłe szare ale większość spotykanych wyglądało podobnie.
Droga do wodospadu oczywiście bardzo malownicza, z pięknymi widokami a top kilka z nich

Aż w końcu dotarliśmy


Mniej więcej w środku tego wodospadu był metalowy most na który się wchodziło i można było podziwiać wodospad w dół





i w górę



widok na żywo niesamowity, a w tym upale chłodna bryza od wody była super orzeźwieniam po trudach wędrówki i wspinaczki. A po przerwie i przekąszeniu małego co nieco w miejscu o takim widoku



powrót do domku obiadek i regeneracja sił przed popołudniową wycieczką, ale o tym w następnym poście, mam nadzieję że niedługo i że nikt nie będzie miał nic przeciwko.

Ps musiałam niestety podzielić post bo chyba było za dużo zdjęć i cały post poleciał w kosmos

Iwonko, ale piękne widoki! Te wodospady i drzewa wrośnięte w skały są przepiękne. Skandynawia, to ciągle dla mnie kierunek marzeń.

Iwonko-super fotorelacja ,czekam na ciąg dalszy....

Poll nasz znajomy tam pracuje i jego żona z córką co roku jeżdżą tam na wakacje, zawsze oglądaliśmy te widoki tylko na zdjęciach a dwa lata temu zaproponował żebyśmy i my się wybrali trafili się kompani do podróży więc długo się nie zastanawialiśmy. Do ubiegłego roku to też były dla nas tylko marzenia, a teraz pozostały już tylko miłe wspomnienia choć mam nadzieję że jeszcze kiedyś uda nam się tam wrócić i zobaczyć to na co zbrakło nam czasu i sił.
Żanetko dzięki postaram się

Iwona, ja Twoje zdjęcia ze Skandynawii mogę oglądać 24/dobę! Kocham Skandynawię a szczególnie Norwegię i czasami żałuję że nie trafiłam tam właśnie (tylko czasami, bo jak przypomnę sobie, że tam przez większość roku jest zima.... no i ten język.... ) Fiordy mogłabym z ręki karmić Obiecałam sobie, że kiedyś tam pojadę a Twoje zdjęcia tylko podsycają to przyrzeczenie. Wszak przez Morze Północne wcale nie mam tak daleko Wikingowie dali radę to ja też

Ness wyprawa do Norwegii to było nasze marzenie które dzięki znajomym udało się spełnić. Choć byliśmy tam tylko tydzień to sporo udało nam się zobaczyć, ale jeszcze wielu miejsc tylko w pobliżu Oddy nie udało nam się zobaczyć, może jeszcze kiedyś uda się tam wrócić...Kraj piękny, ludzie przyjaźni, szkoda tylko że ciepło jest tak krótko a aura przez większość roku przygnębiająca, ale ludzie jakoś tam żyją. Życzę Ci żeby i Tobie udało się tam dotrzeć.
Dziś mam dla Was kilka zdjęć z wyprawy nad jeziorko Bondhusvatnet, przepiękne miejsce nazywane przez naszą znajomą "norweskim Morkim Okiem" tyle tylko że nie ma tam takich tłumów, po nas przyszło jeszcze chba ze trzy osoby, na szlaku nikogo nie mijaliśmy. Piękne miejsce czyściutkie, jak wszystkie szlaki zresztą, idzie się 2- 5 km nie ma po drodze żadnego kosza na śmieci i nie dojrzy się żadnego najmniejszego śmiecia, na parkingach czy postojach tak samo, toalety czyściutkie z bieżącą wodą u nas to by tak nie wyglądało. Droga nad jeziorko to około 2,5 km w takich okolicznościach przyrody, przy drodze rzeka












i samo jeziorko











A to ja z moją rodzinką

Z nad jeziorka można podziwiać lodowiec Bondhusbrea, będącego odnogą lodowca Folgefonna. Na początek pokażę Wam kilka zdjęć z tablicy informacyjnej (nie są najlepsze ale czasu wszędzie niewiele wybaczcie)
Tak wyglądał ten lodowiec w roku 1900


w 1907


w 1997



w 2004


a tak wyglądał w 2018 r bardzo dużo go ubyło na przestrzeni ponad stu lat




W drodze powrotnej zatrzymaliśmy się przy pięknym wodospadzie Furebergsfossen


a potem odpoczywaliśmy na fiordem a dzieciaki miały możliwość popływania motorówką po fiordzie


Wodospady w Norwegi robią ogromne wrażenie i wysokością i niektóre szerokością a najfajniejsze jest to że wiele z nich jest przy samych drogach wystarczy się zatrzymać na poboczu i można podziwiać je z bardzo bliskiej odległości, choć w ubiegłym roku z powodu upałów wody w nich było sporo mniej.