Kamienie sobie odpuściłam ale korzenie ruszyłam przy dzieleniu paproci i pod kilkoma były niezłe gniazda ślimaczych jajeczek

dultom napisał:
Tomku, toż to najlepszy, ekologiczny kawior.
Ja także cos tam podniosę i zazwyczaj wtedy lecę po wiadereczko i łopatkę. Zbieram i rozgniatam, albo, jak jest wartki nurt w rzece, wrzucam tam, gdzie woda opuszcza Jędrzejówkę.
Prawda jest taka, ze i teraz powinno się walczyć ze ślimcami, bo one ciągle są aktywne, póki temperatury wyraźnie nie spadną.

Cóż Polu, nie odważyłem się jednak na degustację, raczej nie miałem litości.

U mnie w workach z kompostem było podobnie. Wyzbierałam do wiadereczka i posypałam solą, ze ślimorami robię to samo.

Na porannym spacerku. Pogoda piękna. Wika szalała.

Ja zawsze powtarzam, że zima i jesień mają swoje uroki i wcale nie zawsze jest to śnieg czy złociste liście. Światło mamy (jak jest słońce oczywiście) magiczne, ciepłe.

Tomku, masz sporą kolekcję host i paproci, ale myślę, że spokojnie zmieścisz więcej.
Możesz sadzić gęściej
Zdecydowanie za dużo miejsca między nimi

Miłko, zgadzam się, też lubię grę świateł, obojętne o jakiej porze roku.

Gosiu, dzięki za zachętę, ale tak naprawdę muszę poczekać, aż to, co w sumie niedawno pokupowałem, podrośnie. Wtedy będę miał lepsze rozeznanie, czy coś się da jeszcze wepchnąć, choć z drugiej strony, szkoda upływającego czasu. Jest więc jeszcze opcja taka, że najwyżej oddam nadmiar.

Trochę w nocy i rano dosypało.

Kurcze, też już się nie mogę doczekać. To pewnie przez tą dziwna pogodę teraz...

Piękne widoczki ,też nie mogę się doczekać .....a wiesz ,że myślałam ,że coś długo się nie odzywasz.....normalnie telepatia

Ale pięknie zielono...(sigh ).

Żaneto, miło, że o mnie pomyślałaś. To, że zaglądamy do swoich wątków rzadko zimą, w sumie nie dziwi. Tym bardziej, że nawet porządnej zimy nie ma.

Doroto, jeszcze trochę i znowu będzie zielono.

Co za przypominajka

Uwielbiam jak słońce przenika przez liście jak na ostatnim zdjęciu

Ewo, tak właśnie, lubię sobie czasem poprzypominać, zwłaszcza, że nowy sezon za pasem.

Gosiu, też bardzo lubię takie efekty świetlne. Już się nie mogę doczekać. Sorry, że z takim opóźnieniem tu zajrzałem, ale niestety dopadł mnie i w tym roku Covid, podobnie wszystkich domowników. Ale już wychodzę na prostą po kilku dniach smuty.

Wracaj do pełni sił Tomaszu. zdjęcia urokliwe, miło popatrzeć, jak dopiero co się ogrody budzą do życia.

Tomku, zdrówka, również dla rodzinki

Kasiu, Vero, dziękuję, przekażę. Żona wykurowała się najszybciej, zajęło jej to dwa dni, aż nie mogę wyjść z podziwu. Mnie trochę dłużej, zresztą nadal wierci mnie w nosie i czasem zrywa kaszel. Ale jest już naprawdę ok. Po raz pierwszy od kilku dni przespałem całą noc. Moi Rodzice wychodzą z tego dłużej, ale zachorowali na końcu, więc myślę, że lada dzień będzie przełom.

Zdrówka dla Was wszystkich Tomku