Polu, to jest gnejs. Tak, kupowaliśmy. Bardzo trudno było wybrać w tym, co akurat mieli, bo gnejs się bardzo źle rozbija, a nam potrzebne były średniej wielkości kamienie, przy tym takie, które można samodzielnie dźwignąć, bo gnejs jest ciężki. Trochę nam zabrakło, tu akurat na zdjęciu nie widać, ale trochę mniej niż jedna czwarta okręgu. W przyszłym tygodniu spróbujemy jeszcze trochę dobrać. Mamy blisko, właściciel nas zresztą zna, bo zakładał u nas nawadnianie i co roku wypycha nam wodę z systemu przed nadejściem mrozów, więc mamy dość dobry kontakt. Jak nic nie znajdziemy, to może na wiosnę nam odłoży.

Oby Tomku, bo fajnie to wygląda.
Widzę tam chyba jakieś paprocie?

Tak Polu, zaczynam wykorzystywać tę przestrzeń wokół świerka, niejako zagospodarowywać na nowo. W tej chwili są tam dwa języczniki (Crispa i Ramo-Cristata), Cyrtomium fortunei CLIVICOLA, Dryopteris erythrosora „PROLIFICA”, Dryopteris Sieboldii, Blechnum spicant - to wszystko jeszcze małe i młode. Jest oczywiście też pióropusznik, teraz - wiadomo - niewidoczny. Muszę nad nim cały czas mieć kontrolę, żeby się nie rozprzestrzeniał za bardzo. A jak mnie wkurzy, to się go pozbędę (trudne to, ale już raz mi się udało kiedyś w innym miejscu).

Tomku, wiedziałam że zacząłeś zbierać paprocie, ale dopiero ta lista mi pokazała ile ich masz ... i to wszystko w ciągu jednego sezonu
W ubiegłym roku poszalałeś z floksami, czy była ich podobna ilość?

Nie Ewo, zdecydowanie więcej jest paproci. Poza tym floksy trochę sponiewierała mi Wika, bo szał floksowy przypadł akurat na jej szalony okres. Dlatego części nie mogę się nadal doliczyć, prawdopodobnie przepadła. Z paprociami obeszła się już zdecydowanie łagodniej, właściwie nie poturbowała dotąd żadnej, czasem przypadkowo nastąpiła na jakiś liść, ale nie było to działanie umyślne. Wciąż jest młoda, jednak na tyle dojrzała, że roślin już nie wyjmuje, chyba że trzymam coś chwilowo w doniczce, wtedy muszę zadbać, by nie miała do niej dostępu. Małą doniczkę jeszcze potrafi złapać, ale to też już coraz rzadsze.
Sam się dziwię, że tyle już tego nazbierałem, wydawało mi się, że nie znajdę miejsca. A wciąż to miejsce gdzieś dostrzegam. "I to nie jest nasze ostatnie słowo". .

dultom napisał:
Tomku, to zabrzmiało, jak (niekaralna) groźba. Mam wielką nadzieję, że wielu z zielonozakręconych wkręci się w uprawę, szczególnie zimozielonych. mało jest tak niekłopotliwych roślin.

Kamienie, które łatwo się rozbija zazwyczaj nie są zbyt trwałe (łupki wszelakie). Kawałki gnejsu miałam, jak miałam kiedyś mały skalniak. Ładne są, zostało mi kilka i nadal zdobią ogród.

Polu, wkręciliście już z Tomkiem całkiem sporo osób, a to pewnie nie koniec. I dobrze. Po to jest to forum, żeby zarażać i przede wszystkim podsuwać pomysły.

Miłko, mnie też się podoba gnejs, trochę jest trudny w układaniu regularnych obrzeży, bo ma najdziwniejsze kształty, niełatwe niekiedy do dopasowania, ale od czego ludzka inwencja? To prawda, bardziej nadaje się do luźnego rozrzucania na skalniakach, ale nam się jakoś udało zamknąć okrąg. Wymiana drewnianej palisady zakończona.

Tomek świetnie wygladają te kamienie... a ilość paproci mnie zadziwiła... już jest pięknie, a co będzie jak Ci się wszystkie rozrosną i wydorośleją...

Aniu, dziękuję. Mam nadzieję, że paprocie będą rosły bezproblemowo, ale trochę się lękam o niektóre lokalizacje, zwłaszcza w pobliżu tui, które lubią pić i zabierać wodę. Na zapas nie będę się jednak martwił, zawsze jest czas na reakcję.

Tomku, nic nie piszesz co u panny Wiki. Zagoiła się ?

Tak Doroto, wszystko w porządku. Biega normalnie, nic jej nie dolega. Dla odmiany Bajtek, nasz czarny kot, musiał się z jakimś obcym pobić, bo go zadrapał za uchem, wdała się ropa, więc teraz z nim trzeba chodzić do weta na zastrzyki i oczyszczanie rany. Ale też wszystko na dobrej drodze.

A co tam Panie w ogrodzie słychać

Vero, w ogrodzie coraz mniej słychać. Zasypia, a ja razem z nim, tzn. przestawiam się na czas zimowy - dłuższe spanie, więcej lektur, więcej siedzenia w ciepełku i mniej wystawiania siebie na zimne wiatry. Nic już nie kwitnie, rabaty pustoszeją, więc mogę sobie już zacząć odpoczywać. Trochę stroisza rzuciłem na paprociowiska, jeszcze mam trochę do uzupełnienia. Pewnie nie wszystko trzeba okrywać, ale paprocie to przeważnie tegoroczny nabytek, ich pierwsza zima, więc lepiej pomóc im ją przetrwać.

Tomku ogród faktycznie wygląda na wyciszony, ale i takie widoki mają swój urok

Dzięki Basiu. Trochę w tym roku za szybko się wyciszył. W ubiegłym jeszcze w drugiej połowie listopada próbowały kwitnąć niektóre floksy, w tym jakoś nie miały ochoty. Mocno żółcieją azalie japońskie, wyraźnie zamierzają zrzucić więcej niż rok temu, niektóre mnie autentycznie przerażają, bo są prawie całe żółte. Tylko Thekla wyłamuje się z tej tendencji, bardzo ładnie się płoni.

dultom napisał: Ciekawe co im się nie podoba...wody miały w tym roku pod dostatkiem.
Podziwiam porządek w ogrodzie. U mnie bajzel, czekam, aż dżdżownice posprzątają.

Tomku, u mnie wszystkie azalie przebarwiają się w różnych odcieniach czerwieni, oprócz jednej białej - nie pamiętam nazwy,
a teraz nie mam dostępu do moich notatek. Ta zawsze ma zielone listki, a jesienią żółkną i opadają, wygląda identycznie jak Twoje.
Dodam, że rośnie razem z innymi, więc warunki ma takie same.

Doroto, zgadza się, wilgoci nie powinno im brakować. Może taki ich urok w tym sezonie. Odbiją sobie na wiosnę.

Dzięki Elu, trochę mnie pocieszyłaś, bo to może rzeczywiście właściwość pewnych odmian, choć w tym roku zaskoczyła mnie trochę skala zjawiska.

Pytałem też Wiki, ale ona miała to w nosie i coś tam znowu mieliła w pysku.

Cudne to psisko. Wszystkie psoty takiej można wybaczać.