Gosiu jestem Ci bardzo wdzięczna za instrukcje sadzenia róż , chciałam pomolestować w tej sprawie Majkę, ale ona ma teraz na głowie co innego. Może to i oczywista oczywistość, kiedyś nie było tylu poradników i jakoś dawaliśmy radę, a teraz na wszystko są tutoriale i się przyzwyczailiśmy, że wszystko mamy podane jak na tacy .

Gosiu, czy możesz mi jeszcze powiedzieć jak głęboko sadzić róże, czy miejsce szczepienia powinno być pod czy nad ziemią ?

Za 'Krystyną' będę się rozglądać .

Gosiu ja tylko pochwalę Cię za cierpliwość i ciepłe słowa dla "nowych" na tym forum.
Prowadzisz niemalże za rękę i chwała Ci za, bo łatwo się zrazić zwłaszcza ,że wszyscy
znają się z innych for i nie raz rozmawiają nie wiadomo o czym.
Jesteś bardzo ciepłą i miłą osobą i wspaniałym moderatorem

Gosiu dalie, które wcześniej pokazałaś,są prześlicznej urody .
Patrząc żałuję ,że nie mam gdzie przetrzymywać bulw
A wiedza o jałowieniu ziemi przez rośliny mnie też zainteresowała
Mam dwa kompostowniki i na zmianę w jednym roku z jednego w drugim z drugiego
przekompostowanym zasilam glebę jednak widzę ,że to nie wystarcza.
Przeglądając w początkowych latach zdjęcia ogrodu wszystko wyglądało bardziej zielono i zdrowo.

Gosiu,u mnie też kilka pierwiosnków zakwitło,a Ballerina Pink Champagne ma takie pączki jak Twoja

Dziewczyny, bardzo Wam dziękuję za miłe i ciepłe słowa.

Krzysiu, byłam przekonana, że o tym napisałam, instrukcję uzupełnię, po to aby ktoś później czytający miał wszystko w jednym kawałku.
Tu dopiszę dla Ciebie.
Róże powinniśmy sadzić tak, aby miejsce szczepienia było 3–4 cm pod ziemią. Najlepszym czasem na sadzenie róż z odkrytym korzeniem jest jesień (bez moczenia) lub wczesna wiosna (moczyć jakieś 1/2 h). Tuż prrzed wsadzeniem skrócić zmaltretowane korzonki (max. o 1/3) i ewentualnie górę jeśli nie była przycięta przed wysłaniem do nas. Wszystkie rany korzeniowe zawsze osypuję węglem drzewnym (lub zanurzam korzonki w wiadrze z takowym).
Po posadzeniu jeszcze dodatkowo ziemię udeptuję (pięta od strony krzaczka – większy nacisk). Podlewam. Jak woda wsiąknie znowu dosypuję ziemi.
Jeśli nam się tak przydarzy, że róża odbije od dziczki, na której była szczepiona, to nie wycinamy. Delikatnie odgrzebujemy ziemię, aż poniżej miejsca, z którego dziczka wybija i odłamujemy. Ranę zasypujemy węglem drzewnym, przykrywamy z powrotem ziemią.
Takie są moje doświadczenia z różami, ale może Ci, którzy posiadają ich więcej, lepiej to opowiedzą, ja się też chętnie doumiem.

Franusiowa Majeczko, mam nadzieję, że już się u nas zadomowiłaś, i że jest Ci dobrze. Tylu fajnych ludzi z nami jest. Zawsze gdzieś jesteśmy „nowi”, ale to długo nie trwa, więc bez stresu. Ja bardzo długo na innych forach byłam „skryto-czytaczem”, więc znałam ludzi, a oni mnie nie .
To mija, bo łączy nas wspólna zielona pasja. Jesteśmy tu, aby opowiadać o tym co kochamy, po to by nasze ogrody były piękniejsze i żeby ich było coraz więcej.
Majeczko, angielscy (i nie tylko) ogrodnicy odnośnie uprawy zalecają, aby ogród co cztery lata miał dodane jakieś 5 cm próchnicy (odnawialnej materii organicznej). Nie wiem, czy aż tyle uda nam się dodać, ale najsensowniejszą rzeczą wydaje mi się podzielenie naszych włości na 4 części i dodawanie kompostu jaki posiadamy do jednej części rocznie.
W ten sposób każda z części będzie co 4 lata „odnowiona”.
Ja do tego jeszcze nie doszłam, mam większe zapotrzebowanie niż „moce przerobowe”, więc robię tak, jak mówiłam – systematycznie na coraz to nowe, rozszerzone rabatki dosypuję ziemi kompostowej, a oprócz tego sadzę i przesadzam rośliny w ziemię kompostową. Jeśli mi jej zostanie to dosypuję pod rośliny, które już rosną.

Dorciu, pozdrawiam Cię pierwiosnkowo-fiołkowo. .
Niestety miałam ciężki tydzień i w weekend z lekka wymiękłam. Nie zdążyłam, jak sobie obiecywałam zrobić drzewom oprysków. Trudno, zrobię w następnym tygodniu, jeśli nie będzie padać. Planuję też opryskać róże i pierwiosnki (rozrzedzonym roztworem).

Gosia1704 napisał:
To świetny sposób , ja do tej pory robiłam to bardzo niesystematycznie a taki podział zdecydowanie ułatwia zadanie

Gosiu, jesteś pewna, że chciałaś napisać, to co napisałaś, czyli, że róże sadzimy, aby miejsce szczepienia było 3-4 cm nad ziemią????? Do tej pory wszędzie czytałam i sama się do tego stosuję, że sadzimy na taką głębokość, aby miejsce szczepienia było kilka cm pod ziemią . W końcu to najbardziej wrażliwe miejsce u szczepionych róż, jeśli przemarznie, to stracimy różę.

Markitka, dzięki. Oczywiście, to uchroni je przed ewentualnym przemarznięciem. Nad miejscem szczepienia powinno być 3-4 cm ziemi. Już poprawiam. Muszę jeszcze raz uważnie sczytać, ale chyba więcej błędów już nie ma.

Wydaje mi się, że ta długotrwała susza też nie wpływa dobrze na nasze rośliny, więc nie ma co za bardzo porównywać ich do tych sprzed 2,3 lat.
Ale oczywiście ziemia po pewnym czasie się wyjaławia.
Niestety nie mam takiej ilości kompostu, żeby nawet na 1/4 położyć.Raczej mogę tylko sypać do dołków.
Za to stosuję biohumus. Zawsze podlewałam wiosną i jesienią, a tym roku jakoś mi się nie udało
Chyba przez te ciągłe deszcze.
Mam dostęp też do końskiego obornika, ale jak na razie nie znalałam sposobu jak go przetransportować i gdzie trzymać na działce
M. by mnie wygnał z domu za takie zapachy

Gosieńko, robimy co możemy. Ja nie pisałam, że rozkładam na 1/4, bo też mam na razie większe potrzeby kompostowe niż możliwości. Też sypię głównie do dołków, ale staram się również uzdatniać coraz więcej rabatek. Zauważyłam, że tam gdzie sypałam materię organiczną (ziemnię kompostową), jak pogrzebałam narządkiem, to ziemia pod powierzchnią była zdecydowanie wilgotniejsza niż tam, gdzie kompostu mi nie starczyło.
Dążymy do ideału, dążymy, ale czy zdążymy?
Zazdroszczę Ci tego dostępu do "koniaku". Już ja znalazłabym sposób na transport. Dodawałabym do kompostownika. Trzymam "ptasie złoto" obok kompostu w workach i zapewniam Cię, że daleko mu zapachem do gnojówki z pokrzywy.
Biohumusem też uzdatniam ziemię. Bardzo wczesną wiosną. Zgodnie z zaleceniami należy to robić w pochmurny dzień i najlepiej przed deszczem (lub w trakcie jak się ma odpowiednią ilość samozaparcia ).

Oj chciałabym też mieć dostęp do jakichś nawozów .Ja czasem kupię granulowany obornik no i kompost .Oczywiście skórek od bananów też nie wyrzucam ,że nie wspomnę o fusach od kawy .I tyle moich nawozów .Ale jakoś to wszystko rośnie ,chociaż mogłoby lepiej .
Ale przede wszystkim ,to ostatnio brakuje wody .To jest dopiero dramat ,bo zaczyna jej brakować wszędzie .A jak jest susza ,to i nawozy nic nie pomogą

Nowinka napisał:
Mądre słowa, nawadnianie zaczyna robić się prawdziwym i największym problemem. Rozmyślam ciągle, jak to rozwiązać na mojej niemałej przecież działce Natomiast mam ten luksus, że mogę zwozić zgrabiane przez sasiadów liście i sporo fajnie przerobionej materii z tego wychodzi. Skórki od bananów stosuję głownie pod magnolie...a Wy?

Skórki bananów łatwo się rozkladają i jest tam dużo łatwo przyswajalnego przez rośliny potasu.
Ja za bananami nie przepadam. Córka jak zobaczyła mnie z bananem w ręku to skwitowała – Co, dobre dla kwiatków?
Pocięte skórki bananowe podkładam głównie pod róże i to te wielokolorowe – silniej się wybarwiają. Można poeksperymentować z podkładaniem skórek bananowych z jednej strony różanego krzewu – zwłaszcza u tych kilkukolorowych wybarwienie powinno się różnić.
W każdym razie tak wieść niesie.
Właściwie sezon działkowy w jakimś sensie zakończyłam w ostatnim momencie. Teraz tylko kubraczki dla okopczykowanych już róż i hortensji.
Zgadzam się z tym, że ostatnio wody jest mało. Tym bardziej warto wkładać w ziemię jak najwięcej wszystkiego, co ją tam zatrzymuje.

Ja kiedyś słyszałam (wypowiedź jakiegoś znanego hodowcy róż, ale nie pamiętam kto zacz), że kto kocha róże, podczas sadzenia wkłada mu do dołka CAŁEGO banana!

To może nie będę się męczyć z tym słodkim kartoflem, tylko od czasu do czasu pokroję całego i zakopię .
To co napisałam o skórkach bananowych (oszczędniejsza wersja ) też słyszałam lata temu od miłośnika i hodowcy róż. Wtedy banany były prawie na wagę złota.

takasobie napisał:
Dobrze że te czasy minęły (oby bezpowrotnie) na szczęście na rynku jest dostępnych wiele nawozów wypełniających tę lukę....

Ale to chodzi bardziej o rytuał! Zwierzętom gospodarskim też dawniej dawano siano, owies, a teraz daje się paszę!

Robię teraz przegląd wszystkich moich zdjęć na forum (optymalizuję ich rozmiar) i przy tej okazji trafiłam na kilka zdjęć róż, które dalej poprowadziły mnie do tego, że spróbuję wybrać zdjęcie sezonu, dla każdej mojej róży.
Nie jest to jednak łatwe. Dla każdej wybrałam maksimum po 5 zdjęć.
Ciekawa też jestem, które z moich zdjęć dla każdej z róż najbardziej się Wam podoba.
Brakuje mi tylko zdjęć pnącej nn. Potraktowałam ją w tym roku wyjątkowo po macoszemu .

Jako pierwsza będzie róża Reine des Violettes, która rośnie poza rabatą różaną.











Teraz pierwsza na rabatce po lewej stronie ścieżki - Vanilla











Z drugiej strony przygląda się jej róża Augusta Luise.

Ciąg dalszy moich róż. Sąsiadką Vanilli jest róża My Girl.











Z drugiej strony ścieżki przygląda się jej róża koralowo-czerwona, z lat 60.











Przy My Girl rośnie róża Peace. Ładnie mi ruszyła w tym roku. W tamtym strasznie męczyły ją mrówki.











Na przeciw niej, też w tym roku nie rozpieszczana ilością zdjęć, choć tego warta - stara róża różowa (czyli creme de la creme).

Opowiadając dalej o moich różach, pokażę teraz różę Aquarell (niby brzydszą siostrę Augusty Luisy, jak mówią niektórzy. Ja się z nimi ne zgadzam - jest po prostu inna).











Jeśli po lewej stronie widzimy Aquarell, to po prawej będziemy mieć ostatnią starą różę wielkokwiatową - pąsową, która oprócz tego, że jest piękna, to ślicznie pachnie, jak z resztą większość moich róż. Mają różne zapachy rożniące się intensywnością. Ta jest jedną z intensywniej pachnących.











Sąsiadką Aquarell jest róża Double Delight - nazwa mówi wszystko o wyglądzie i zapachu. Po prostu wymiata, a oprócz tego, u mnie to bardzo silnie rosnący krzew.

Sąsiadką róży pąsowej jest róża Turbillon (biało różowa, delikatnie pachnąca).











Po lewej stronie ścieżki ma nie lada konkurencję - różę Astrid Grafin von Hardenberg











Obok Astrid rośnie róża Nostalgie, też dwukolorowa, ale w odróżnieniu od Turbillon nie różowo tylko malinowo-biała. Wygląda troszkę jakby miała lampkę rozświetlającą ją od środka.