Edyta ćma jest i u mnie mam zaatakowanych kilkanaście bukszpanów - te co widziałem - ciężko się przegląda w okularach , pryskałaś jakimś środkiem ?.

..No - teraz ścieżka wygląda jak należy..

Nie myślałam tylko, że moja sugestia tak szybko zaowocuje takim efektem..!
Ja tak jak Danusia kładę kostkę bez podsypki, trzyma się stabilnie no i łatwo ją przełożyć..

Pawle, jeśli moge wtrącić... mialam ćme bukszpanową. Pryskałam Karate Zone. Bukszpany przeżyły Ale pryskac trzeba od razu, gdy zauważysz skutki żerowania, bo po tygodniu, nic już z krzewu nie zostanie.

Wazki są smacznym kąskiem dla wielu drobnych drapieżników, a dla kocurków polem do ćwiczeń w łapaniu. Muchy tez łapie?
Hosty dosadzone! Pięknie będzie!

Milko, moja gania wszystkie owady i dręczy żaby . Niestety ważka nie przeżyła. Na pocieszenie, po południu, spotkałam następną, choć mniejszą :





Pawełku, jak sobie już zapewne przypomniałeś, mój bukszpan od razu poszedł na ognisko. Ewa odpowiedziała za mnie - pryskała Karate Zone i bukszpany przeżyły.

Ewo, dobrze, że Twoje bukszpany dały radę .

Nelu, ja daję podsypkę, żeby ograniczyć przerastanie chwastów. W ogóle to mam ich dosyć .

Mam dzisiaj kryzys . To chyba głównie dlatego, że kończy mi się urlop. Miałam w tym roku rekordowy - 5 tygodni. Powiem Wam jednak, że nie wystarczyło na uporządkowanie ogrodu . Zdążyłam się już przyzwyczaić do wszechobecnego skrzypu, ale to co wyczynia szczawik, i ten drugi z gruboszowatych (zapomniałam jak się nazywa)...
Siedzę i obmyślam, jak tu przebudować ogród, żeby wymagał mniej pracy . Zdecydowanie na jedną osobę to za dużo. Stworzyłam sobie prywatny obóz pracy i mam dość . Kocham ogród, ale nie chcę, żeby praca w nim zajmowała całe moje życie. Chcę mieć czas na inne przyjemności. Szczególnie, że nikomu poza mną na tym nie zależy. No dobrze, córcia trochę pomaga, ale powiedzmy szczerze, ośmiolatka cudów nie zdziała. Reszta uważa, że skoro to lubię, to mogę zasuwać na okrągło . W ogóle to złapałam się z synami, to niemal w całości pochłania ich trójką t bermudzki (tzn. 3 x K - kuchnia, kibel i komputer). Do dobra, starszy sporo wychodzi, spotyka się ze znajomymi, ale pomysłu na to, że należałoby coś w domu pomóc nie ma wcale. Zawściekłam się i dzisiaj sam prał swoje szmaty . Najgorsze jest to, że M w ogóle nie widzi w zachowaniu dzieci problemu. Kiedy próbuję mu coś pokazać to dopowiada, że teraz wszystkie dzieci tak się zachowują i sprawa zamknięta. Może za dużo oczekuję od synów, ale M nie oczekuje nic.

Piszę bez sensu. Jedyne co mnie pociesza to fakt, że rzadko kto czyta, większość ogląda zdjęcia.
Wstawię więc kilka aktualnych fotek.
Z pozytywów - jest to pierwszy rok od czasu mojego ogrodowania, kiedy cały sezon coś kwitnie. W tym roku, po raz pierwszy spotkały się liliowce z trawami . Rozkwita miskant Verneigung



oraz miskant Ala:



Pospieszyła się jedna z kęp rozplenicy Black Beauty (rośnie w najbardziej suchym miejscu):



Spóźnia się za to rozplenica nn, która zazwyczaj pod koniec lipca pokazywała sporo kłosów. Aktualnie wypuściła tylko 1:



Kwitną zawilce:


Jak już wspomniałam, liliowce, jeszcze nie dały za wygraną:

Hortensje coraz okazalsze:

Little Lime:






Pinky Winky






Ketmie:




Ponieważ lubię kompleksowe rozwiązania i zawsze szukam sposobów za oszczędzenie sobie pracy pokażę Wam, jaki znalazłam kranik do mauzera. Mąż powiedział, że koledzy - hydraulicy byli zdziwieni, bo nie wiedzieli o istnieniu takich rozwiązań :



Przy użyciu szybkozłączek podłączyłam do mauzera wąż nawadniający i nowa rabata podlewa się sama :



I na zakończenie, moje rozbójniki:

Już Ci kwitną miskanty? Wow super. My kończymy oczko. "Zółte coś" zostało dzisiaj ścięte.
Kotki nadal nie ma. Mama smutna. Może jakiegoś jej ogarnę na zastępstwo. Tylko na razie nikt się nie oferuje. Zobacz jakiego miałam dziś za płotem kolegę

Już chciałam iść do łóżka, ale zobaczyłam Twój wpis.. a cóż Ty kobieto wypisujesz..
Jak to nie czyta..?! jak tylko obrazki..?! jak bym chciała sobie obrazki pooglądać to w sieci są tysiące..!!

Czytam każde słowo, wierz mi, jasne, że chętnie jak towarzyszą im ładne fotki..
Każdy ma gorszy dzień, ogród nic tu nie zawinił.. przecież kochasz tę robotę..

Może jakąś rabatę autorstwa dzieci trzeba założyć..? Niech same coś wymyślą!

Mój M zupełnie wyłączył się z ogrodowania.. mogę liczyć tylko na męską siłę.. a ostatnio stwierdził, że jednak
ja lepiej koszę trawę..

Gosiu, długo nie ma . Jakby cos, to sąsiadka ma małe kotki do oddania . Kolega zza płotu .

Nelu, u mnie z ogrodowaniem jest jak z gotowaniem. Kocham, jeśli mogę zabawić się, poeksperymentować. Nie znoszę, jeśli jest to codzienny obowiązek . Numer z rabatą mógłby zadziałać na córkę. Chłopcy wprost deklarują, że ich to nie interesuje (no, przynajmniej starszy powiedział to dobitnie - w odwecie usłyszał, że domu to on w spadku nie dostanie ).

Ja też czytam uważnie i w dodatku widze jakies podobieństwa . Lubisz, to tyraj . A córka jeszcze portafi mieć pretensje, że w domu nieposprzątane albo obiadu nie ma, bo ja siedzę w ogrodzie. Nie pomaga, bo w ogrodzie są pająki , gotowac nie umie i nie chce się uczyć, a ja nie mam siły . Zwłaszcza gotowac ciągle tego samego, bo tak jak Ciebie, w ogóle mnie to nie bawi. M chociaz nie grymasi, je co jest, a jak nie ma, to nie robi awantury . W ogrodzie nie pomaga, ale chociaz chwali i docenia

Jakbym siebie widziała sprzed 10 lat! Tylko takiej córci mi brakuje!
Pamiętam, jak w gimnazjum dorwałam młodego na paleniu i chwyciłam za szmaty, potrząsnęłam i wrzasnęłam, że jak już jest taki dorosły to kanapki i pranie od dziś robi sobie sam. I wyobraź sobie - robił!!!
A jeśli chodzi o pomoc w ogrodzie już daaawno ustaliłam, że muszą pomagać i wyznaczyłam rewiry! Ale tak sprytnie, żeby poczuli się prawdziwymi facetami - ciecie piłą, koszenie, rąbanie drewna, przerzucanie kompostu, kopanie dołów, przycinanie drzew owocowych. Nie odpuszczałam i dzięki temu teraz, kiedy są dorośli, nie raz imponują tymi umiejętnościami.
Hortensje masz cudowne! Zwłaszcza te na tle drewnianej ściany wyglądają ślicznie!

Z tym czytanie to w dużej części racja. Ale nie wszystkich dotyczy. Moje dzieci, choć dorosłe też nigdy nie wykazywały chęci... Ale mają to po mnie. Kiedyś twierdziłam, że nigdy palcem w ziemi nie grzebnę. Mam mało rabatek, bo wciąż myślę o tym, że kiedyś nie dam rady...

Ewo, nie tylko o ogród chodzi. Gdyby pomagali w innych czynnościach, ja mogłabym więcej pracować w ogrodzie. Chodzi o to, że oni w ogóle nie wykazują chęci, do czegokolwiek.
Ogólnie to dobre dzieciaki. Nie ładują się w kłopoty, nie mają problemów z używkami. Szukają pozytywnych kolegów. Dostali się do wszystkich szkół, gdzie złożyli papiery, i to w pierwszej turze. Uważam jednak, że dzieciaki muszą być nauczone pracy. Inaczej zasilą szeregi tzw. millenistów. Młodzież nastawiona na branie nie spada z kosmosu. To my ich 'produkujemy'.

Miłko, kanapki to robią sobie od lat. Frustruje mnie to, że zawsze to ja jestem poganiaczem niewolników. Nie chcę być tą, która wiecznie gdera i się wścieka. Gdyby M wspierał mnie w konsekwencji byłoby łatwiej. Już dzisiaj rano złapałam się z nim przez telefon, bo znów puścił swoją płytę "wszystkie dzieci są takie". Taka gadka zwalnia go z odpowiedzialności za wychowanie. Skoro wszystkie są takie, to już nic nie trzeba robić. Właściwie to chyba bardziej jestem zła na niego, niż na dzieciaki.

Martuś, przyznam Ci, że mam wyrzuty sumienia, że za dużo czasu spędzam w ogrodzie, zamiast z dziećmi. Kiedy jednak zostawiam prace ogrodowe, to wszystko idzie na zmarnowanie. Nikt tego nie przejmuje. Gdyby każdy trochę wziął na siebie, moglibyśmy mieć więcej czasu dla rodziny. Zawsze myślałam, że intensywna praca w ogrodzie, to jakiś etap. Że potem jest mniej. I przez chwilę tak było, ale nawiozłam sobie ziemi z chwastami i mam poczucie, jakbym zaczynała wszystko od nowa . Muszę gruntownie przemyśleć koncepcję ogrodu, bo tak się dalej nie da.

Z porannego spaceru:
liliowce jeszcze nie powiedziały ostatniego słowa:





z hortensjami:


Diamant Rouge zaczyna się pięknie wybarwiać:




Polar Bear jeszcze trzyma pion:



Vanilla Fraise bardzo się rozkrzewiła. Wygląda jakby były posadzone 2 szt:





i parę innych:







ketmie dają czadu:






powtarzają róże;



werbena patagońska zagościła na dobre w moim ogrodzie:


Zakwitła w oczku miniaturowa pałka:




I jeszcze inna roślina, której nazwy w tej chwili nie pamiętam:

edyta napisał: Matko boska jakie sliczne zdjecie, jak ci sie udalo ją złapac? No i jakim sprzętem robione zdjecie?

Jak to nikt nie czyta......czyta,czyta tylko jak jest w pracy chociaż jutro będę miał nowego laptopa - stary odszedł do Matrixa ale informatyk wydobył ,,podobno'' zdjęcia
Edytka ja swoich bukszpanów nie spalę ,wiesz że mam ponad 200 szt. w obwódkach... a może nie wiesz.....

No cóż czytam i ja , i falowo mam podobne odczucia, setki razy powtarzam sobie że rzucę te kwiatki i rabatki bo nie nadążam . Sama przed sobą się tłumaczę że to ogród naturalistyczny ale przynajmniej ten przydomowy mógłby być bardziej uładzony . Ale jak uda mi się co nieco ogarnąć i przynajmniej fragmentarycznie odczuwam zadowolenie to zniechęcenie mija, choć do kolejnej fazy

Wiesiu, mnie najbardziej zniechęca szczawik. Mam poczucie, że są prace, które można odłożyć na później i jakoś się to nadrobi - jak nie w tym, to w przyszłym sezonie . Ale szczawik jest w tym względzie nieubłagany.
Dobrze radzi sobie na słońcu:



i w miejscach zacienionych, pomiędzy roślinami:



Próbowałam wysypać grubszą warstwę kory, ale się nie przejął:





W wielu miejscach utworzył już szczelną poduchę:







Jedyna rada, jaką wyczytałam w zakresie zwalczania to wykopać rośliny i odchwaścić ziemię. Ale jak ja mam wykopać kilkadziesiąt róż ? Ściele się u ich stóp zielonym dywanem.







Nawet już w zeszłym sezonie, oceniając, że walka jest z góry skazana na niepowodzenie, chciałam się pogodzić z jego istnieniem. Jednak w takim tempie opanowuje nowe rejony, że żałuję, że jednak nie zaczęłam w zeszłym roku .

Ktoś ma jakiś pomysł ?

Pawełku, trzymam kciuki za Twoje bukszpany. Ja miałam jeden, bo dawno temu nasłuchałam się o problemach z nimi i nie chciałam podejmować tego ryzyka.

Mroczku, zdjęcia robione były z bliskiej odległości, bo niestety ważka ostatecznie nie przeżyła spotkania z moim kotem. Jeszcze leży nadal na moim kominku, ale odwłok w dużym stopniu stracił już kolor i M ciągle pyta, kiedy pozbędę się tego truchła . Zdjęcie robione Nikonem, ale obiektyw średniej jakości, a operator całkiem do kitu .

W tych emocjach, zapomniałam Wam się pochwalić moim wczorajszym odkryciem:



Uniosłam gałązkę iglaka i ujrzałam paproć . Z pewnością jej tam nie sadziłam. Czy ktoś poznaje, co to może być?

Czytam jak najbardziej, ale pisać na fonie to mordęga więc raczej milczę.
Paprotka to może jakaś wietlica czy cóś bo mnie się podobne sieją.
Szczawik to chyba kara za niepopełnione grzechy. Ja gdzie się da to psikam mocnym roztworem randapu nakładając jakieś osłony bez dna, np wiadra doniczki, kawałki rur kanalizacyjnych, tam gdzie się nie da to cierpliwie wykopuję do wiaderka, suszę i wyrzucam do kubła bio lub palę.
Życzę cierpliwości.