Danusiu, śnieg stopnia zupełnie, ale wczoraj przed południem mżyło. Jednak nie jest źle . Wiem, że to bez sensu, ale nie lubię zimy i cieszy mnie nawet taka pogoda jak dzisiaj. Wlazłam rano do wątku Poll i jak się naczytałam o jej ogrodowych planach to chyba mi się udzieliło, bo pognałam do ogrodu .
Zrobiłam obchód w poszukiwaniu czegoś, na czym można by zawiesić oko .
Część traw utrzymała się na posterunku:



Jednak rabata trawiasta nie dała rady. Tak wyglądała dzisiaj :



Jednak nie wszystkie miskanty poszły już spać. 'Purple Fall' nadal trzyma kolor:





A ten to w ogóle zapomniał o zimie :



Hortensje piękne nawet w tej fazie.
Phantom:



White Lady:



ogrodowa 'Blue Wonder':



Powojniki też nieskore do drzemki:



Wintergold w zimowej szacie:


Izko, Ewo i Wiesiu, zupełnie nie wiem jak się za ten strumyk zabrać . Oglądałam instrukcję na youtube, ale nadal czuję się zielona . Skoro także chcecie robić wodę, to może będziemy wszystkie dzielić się pomysłami .

Aga, czyżby szykowały się zakupy trawiaste ?

edyta napisał:
Ooooo Dla takiego 'kopa', to gotowa jestem postawić jeszcze z dwie szklarnie i z trzy oczka wodne z kaskadą i strumykiem .
Trawy zwiąż, wsadziwszy w środek bambus, lub kij i znów będzie pięknie.

Polu, buduj, buduj, bo jesteś wulkanem energii i nie wiem jak innym, ale mi się to ADHD udziela .
Tak więc wczoraj nieco porządkowałam, ale niezbyt długo bo zmarzłam i poszłam do domu .
Dzisiaj jednak wróciłam do ogrodu, szczególnie, że zaświeciło . Najpierw pozachwycałam się widokiem słońca w trawach:





miskant Huron Sunrise:



miskant Gnom:



Trochę daleko od domu, ale świerk idealnie nadawałby się na zewnętrzne drzewko bożonarodzeniowe :



Czyż ta catalpa nie jest piękna nawet bez liści :





I na koniec znalazłam . Wiem, co chciałabym przerobić . Ta rabata pod brzozą jest polem mojej walki o zazielenienie terenu od wielu lat. Jednak dzisiaj, stojąc przy niej wymyśliłam sobie podwyższoną rabatę od strony ogrodzenia. Chcę zostawić pas zieleni przy trawniku (rośliny sadziłam w tym roku i liczę na to, że dobrze wymyśliłam ). Jednak tylny pas, blisko brzozy nie nadaje sie do obsadzenia, bo nic tam nie chce rosnąć. Jednak, gdyby podnieść tylna część, dosypać ziemi i posadzić jakieś pancerne rośliny ? W pierwszej chwili pomyślałam o kosodrzewinie, ale tą już posadziłam. W dodatku po prawej stronie też rośnie sosna... Czy macie jakieś pomysły na obsadzenie pagórka? A może przesadzić tą kosówke do tyłu a z przudu dac coś innego? Dodaj jeszcze, że pomiędzy kosówką a sosną czarną rosną 3 hortensje Anabelle Strong, której na zdjęciu praktycznie nie widać.

Edytko przepięknie trawy a słoneczku wyglądają a tym bardziej u Ciebie bo masz ich dużo

Edytko, jakoś nic mi nie przychodzi do głowy
J chyba musze naocznie zobaczyć teren, żeby coś wymysleć.
Zachwycam się jak inni trawami w słońcu
Niesamowity widok o tej porze roku
Cały czas myslę, gdzie by tu zrobić taką pełną traw rabatę

Edytko pięknie mimo połamanych miskantów
Co do kawałka pod brzozą to nie pomogę bo sama mam podobny problem, trzy brzozy w trójkącie a pomiędzy nimi nawet licha trawka nie chce rosnąć

Kilka promieni słońca i widok zupełnie inny! Optymistycznie! Cudownie te kłosy w słońcu!
Że ja nie mam miejsca na miskanta!
Widzę, że u Ciebie śnieg też był tylko na chwilkę!

Edytko, życzę Wesołych Świąt! Zdrowia i dobrego humoru w Nowym Roku!
P.S.
O aranżacji wokół małej wody myślę cały czas, szukam w necie inspiracji i na setkach swoich zdjęć z ogrodów.

Puk ,puk -nowy sezon coraz bliżej ,co tam słychać w pięknym ogrodzie...wertujesz sklepy czy cieszysz się odpoczynkiem po sezonie

Edyto po obejrzeniu "wizytówki" ogrodu widać ile pracy musieliście włożyć ,żeby powstał tak piękny ogród.
Wszystko dopieszczone i zapięte na ostatni guzik. Uroczo dobrane rośliny, które o każdej porze roku pięknie zdobią ogród - gratulacje

Oj, zdecydowanie jest u Ciebie na czym "zawiesić oko" o tej porze roku! Pięknie się srebrzą trawy. Śniegu nie było, więc nie przygniótł wszystkiego. Pozdrawiam!

edyta napisał:

Witaj Edyto,
niesamowicie wygląda twój ogród jesienią. Wspaniałe trawy, miskanty nabrały ciałka i zachwycają.
Co to za róża daje radę tak ładnie kwitnąć obok traw?
Ciekawa jestem efektu prac nad nową rabatą. Masa kwitnących rododendronów

pozdrawiam
April

Pare dni temu próbowałam napisać posta, ale sprzęt mi się zbuntował .
Chciałam wtedy wstawić zdjęcie wiosny, którą niespodziewanie odkryłam w trakcie obchodu ogrodu, a tymczasem rozszalała się zima :



A już poczułam przez chwilę zew natury, już łapki zaczęły mnie świerzbić do jakiejś pracy . No cóż, widocznie mam jeszcze chwilę poświęcić na dokańczanie innych rzeczy .
A co się u mnie działo?
Najpierw nasza rodzinka powiększyła się o Lunę:





W kocim hotelu przybyło dodatkowe pięterko:



W życiu nie widziałam takiego pieszczochowatego kota . Co prawda potrzebowała chwili, żeby oswoić się z obecnością psa, ale po ok. tygodniu wszystko zostało należycie uporządkowane :



A co poza tym ? Zajęłam się sprawami domu. Coraz bardziej odkrywam, ile przyjemności sprawia mi tworzenie ładnych rzeczy. I tak np. odnowiłam krzesła po mojej babci. To stare przedwojenne meble. Po wyczyszczeniu papierem ścierny krzesła wyglądały tak:



A tak przedstawia się efekt końcowy. Każde krzesło ma nieco inny wzór. Chciałam, żeby były unikatowe :

Pięknie Ci wyszły te krzesła
Lubię takie przeróbki.

A kociak - słodziak

A tak wracając do wiosny to odkryłam w moim ogrodzie kwitnące irysy żyłkowane. Wiem, wiem, u Was już dawno kwitną krokusy i cała masa innego kwiecia, ale mnie te 2 kwiatuszki i tak zaskoczyły .





Zdjęcia kiepskiej jakości bo robione telefonem, ale innych nie zdążyłam zrobić . w sumie to dobrze, że okryła je śnieżna kołderka, przynajmniej mają szansę przetrwać .

Aprilko, ta róża to Degenhart. Rośnie u mnie już kilka lat i jest bardzo zdrowa i wytrzymała . Rodki na razie wyglądają kiepsko . Trochę się o nie boję, ale w jakiej są kondycji przekonam się zapewne jak miną mrozy.

Izko, śniegu nie było, to właśnie jest . Ale nie szkodzi, teraz to i tak będę wszystko cięła. Zaczynam znów myśleć o ogrodzie i nie mogę doczekać się wiosny .

Maju, z tym dopinaniem to spora przesada, ale rzeczywiście włożyliśmy w ten ogród mnóstwo pracy. Coraz więcej zakątków nadaje się do pokazania . Nie jest to z pewnością ogród wzorcowy, ale jest mój i bardzo go lubię .

Żanetko, nic nie kupuję, bo w styczniu zdecydowaliśmy się z M na inwestycję, która mocno zdrenowała nasze kieszenie i jeszcze kilka miesięcy będziemy spłacać długi . Tak więc, nie zanosi się w tym roku na szaleństwo zakupowe . Przez zimę wciągnęły mnie inne sprawy o których częściowo wspominam powyżej. Ostatnie miesiące to inwestycje, remonty, renowacja mebli i zwierzęta. Trochę się działo . Jednak ciepło i słońce wyciągnęły mnie do ogrodu i zaczęłam wypatrywać wiosny .

Miłko, w grudniu śnieg był tylko chwilkę i teraz też z pewnością długo nie poleży, ale chyba więcej go napadało niż dotąd .

Danusiu, traw mam dużo, więc dużo cięcia mnie niebawem czeka. Na szczęście mam nożyce do żywopłotu .

Gosiu i Maju - edulkot, wyłączyłam się ostatnio z myślenia o ogrodzie, ale jak zejdzie śnieg, to zapewne znowu wrócę do tematu nasadzeń .

Edytko, kociak słodziakowy A takie miziaste są najbardziej rozczulające. Skąd go macie? Przybłąkał się?

Mnie to się już wcale nawet nie chce do mojego wątku zaglądać, bo o czym tu pisać? Wciąż o śniegu? też już cieszyłam się na wiosenną aurę i co? nico wielkie z tego wyszło. Ale mam nadzieję, że to już ostatnie tchnienie zimy

Lubię odnawiać stare sprzęty. Dostają nowe, lepsze życie, są jedyne i niepowtarzalne Krzesła wyszły super!

O kotku mowa i właśnie wskoczył mi na kolana .

Aga, tak, to prawdziwy słodziak i przytulanka .

Efciu, kotka chciała córcia. Choć uczciwie przyznam, że wspierałam ją w tym pomyśle . Poza tym, w końcu uznała, że dorosła do tego, żeby mieć oddzielny pokój i chciałam, żeby mogła zabrać na noc zwierzątko - zawsze to raźniej . Znalazłam ogłoszenie, że ktoś niedaleko ma do oddania kociaki. Alicja uznała, że musi osobiście pojechać po , żeby sprawdzić jak na nią zareaguje. Planowaliśmy wziąć chłopaka w nadziei, że lepiej się dogada z naszą Lucyną, ale Pan Kot nie chciał z nami współpracować . Za to malutka cały czas plątała nam się pod nogami rzucając myszką - zabawką. Piszę "malutka" bo była wyraźnie mniejsza od reszty rodzeństwa - w wieku 7 miesięcy ważyła 1700 g i niewiele przybyła przez te 3 miesiące, od kiedy u nas jest. Córcia uznała, że chce właśnie ją i tak Luna znalazła się w naszym domu. Lucyna początkowo przyglądała się małej z dość dużym obrzydzeniem i nie pozwalała się do siebie zbliżyć. Z czasem chyba zaakceptowała jej obecność, choć nie jestem pewna czy stosunki między nimi są już ustabilizowane. Mała czasem prowokuje rezydentkę do zabawy, ale po chwili miauczy jakby jej ktoś robił krzywdę. Nie jestem więc pewna jak to z nimi jest. Na ogół jednak nie wchodzą sobie w drogę .
Co do mebelków to jeszcze wzięłam się za przeróbki innych, które mam w domu, ale te jeszcze nie są skończone .

P.S. A propos przybłąkanych kociaków, to nasza weterynarz mówiła, że taki miziak zawsze był jej marzeniem . Kiedyś nawet przybłąkał się do niej kociak, który przymilał się mocno na początku, ale potem jakoś mu przeszło . Rodzina śmiała się z niej, że inne koty (a ma ich łącznie 6) powiedziały nowemu, że nie musi się tak starać, i tak będzie miał dobrze .

Dawno mnie tu nie było, to nadrabiam - przefajnie się prezentuje ten Twój ogród nawet z tymi rozwichrzonymi czuprynami traw. Piękna zima tej wiosny, brrrr
Kociak przesłodki, ale oprócz tego że przytulanka, to chyba też trochę taki ancymonek, dobrze z psem daje radę

Krzesła wyszły mistrzowsko! Brawo Ty! Bardzo lubię takie przedmioty, które dostają "nowe życie", sama też mam kilka komód i szaf po prababci, nigdy ich nie wyrzucę, bo skoro przetrwały 2 wojny to i mnie przeżyją. Nie to, co współczesne meble i Ikei.

Edytko, babcia tam na górze musi być bardzo dumna z Ciebie

Verciu, babcia nie lubiła wyrzucać czegokolwiek, więc z pewnością cieszy się, że jej meble mają drugie życie. Myślę, że podobałyby się jej .

Lukrecjo, Lucyna tak ustawiła naszego psa, że od czasu jej zamieszkania w domu Snowky czuje respekt przed wszystkimi kotami . Tak więc Luna nie musiała się jakoś szczególnie wykazywać . Bardzo lubię stare meble. Niestety ich wadą jest często mała funkcjonalność. Mieliśmy m.in. stare kufry, ale jeden mąż oddał siostrze, bo zajmują dużo miejsca a pakowność taka sobie. W miejscu, gdzie stał jeden z nich zrobiliśmy szafę pod zabudowę. Niestety żaden kufer takiej ilości ciuchów nie ogarnie .