A jednak ...
Co to znaczy kupić sobie roślinne to i owo . Od razu humor zwyżkuje i wątek się pojawia...
W samą porę, bo brakowało mi Cygusiątka ...

Heloł Monika, oj żebym ja mogła Ci swojego cienia podarować, mam go za dużo od początku i zawsze mi mało, pozdrawiam

Witaj Edytko
mam nadzieję, że od teraz sił mi na nadawanie nie zabraknie

Dorciu..

Ja początkowo potraktowałam to jako żart..ale po chwili hhmmmm..a może jednak Uznałam, że dodatkowo Cię rozbawię po powrocie do domu

Padało u Ciebie- u nas burza przeszła i lało całkiem nieźle. Jeziorko przy domu kultury w każdym razie jest

A Ty wiesz, że ja nigdy pamiętnika nie pisałam- jakoś mnie nie ciągnęło pisanie do szuflady


Moniśka, to najbardziej cienisty zakątek, jaki wypatrzyłam..a i paprotka przemówiła do mnie jako jedyna- Ursula's Red, strrrrasznie ją lubię.
Pień widoczny, to wiśnia Kanzan..a ten stempel leżący- miał być wyrzucony, ale że Cyguś tam wiosną strasznie szalał, to stempel został do ochrony Urszulki, bo zachodziła obawa, że nie uda sie jej urosnąć..i chyba już tam zostanie.

Dzwonki rosną u mnie w doniczkach od ubiegłej jesieni, ustawiam je sobie w ramach przymiarki i nie mogę zdecydować, gdzie posadzić. Cały czas doniczka stała od strony południowej, cień rzucał pigwowiec, więc można powiedzieć, że dzwonek rośnie w lekkim półcieniu..albo świetlistym półcieniu
Ostatnia moja wersja, to posadzenie ich na wrzosowisku- strona południowa, ale w cieniu brzóz.

Tawułki, mówisz..ależ proszzzzz
Różowa NN, amarantowa to Vision in Red, a biała, to wg naszych z Dorcią dedukcji, Cappucino








Rosną wszystkie na rabacie azalkowej, z dostępem bezpośredniego słońca w godzinach porannych i popołudniowych.

Jeżówki lubię bardzo i na razie jestem zadowolona z ich przyrastania. Podoba mi się baaardzo dużo odmian, ale nie mogę u siebie zbytnio poszaleć- nie chcę wprowadzać oczopląsu kolorystycznego. Trzymam sie więc różu i bieli- i tak uzupełnione jest to wszystko sporą plamą fioletowych bodziszków ROzanne i różnymi trawami. Wystarczy chyba tej różnorodności, jak na tak małą powierzchnię.
Nie potrafię budować rabat z pojedyńczych egzemplarzy- szybko mnie męczy taki widok chaosu.
Przez te kilka lat ogrodowania zauważam, że pojedyncze okazy mogą być pod warunkiem, że uzupełniam je po sąsiedzku jakąś plamą- kolekcjoner ze mnie żaden
Zresztą ja ciągle coś sadzę, obserwuję, przesadzam, grupuję


Siberko, jak mi miło, że zajrzałaś
Tym fajniej się rozmawia...bo być może nie pamiętasz, ale poznałyśmy się na Zlocie..w przelocie

Dzięki za rady nt zapoznania.
Ja się starałam na razie przygotować do zapoznania psiaków, czytając trochę o tym na necie..a nawet nie tyle o samym zapoznaniu, co o pierwszych dniach w domu z zazdrosnym jedynakiem i nowym niebożątkiem..
Nowego psiaka przywiezie nam hodowczyni i od razu zapowiedziała, że poznać psiaki musimy na ulicy, na pobliskiej łączce itp. Tak więc tu będzie mi raźniej z Jej wsparciem.
Są zdania podzielone odnośnie wejścia do domu- tzn wchodzą razem..albo osobno, z czego Cyguś drugi.
Słyszałam o takiej właśnie wersji- że nowy psiak siedzi w domu i dopiero wchodzi Cygusiek i nie ma efektu, że Cyguś siedzi na fotelu i widzi wchodząca konkurencję..tylko wchodzi do domu- i widzi nowego już domownika.
Z jednej strony nie chcę tego mojego Łabądka demonizować, to nie jest agresywna rasa..ale z drugiej- żebyś słyszała, jak potrafi warczeć na mojego Męża .
Przewodnikiem stada jestem chyba ja, bo mi wolno wszystko, łacznie z zabieraniem kości z pyszczka..
Tak od samego początku wyglądało moje Cygusia wychowanie..



Nie jest to może Rhodesian okiełznany ale warczeć umie i zęby ma.. więc nawet takiego malca uczyłam, że jedzenie i każdy smakołyk czy zabawkę musi mi z pyska oddać.

Przerabiałam już pojawianie się nowego psa w domu.
Najpierw, jakieś 20 lat temu, mieliśmy pieski na ogródku i kupiłam sobie do domu szczeniaczka Shih-Tzu. Kundelki na ogródku ignorowały go totalnie, ale nigdy nie były agresywne.
Przez ostatnie lata miałam psiaka- Zaka i przyjechała Siostra ze swoim dorosłym spanielem- Kubą. Zakuś był raczej potulnym pieskiem, więc obyło się bez problemów, mimo, że poznały się dwa samce w kwiecie wieku. Jadały obok siebie, odpychały się wzajemnie od miski z jedzeniem i nigdy nie warczały na siebie broniąc jedzenia.
Zakuś odszedł, a do 13stoletniego Kuby dołączył Cyguś..który został przyjęty bardzo serdecznie.
Cygusiek do Kuby wpadał okazjonalnie..i potrafił zadbac o swoje interesy.
Przykładowo- siedział na kanapie i kłapał zębami, jak Kuba nieporadnie próbował się tam wdrapać.

Jak pies jakiś jest władczy, to Cyguś potulnie się kuli, ale jak widzi szansę na zarządzenie czegoś, to zawsze korzysta
Piesek, który ma sie pojawić, jest podobno raczej spokojny. Z jednej strony się cieszę, bo przykro mi by było, gdyby Cyguś został zahukany przez nowego domownika..ale z drugiej- niech nie będzie zbyt spokojny, bo nasz Diablądek go stłamsi
Cygusiątko mnie się słucha bardzo..coraz bardziej, ale Męża potrafi musztrować.. Wystarczy, że ja burknę na Cygusia ostrzegawczo- od razu się uspokaja.


Mimo wielu moich obaw jestem dobrej myśli- ta rasa to raczej spokojne psy i z czasem na pewno się skumplują.
Nie mogę się doczekac, żeby już psiak był..żeby już wiedzieć, jak to między nimi będzie..

Cyguś nie przepada za dziećmi- raczej obszczekuje, a na zbyt namolne próby bratania się, kłapie zębami w powietrzu ostrzegawczo


Martuśka.. oj fajnie, że i Ty jesteś!!

Kasa brakująca na zakupy to jedno..ale jeszcze metraż hamuje zapędy


Asiu..witam i Ciebie...i dziekuję za szczerość Cyguś śle pozdrowienia



Iwonko- za dużo bym nie chciała, ale trochę to byś mogła sie podzielić
Zresztą.. na za dużo cienia rada jest szybsza, niż na za mało


********
Wy w ogóle nic nie wiecie, co u mnie słychać!!

Uschło mi drzewo, rosnące 3ci rok. Podejrzenie pada na gruz, niedokładnie wykopany w chwili sadzenia
Zaopatrzona już jestem w młot pneumatyczny..a P nie może się doczekać sadzenia i dziś- po raz kolejny- pytał się, kiedy wykopujemy drzewo
Dogadana jestem z p Tomkiem- jak tylko wróci z delegacji, jadę zorientowac się, czy jest dostępne odpowiednie drzewo. Nie chcę zrobić wielkiej dziury na rabacie- wiadomo, że Cyguś regularnie by tam wpadał więc musimy zrobić zamianę. Wywalić uschnięte drzewo, wyrąbać krater na rabacie i posadzić nowe.
Jak nigdy dotąd..P aż się wyrywa do tej pracy. WIdząc jego zapał rozważam, czy od tej pory pod każdą bylinę nie będę prosiła o kopanie dołów młotem- pomoc mam gwarantowaną

A poza tym co..?

Wiecie już, że trawnik mam bosssski..i wcale nie żartuję! Serio- zachwycam się nim ostatnio. Cieszy mnie na prawie całej powierzchni.


Monardę fioletową też już znacie..


lilie..juz przekwitły


za to otwierają się pachnące orienpety. To niestety NN, tegoroczna pomyłka z Lilypolu- miały tu rosnąc Altari


ukochane moje hakonki Naomi..już łapią przebarwienia Rosną na słonecznym stanowisku, więc pewno upał przyspiesza przebarwianie- ale to fajnie, bo lubię je w tej pasiastej wersji


bodziszki ROzanne szaleją i cieszą mnie ogromnie! Kwitną już chyba miesiąc a wiem, że jeszcze nacieszę sie nimi do końca sezonu. Bardzo lubię takie rośliny, które długo zdobią.
Oczywiście krótkie akcenty tez są potrzebne, jednak to te najdłużej kwitnące "robią mi cała robotę"


śliczny Dragon's Blood. Marnie coś przyrasta..ale przyłapałam Cygusia na obrywaniu gałązek, więc to tu może tkwić tajemnica


zadziwia mnie macierzanka. Zawsze mi się wydawało, że wolno przyrastają te roslinki, ale tempo, w jakim ona przybiera na wielkości
wrzesień ubiegłego roku..to ten maluszek między kamieniami, na tle jałowca..


i kilka dni temu..


wrzosowisko chwilowo nieciekawe. Co prawda kwitnie monarda i lilie, a i dzwonki Kent Bell planuje gdzieś tu posadzić- muszę jednak solidnie popracować nad całokształtem, bo czegoś ewidentnie mi brakuje- tylko czego Teoretycznie wiem, ale w praktyce nie mogę się zdecydować







Dziś rozwaliłam sobie kostkę. tzn próbowałam ratować drewnianą podłogę przed uszkodzeniem przez spadającą mosiężną misę..i misę "przyjęłam" na kostkę Widziałam, jak na moich oczach robi sie wylew podskórny, ale szybki okład z paczki frytek zdziałał cuda Śladu prawie nie ma..za to ja ledwo chodzę. Jak ja dałam rade łazić po ZP bez bólu, to nie wiem..bo teraz ledwo kuśtykam
Boli jak diabli..i to już posmarowane grubo Ketonalem- tak to jest, jak się rozumu nie ma

I to byłoby na tyle nowinek u mnie- tak więc sami widzicie, niewiele straciliście przez czas, gdy milczałam

Czułam się paskudnie- duszności jakieś, zmęczenie totalne i niemoc! W sobotę pojechałam na honorowe krwiodawstwo i po tym zrobiłam rachunek sumienia. Miałam zaskakująco niskie ciśnienie w czasie badania kwalifikacyjnego- przeanalizowałam swoją dietę ostatnio i wyszło na to,że ja prawie nie piję i niewiele jem! W sobotę wieczorem myślałam, że się uduszę, do tego słabo mi było bardzo! Puls wysoki, serce dudniło.. Przed snem 2 szklaneczki wody z cytryną..i w niedzielę obudziłam sie godzinę przed budzikiem (!) jak nowo narodzona.
Od teraz staram się zwracać na to uwagę i- mimo obrzydzenia do "surowej" wody- popijam sobie trochę w ciągu dnia.
Liczę na to, że samopoczucie się nieco poprawi, a i powracające ostatnio uporczywe bóle głowy powinny ustąpić, tak jak i chroniczne zmęczenie.

Powoli będę chyba znikać.. Jeszcze na dobranoc mega foch Cyguśka..

Zdjęcie, zrobione w chwili, gdy Cyguś dostał hasło, że zostaje w domu. Mina pt "zejdź mi z tym aparatem z oczu kobieto"

Moniko, ależ ten Twój Cyguś wyszkolony . Mój to tylko chodzi i doniczki podlewa wprost z dystrybutora , ale węża, to się jeszcze nie nauczył obsługiwać .

Ja to raczej do podczytywaczy należę, melduję się więc po cichutku i czekam na podwójne minki ogrodowych projektantów

Moniko, ależ się ucieszyłam widząc z rana Twój wątek
Teraz na bieżąco będę mogła obserwować Wasze poczynania a w Cygusiu to ja jestem zakochana
U mnie nie było czasu na psie zapoznania na neutralnym terenie, bo albo to była noc, albo ratowanie z rozpędu z kosmiczną szybkością. Dały wszystkie radę a mój mały Azorek rzucony owczarkom na pożarcie zjednał ich sobie psim sprytem i przemiłym usposobieniem. Zresztą ja tak jak Ty jako dominująca, cokolwiek i kogokolwiek bym nie wprowadziła to akceptacja jest 100 procentowa. To się nazywa władczy charakterek
Właśnie takie tawułki sobie ostatnio sprawiłam i mam ich za mało. Oczywiście już 2x przesadzałam i to nie jest docelowe A tak bardzo mi się spodobały, że pomyślałam nawet o 1 rabatce tylko tawułkowej
I tak jak Dorcia napisała, że z Twojego pisania przebija taki pamiętnik i szczerość - to ja się zgadzam całkowicie - te same mam odczucia i dlatego mnie do Ciebie ciągnie. Myślę, że pisałabym na podobnej zasadzie...
Dla Ciebie

A ja myślałam, że to ja Cię zmobilizowałam
Dorcia mnie uprzedziła
Widzisz ile osób chce czytać Twoje przygody ogrodowe?
Piszesz rewelacyjnie.
Trawnik naprawdę masz boski
Mój az taki nie jest,
Chyba przy dosiewkach zmienię mieszankę na Twoją
Widać moja na moich piaskach zupełnie sobie nie radzi
Wczoraj przed deszczem zdążyłam go nawieźć. Ciekawe jak teraz będzie wyglądał

O dobroczynnym wpływie wody na bóle głowy pisałam niedawno u Agi , bardzo często takie bóle występują właśnie z powodu odwodnienia. Zalecenie to dwie szklanki wody, każda ze szczyptą soli, himalajskiej lub kłodawskiej - nie supermarketowej . Soli nie czuć, a ból głowy mija , wypróbowałam na sobie

Trawnik masz po prostu nieprzyzwoity , chyba tu wstawię kawałek mojego dla równowagi

Witam się Moniko u Ciebie Nie znałam wcześniej Twoich wątków, a widzę ile straciłam. Do tego Cyguś... który przypomina mi swoim zachowaniem moją Pusię, która po 17 latach życia, śpi w cienistym zakątku mojego ogrodu.
Była rasy Shi-Tzu, ale charakterek to miała bardzo podobny i też jedynaczka. Kot ja nauczył, że jest coś bardziej ważnego w życiu - przyjaźń i potem musiałam biegać po lesie, bo się oboje na wędrówki wybierali
Z nowym kolegą na pewno sobie ustala hierarchię, ważne tylko, żeby krew się nie lała przy tym ustalaniu .

Ogród cudowny, widać w nim, że nie dajesz się ponieść emocjom gromadząc wszystko co się podoba
Będę na pewno czytać, choć może nie zawsze coś napiszę,ale jestem

Moniśka, i zgodnie z obietnicą . Pamiętam, co jeszcze obiecałam .....
U mnie oczywiście nie pada, ale nie tracę nadziei.
Myślę o monardach i ich gołych kolanach , zerknę na zdjęcie, może coś mi przyjdzie do głowy. Jeżeli są takie wysokie, to może rzeczywiście trawy byłyby dobre.
O, grzmi, burzy nie zamawiałam

No toś mnie Moniko zmartwiła z tymi gołymi kolanami monard . Właśnie posadziłam w dość reprezentacyjnym miejscu (przy tarasie znaczy ) dwie duże kępy i liczyłam, że będą się ładnie zielenić i do tego długo kwitnąć, a tu takie wiadomości ... Jak się nie sprawdzą (monardy nie wiadomości ), to wylecą.

no metraż to problem też tym bardziej, że oni mają tylko balkon
u mnie jeszcze nie jest źle bo zawsze mogę kurchanik przerobić i miejsce będzie
pokazałam mamie zdjęcie Cygusia z fochem i reakcja była taka
potem powiedziała, że pies boski
a teraz news dnia przez który skakałam dziś jak wariatka na działce i nie wiem co sobie musiał sąsiad i sąsiadka pomyśleć ale trzeba było - mam cały etat w szkole! mama do pracy nie wraca na razie więc dzięki temu mam etat

Z pysznogłówek, które miałam najbardziej odporna jest czerwona. Dlatego rośnie już w kilku miejscach .

Edytko..dystrybutor..a to dobre.. Cyguś niestety to też potrafi

Pikutku... na podwójne minki trzeba jeszcze poczekać. Mam nadzieję, że już tylko niecałe 2 tyg..
Witam Cię

Nutko- serdecznie dziekuję za wszelkie serdeczności

Nie wiem, czy taki władczy charakter ze mnie..psina ma niespełna 5kg, więc tak wiele władzy to nie potrzebuję w sobie mieć
Staram się raczej czytac dużo nt wychowania, bardzo interesowałam się komunikacją i psim językiem. Było więc ziewanie, mrużenie oczu- dla uspokojenia..Było udawanie przewodnika stada i wąchanie przerażających przedmiotów, żeby pokazać, że nie ma się czego bać
Jak młody Cygusiek bał się dzbanka i szczekał, jak ten stał na stole..to postawiłam dzbanek na podłodze, podeszłam na czworaka, powąchałam..psiak schowany za moimi nogami skradał się też..powąchał- i sprawa się skończyła, więcej szczekania na dzbanek nie było, wróg oswojony.

Wydaje mi sie to trudnym przeżyciem- być zabranym od mamy i rzuconym do mieszkania z ufoludkami, mówiącymi po chińsku. Na ile mogę, staram się "rozumieć" psa..a ten słodziak chyba mocno mnie przecenia! Czasem widze, jak się we mnie wpatruje, ewidentnie coś do mnie mówiąc..a ja, niedouczona, mogę się jedynie dopytywać "chcesz iśc na dwór"- i pies, w odpowiedzi, energicznie podbiega do drzwi.
Jako kilkuletnia dziewczynka zaczytywałam sie w książkach z serii o DOktorze Dolittle- jak byłoby fajnie, móc normalnie porozmawiać z własnym psem!

A propos rozmowy, rozpoczętej w innym wątku. Nie będę tam zawalać swoimi zdjęciami, tak więc zerknij- to chyba ta sama trawa.
Mój tegoroczny nabytek carex Variegata. Jesli się zgadza, to już wiesz, co masz..


Gosiu, u nas dzis tak lało, że żałowałam, że nawozów pod iglaki nie sypnęłam. Jednak z tego, co widziałam w prognozach- nic straconego. Padać ma często do końca lipca

Zmotywowali mnie wszyscy, którzy namawiali

Martuś, juz ja ten trawnik to sama widziałam, więc bez ściemy poproszę Domyslam sie, że teraz piękno jego jest nieco bardziej ukryte bo wszystkie siły rzucasz w podlewanie rabat.
nawet dziś myślałam o Tobie- jak to możliwe, żeby deszcz tak omijał.. U nas przeszły dwie ulewy- przez chwile miałam jeziorko wody stojące na trawniku

Odwodnienie to może jedna z przyczyn, u mnie niestety migreny są też na tle stresu..i przeciążenia kręgosłupa szyjnego Co oczywiście nie wyklucza kwestii kiepskiego nawodnienia organizmu. Teraz P nie daje mi spokoju i codziennie dopytuje, ile wypiłam, szklanki wody przynosi z cytrynką- też mi się cerber trafił

Ewciu, witam serdecznie
Shih-Tzu żyjące 17 lat.. Ależ wynik- nacieszyłaś się długo swoja psinką Mój Lordek odszedł w wieku niespełna 11 lat z powodu nowotworu.

Zawsze zapraszam

Haniu, czeeeeeść! No, jesteś!.. żebym musiała aż gołębia pocztowego wysyłac..i to w taki deszcz?! Właśnie- deszcz- padało?
U nas lało..i to dwa razy! Przy wjeździe na osiedle oczywiście jeziorko, znaczy się, napadało dużo. Ja nie musze nawet w domu być- po wielkości jeziorka wiem, czy dużo napadało

Pamiętam, co obiecałaś...

Monarda i jej kolana- coś się wymyśli..albo monardę przesadzi i tak planuje przerobić nieco tamten fragment wrzosowiska- tzn musze coś wymyslić, bo proporcje mi nie pasują.

Asiu, jak zapewne już doczytałaś wpis Edytki, kondycja zależy od koloru.
Czerwonej nie mam, więc trudno mi porównac. Może ja jakies błedy w uprawie robię..? To moja pierwsza i jedyna kępa.
ZObacz..no jak nic, kolanami świeci


Długo kwitnie i kwiaty nie tracą atrakcyjnego wyglądu- czy to w upale czy po deszczu- to na plus! Może podsadz czymś- ja planuję tak zrobić chyba. Jedna rzecz- owady ją uwielbiają, więc może ostrożnie z sadzeniem przy tarasie, żeby nie przeszkadzały biesiadującym osobom..

Shirallciu- cudowne wieści w sprawie etatu Gratulacje!!

Edytko, szkoda, że to czerwone są bardziej zdrowe, bo ja polowałam na fiolet specjalnie!
Czy jest coś, co mogę zrobić lepiej, żeby dołem liści nie gubiła ?

******
Dzień dziś zaczął sie dość upalnie- cięzkie powietrze i wilgotne Wszystko wskazywało na jakąs ulewę w najbliższych godzinach. Pobiegłam więc po śniadaniu skosić trawę..i świetnie, bo jak zwijałam kabel, to akurat zaczynało kropic.
Najpierw siąpiło beznadziejnie..po czym jak lunęło to w kilka minut zrobiło mi sie jeziorko na trawniku.
Po dłuższej chwili nieco sie uspokoiło, poszłam więc na oględziny rabat..a do pracy jechałam w strugach kolejnej ulewy.
Fajnie- po ubiegłym roku, koszmarnie suchym, dobrze teraz mieć regularne dostawy wody..ale mogłoby padac jedynie nocą..tak regularnie co 3 dni. Obecna pogoda nieco przykra, jak na lipiec.. oby chociaż w czasie urlopu była nieco lepsza:mur

Trochę widoczków.. w ogóle i w szczególe























w Lilypolu się walnęli- tu miała być kępa 4 Altari. Na razie mam 3 różowe NN i ostatnia w pąkach- niepokojąco bladych, pewno to będzie wrzutka z jednej cebuli Altari










molinia Dauerstrahl


tuja Polish Spirit

Wtedy, kiedy byłaś, jeszcze wyglądał znośnie , dziś to zupełnie inna para kaloszy . Czy muszę dodawać, że dziś znowu nie spadła ani kropla, choć amerykański portal obiecywał rano 15mm . Te chmury, które właśnie przemierzają środkową Polskę kierując się na północny wschód też mnie raczej ominą

Współczuję tego uporu chmur deszczowych! W drodze do pracy słyszałam w radio prognozy i ostrzeżenia przed burzami dla całego kraju..z wyjątkiem Lubelszczyzny

******
Fotka na zamówienie..


najbardziej zaniedbany fragment ogródka. Kostka na obrzeżu ułożona na szybko i byle jak.. Rabaty jedynie w fazie szkieletu, do zapełnienia zapewne w przyszłym roku- nawet myślec nad tym mi się nie chce


mój cis-gigant na wrzosowisku Muszę podciąc dolne gałęzie brzozy i odsłonic jałowca w rogu. Ciągle pada i nie chcę ryzykować grzyba jakiegoś


we wrześniu do kupienia tuje w gruntu i zasłonięcie pustych przęseł. Początkowo chciałam mieć prześwit, w sezonie ażurową zasłonę miały stanowić miskanty Helga Reich- niestety nie dosłyszały, jakie mają zadanie..i sięgają zaledwie do kolan Sadzone jesienią, więc i tak powinnam się cieszyć, że żyją. Mam z nimi już inne plany związane, więc rosną tu tymczasowo- do czasu kopania tuj z gruntu.
Najpierw sądziłam, że dobrze tak mieć trochę otwarty front.ale zmieniłąm zdanie i nie mogę się thuj doczekać!


tegoroczny nabytek-grabuś


również tegoroczny zakup, w Lilypolu- ciekawe, czy tu też bęzie pomyłka


przechadzając się po ogródku, spotkałam zmokłą kurę


zapytałam, jak podoba się tegoroczne lato.. "a dajże mi spokój z tą pogodą"..i tyle go było widać


Niejednokrotnie można się natknąć na rozważania, jak to się klimat zmienia. Jeśli tak, to u nas na iście tropikalny..i właśnie wkraczam w strefę monsunów letnich

No sama widzisz
Czekam chociaż na spadek temperatury, to sobie podłubię porządkowo

Taa... nie straciliśmy... a właśnie, że straciliśmy... dużo dobrego humoru... sama widzisz po wpisach, jaką Twój wątek ma terepautyczną moc... no wystarczy teraz spojrzeć na Cygusia z fochem... w jakim, by człek nie był nastroju, parska śmiechem... no foch, jak wymalowany... mnie na pewno jest lepiej, gdy wątek wrócił na swoje miejsce

To które Ci drzewo uschło? Masz Ci z nimi los, jak nie wichura łamie, to robal je... a teraz jeszcze cosik

Trawnik faktycznie wygląda wyśmienicie... taki dywanowy... nic tylko się po nim turlać

Przy okazji mogłam zerknąć na niwaka... naturalnie z dali, bo po co z bliska

Tawułki przepiękne... też mam Vision in Red... moja raczyła wypuścić 1 kwiatowy pędzik, w dodatku mały i taki niewyględny, że żałość brała... a ile masz sztuk poszczególnych odmian...po 2, po 3? W masie wygląda to kapitalnie... i znów dylemat, czy wykopać i zapomnieć, czy dokupić i pomyśleć nad nowym stanowiskiem

Rozanka w pełni kwietnego szaleństwa... miesiąc, powiadasz... to się nazywa bodziszek! A moje oba popielate już są historią... kompletnie nie wiem, co im się stało... jakichś plam dostały i zmarniały... coś tam próbuje odbijać, ale szans dużych nie daję... zakopałam gdzieś w tyłach rabaty i niech mnie nie drażnią więcej... za to 'Max Frei' sobie rośnie i z nim wszystko w porządku, tyle że już nie kwitnie

Latałam dzisiaj z dzwonkiem i nawet go zasadziłam, ale nie czuję, by tam długo porósł... ech... zobaczę jeszcze jutro... może przemówi do mnie

Domyślam się, że te łyse kolana to pogrzybowe . Trzeba by więc coś na grzybki. Ale jeśli nie idzie do góry, to ja bym sobie odpuściła. Pysznogłówkę i tak trzeba czymś podsadzić, bo po przekwitnięciu staje się mało dekoracyjna i wymaga przycięcia. Warto więc jakoś to miejsce zamaskować, żeby nie było widać pustego placu. U mnie rośnie na 2-gim planie, np. za rozplenicą:


A tu ma w nogach liliowca i rozchodnika:

A dziękuję... jestem ukontentowana widokiem... to powtórzę pytanie z kiedyś: jak długo trzeba trzymać takie niwakowe gałęzie na uwięzi?