Witaj Gosiu
Wiadomo, że nie po to tworzymy swój ogródek by go ktoś oceniał - jednak jeśli się podoba
to jest miód na serce i radość podwójna ogrodniczki!

A czemu Twoje próby z japonkami były nieudane?
Naprawdę nie poświęcam im jakoś szczególnie czasu i uwagi, moja ziemia to kwaśne piachy,
pilnuję by miały wilgotno i kwaśno właśnie. Każdej wiosny dokładam im trochę kwaśnego torfu,
a one kwitną jak szalone.
To dla Ciebie taki kwiatek, nie znam imienia jego niestety, a szkoda bo jak na japonkę ma duże kwiaty...

Nelu, u mnie japonki nie chciały zimować
Kupowałam kilka razy, za każdym razem po zimie wyjmowałam z ziemi suche patyki.
Dopiero teraz udało mi się je przezimować
W ogóle mam problem z kwasolubami. Rosną tylko przed domem, gdzie wszyscy się dziwią, że dają radę, bo przecież wiadomo, że tam najwięcej wapnia po budowie.
W innych częściach ogrodu nawet rodki nie dawały rady
Kupiłam wiosną kilka takich totalnych maluchów z marketów i chyba dopiero one dadzą radzę przetrwać

Musze przyznać, ze ja ostro poszłam w japonki. Fakt, mało ciekawie wyglądają, gdy sa młode, ale gdy urosną...Zauroczyłam się nimi oczywiscie w Wojsławicach, które jest dla mnie Mekką i drugim - po moim - ogrodem najbliższym sercu.
Uwielbiam ich jesienno-zimowe wybarwienie, które zdobi chyba jeszcze bardziej, niz kwiaty.

Poll, 'najgorsze' jest to, że nie mogę przestać i ciągle jakąś dokupuję!
Małe, nie zajmują dużo miejsca, ale jednak się rozrastają...
Wiosną będę przesadzać te moje pierwsze, które już zupełnie na siebie zachodzą.
Najbardziej jednak podobają mi się nie w gromadzie, ale wśród zieleni i wiosną z każdego kątka
mojego ogródka wygląda do mnie jakaś pięknotka...

Uliczka nie ma nazwy albo nikt jej nie zna...
Nikt też nie wie kto tam zamieszkuje...
Za domkami stoi wysoki parkan, nikt nie wie co się za nim znajduje...
Ale tej jedynej nocy furtka się otwiera i każdy kto tu zabłądzi może wejść i zobaczyć to, czego
inni nigdy nie zobaczą...

















Nie zgubmy tego dziecka w sobie, o którym ktoś tu pisał... tak niewiele trzeba, by tego dokonać...
pozdrawiam świątecznie.

Nelu...wiem! Ty jesteś czarodziejką! Cudowne miasteczko!

A ja zawiesiłam dziś na choince przepiękną bombkę... dziękuję... jestem nią z-a-c-h-w-y-c-o-n-a

Wesołych Świąt! I zdrowych przede wszystkim... tymczasem ja w rozsypce

Monik...
czaruję, wiem... ale przecież nie tylko dla siebie...
historia tego ogrodu za parkanem jest właśnie dla tych ... rozsypanych...
a wiadomo co zdziałał...

wystarczy poszukać furtki...

ha...łatwo powiedzieć...

Nelu, życzę Ci pogody ducha i Wielu miłych chwil na ten Świąteczny czas

Nelu-Czarodziejko, życzę Ci spokojnych, magicznych Świąt, radości rodzinnej, spokoju świętego i mnóstwa dobroci

Dziękuję za słowa zostawione u mnie

Nelu -cudowne miasteczko ,pozdrawiam świątecznie-wszystkiego dobrego

...i po Świętach...

Może to i dobrze, bo już z nadmiaru wolnego czasu weszłam w hosty i powstała całkiem nowa
lista takich, które to koniecznie muszę mieć...

A przecież nowa rabata wcale nie będzie duża. Jak żyć...?


A i byliśmy dziś na działce zobaczyć czy po wichurach jeszcze coś stoi, wszystko ok i pierwszy raz
tej zimy wcale nie zmarzłam, słonko tak fajnie świeciło...

Takie miniaturowe miasteczka wzbudzają moja wyobraźnie (i pewnie nie tylko moją), to magiczny świat! uwielbiałam makiety kolejek wraz z otoczeniem i wyobrażałam sobie, że tam żyją normalnie ludzie, tylko tacy malutcy!
Planowanie host! Cudownie! To dobre zajęcia na zimowe wieczory.

Nelu podziwiam Twój talent miasteczko jak zaczarowane ,tajemnicze i romantyczne
Ciekawią mnie metamorfozy, które szykujesz chociaż moim zdaniem w Twoim ogrodzie, są one już zbędne. .

Nelu prosiłaś mnie o nasiona werbeny tej niskiej ,pamiętam ale nic z tego ,bo przez ciągłe opady
moje oczekiwanie spełzły na niczym . W naszym centrum były nasiona /były bo wtedy nie kupiłam/ teraz czekam na wiosną dostawę może będą
więc jeszcze nic straconego będę pamiętała o Tobie.

Majko, dziękuję, że pamiętasz kiedy ja już prawie zapomniałam...
A gdybyś gdzieś widziała to daj mi znać proszę, może u mnie też dostanę.

Metamorfozy... cóż, z leniucha-tarasowca z nosem w książce zrobiłam się nagle ogrodowym pracusiem
jak mówią sąsiedzi Dzięki temu moja działka ma szansę powolutku zamienić się w ogródek.

nelu-pelu napisał:



Tu już totalna przesada - nie bądź taka skromna
Masz cudownie w ogrodzie

Neluś miasteczko z zimowym ogrodem przepiekne -jesteś niesamowita ogród juz masz piękny więc nie czaruj mi tu ja na razie mam sprzątanie po malowaniu w pokoju córki więc jeszcze do listy nie dopisuję

Dzięki dziewczyny, widzę, że iluzja fotkowa działa
Mam na razie dwie rabatki, na których chcę zmieścić wszystko co mi się podoba

Trzecia w planach, a właściwie już w robocie, przed zimą zdążyłam tylko zdjąć darń,
reszta prac na wiosnę.
Dostrzegłam w tym fragmencie ogródka pewien potencjał dla cieniolubów...



Dzięki cudownemu szpadelkowi po pół godzinie było tak:



a następnie tak:



Ostateczny kształt rabatki jeszcze 'się ustala', mam sporo czasu...

no to już jestem ciekawa co tam posadzisz......... a ogród masz przepiękny już teraz i fajnie skomponowany

Żanetko, najchętniej 'skomponowałabym' go od nowa...
To się raczej nie da więc wyszukuję gdzie można by okroić trawnik i powstają takie małe rabatki.
Za bardzo nie poszaleję bo cała działka ma 350 metrów...

Jak oglądam rośliny u Was to zaraz kombinuję jak duże wyrosną, a o sadzeniu 'plamami' muszę
oczywiście zapomnieć. Małe 'plamki' jakieś są, choć ciągle dbam by utrzymać je w ryzach.

Całe szczęście, że są jeszcze różne miniatury - te kocham od razu... i na nich buduję mini widoczki.

Neluś pięknie komponujesz roślinki i na pewno będziesz dla mnie inspiracją bo też masz mało miejsca a tak jak ja dużo roślinek kochasz i podoba mi się bardzo jak je łączysz juz jestem ciekawa co tam wymyśliłaś na tej rabacie