Marysiu ja miałem kiedyś podobną przygodę w starym ogrodzie ... zimą zające okorowały mi kilkanaście nowo nasadzonych drzewek owocowych
Nauczony doświadczeniem założyłem siatki ochronne na kilka drzewek owocowych ... i rzeczywiście żadnych szkód od-zajęczych nie zauważam (odpukać)
... może dlatego, że najbardziej smakuje im nasza trawnikowa koniczynka

zdjęcia wieczorne






















Hibiskus Midnight Marvel rano (1 sierpnia) otworzył pierwszy kwiat ... popołudniu zmierzyłem 25 cm średnicy

Zazdraszczam Ci tych kanap! Poleżałabym w ogrodzie. Ale nie za bardzo miałabym je gdzie postawić. A czy zające jedzą szczawik zajęczy? Może i mnie przydałyby się zające!
Piękne zdjęcia wieczorne!

Wojtuś, a co się tam pynie po chałupce? No to takie zielone, za składzikiem drewna?

Wieczory fajne, a co zrobiłeś z komarami?

Jak sprzedaż choć 1/4 roślin, to i na ogrodzenie starczy. A może zrób zielony płot...no grabowy, czy bukowy. Albo z laurowiśni.
Buziole!

A po chałupce to pnie się żółtolistny winobluszcz trójklapowy Fenway Park
Komary są ale jakieś takie niemrawe w tym roku ... gryzą, gryzą ale można wytrzymać , a jak się napatoczy
Betinko a ty wiesz że o zielonym płocie to nawet nie pomyślałem ... jednak teraz to już chyba na takie rozwiązanie się nie zdecyduję ale jeszcze pomyślę

... a teraz publikuję co tam jeszcze kwitnie i znikam na dłużej ... tzn. wracam po 20 sierpnia




Sweet Summer Wine








Ketmia syryjska 'Pink Giant'




Czosnek ozdobny (Allium angulosum) „Summer Beauty”






Beverly

Mogę ten Wasz ogród oglądać godzinami Wojtku
Wypoczywajcie, zwiedzajcie i wracajcie szczęśliwie

Udanego wypadu a gdzie tym razem się wybieracie, o ile to nie tajemnica

Jak płot będzie ażurowy to zajączki sobie poradzą . Zarówno poranne jak i wieczorne ujęcia łapią za serce . Tymczasem udanego urlopu

Ewo, Wiesiu dzięki, dzięki

Basiu w góry dalekie bardzo wysokie ... jak wrócę pokaże trochę fotek

... już o świcie odlatuję

Szczęśliwego lotu i fajnych wakacji

wojtek napisał: W te, z których przywiozłeś flagi modlitewne?

Zające pamiętam z dzieciństwa.....bo mieszkałam przy lesie ,maluchy są słodkie ,ale matka trochę dziwna,że Wam podrzucało młode ,może faktycznie czuła ,że u Was będą bezpieczne.....Ogród cudowny i dniem i nocą ,spokojnego wypoczynku

Wróciłem z wakacji już kilkanaście dni temu ale jakoś nie mogę się wtłoczyć w naszą rzeczywistość

Po powrocie w ogrodzie wszystko poschnięte i człowiek nie ma motywacji do pracy. Na razie więc trochę fotografii z zupełnie innej krainy.
Miałem w planach Kaszmir i jego zielone, pełne jezior góry ale niestety także tam dopadła nas polityka. Dzień po przylocie Indie wprowadziły stan wyjątkowy i nasze plany legły w gruzach.
Trzeba było przenieść się do Ladakhu zwanego Małym Tybetem. Regionu pełnego tajemniczych buddyjskich klasztorów, pustynnych gór, i zapierających dech widoków.






















Hi, hi w sumie po tych krajobrazach powinienem być przygotowany na to co zastałem w ogrodzie po przyjeździe…

Wspaniałe widoki .
W kwestii suszy, to przyznam, że kilka gorących dni dało czadu i moim roślinom. Od paru dni zapowiadali opady i straciłam czujność. Kiedy w sobotę przeszłam po ogrodzie to okazało się, że kilka roślin wymaga pilnej reanimacji. Po intensywnym podlaniu nadal wymagały przycięcia uschniętych gałązek .

Nie ma to jak elastyczność! Lubie, jak podróż zaskakuje! A Wasza zaskoczyła całkiem mile! Na samą myśl o wrzaskliwych i chaotycznych Indiach dostaję napadu paniki! A w tej okolicy czułabym się bardzo dobrze!

Widoki cudne, lubię takie klimaty

Dużo strat susza narobiła w ogrodzie

Jeju jeju..!!
Oniemiałam..!!

Ile czasu podróżowaliście?

To samo pomyślałam jak przeczytałam gdzieście trafili
Ślicznie tam, tak surowo, groźnie ale ciekawie, czekam na kolejną porcję zdjęć

Podróż mieliście super.
Dobrze, że mieliście możliwość zmiany planów.
W sumie odwiedziliście równie ciekawy region
Z przyjemnością pospacerowałam po ogrodzie
Jak zwykle robi wrażenie.
Dziękuję za propozycję liliowca
Ale już dostałam od Geni

W Indiach byliśmy 16 dni. Jednak Ladakh to nie są Indie takie jakie znamy z telewizji i opowieści. To kraina buddyjskich klasztorów i surowych gór.
Z zatłoczonymi, gwarnymi i kolorowymi Indiami ma niewiele wspólnego, i każdego miłośnika spokoju oraz dzikich krajobrazów niewątpliwie zachwyci.

My jednak chaos, gwar, koloryt ... no i eufemistycznie pisząc wszechobecny nieład Indii uwielbiamy równie mocno jak dzikość Małego Tybetu. Dlatego oprócz Ladakhu
zahaczyliśmy też o Amritsar i znajdujące się tam naprawdę magiczne miejsce czyli sikhijską Złotą Świątynię ... oraz o Delhi z jego zabytkami.





Niestety masowa turystyka (do czego też sami się przyczyniamy) i rozwój technologii powoli zabija autentyczność tych miejsc.
Na szczęście jeszcze tej aury i tajemniczości Indii można doświadczyć na własnej skórze.

Ogród po powrocie na pierwszy rzut oka wygląda nie najgorzej i dość zielono. Niestety jeśli przyjrzeć się szczegółom już tak różowo nie jest
W czasie naszej nieobecności podobno nawet dość często padało, jednak był to raczej opad który jedynie powierzchniowo nawilżał glebę i powodował wyłącznie wzrost chwastów.
Dla krzewów i drzew ilość wilgoci była jednak niewystarczająca, co sprawiło że wypadła mi kilkuletnia duża sosna pięcioigielna pinus parviflora Chikuza Goten oraz prawdopodobnie jedna (również kilkuletnia) kalina angielska.
Fatalnie wygląda posadzony wiosną (po raz drugi) klon palmowy Seiryu, a derenie Venus i Satomi straciły prawie wszystkie liście. Sosna Chikuza Goten dołączyła zresztą do całej masy szczepów,
które uschły mi przez tegoroczną pogodę. Z zeszłorocznych nasadzeń przetrwały chyba tylko dwie sztuki. Z moich doświadczeń z iglakami wynika że niestety nie widać po nich kiedy zaczyna brakować im wilgoci.
Liściaki więdną, podsychają im liście i można rozpocząć proces reanimacji. Z iglakami jest tak, że gdy zaczynają być widoczne objawy to jest już za późno i rośliny nie da się uratować podlewaniem.

Bardzo ciekawe spostrzeżenia dotyczące podlewania iglaków - warto wiedzieć!
Co do Indii, ja mam diametralnie różne odczucia a ich święte miasto Waranasi byłoby ostatnim miejscem do którego chciałabym wrócić