Romciu, Twoja leśna polana jest równie urocza, ja nieustannie zazdroszczę Ci dużych drzew dookoła . A trawy może przekarmiłaś , ja swoich jeszcze nie nawoziłam ani razu

Majko, bardzo mi miło że myślisz o mnie , ale takie dostojne królowe wolę podziwiać u Ciebie, jakoś ciągle nie jestem jeszcze przekonana do takich dostojności w moim otoczeniu, jakoś pustaczki bardziej do mnie przemawiają , no może jeszcze jakieś półpełne . Ale ja mam za to dla Ciebie ukorzenioną hortensję 'Polar Bear'. Wreszcie mi się udało i jak tylko wypuści nowe listki dając tym pewność że mam rację to pojedzie do Ciebie

Edyto, ja nieustannie rozpływam się nad Twoimi rabatami tym bardziej więc miło mi czytać takie słowa od Ciebie . Z miskantami mam problem bo niektóre kupiłam jako bezimienne a i te z imionami po latach nieco mi się wymieszały . Ten o który pytasz być może zwie się 'Siouks', ale głowy nie daję

pozdrawiam jesiennie

Wiesiu za hortusię już (nie)dziękuję
Te róże to nie żadne królowe tylko te które niesfornie wolą łazić po ogrodzie
- Belle Sans Flatterie różowa galijka
- Martin Frobisher ciągle kwitnąca rugosa
- William III spinosissima prawie pusta
i chyba będzie jeszcze Nuits de Young ciemna mchowa
wszystkie odporne i wytrzymałe na niskie temperatury.

No to już mnie prawie przekonałaś Majko , o tą prawie pustą już się uśmiecham a o pozostałych najpierw sobie poczytam

Wiesiu, dalej czarujesz mi duszę swoim ogrodem Widziałam Twój wpis w ogrodzie preriowym. Tak! To jest ten właśnie styl. Już wczoraj miałam Ci napisać, że to jest styl preriowy, ale nie wiedziałam jak na to zareagujesz Zakochana jestem w nim Niejednokrotnie Ci pisałam jak bardzo Twój ogród w 100% naturalny właśnie mi odpowiada. Przestrzeń, widoki - to wszystko współgra ze sobą. Ja też nie umiałam nazwać tego co chcę i się tak plątałam. A w jednym kierunku miałam i mam ewidentne ciągotki i to jest ta preria. Wcześniej myślałam- rustykalnie, ale pomiędzy nimi jest różnica.
Wiesiu -

Widać podobnie nam w duszy gra Aniu Ja też się miotałam pomiędzy stylem angielskim a rustykalnym ale ogród preriowy to jest właśnie TO! Będę więc szukać inspiracji w tym właśnie kierunku

Pikutku!!!
Zauroczyło i urzekło mnie dosłownie wszystko... to ta pora roku, takie kompozycje, ta kolorystyka - to w duszy i mnie gra!
Wspaniałe, boskie nasadzenia... wszystko tak cudownie współgra, przenika się, dopełnia.
Brawo, brawo i jeszcze raz brawo!
Idę oglądać ponownie

A ja mam już gotowe inspiracje u Ciebie

Wielkie Ci dzięki Aguniu, kocham trawy i chyba tą porę lubię najbardziej , szkoda mi tylko że nie zdążyłam na pełnię kwitnienia dzielżanów, bo one głównie dopełniają u mnie trawiaste nasadzenia . Nie wiem tylko dlaczego nie wprowadziłam jeszcze rozchodników . To muszę koniecznie naprawić

Aniu dziękuję , bardzo mi z tego faktu miło

Wiesiu! Pomimo, że nie lubię astrów (ani bylinowych, ani tych jednorocznych). stwierdziłam, że u Ciebie robią fajne plamy i fajną kreskę barwną. Ja marzyłam, żeby mieć taki areał, żeby byliny rosły w słusznych kępach, a nie jakieś tam rachityczne pojedyncze ogigle. Ogród mam w sumie niewielki, jak na swoje potrzeby więc kęp niewiele

Miłko, ja przeciwko astrom nic nie mam a nawet je lubię. Wolę jednak nieregularne kępki niż kreski czy obwódki akceptuje jednak takie rabatowe ramki bo to domena mojej mamy

Śliczny ten twój ogród Wiesiu, byliny w słusznej ilości, no a wokół piękne okolice. Dziękuję Ci za śliczne zdjęcia.

Bardzo łapią za serce ostatnio wstawiane zdjęcia- łany fioletów

Ja też mam jakieś jasno fioletowe marcinki, ale strrrasznie późne chyba, bo jeszcze w ciasnych pąkach są

Tak sobie patrzę na Twoje zdjęcia..i zawsze tak mam na widok kwitnących astrów- od razu obsadziłabym nimi połowę ogrodu- piękna ta Twoja preria

Czyli mama dopełnia krajobraz, bo naprawdę fajnie wyszło!
Jak tam ptaki? Obserwujesz jakieś przeloty?

Gosiu, cieszę się że milo spędzasz czas w moim wątku

Moniczko, moje ulubione barwy to wszelkie ognistości ale ostatnio obserwuję u siebie jakieś chęci do kolorystycznych zmian a że lubię astry to stąd te fiolety a może trochę za sprawką Hani która te właśnie barwy gorąco propaguje . Jest trochę niskich i niezbyt panoszących się odmian astrów, może wpasowały by się u Ciebie razem z tym późnym tworząc zgrabną kępkę

Miłko, zauważyłam z daleka jakieś formowane klucze ale nie poznałam co za jedne Ptaków jakby mniej, a kolorowy kos tym razem się nie pokazał, choć w czerwcu objadał mamie truskawki . Przyuważyłam za to na świeżo skoszonej trawie zielonego dzięcioła, piękne ptaszysko, niestety nie miałam aparatu pod ręką

A zamiast ptaków koń na szybie



a ogrodowo podtarasowo

No to poczułam się, jak u siebie, a właściwie lepiej, bo tu nie mam takiego bogactwa roślin w ulubionym kolorze i przestrzeni Fiolety wszelkiej maści w połączeniu z jesiennymi barwami ognia to jest normalne cudo Pikutku, jestem zachwycona I do tego 'moje' miejsce pod tarasem. Buziaki i dziękuję

Cieszę się Haniu ogromnie że Ci się podoba, bo to chyba Twoja zasługa że wprowadzam coraz więcej fioletów . Ciekawa jestem kto mnie do różowego przekona
Tymczasem dla Ciebie dla odmiany coś żółto zielonego

metasekwoja

Ależ to piękne drzewo! Oczywiście miałam na nie chrapkę, ale cóż, w piasku nie da rady. I rozmiary gatunku dla Pikutkowych przestrzeni. Ty masz odmianę?

Haniu mam dwie sadzone w niewielkim odstępie czasu i gatunek to już duże drzewo a odmianowa 'Golden Rush' nie dorasta gatunkowi do pięt , mając już cztery lata za sobą ma wzrostu zaledwie 1,2m

Kiedyś chciałam sobie zafundować metasekwoję, ale gdzież ona na piasku da radę, musiałam sobie odpuścić
Astry z trawami piękne mam bordowe astry pięknie rozkwitłe jeszcze w sierpniu, fioleciki gdzieś przepadły podczas przeprowadzek

U mnie metasekwoje rosną w glinie przy sadzawce i wyraźnie miejsce im służy A astrowe fioleciki masz u mnie zaklepane Majeczko

A dziś nieco hortensjowo. Co prawda ich świetność już minęła ale jeszcze nieco zdobią

kosmata z gaurą


Annabelle


jakaś NN


kolejna niewiadoma


Limelight


Polar Bear


Chyba Magical Flame


Pinky Winky jakaś marna po wiosennym przesadzeniu