Cyklameny podziwiam i leśno-paprociowe zakątki...

Wiesiu, ja też podziwiam cyklameny. Ostatnio zachorowałam na nie.
Jedne mi przepadły. Ale jedne jakoś się trzymają

Wiesiu jak ja dawno u Ciebie nie byłam... zagajnik robi się pięknie zagajnikowy
Krzewy coraz większe, a Ty pięknie komponujesz miejsca pod nimi... świetnie to wygląda...
ze skrzypem też walczę.... całe łąki skrzypowe mi rosną w nowym , ale tak jak piszesz walka to nierówna...

Piękny naturalistyczny ogród stworzyłaś, Wiesiu! Cudne cyklameny. Ja mam jeden, kupiony na przecenie w OBI. Nawet przeżył zimę i jakiś jeden pączek kwiatowy zawiązał. Może da radę go rozwinąć. Muszę zajrzeć do Sadzawki
Urzekł mnie szarlat. Taka forma zwisająca, ładnie to wygląda.
Ze skrzypem walka przegrana. Przynajmniej u mnie. Nie miałam go na działce nigdy a został zawleczony z piaskiem na budowę. I teraz rośnie w najlepsze...
Pozdrawiam Cię serdecznie

Danusiu, u mnie ślimaki z roku na rok coraz bardziej żarłoczne , chyba teraz z żółtych kwiatów pozostanę przy omanach bo jak na razie tych nie tykają

Efciu, dawałaś i pięknie kwitną na razie na Śląsku są one jednak dużo niższe od trójklapowej i w mojej najpierw ognistej później słonecznej a obecnie trawiastej rabacie chyba będą się gubić dlatego liczyłam na trójklapową bo robiła tam dobrą robotę

Miłko, szarłat trzyma się dzielnie ale pilnowany przed ślimakami, a zawilce mam nadzieję że w kolejnym sezonie się poprawią

Maryniu, miło mi niezmiernie

Margosiu, cyklameny bardzo lubię choć to takie drobiażdżki . Na Śląsku bluszczolistne już się rozszalały ale dyskowate jakoś trudniej się aklimatyzują, Natomiast na Podkarpaciu chyba zjadają mi je myszy bo ilość posadzonych się zmniejsza

Aniu, dziękuję , zagajnik to teraz moje oczko w głowie i jemu poświęcam najwięcej uwagi . A podkarpacki skrzyp to już raczej skrzypisko, miejscami dorasta nawet do metra

Swietko, skrzyp po prostu trzeba polubić , a cyklameny na razie mam bezimienne marketowe i chyba pora i mnie zajrzeć do Sadzawki

W zagajniku zakwitła spóźniona budleja


pomału przebarwiają się hortensje




trzmielina też pomalutku przybiera jesienne barwy


a paprociowiska coraz piękniejsze

Wiesiu,masz kapitalne miejsce dla paproci,ja to już muszę się nieźle nakombinować żeby znaleźć dobrą miejscówkę.
No niestety mój ogród nie był tworzony z myślą o takich roślinach.U Ciebie to takie naturalne miejsce sprzyjające paprociom.
Pięknie masz.

Pięknie Wiesiu pięknie

Gosiu, sadziłam drzewa w polu i czekałam cierpliwie bo nie miałam tyle samozaparcia co Pola by stawiać cieniówki . Teraz już mogę poszaleć , tylko zrobiłam błąd że postawiłam na sosny bo szybko rosną i to prawda ale dorosłe nie dają rady podkarpackim zimom i okrutnie się łamią . Czekają mnie więc wycinki i znów mniej cienia , dosadzam w ich miejsce jodły ale te rosną zdecydowanie wolniej , pewnie więc będę musiała przystopować z paprociami . A już się rozpędziłam z nowymi nasadzeniami





Danusiu,

Wiesiu, martwi cię, że znowu masz mniej cienia a ja właśnie chodzę po ogrodzie i szukam słońca W zeszłym roku dostałam 5 róż, za radą Majki na tymczasem wsadziłam w donice i zadołowałam, a teraz chciałabym gdzieś na stałe posadzić. Tyle, ze blisko domu zrobiło się bardzo cieniście
Chyba zacznę studiować wątki paprociowe A tutaj tyle pięknych zdjęć paproci, chyba wkrótce zacznę Cię prosić o rady, które polecasz

Wiesiu,wychodzi na to że ogrodnictwo ,to nie jest łatwy kawałek chleba.Nie sądziłam że z sosnami może być taki problem.
Aż się uśmiechnęłam czytając wpis Marysi,jedni szukają cienia, inni choć kawałek słonecznej rabaty.

Marzyłam o kępie gaury, ale na tej mojej pustyni przeżyła tylko jeden sezon.
Gdyby nie te tabelki, paprocie wyglądałyby jakby same w lesie urosły. Lubię tak wśród korzeni i innych roślin.

Marysiu, dla róż pewnie miejsce znajdziesz a i paprocie zaproś do ogrodu bo fajnie mieć różnorodność nasadzeń. U ciebie też glina więc mogę Ci podpowiedzieć jakie u mnie najlepiej sobie radzą. Jak na razie moim ulubieńcem jest paprotnik kolczysty ale najlepiej chyba sobie radzą języczniki

Gosiu, ja też nie sądziłam bo na Śląsku mam prawie same sosny i oprócz himalajskiej która ni stąd ni zowąd mi wyschła to nie mam z nimi żadnych problemów i bardzo je lubię

Miłko, ta gaura to kolejna moja próba po kilku nieudanych , a zagajnik chciałam by wyglądał w miarę naturalnie więc jak opanuję nazewnictwo to pewnie te tabelki usunę

kolejne nowe paprocie




i inne zagajnikowe

No popatrz Wiesiu, ja też mam glinę, a języczniki nie bardzo na niej rosną. Długo się muszą zadomawiać, żeby wyglądać. Na mojej glinie, to jednak najlepiej jest nerecznicom, a zaraz potem paprotnikom.

Pięknie się obkupiłaś paprociowo. I już posadzone w odpowiedniej scenerii

Ja usunęłam labelki, ale mam je pod ręką, na półce. Jak zapominam nazwę, to dopasowuję do zdjęcia na labelce. Muszę jednak powiedzieć, że coraz lepiej mi idzie to zapamiętywanie ich nazw.

Efciu, myślę że glina glinie nie równa , u Ciebie chyba wilgotniej. W moim zagajniku jest duży spadek i wilgoć się tam zbytnio nie utrzymuje a pod jodłami jest wręcz sucho. A labelki na półce też mam , tylko z tym dopasowywaniem nie bardzo mi wychodzi . Natomiast co do sadzenia to u mnie nie tak szybko . Posadzone dopiero poprzednie marketowe zakupy a ostatnie ulokowane w doniczkach czekają, bo ja tymczasem na Śląsku jestem

A na Śląsku kwiatki kwitną







i szumią trawy

Wiesiu trawy przepiękne cyklameny coraz bardziej mi się podobają i nawet u mnie dają radę więc pewnie jeszcze jakieś dosadzę

Paprocie z hortensjami... aż westchnęłam z zachwytu

A potem zobaczyłam trawy i .. znowu westchnęłam

Tak, te trawiaste rabaty są przepiękne.
Ale paprociowe zakątki sa też niesamowite. Klimat jest bajkowy.
Nie umiem dopasować tak karp, żeby pasowały

Wiesiu, zastanawiam się nad przesadzeniem kosmatej. Jak dużo słońca ma Twoja? Wygląda pięknie .
I nabrałam jeszcze chęci na Kurenai .

Danusiu, cyklameny złapały mnie za serce już dawno ale jak na razie tylko dyskowate radzą sobie u mnie dobrze, choć ciągle jeszcze próbuję coumków z nadzieję że tym się też u mnie spodoba

Nelu, widzę że w podobnym kierunku wzdychamy ogrodowo

Margosiu, ile ja się tych karp naprzewracam żeby mi się jako tako podobało to bym chyba w tym czasie kawał ogrodu wyplewiła

Edyciu, moja kosmata rośnie po zachodniej stronie domu a słońce ma od południa do zachodu. Kurenai bardzo lubię, bo mimo malutkich kwiatków widać ją z daleka. Rośnie zwarta więc odkopać kawałka się nie da ale przycisnęłam jej kilka gałązek do zimie może uda się ukorzenić

Tymczasem ze Śląska koralikowo

Kurcze, jak ja był chciał stworzyć taki zakątek z traw. Piękny. Niestety, za mały ogród, musiałbym go zdemolować i ułożyć od nowa.