Szczęście koniecznie, byle nie zezowate

Ostatni dzień 2020 spędziłam w ogrodzie, przycięto mi wierzbę, która groźnie odginała się w każdą stronę, zamęt i bałagan horrendalny ale bezpieczeństwo priorytetem. Nie miałam pojęcia, że znalezienie chętnego do cięcia zajmie dwa lata podobno za kilkaset zł nie opłaca się pracować aż1 godzinę
Pokrój drzewa absolutnie już nie medialny a dzisiaj ruszyłam z pomocnikiem do usuwania bałaganu ze sporego areału bo wierzba bardzo wysoka. Sortowanie, cięcie, znoszenie zabrało kilka godzin a do końca daleko, niestety pomocnik wyjeżdża i sama będę walczyła po niedzieli ale wiosną takie prace grożą zdeptaniem wszystkiego co wyjdzie z ziemi.

A przypadkiem już nie wychodzi?
Najważniejsze, że w końcu znalazłaś wykonawcę.
Sprzątać możesz do wiosny, powolutku.

Gosiu, nie wychodzi jeszcze, na szczęscie, wczoraj piękna pogoda to dokonczyłam robotę, cały dzionek mi zeszło, no pół ale straszą mrozami więc M straszy mnie araukarią żadne tłumaczenia nie pomagają, tylko prognozy i kiedy te mrozy, słabo mi już przy takiej perspektywie

sierika napisał: Nie miała baba kłopotu, kupiła sobie... araukarię .

Śliczne te zimowe widoczki . u mnie jeszcze w tym roku takich nie było, ale dzięki temu trawy nadal stoją .

W życiu nie kupiłabym bo mnie nie bawią takie rośliny, to M zaszczepił się Koło domu mam szkółkę, w której wiosną stało poletko araukarii, och jak mnie kusiło by przestrzec przed zakupem dziadostwa poszły wszystkie, ostatnia wiosna to był szał, sprzedawali na pniu wszystko. Podejrzewam, że z kilkudziesięciu malutkich sadzonek po 120 zł każda po zimie nie ostanie się nic

Szybko mija zima ale zapragnęłam wiosny, długiej wiosny bo takiej potrzebuję by ogarnąć wiosenny ogród. W dodatku czasem zajrzę tu czy tam i złożę kolejne zamówienie, zupełnie niepotrzebnie żadne cuda ale i tak chęć posadzenia ich zwycięża Niech więc ta zima spływa razem ze śniegiem i zimnem

Miejmy nadzieje, Ewciu, że po śnieżnej zimie przyjdzie długa wiosna, bo ostatnio tego mi brakowało.
Zakupy internetowe o tej porze roku to powszechna rozrywka, tylko nie każdy się przyznaje
Araukaria ma czapeczkę i szaliczek???

Ela, na razie zima się rozpycha do tego stopnia, że widoki na wczesną wiosnę zamglone być może będziemy liczyć straty jakich dawno nie było araukaria owinięta przed mrozami ale na skróty, inna techniką, więc poznamy wreszcie jej wytrzymałość na mrozy
Kiedy latem wstawiałam solidne podpory różane śmiałam się, że następnego lata nie będzie co na nich rozpinać ale nie chcę by to sprawdziło się

Ewa, też obawiam się strat. U mnie ma być przed tymi mrozami odwilż. Cała kołderka stopnieje.
I ja niestety zamawiam rosliny.
Jak żadnego roku.
Chyba ta pandemia, mrozy tak podziałały na mnie

No właśnie ! Przypomniałaś mi, że kiedyś nie chciałam mieć pnących róż, bo bałam się że niedostatecznie przygotuję je na zimę. Potem zupełnie o tych problemach zapomniałam, bo nastąpiły dość ciepłe zimy.
Araukarię to ja w domu zmarnowałam, żyła długo, bo kilkanaście lat, ale w ostatnich pięciu miała tylko te najwyższe gałęzie, reszta pospadała, a nowe nie rosły

Wszystkie normy przekraczam, uswiadomiłam sobie, że rano włączam komputer , ta zima zmienia moje obyczaje mroźna noc -15, buro i smierdzi dymem.

Gosia, źle z nami wiesz April założyła wątek i wspominałyśmy niedoszłą wizytę.

Miłka, pnących mam 3 zaledwie i one sobie poradzą ale piżmówki to one tak bujnie rosną, że pokusiłam się o podpory wreszcie ale zazwyczaj na odwrót dzieje się araukaria, no nie wiem...może wreszcie uwolnię się od niej

Fakt, ta zima i izolacja od realnych ludzi powoduje, że ja też rano odpalam kompa
Ciekawa jestem gdzie po tej zimie zrobi się miejsce na coś do posadzenia
Ewcia, kiedyś dostałam od Ciebie miskanta, widać, że z sercem dany, bo rośnie, że hej

Dobrze Ewo, ze miło wspominasz

Miskant od Ciebie też mi super rośnie i zdążyłam już obdzielić nim kilka osób Teraz zamówiłam sobie miskanta White Rush ,podobno jest nieduży .W dodatku szalenie mi się spodobał Ano zobaczymy ,bo czasem z tych niedużych to wielkoludy wyrastają Jednym słowem czekamy na wiosnę ,a ona już w pobliżu

Nowinko, odkopałaś mnie z głębokiego sniegu ja kilka rzeczy zamówiłam ale zrezygnowałam z dużego zamówienia, czasem trochę rozsądku wpadnie mi ale muszę sobie porządnie nawtykać zostawiłam jednoroczne i kilka bylin, które odnajdą się w kiepskim podłożu. Kto wie zresztą, może po tej zimie ogród odchudzi się, wygrzebałam w piwnicy nasionka od Ciebie.

A ja rano odpalam kompa, bo muszę! Ale zawsze podglądam, co na forum w chwilach wolnych.
To ja chyba w rezultacie pnących mam więcej. Z 3-4?

Dopiero dzisiaj zajrzałam do April
No tak, o mało nie nazwała mnie zarazą
Liczę na to, że w tym roku już będzie możliwe jakieś spotkanie.

Miłka, jakoś nie kojarzę Cię z różami, dlaczego?

Gosia, no bez tego sprostowania mogło być konfliktowo oby tak było jak piszesz, bo ciężko coraz ciężej

Ewa, to mam trzymać kciuki za Twoją araukarię czy nie?
Wspominałaś wcześniej, że wygrzebałaś jakieś ksiażki, do których wracasz zimą - co to za lektury na zimowe wieczory?

Iza, nie lubię owijania araukarii ale jeśli ostanie się to dobrze, no jestem masochistką wygłaszając tę kwestię

Wydobyte z zakamarków ksiązki to klasyka polska ale lubię bardzo Fleszarową-Muskat, Kirst-bardzo specyficzny styl i choć nigdy nie napotkałam wielbicieli jego lektur to uwielbiam go, a może dlatego? ja zawsze pod prąd a w tym sezonie Saga rodu Forsytów, angielskie snobstwo świetnie opisane, lubimy ogrody angielskie więc jakos tak to łączę ze sobą. Nawet sięgnęłam do serialu z 1966 roku, znakomity.