oj ,oj tam zielone odrośnie prędzej czy później ,a te słodkie oczęta na pewno dostaną wybaczenie ,widziałam ,że floksy wschodzą czyli dały radę

Tak, wschodzą, nie wszystkie, część padła ofiarą tych pięknych oczu, ale i tak przetrwało więcej niż sądziłem. Oczywiście nie chcę zapeszyć, bo jeszcze wiele się może zdarzyć. Poza tym nie wiem, co jeszcze wzejdzie, bo niektóre startują później (najbardziej boje się o Laurę, miałem ją od trzech lat, była już dorodna, a nie widzę, żeby wschodziła. Był obok niej wygrzebany dołek, więc mogła doznać uszczerbku. Część floksów, które udało mi się uchronić niejako w locie jeszcze na jesieni, siedzi w doniczkach wysoko na kompoście, gdzie ta szalona panna nie ma dostępu. Jeszcze nie sprawdzałem, czy coś tam wykiełkowało. Zasieki pozdejmowałem, i tak były już w stanie agonalnym, porozrywane, podeptane. Teraz poustawiałem dość gęsto podpory (fotka niżej). Nie jest to jakaś wyjątkowa ochrona, ale utrudnią Wice swobodne poruszanie się po rabacie. Jeśli się to połączy z moją częstszą obecnością w ogrodzie i możliwością kontrolowania jej, jest nadzieja, że nie będzie już dużych strat. Poza tym jest już spokojniejsza, reaguje na coraz więcej komend i ostrzeżeń. Łatwiej nad nią zapanować. Trochę się tylko wycwaniła, ma takie momenty, jakby markowała chęć spsocenia czegoś, żeby w konsekwencji wymusić smaczek za dobre sprawowanie.

Chyba mnie "Alexandrina" zadowoli w tym roku. Teraz tylko się modlić, żeby nie było w kwietniu przymrozków.



"Susan", mocno przycięta od dołu, też nie najgorzej zapączkowała na szczytach.

Spotkałem dzisiaj na tarasie pierwszego w tym roku luzytańskiego. Zdjęcia nie mam, bo wieczorem, już zmierzchało. Zresztą wiecie jak wygląda, więc to zbędne.

Tomku, nie narzekaj, że Wika ciągle coś gryzie, Zatrudnij ją w charakterze rozdrabniarki
Nie rozumiem co Ty chcesz od tego psa. Niech je. Straszliwa chudzina
To moj Flesz był 2 razy grubszy, a wcale tak dużo nie jadł.

Tomku -a wiesz ,że dzisiaj pomyślałam o ślimorach czy już grasują ,ale jeszcze u siebie ich nie widziałam ,muszę przejść się wieczorem z latarką

Ale pąków na magnoliach! Cudnie będzie! Moja ma 50cm i pąki liściowe. mam nadzieję, ze dożyję i pokażę moje pąki niedługo
Ślimaki u mnie już wylazły i spod donic już kilka wytrząchnęłam.
Psinka jest urocza, taki przyjaciel to doskonałe towarzystwo, ale ja bym chyba nie mogła mieć psa. To gorzej jak dzieciak! Przypomniała mi się zagadka: Jaka jest różnica pomiędzy studentem pierwszego roku, a psem? Żadna! Bo jak zada się mu pytanie, to tak mądrze patrzy!

Gosiu, ja jej nie muszę zatrudniać, sama się zatrudnia. Dzisiaj dokładnie rozdrobniła gąbkę ze swojego posłania (fotka niżej), bo pan za długo spał, a na zewnątrz piękna pogoda. Kiedy więc już rozdrobniła gąbkę, uznała, że nie ma jak zwrócić na siebie uwagi, to mnie obudziła. liżąc po pysku. A co do sylwetki, to ma prawidłową i oby taka została jak najdłużej. I tak jest silna jak diabli.

Żaneto, ślimaki rzeczywiście się obudziły, co prawda luzytańskich na razie oprócz tego jednego na tarasie nie widzę, pewnie nie mają jeszcze co żreć (czekają, aż floksy podrosną), ale w skorupach już grasują.

Miłko, no niestety, masz rację, czasami faktycznie gorzej niż dzieciak. Wczoraj zabrała mi torebkę z nawozem, strasznie się przeraziłem, że jak zje, będzie problem. Co prawda był to Osmocote, ale nie wiadomo, jak otoczki zachowałyby się pod wpływem soku żołądkowego. Na szczęście zostawiła, tylko trochę wysypała, miałem co zbierać. Zdarzają się jej takie wyskoki, ale w sumie za dużo mi w ogrodzie już nie przeszkadza. Wczoraj zrobiłem, co chciałem, z małymi przerwami wychowawczymi. Ale dzisiaj, jak widzisz na fotce, zrobiła niezłą imprezę. Jeszcze takiego bałaganu nie było.

Świąteczne porządki

Tomasz Laura pewnie przesadzona...oby nie do góry korzeniami...
Posłanie ładnie poszło w strzępy no ale jak Pancio za długo śpi to paszcze trzeba czymś zająć
Magnolie pięknie zapączkowane...
co do slimorów.... u mnie wyłażą masowo... i te w skorupkach i bez... do wyboru do koloru w czasie porządków pełno ich ciachnęłem... niestety ale niebieskie granulki poszły w ruch.
Spokojnych Świąt dla Was.

Marysiu, dokładnie tak. Pewnie jej ktoś powiedział, że idą święta. W ogrodzie też robi porządki, ja grabię, ona znosi jakieś badyle, więc znowu grabię, znowu znosi i tak w kółko.

Aniu, a widzisz, jednak nie. Laura jest na swoim miejscu, właśnie zaczyna ruszać. jest już trzeci sezon, więc się zakorzeniła wystarczająco, by nie było jej łatwo wyjąć. Natomiast wiele innych rzeczy znajduję w różnych miejscach i nie mogę wyjść z podziwu, jak wytrzymałe są floksy. Czasem znajduję zagrzebane w ziemi, z ledwie dwoma korzonkami, a z boku jednak coś kiełkuje. To dobry znak, tylko dłużej będą rosnąć. Oczywiście będę miał problem z rozpoznaniem, będzie niezła zabawa. Niewiele etykiet pasuje do tego, przed czym stoi. Pewne przemieszczenia nieuchronnie nastąpiły, nie tylko za sprawą Wiki, ale i nas, bo kiedy coś znajdowaliśmy wykopanego, nie było czasu i warunków, żeby się zastanawiać, skąd to pochodzi. Trzeba było jak najszybciej ratować i ukryć w ziemi.

Zdolna bestia..!

Ładny dywanik.

Zdrowia i pogody na Święta życzę..!

Spokojnych, wolnych od trosk, zdrowych i radosnych Świąt Wielkanocnych wszystkim życzę.

Rozumiem, że to już świąteczne porządki?
Spokojnych i zdrowych dla Ciebie i Twoich bliskich.

Cóż Polu, na to wygląda, choć żona mi mówi, że to nieprawda, że to ja porwałem i robię sobie żarty na prima aprilis.

Wesołych Świąt!

Tomku, co tam słychać po świętach?
Co nowego sunia zmalowała?
Na pewno już ogród bardziej kolorowy

Gosiu, mój ogród jest dość późny, więc na razie nie jest w nim jakoś kolorowo, kolorowy będzie maj i później lato. Nie sadzę krokusów, choć może powinienem, a ciemiernikami dopiero się w tym roku zainteresowałem. Mało mam w tej chwili rzeczy, które kwitną wcześnie. Niedługo zakwitnie barwinek, pękają już pąki na magnolii, oczywiście startuje forsycja, berberysy i wierzba hakuro. Najbardziej jednak emocjonuje mnie to, co w ogrodzie nowe, czyli floksowe zeszłoroczne nasadzenia, jest także trochę lilii, jeżówek i dwie młodziutkie pysznogłóki - emocjonuje dlatego, że była o to nieustanna walka, wątpliwości, czy w ogóle coś uchowa się przed wzrokiem panny Wiki. Uchowało się - co bardzo dziwne - sporo, tylko miejscówki mogą się nie zgadzać, ale to pestka. Oczywiście straty są, paru floksów, które mnie bardzo cieszyły, nie mogę się doszukać (np. Cleopatra i Zenobia), ale może się odnajdą w najmniej spodziewanych rejonach. Panna Wika zaś trochę się utemperowała, nie przeszkadza mi w pracach ogrodowych, czasem podejdzie coś pilniej prześledzić, czasem coś podwędzi ze śmieci, które uprzątam (liście, patyki, kępy trawy itp), ale na rabaty floksowe przestała wchodzić. Jestem z nią częściej na powietrzu, pilnuję, przykazuję, na razie się słucha. Uprzedzają mnie co niektórzy, że przez pewien czas może się mniej słuchać, może mieć wyskoki, bo właśnie przechodzi cieczkę, a więc ma prawo do zmiennych nastrojów. Nie sądziliśmy, że to nastąpi tak szybko, ale nastąpiło (pojutrze kończy 10 miesiąc). Gaci jej nie kupiliśmy, po prostu pozdejmowaliśmy na jakiś czas dywany, łatwiej wytrzeć podłogę, a pieluchy zapewne porwałaby w drobny mak. Nie plami jakoś wyjątkowo obficie, są to raczej pojedyncze plamki, możliwe, że część po prostu wylizuje. Na razie jest to początkowy okres, gorzej będzie w drugim etapie, bo pewnie dojdzie do głosu wzmożona chuć. Trzeba będzie ograniczyć spacery, żeby się jakiś delikwent do niej nie dobrał. Trudno, przetrwamy.

Prawda, że już wyglądam na bardziej dojrzałą?



Taki pieniek mi sąsiąd podrzucił, widział, że mam na niego chrapkę.

Prawda spoważniała i chyba jeszcze podrosła ,śliczna mordka

Floksów widzę już sporo.
Masz chrapkę na kolejne?