Smutne to wieści Marysiu

Marysiu -współczuję utraty przyjaciela ..... ,iglaczków również szkoda bo wrosły w krajobraz i roboty będzie sporo z utylizacją, nie myślałam ,że śnieg może tak zniszczyć

Marysiu bardzo współczuję z powodu straty psiny i iglaka. Życzę Ci szybkiego ukończenia prac przez te ekipy.

A ja przesyłam przytulanki... żal za Jamesem... Krzaki odrosną, a jak nie, to się posadzi nowe, a przyjaciel już nie wróci... na zawsze zostanie w sercu... to bardzo smutne, gdy odchodzą nasi bracia mniejsi... choć tłumaczę sobie, że trudniej byłoby im, gdybyśmy odeszli przed nimi...

Moja tuja jedna będzie do cięcia częściowego. Mąż też ją chce ratować, ale złamał się jeden pień, więc trzeba go będzie wyciąć. Mam nadzieję, że w ciągu dwóch-trzech lat zasłoni się dziura jaką po sobie zostawił.
Rododendrony jakoś dały radę pomimo zwałów śniegu.

To niesprawiedliwe z tym śniegiem, nie mogła by aura obdzielać równo wszystkich. Jednym szkody poczyniła, inni nawet śniegu nie widzieli
Marysiu, bardzo mi przykro

Marysiu

Dziewczyny, odpowiem wszystkim jednocześnie - strasznie brak psów, bo pewnie niektórzy wiedzą, że było to rodzeństwo James i Bond, Bonda odeszła w maju... Ciągle łapię się na myśli aby sprawdzić co robią, ugotowac dla nich... prawie 14 lat to człowiek zdązył nabyć różne nawyki ...
Była to para z piekła rodem, miałam z nimi krzyż pański interweniowała nawet Straż Miejska, że mam dwa straszne rottweilery, ale ...
No, Kochane były i takie zostaną w mojej pamięci Kilka wspomnieniowych fotek











Ganiały jak szalone











Kopały ogromne doły






Kąpały się w oczku






Uwielbiały zimę








usiłowały dopaść wiewiórkę



Dożyły , myślę, że w szczęściu do późnej starości, bo przeliczając na ludzkie lata, dla tak dużych psów to było około 100 lat

i w winnicy, aby było w zgodzie z tytułem wątku
Jeśli chodzi o straty roślinne, to tyle w tym roku nam wycięli drzew, ze już to tak nie boli, jak kiedyś... lata temu płakałam nad każdą straconą roślinką

Marysiu James i Bond żyły długo i szczęśliwie, tym bardziej boli bo to jednak szmat czasu, współczuję utraty przyjaciół, trzymajcie się.
Rośliny jakoś dają radę albo dosadzicie nowe.

14 lat to wspaniały wiek dla tak dużych psów , mój Boras dożył 12 i akcje ogrodowe i nie tylko miałam podobne tylko w pojedynczym wydaniu , pozostały wspomnienia które będą z nami zawsze. Smutek z czasem zelżeje, trochę może pomóc następca choć u mnie odeszły dwa kolejne a pierwszego wspominam najbardziej

Pamiętam i Jamesa i Bonda/ę i te wyryte przez nich doły w ogrodzie.
Były trochę szalone, ale miały uśmiechnięte psotnie pyski .
Miały szczęśliwe życie w Waszym ogrodzie.
A to najważniejsze.
Bardzo przywiązujemy się do tych naszych pupili, pożegnania takie smutne.

Tak, dożyły pięknego wieku i na pewno było im dobrze.
Zdjęcia na to wskazują.
Biegają teraz po niebieskich łąkach.
Ciekawe, czy tam kopią doły?

Ja też, jak Ela, pamiętam głównie te doły, które nam pokazywałaś . Ale również to, że były miłośnikami czereśni, które same zrywały z nisko zwieszających się gałęzi
Piękne pożegnanie im urządziłaś tymi zdjęciami

Maryś Szczęśliwe były Twoje gagatki… nie ma wątpliwości.
Pięknie ich pożegnałaś tymi fotkami… i tak oglądając pewno nie raz miałaś ochotę pourywać im uszy 2smiec

Kochane łobuzy, żeby nie powiedzieć dwa czorty, na zawsze będą w Twoim sercu.

Współczuję straty tych pięknych, psotnych piesków. Oj przywiązujemy się do nich, ale jakżeby mogło być inaczej... Rozbrajający wyraz pyszczka przy kopaniu - pełna koncentracja, jakby conajmniej losy świata od tego zależały, czy odpowiednio dół zostanie wykopany. Rozumiem pustkę po nich... Całą rodziną do tej pory łapiemy chwile tęsknoty za naszym pierwszym psem, a nie ma go z nami już 5 lat.

Dziewczyny, dziękuję za wpisy i miłe słowa - "czorty i gagatki" na zawsze zostaną w moim sercu , a wczoraj jak wróciłam od dzieci, to pierwsza myśl - wypuścić psy
U nas w ogrodzie zima, ale nim spadła ta odrobina śniegu była bardzo sprawna ekipa ze Stalowej Woli. Usunęli powalone przez śnieg sosnę i iglaki, oraz przycięli cieniujące panele do grzania wody - świerki. Kiepsko to wygląda, ale z doświadczenia już wiemy, ze świerki sobie poradzą, wypuszczą boczne gałęzie jako wierzchołki W marcu czeka nas kolejne duże cięcie, już jesteśmy umówieni.









Wreszcie mamy zakopany dół od gazociągu!

Zawsze szkoda drzew, ale jak trzeba to trzeba, mam nadzieję, że zrębki Ci zostawili?
Zasypany dół? - powiało optymizmem .

To samo o zrębkach pomyślałam..

Dół zasypany - na wiosnę można działać

To dobre wiadomości Marysiu -będziesz mogła rozpocząć sezon w normalnych warunkach......zrębki to chyba teraz nowa moda ,wszyscy ich pożądają -ja też