Miłko, jeden grzybek pod brzózką? To pewnie kozak, a one zawsze parami... mus poszukać następnego


elakuznicom napisał:
Elu, a jednak... Bardzo lubię robić to co lubię, a doszłam już do tego, że nie widzę powodu, aby sobie odmawiać drobnych przyjemności. Nie chcę tutaj się wyzewnętrzniać, ale nie mam dużo czasu dla siebie z powodu sytuacji rodzinnej, dlatego staram się mieć czas na reset.
Kto u mnie był, wie, że nie mam zaczarowanego ogrodu ani kancików od linijki, ale mam czas dla siebie i bardzo mi to pomaga zachować równowagę psychiczną. Jeden chwast więcej czy mniej nie spędza mi snu z powiek... no, ogólnie, nie szaleję ogrodniczo




Wiesiu, ten kolczasty grzybek, to purchawka chropowata, cała górka paprociowa nimi była obrośnięta... ale je wyciągnęłam i wrzuciłam do lasu. Przeczytałam, że one są jadalne i podobno bardzo smaczne w takim młodym wieku. Ale, jak już pisałam, grzybów nie zbieram

To był podgrzybek zajączek, Ewko! Zakopujemy w tym zakątku resztki grzybów z grzybobrania i od 2 lat rosną u nas zajączki. Wcześniej, przez budową rosły kozaki, ale teraz ich nie widuję. No i jeszcze olszówki i muchomory, ale nie umiem ich skutecznie przyrządzać...

A wiesz, że ja też tak mam... tylko bardziej Mnie chwasty zupełnie nie przeszkadzają a często nawet cieszą Taki podagrycznik czy pokrzywę zjadam z przyjemnością. Dzisiaj oglądałam Łuczaja, który zachwycał się, że mu przy schodach do domu rośnie łopian, nawet nie wiedziałam, że ze smakiem jadają go w Japonii

Ewuś kloniki cudne hortensje w tym roku przepięknie się przebarwiają a klematis boski Co do grzybów to tyle ich od wczoraj przerobiłam że na chwilę mam dosyć

Ewa ja też zachwycam się powojnikiem u mnie nie kwitnie tak obficie i znacznie krócej...

Wypychaj śmiało deszczowe chmury w moją stronę bo nie będzie u nas grzybów...

Miłko, ja w tym roku też nie wszystkie kozaczki spod brzozy zebrałam, część się zestarzała, poszły w poszycie. Jest szansa na przyszły rok

Marysiu, bo chwast to pojęcie względne

Danusiu, czytałam już u Ciebie i widziałam ile z Anią nazbierałyście Pamiętam jak moi rodzice wracali z grzybów... cała noc potem spędzona na obieraniu

Nelu, z chęcią dmucham w te chmury, aby doszły do Ciebie. Widzisz jaka niesprawiedliwość... mam deszcz, las pod nosem, w lesie grzyby, a ja ich nie zbieram

A skoro mowa o grzybach... myślałam, że wszystkie purchawki z górki paprociowej wyciągnęłam, a dziś taki widok



Też skończyły żywot w lasku za siatką. Pewnie tam się zarodniki wysypią i w przyszłym roku będzie urodzaj

Nie było mnie w domu, więc tylko kilka zdjęć spod lasu
Siewka języcznika od Gosi i Jurka /Jugo bardzo ładnie przyrasta



Paprotka zwyczajna rozrasta się dość szeroko, ale tutaj ma sporo miejsca, niech idzie gdzie chce



Nerecznica Championa jakoś tak mi się wydaje, że stoi w miejscu jak zaczarowana. Nie rośnie, ale też nie zanika



Jak już pisałam wyżej, bardzo często nie ma mnie w domu, ale ponieważ i tak wciąż pada deszcz, to mi przynajmniej nie jest z tego powodu smutno
Mokro jest masakrycznie. Martwię się troszkę o pierwiosnki, żeby nie pogniły... Telefonik mi pokazuje, że od jutra ma być już lekko słonecznie i bez deszczu...
mam nadzieję...



Edycja.
Jeszcze się muszę pochwalić, jak wygląda u mnie dwuletnie adiantum venustum...



ledwo go znalazłam...

Ewa dzięki, troszkę pokropiło...

Purchawki są prawie tak fotogeniczne jak ten fajny języcznik

Adiantum bardzo ładnie rozrasta się u mnie, mogę Ci ukopać.

U mnie A.v. także bardzo się rozrasta, przelazło wszystkie paprocie. Mogę Ci wysłać, bo część muszę zlikwidować.

Nelu dziękuję za propozycję adiantum... powiem szczerze, że przygarnęłabym chętnie Nie wiem dlaczego te, które kupiłam nie chcą rosną u mnie.
Palczaste przesadziłam na inne miejsce, zaczęło się zbierać, ale venustum nie chce mi rosnąc ani tu, ani tam

Polu, to jakbyś miała likwidować, to bardzo proszę, z chęcią przygarnę
Nelu, może w takim razie nie dziel swojego, niech sobie rośnie... aż zacznie przerastać inne

OK Ewa!
Chciałabym to zobaczyć..

Ojej likwidować adiantum jak ono takie śliczne jest , a i purchawki bardzo dekoracyjne , ja swoich nie likwiduję i dwie osiągnęły już śr. ok 20 cm

Wiesiu, purchawek miałam takie mnóstwo, że aż się przeraziłam. Dopiero potem przeczytałam, że w stanie bezzarodnikowym,
jeszcze białym są jadalne i ponoć bardzo smaczne... Ale pewnie i tak bym ich nie spróbowała. A jak zobaczyłam tę ostatnią kępkę , postanowiłam je zlikwidować zanim się rozsieją ?
Co ciekawe, ślimaki ich nie jedzą.

Ewo bardzo się cieszę że sieweczka języcznika ci rośnie.U mnie grzybów,oczywiście tych nie jadalnych masa.
Szczerze mówiąc,strasznie mnie wkurzają.
Adiantum,jednak urodziwa paproć,warto próbować,może w końcu jej spasuje.

Ewuś powiem Ci że ja też mam już dosyć tego deszczu zaczynam się martwić o niektóre rośliny między innymi też o pierwiosnki bo od strony wejścia już któryś dzień woda stoi

Wiem o czym Pola mówi, Adiantum lubi się fajnie rozrosnąć. Ale u mnie jeszcze nie do likwidacji, lubię jej zarastanie...
Piękne te języcznik, purchawki tez niczego sobie

Ewuś a jest możliwe, że Twoje venustum ma za mokro? U Poli widziałam, że jej rozrasta się na stoku czyli woda spływa.... moje też fajnie hula na murku z kamieni- czyli też nie ma nadmiaru wody...
Młode purchawki, również te kolczaste, jak już napisałaś, są jadalne. Takich maluchów nie jadałam nigdy, ale kosztowałam już czasznicę olbrzymią i jako kotlet pyszna była.

Gosiu/Jugo, z adiantum będę próbować, bo i mnie bardzo się podobają te malutkie, kaskadowe listeczki




Danusiu, dziś pierwszy dzień bez deszczu u nas... zrobiłam obchód, jeden pierwiosnek zniknął z powierzchni ziemi, a właściwie to już drugi. Listki ugniły przy samej ziemi. Czy się od korzenia odrodzi, czy korzeń również zgnił?... dowiem się na wiosnę.



Miłko, tak jak napisałam Gosi, z adiantum będę próbować




Aniu, prawdę powiedziawszy, to nie wiem. Oba adianta, venustum i pedatum kupiłam w tym samym czasie i wsadziłam na zrobioną górkę pod lasem. Górka jest praktycznie kompostowa. Na dole są kawałki darni wyrwanej z trawnika, na to nałożone są gałęzie wszelakie i wszystko jest zasypane ziemią kompostową, suchymi liśćmi i ziemią z lasu. Oba po wsadzeniu nie rozrosły się, a na wiosnę nie wznowiły wegetacji. Nie wykopywałam ich i w połowie lata, pedatum puściło mikre pastorałki. Przeniosłam go wtedy na taką samą górkę, ale zrobiona pod brzozą i w godzinach popołudniowych dociera tam słońce. No i fakt, jest tam zdecydowanie bardziej sucho. Ruszyło i nawet zaczęło wyglądać... chyba sobie sama odpowiedziałam... Pod lasem jest cień i zupełnie inny mikroklimat, choć to tylko kilka metrów dalej.

Dobrze, że zaznaczyłaś kółkiem, bo inaczej nie wypatrzyłabym tego adiantum .
Jak pisze A.nia, może mieć za mokro. U mnie rośnie bezproblemowo na podwyższonych rabatach. Raczej ma sucho i niezbyt żyźnie.

Dzięki Edytko. Zastanawiałam się już wiosną, czy ich nie wsadzić pomiędzy kamienie na skarpie przy tarasie. Tam miały by lekko cieniście i oczywiście ubogo. No i sucho. Tylko się bałam, że będzie za sucho... jak widać, lepiej wcale nie miały, tu gdzie były